บทที่ 9
มรุตกำลังขับรถมากรุงเทพฯเพื่อเข้าบริษัทด้วยผู้ช่วยส่วนตัวแจ้งว่ามีปัญหาเรื่องสัญญากับคู่ค้าที่เขาจะต้องมาตกลงด้วยตนเองเขาจึงต้องเข้าบริษัทกะทันหัน เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ว่าไง ไอ้ธร เขาทักทายเพื่อนอย่างเป็นกันเอง นายนี่หายหน้าไปเลยนะ ธรรณธรตัดพ้อเพื่อน นายก็รู้ว่าฉันงานยุ่งมรุตใช้ข้ออ้างประจำตัว แล้วนี่นายอยู่ที่ไหน กำลังขับรถเข้ากรุงเทพฯบังเอิญมีธุระด่วนที่บริษัท งั้นคืนนี้มาเจอกันหน่อยฉันอยากคุยกับนายว่ะ ธรรณธรตอบ ได้ที่เก่าเวลาเดิมแล้วกัน งั้นฉันโทรศัพท์เรียกรินมาด้วย ปลายสายเสนอ มรุตเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยขึ้น อย่าดีกว่า เกรงใจริน นัดเจอกะทันหันแบบนี้ช่วงนี้เห็นบริษัทเขามีโครงการใหญ่ด้วย แต่ฉันว่ารินต้องโกรธฉันแน่ถ้าแอบมาเจอนายคนเดียว นายก็ไม่ต้องบอกรินสิ เขาพูดง่ายๆ ธรรณธรถอนหายใจเบาๆไม่อยากเซ้าซี้เพื่อนต่อ รู้จักนิสัยมรุตดี ถ้าเขาบอกว่าไม่ก็คือไม่ หลังจากคุยกันอีกสองสามประโยคก็วางสายเขาชินเสียแล้วกับการที่อีกฝ่ายพยายามเลี่ยงการพบรินลดาทั้งสองหนุ่มต่างรู้ดีว่ารินลดามีใจให้มรุตมาตั้งแต่สมัยเรียนโดยมรุตไม่ได้มีใจให้เพื่อนสาวคนนี้เลย ขณะเดียวกันมรุตก็รู้ว่าเขาแอบหลงรักรินลดามานานแล้วเช่นกัน แม้มรุตไม่เคยพูดแต่ธรรณธรรู้ดีว่ามรุตอยากให้เขาได้สมหวังกับความรักที่แอบซ่อนไว้มาเนิ่นนานแต่ทำได้แค่เพียงเก็บงำไว้ในใจ ส่วนมรุตก็ได้แต่ให้กำลังใจอยู่ห่างๆไม่อาจก้าวก่ายได้มากไปกว่านี้ช่วยได้เพียงปลีกตัวห่างออกมาจากรินลดาให้มากสุดเท่าที่จะทำได้ และไม่เคยให้ความหวังกับรินลดาแม้แต่ครั้งเดียวเพราะเขาไม่ใช่พวกผู้ชายชอบบริหารเสน่ห์ ทว่าจนถึงทุกวันนี้รินลดาก็ยังไม่อาจตัดใจจากชายหนุ่มที่เฝ้าหลงรักมาเนิ่นนานได้เช่นเดียวกับธรรณธรที่ไม่อาจตัดใจจากผู้หญิงที่เขาหลงรักมานานเช่นกัน ความรักเป็นเรื่องบังคับกันไม่ได้ ครั้งหนึ่งธรรณธรเคยพูดเปรยๆกับเพื่อนสนิทคนนี้ ตอนนั้นในใจเจ็บแปลบ ยามนึกถึงแววตาของรินลดาตอนมองมรุตซึ่งแม้แต่คนปัญญาอ่อนก็ยังดูออก ส่วนมรุตก็มองเขาด้วยแววตาสื่อถึงความเข้าใจตบไหล่เพื่อนเบาๆ เพื่อปลอบใจ ยังจำได้ว่าตอนนั้นทั้งคู่นั่งดื่มอยู่ในผับเงียบๆแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ไม่มีเสียงดนตรีดังอึกทึก แต่นั่นเป็นเหตุการณ์ผ่านมานานหลายปีแล้วก่อนมรุตได้คบหากับแฟนสาวที่เขารักมาก เพราะหลังจากมรุตได้คบหาเอมี่อย่างจริงจังจนมีโครงการจะแต่งงานด้วยกัน ตอนนั้นแม้รินลดาจะยังไม่อาจตัดใจจากมรุตได้แต่อย่างน้อยธรรณธรก็คิดว่าเขาเริ่มมีความหวังเรืองรองขึ้นมาบ้างแอบหวังว่าเมื่อเพื่อนสนิทแต่งงานไป ผู้หญิงที่เขาแอบรักคงตัดใจจากมรุตได้ในสักวันไม่ช้าก็เร็ว แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงมรุตให้กลายเป็นคนละคนอุบัติเหตุครั้งนั้นคร่าชีวิตแฟนสาวของมรุต ทำให้เขาเสียใจแทบไม่เป็นผู้เป็นคนตอนนั้นสงสารเพื่อนซี้มาก แต่ไม่อาจช่วยอะไรได้เลยเพราะมรุตไม่ยินยอมให้ใครได้เข้าถึงหรือแตะต้องความบอบช้ำในใจขณะเดียวกันรินลดาก็เริ่มกลับมามีความหวังในตัวชายหนุ่มอีกครั้ง ทั้งที่มันดูริบหรี่เต็มทนในความคิดของธรรณธรอย่าว่าแต่ให้มรุตเปิดใจรับใครเลย แค่ดึงเขาออกมาจากความเจ็บปวดที่จมปลักอยู่กับมันก็ยังไม่มีใครทำได้เลย ทุกวันนี้มรุตกลายเป็นคนเก็บตัวพูดน้อยลง เคร่งขรึม แทบจะไม่มีรอยยิ้ม บ้าทำงานหามรุ่งหามค่ำยิ่งล่าสุดต้องไปคุมงานที่ชะอำ ก็แทบจะขาดการติดต่อกันเลยด้วยซ้ำไป มรุตเปิดประตูเข้าไปในผับหรูแห่งหนึ่งด้านในมีเพียงแสงไฟสลัว คลอด้วยเสียงดนตรีเบาๆในร้านมีลูกค้าไม่มากนัก เนื่องจากวันนี้ไม่ใช่คืนวันศุกร์และเสาร์เขาไม่ได้มาสถานที่แบบนี้นานมากแล้ว จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าครั้งสุดท้ายมาเมื่อไร เมื่อก่อนหากเขากับธรรณธรว่างตรงกันก็จะมานั่งดื่มกันที่นี่บ้างเป็นบางครั้งไม่บ่อยนัก เพราะโดยปกติแล้วเขาไม่ชอบสถานที่พลุกพล่าน ชอบความเป็นส่วนตัวมากกว่า ผู้หญิงสองคนแต่งกายน้อยชิ้นตามแบบฉบับนักท่องราตรี นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม่ห่างจากประตูทางเข้านักทั้งคู่ต่างส่งยิ้มให้เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาแต่มรุตไม่ได้สนใจแม้แต่จะยิ้มตอบด้วยซ้ำ มัวแต่มองหาธรรณธร ไม่นานก็เห็นเพื่อนโบกมือให้จากที่นั่งมุมด้านในของบาร์เครื่องดื่ม ไม่ได้เจอกันเกือบเดือนแล้วนะ ธรรณธรทักทายก่อน มรุตนั่งเก้าอี้ข้างๆและสั่งไวน์มาดื่ม หนึ่งปีมานี้เขาจะดื่มเบียร์หรือไม่ก็ไวน์เป็นน้ำแทบทุกคืนไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องดื่ม รู้แต่ถ้าไม่ดื่มก็จะนอนไม่หลับและทำให้คิดถึงแต่เหตุการณ์ที่ไม่อยากจำ แค่เกือบเดือนเอง เขาพูดยิ้มๆ แล้วคอนโดฯที่ชะอำไปถึงไหนแล้ว อีกราวสามสี่เดือนคงเปิดตัวได้แล้ว ได้ข่าวว่าลูกค้าจองเต็มหมดแล้วนี่ ธรรณธรกระเซ้า อีกฝ่ายได้แต่ยิ้มไม่ได้ตอบ เสียงโทรศัพท์มือถือของธรรณธรดังขึ้นว่าไงริน ธรอยู่ไหนคะ ปลายสายถาม ผมมาดื่มกับ...เพื่อนที่ทำงานนิดหน่อย เขาพูดสะดุดเพราะไม่คุ้นเคยกับการโกหก รินโทรศัพท์หามาร์คทั้งวันเลยแต่เขาไม่รับสาย โทรศัพท์ไปที่บ้านพักตากอากาศ แม่บ้านก็บอกว่าไม่อยู่ดึกป่านนี้แล้วเขาไปไหนของเขานะรินลดาบ่นให้อีกฝ่ายฟังอย่างกลัดกลุ้ม ธรโทรศัพท์หาเขาให้หน่อยได้มั้ยรินห่วงมาร์คจังเลย ชายหนุ่มมองมรุต สีหน้าเริ่มอึดอัดขณะเดียวกันในใจก็เจ็บแปลบ แต่เก็บซ่อนอย่างมิดชิดเพราะไม่อยากให้เพื่อนต้องไม่สบายใจไปด้วย คงไม่มีอะไรหรอกริน เมื่อตอนเย็นผมยังคุยกับมาร์คอยู่เลยแต่เห็นเขาติดงานค่อนข้างยุ่ง เรื่องเปิดตัวคอนโดฯ นั่นแหละไม่มีเวลาจะคุยกับผมซะด้วยซ้ำ ปลายสายเหมือนจะรู้สึกดีขึ้นอาการร้อนรนคลายลงไปมาก ก่อนยอมวางสาย นายไม่คิดจะมองรินดูบ้างเหรอเธอรักนายมากนะ ธรรณธรตัดสินใจพูดขึ้นมาอย่างไม่อ้อมค้อมหลังจากวางสายไปสักพัก มรุตมองอีกฝ่ายนิ่งๆอยู่ครู่หนึ่งก่อนพูดขึ้นอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน ฉันไม่ได้รักริน ธรรณธรเสยผมลวกๆ ถอนหายใจ นั่นสินะก็เหมือนที่รินไม่ได้รักเขา ไม่ว่าเขาจะมีความรักมากมายขนาดไหนก็ไม่มีประโยชน์ แล้วเรื่องนายกับรินไม่คืบหน้าบ้างเลยหรือไง มรุตถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงอย่างจริงใจ ธรรณธรส่ายหน้าแทนคำตอบ แต่นายไม่ต้องห่วงฉันนะเรื่องแค่นี้สำหรับฉันมันจิ๊บๆ เขาพูดติดตลกเพื่อให้อีกฝ่ายคลายกังวล แล้วนายไม่คิดจะเริ่มต้นกับใครใหม่บ้างหรือไงเอ...เออ เรื่องมันก็ผ่านมาเป็นปีแล้วธรรณธรสังเกตเห็นมรุตเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น แต่สักพักก็คลายออก ฉันยังไม่พร้อม เขาพูดเสียงขรึม ท่าทางเหมือนไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีกฝ่ายดูออกจึงเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นแทน เอ่อ มาร์คอาทิตย์หน้าฉันอาจต้องไปทำงานที่หัวหิน ว่าจะแวะไปหานายสักหน่อย ตามสบายเลย เขาตอบ ยิ้มให้เพื่อนอย่างจริงใจ จากนั้นก็คุยกันด้วยเรื่องสัพเพเหระ กว่าทั้งสองจะแยกย้ายกันก็เป็นเวลาเลยเที่ยงคืนแล้ว มรุตตัดสินใจขับรถกลับคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองอยู่ไม่ไกลจากผับที่เขานัดเจอกับธรรณธร เขาไม่ได้นอนที่บ้านพ่อแม่บ้านมานานร่วมหนึ่งปีแล้ว หากอยู่กรุงเทพฯ ก็เลือกจะพักในคอนโดฯ ส่วนตัวบางครั้งพวกท่านยังไม่ทราบด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ในกรุงเทพฯเพราะไม่ได้โทรศัพท์หาพวกท่านเลย อันที่จริงก็อยากกลับชะอำมากกว่าเพราะไม่ชอบความจอแจแออัดในกรุงเทพฯ แต่ติดตรงที่ดึกมากแล้ว เลยคิดว่าจะขับรถกลับพรุ่งนี้เช้า หลังจากจอดรถในลานจอดรถของคอนโดฯ ก่อนลงจากรถสะดุดตากับอะไรบางอย่างที่อยู่บนเบาะข้างคนขับ จึงเอื้อมมือไปหยิบขึ้นมา กิ๊บติดผมสีดำอันเล็กๆมีดอกไม้สีชมพูดอกกระจ้อยร่อยประดับอยู่ และจำได้ในทันทีว่าเป็นของสาวน้อยนั่น คงทำหล่นไว้วันที่ขึ้นรถไปโรงพยาบาลด้วยกันภาพผู้หญิงหน้าตาสวยใส ปล่อยผมยาวสยายในคืนนั้นผุดขึ้นในความคิด ดวงตากลมโตดูหวั่นๆ ทว่าเต็มไปด้วยความอบอุ่นจนน่าแปลกใจ เขาสั่นศีรษะแรงๆราวกับต้องการสลัดภาพเหล่านั้นทิ้งไปและคิดจะเก็บกิ๊บติดผมไว้ในช่องเก็บของด้านหน้าเบาะที่นั่งข้างคนขับแต่แล้วก็เปลี่ยนใจหย่อนมันใส่กระเป๋ากางเกง ลงจากรถเพื่อเข้าไปในคอนโดมิเนียมสุดหรูระดับเอคลาส ขณะกดรอลิฟต์ เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาเพื่อรอลิฟต์ด้วยเช่นกันเจ้าหล่อนยังสาวและสวย สวมเสื้อเกาะอกรัดติ้ว กางเกงขาสั้นกุดกับรองเท้าส้นสูงปรี๊ด ใบหน้าสวยคมแต่งอย่างจัดจ้าน ผมดัดยาวสยายเต็มแผ่นหลัง หน้าตาดูคลับคล้ายคลับคลามรุตไม่แน่ใจว่าเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ที่ไหน อาจจะในคอลัมน์สังคมของนิตยสารสักฉบับ คุณพักที่นี่หรือคะ เจ้าหล่อนถามขึ้น ส่งยิ้มอย่างคิดว่าเซ็กซี่ที่สุดยกมือที่เคลือบสีเล็บไว้อย่างสวยงามปัดผมให้พ้นไปจากหัวไหล่ด้วยท่วงท่าคล้ายนางแบบโฆษณายาสระผมในโทรทัศน์ ครับ เขาตอบสั้นๆ สีหน้าเรียบเฉย ฉันเพิ่งย้ายมาพักที่นี่ค่ะเธอมองอีกฝ่ายด้วยสายตาแสดงถึงความสนใจในตัวชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้าอย่างไม่ปิดบังสังคมสมัยนี้ หญิงชายแค่สบตากันนิดเดียว ก็พึงใจกันได้มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งอย่างรวดเร็วปานจรวด อาจเป็นความสัมพันธ์คืนเดียวหรือยืนยาวไปสักพัก แล้วก็เลิกรากันสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดาของสังคมที่ฟุ้งเฟ้อไปด้วยวัตถุ และเต็มไปแสงสี ชายหนุ่มยิ้มมุมปากข้างหนึ่งอ่านแววตานั้นออก ชินกับการให้ท่าในลักษณะนี้ เริ่มสมเพชผู้หญิงตรงหน้าเดาเอาว่าหล่อนคงมีอายุไม่น่าเกินยี่สิบห้าปีบุพการีจะรู้สึกอย่างไรนะถ้ารู้ว่าลูกสาวทำตัวเช่นนี้เขาแน่ใจว่าหล่อนคงจะมีฐานะร่ำรวยเพราะเสื้อผ้าเครื่องประดับล้วนแล้วแต่เป็นของราคาแพง และคอนโดฯ หรูแห่งนี้มีไว้สำหรับคนมีฐานะเท่านั้น ประตูลิฟต์เปิดออกเขาผายมือให้อีกฝ่ายเข้าไปก่อน แล้วเดินตามเข้าไป ชั้นไหนครับ ชั้นยี่สิบค่ะ เธอตอบเสียงหวาน เขากดปุ่มตามชั้นที่หล่อนบอกและกดปุ่มชั้นตัวเอง เริ่มอึดอัดกับกลิ่นน้ำหอมจากผู้หญิงคนนี้ซึ่งยิ่งฉุนจัดเมื่อเข้ามาอยู่ในลิฟต์แคบๆจู่ๆ ก็คิดถึงผู้หญิงอีกคน คนที่เข้าใกล้ทีไรก็มักได้แต่กลิ่นสะอาดของสบู่อ่อนๆหน้าตาไร้การแต่งแต้ม แววตาใสซื่อดูหวั่นๆ ทุกครั้งที่เขาจ้องมองช่างตรงข้ามกับผู้หญิงตรงหน้าในตอนนี้ราวฟ้ากับดินเพราะดวงตาหยาดเยิ้มของผู้หญิงแต่งหน้าจัดจ้านยังส่งแววเชื้อเชิญและยั่วเย้ามาตลอดเวลา คุณพักอยู่ชั้นยี่สิบสองหรือคะแหมเราน่าจะทำความรู้จักกันหน่อยนะคะ ไหนๆ ก็พักอยู่ที่เดียวกันแล้ว หญิงสาวรุกก่อนปกติแล้วแค่เพียงส่งยิ้ม ฝ่ายตรงข้ามก็สนองตอบทันทีแต่ผู้ชายคนนี้เล่นตัวเป็นบ้า ท่าทางเฉยเมย ถือตัว เจือความยโสอวดดี ดูพูดน้อยแต่จากลักษณะคงต่อยหนักเพราะแววตาคมกล้านั่นดูเอาเรื่องไม่เบาเลยและน่าแปลกทุกสิ่งอย่างที่รวมเป็นตัวเขาช่างก่อเกิดแรงดึงดูดที่สาวไหนก็คงไม่อาจต้านทานได้ ครับ เขาพูดสั้นๆ แค่นั้น ดวงตายังเฉยเมย
^_________^
| Create Date : 12 กันยายน 2558 |
| Last Update : 12 กันยายน 2558 11:59:20 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 787 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ