เจ้าเฉาก๊วย สุนัขผู้เมตตา
เจ้าเฉาก๊วย เป็นสนุขพันธ์ ROTTWEILER ที่มีรูปร่างสูงใหญ่ เพราะมันเป็นสุนัขสายพันธ์โรมัน ในสมัยหนุ่ม ๆ เจ้าเฉาก๊วยเป็นสุนัขที่มีความสง่างาม น่าเกรงขาม แต่กับเป็นสุนัขใจดี ผิดกับรูปร่างหน้าตา เด็ก ๆ ทุกคนต่างชอบเล่นกับมัน เพราะเจ้าเฉาก๊วยมักให้เด็ก ๆ ขึ้นขี่หลังมันเดินเล่นเป็นประจำ โดยมันไม่เคยบ่น หรือแสดงอาการไม่พอใจให้เห็นเลย นอกจากการก้มหัวไถสีข้างเด็ก ๆ ด้วยความเอ็นดู
กาลเวลาเมื่อเปลี่ยน ไป ความชราภาพก็เริ่มเข้ามาแทนที เจ้าเฉาก๊วยก็เป็นเฉกเช่นสัตว์โลกทั่วไป ที่มีวันแก่ลง แต่ความน่ารัก และความสง่างามก็ยังคงอยู่ถึงแม้ว่ามันจะเจ้าเนื้อไปหน่อย ด้วยน้ำนักร้อยกว่ากิโล จนเดินแทบไม่ไหว
ทุกเช้า มันจะมายืนที่หน้าปากซอยสวนฝรั่งตั้งแต่ตีห้า คนที่เดินออกจากซอยจะต้องทักทายเรียกชื่อมัน บางครั้งก็ลูบคลำมัน เพราะขนที่ดำเงานุ่มละมุนเหมือนปุยนุ่น และเจ้าเฉาก๊วยก็จะส่งยิ้มให้ ถึงแม้ว่าจะเป็นรอยยิ่มที่ค่อนข้างหน้ากลัว แต่ทุกคนก็รู้ว่าเป็นรอยยิ้มมีโปรยด้วยเสน่ห์ของความน่ารัก
และทุก เช้าจะมีพระองค์หนึ่งจากวัดสีกัน เดินบิณฑบาตผ่านมา เจ้าเฉาก๊วยก็จะทักทายด้วยเสียงลุมลึกกังวาล จนบางครั้งพระเองยังต้องสะดุ้ง มันจะเดินเข้าไปอยู่ข้าง ๆ พระ เมื่อพระท่านรับและให้พรเสร็จแล้ว มันก็จะเดินตามไปส่งริมถนน จนพระท่านข้ามถนนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มันจึงเดินกลับมาประจำที่ และเมื่อถึงเวลา มันก็จะเดินกับบ้านอย่างแช่มช้า ด้วยสังขารอันชราภาพ
ใบไม้เมื่อถึงเวลาต้องสละกิ่ง มันยอมหลุดโรยอย่างแผ่วผิว เพื่อปลิวไปตามกระแสลม และเป็นอาหารให้กับลำต้น
Create Date : 15 มีนาคม 2555 |
|
43 comments |
Last Update : 15 มีนาคม 2555 20:19:55 น. |
Counter : 2033 Pageviews. |
|
|
|
คนฉลาดกล่าวว่า ปัญญาแลประเสริฐสุด
ใช้สิ่งที่ประเสริฐสุดอย่างมีคุณค่า ตลอดไป...นะคะ
เฉาก๊วย...น่ารักมาก...ค่ะ
อ่านเรื่องเฉาก๊วยแล้ว ทำให้ปอป้าคิดถึงน้องซิ้มของปอป้า
เพิ่งตายไปเมื่อกลางปีที่แล้วเอง..ค่ะ
อยู่กันมานานเกือบ ๑๖ ปีทีเดียว
น้องหมา ถึงแม้จะแก่อย่างไร
เค้าก็ยังเป็นที่รักของเราเสมอ...นะคะ