สวัสดีค่ะ ตั้งบ๊อกนี้รับเทศกาลตรุษจีนซักหน่อย อิอิ .....เมื่อนานมาแล้ว เราเคยได้ยินและเห็นภาพของ คฤหาสน์เก๋งจีนเก่าแก่หลังหนึ่งของกรุงเทพฯ ซึ่งมีอายุกว่า ๒๐๐ ปี นี้ตามหน้านิตยสาร และหนังสือต่างๆ เรามีความรู้สึกว่า สวยมากๆ และดูขลังมากจริงๆ จนอยากมาเห็นด้วยตาตนเอง...วันนี้เราได้มาเห็นแล้วค่ะ...ไม่ผิดหวังอย่างที่ตั้งใจไว้เลย รอยอดีตทุกรอยแห่งความหลัง ช่างมีมนต์ขลัง และมีพลังในตัวมันเองจริงๆ นี่คือ คฤหาสน์เก๋งจีนที่ว่ากันว่างดงาม และเก่าแก่มากที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงรัตนโกสินทร์ หาดูไม่ได้อีกแล้ว...คฤหาสน์ โซว เฮง ไถ่โซว เฮง ไถ่ คฤหาสน์เก๋งจีนสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่ตลาดน้อย (ใกล้กับสำเพ็ง) ในปัจจุบันไม่สามารถมองเห็นจากแม่น้ำได้ ต้องเดินเข้าตรอกเล็กๆ ที่เป็นทางเดินสายหลักของกรุงเทพฯ สมัยเดิม บ้านหลังนี้อยู่กันมาหลายแผ่นดินค่ะเมื่อสมัยเมื่อแรกสร้าง โซว เฮง ไถ่ ถือได้ว่าเป็นคฤหาสน์ชานเมือง จนมาถึงสมัยรัชกาลที่ ๔ กรุงเทพฯ มีจำนวนประชากรเพิ่มขึ้นมาก เมืองล้นขยายใหญ่จนล้นคูเมืองเดิมออกมามาก โซว เฮง ไถ่ ก็เปลี่ยนสถานภาพจากบ้านเศรษฐีชานเมือง มาเป็นบ้านคฤหบดีในเขตเมืองที่มีคูเมืองล้อมรอบในที่สุด และเรียก โซว เฮง ไถ่ ในอีกชื่อหนึ่งว่า บ้านตลาดน้อย ค่ะและผู้หญิงเก่งคนสำคัญของบ้าน โซว เฮง ไถ่ ก็คือ อำแดงอยู่ นะคะ ท่านเป็นเศรษฐีนีชื่อดังของชาวตลาดน้อยล่ะค่ะ (เกิดปี พ.ศ. ๒๓๕๖)อำแดงอยู่ นายหญิงของ โซว เฮง ไถ่ ร่ำรวยมาจากปล่อยเงินกู้ รับจำนำตึก และรับจำนำเครื่องใช้ไม้สอย ทอง เงิน เครื่องประดับต่างๆ และมีที่ดินและโรงเรือนปล่อยเช่าอีกมากค่ะ รวยมากๆ เลยนะคะ แต่ก็ต้องใช้เงินมากเช่นกัน คือเลี้ยงบ่าวไพร่ (ร้อยกว่าคน) มีโรงครัวขนาดใหญ่ค่ะ ทำบุญทีนึงต้อง ทำทั้งวัด และใส่บาตรพระ ๕๐๐ องค์ทุกเช้าค่ะ มีสิ่งวัดความมั่งมีของคนสมัยโบราณในคฤหาสน์หลังนี้นะคะ ว่ามั่งมีขนาดไหน ก็คือวัดจาก รอยพื้นกระดานไม้สัก ค่ะ รวยจริง พื้นไม้สักที่ปูพื้นบ้านต้อง ทรุด ลงไปเพราะรับน้ำหนักกำปั่นใส่ เงิน นะคะ อิอิ ย้ำนะคะว่าพื้นกระดานไม้สัก ไม่ใช่ไม้อัดบางๆ นะคะ คริคริ วันนี้ นับว่าโชคดีจังที่ได้เข้าไปเห็น และเข้าไปสัมผัสด้วยตนเอง และยิ่งเมื่อใกล้จะกลับบ้าน ได้ไปแวะที่ท่าน้ำของที่นั่นด้วย ซึ่งในอดีตก็เป็นทางตรงต่อออกมาจากหน้าประตู โซว เฮง ไถ่ เลย เราเห็นสายน้ำไหลผ่านตรงนั้นไป แล้วหันกลับไปมองคฤหาสน์โบราณ โซว เฮง ไถ่ ที่ผุกร่อนไปตามกาลเวลาอันยาวนาน เหลือเพียงอิฐและปูน ก็มานึกถึงตัวเราเอง.....ชีวิตเล็กๆ พัดพาอยู่ท่ามกลางโลกที่หมุนเวียนไปไม่มีสิ้นสุด บางทีเราอย่าไปนึกว่าเราวิเศษ หรือสำคัญกว่าคนอื่นๆเลย...ทุกอย่าง ทุกชีวิต...ล้วนแล้วแต่แพ้ต่อ กาลเวลา ทั้งสิ้น กฎข้อนี้ ไม่มียกเว้นให้กับสิ่งใดในโลก.....หมดแล้วค่ะ...ขอบคุณทุกท่านมาก ภาพถ่ายจาก Fuji s5500 เราถ่ายภาพชุดนี้ไว้นานแล้วค่ะ........... ขอบคุณหนังสือ นายแม่ เรื่องดีๆ ของนารีสยาม โดยพิมพ์ประไพ พิศาลบุตร สำหรับข้อมูลและแรงบันดาลใจค่ะ และกราบขอบคุณมากๆ เป็นพิเศษกับ คุณดวงตะวัน โปษยะจินดา เจ้าของบ้านผู้อารีย์ที่อนุญาตให้เราเข้าไปถ่ายภาพในบ้าน พร้อมทั้งเล่าเรื่องในอดีตให้ฟังอย่างน่าสนใจค่ะซิน เจีย ยู่ อี่ ซิน นี้ ฮวด ใช้ ขอให้มีความสุขมากๆ ทุกๆ ท่านนะคะ ร่ำรวยๆๆ เฮงๆๆ สุขภาพแข็งแรงค่ะสวัสดีจ้า ~
สวัสดีตอนบ่ายของ อุดรธานี นะเจ้าค่ะ
ขอบคุณนะ.. ที่มาเล่นด้วยกัน
ขอบคุณนะ.. ที่คิดถึงกัน
อยากให้รู้ว่าห่วงใยตลอดเวลา
แค่นี้ก็เพียงพอกับคำว่า ** มิตรภาพ **
** มีความสุขมากๆกับวันสุดท้ายของการทำงานนะเจ้าค่ะ **