ฤดูหวานรัก...Sweet Ogi - Megi วางแผงแล้ว /สนพ. ที่รัก
Group Blog
 
 
กันยายน 2558
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
2 กันยายน 2558
 
All Blogs
 
บทที่ 1

“ติ๊งหน่องๆ” ปุณฑริกกดกริ่งสองครั้งและยืนรออยู่หน้าประตูบ้านพักตากอากาศสองชั้นสีขาวหลังใหญ่

ครู่หนึ่งประตูก็เปิดออก

“สวัสดีค่ะ ดิฉันเป๋อคนที่ป้านวลให้มาทำงานบ้านแทนช่วงป้ากลับบ้านน่ะค่ะ”หญิงสาวอธิบายเจื้อยแจ้ว พลางยิ้มสดใส แม้ผู้มาเปิดประตูจะมีหน้าตาไม่รับแขกจนหล่อนใจแป้ว แต่เพราะตกงานมานานแล้วอย่างน้อยการได้งานนี้ก็ช่วยให้มีรายได้เข้ามาก่อนจะอดตายยกครัวเสียก่อนดังนั้นถึงหน้าตาเจ้าของบ้านจะบูดบึ้งสักแค่ไหนก็คิดว่าพอทนได้

มรุต บริราชรักษ์ยืนมองสาวน้อยตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าให้เล็กน้อย ก่อนเบี่ยงตัวหลบเพื่อให้อีกฝ่ายเดินเข้ามา ไม่พูดอะไรสักคำ ใบหน้าหล่อเหลา ปราศจากรอยยิ้มมีแต่ความเฉยเมย ท่าทีถือตัวแกมยโสไรหนวดบางเหนือริมฝีปากได้รูปและตามแนวคางบึกบึน มีรอยหยักบุ๋มตรงกลางเสริมลักษณะความดิบเถื่อน แววตาคมกล้าสีน้ำตาลอ่อนดูแข็งกร้าว ทว่าช่างเป็นดวงตาคู่สวยสุดเท่าที่หล่อนเคยเห็นมา

ขณะเดินผ่านตัวชายหนุ่มหล่อนก้มตัวลงอย่างนอบน้อม ความที่เป็นคนร่างเล็กบางเมื่อสวมเสื้อยืดสีดำตัวหลวมกับกางเกงขาสี่ส่วนสีน้ำตาลก็ทำให้ดูผอมบางกว่าความเป็นจริง ยิ่งเมื่อเทียบกับผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่มาเปิดประตูให้ หล่อนก็ดูตัวเล็กกระจิริดไปเลยทีเดียว

มรุตปิดประตูสาวเท้าผ่านหล่อนเข้าไปในห้องรับแขก บ้านพักหลังนี้จัดโทนสีทุกอย่างเป็นสีขาว ติดกระจกเกือบทั้งหลังเมื่อเข้ามาในห้องรับแขกจึงเห็นวิวชายหาดด้านนอกอันสวยสดงดงาม ดูเงียบสงบเพราะบริเวณนี้เป็นชายหาดส่วนตัว จึงไม่มีผู้คนพลุกพล่าน

“เธอมาสายไปสิบนาที” น้ำเสียงห้วนจัดดังขึ้น จนคนฟังสะดุ้ง

ปุณฑริกยืนประสานมือทั้งสองข้างอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวเหลือบตาขึ้นมองคนท่าทางยโส เห็นเขายืนหันหลังให้และหันเบื้องหน้าไปทางบานกระจกใสคล้ายกำลังมองวิวด้านนอก

“คือ...ดิฉันติดธุ...”ตอบตะกุกตะกัก

“ไม่ต้องพูดแล้วจำไว้แล้วกันว่าฉันไม่ชอบคนผิดเวลา”เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นเป็นเชิงห้าม ก่อนล้วงมือกลับลงไปในกระเป๋ากางเกงอีกครั้ง

หล่อนก้มหน้างุด คางชิดอก ใจเสียแต่ยังเหลือบตาขึ้นมองผู้ชายตรงหน้าเป็นระยะ แอบคิดในใจว่า คนอะไรหน้าตาก็ดีแต่ดุเอาเรื่อง ทว่าแม้ไม่ชอบใจพฤติกรรมของเขาก็อดนึกชื่นชมรูปร่างหน้าตาอีกฝ่ายไม่ได้ เขากำลังยืนหันหลังให้ สองมือล้วงกระเป๋าสองขากางออกเล็กน้อย ไหล่กว้างบึกบึนตั้งตรง สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดเรียบกริบปลายแขนเสื้อติดกระดุมอย่างเรียบร้อย กางกางขายาวสีดำตัดเข้ากับรูปร่างผู้สวมใส่อย่างพอเหมาะพอเจาะจึงคาดว่าน่าจะเป็นการสั่งตัด เมื่อเหลือบมองไปยังพนักโซฟาหนังสีขาวก็เห็นเสื้อสูทสีดำพาดอยู่ เครื่องแต่งกายทุกชิ้นของเขาดูเป็นของมีราคาแพงลิบไม่ต่างจากเครื่องเรือนและข้าวของทุกชิ้นในบ้านพักหลังนี้

เขาหันขวับกลับมา

คนแอบมองหลุบตาลงทันควันดีใจที่มีแพขนตายาวงอน ช่วยอำพรางดวงตาอีกชั้น คนอะไรก็ไม่รู้ตาคมกริบจนแทบจะจ้องทะลุไปถึงจิตวิญญาณ

“ป้านวลคงบอกรายละเอียดให้เธอรู้บ้างแล้วฉันชอบความเป็นระเบียบ สะอาด ชอบความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบคนจุ้นจ้านโดยเฉพาะห้องนอนของฉัน นอกจากเข้าไปทำความสะอาดแล้ว ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องเข้าไปเข้าใจใช่มั้ย” เขาสั่งเสียงกระด้าง

“ค่ะ”หล่อนตอบรับแผ่วเบา และใบหน้ารูปไข่ยังก้มงุดอยู่อย่างนั้น

มรุตเดินไปหยิบเสื้อสูทที่พาดไว้ขึ้นมาสวม “กุญแจบ้านอีกชุดอยู่บนโต๊ะนี่นะ” เขาพยักหน้าไปยังพวงกุญแจบนโต๊ะกระจกตรงหน้าโซฟา “ฉันต้องออกไปแล้วเธอเริ่มทำงานเลยแล้วกัน อืม...เธอชื่ออะไรนะ”

“เป๋อค่ะ”

“เป๋อ...เย็นนี้เตรียมอาหารจานเดียวง่ายๆให้ฉันแล้วกัน ฉันจะกลับประมาณห้าโมงเย็น อ้อ ฉันไม่ชอบอาหารรสจัด ยิ่งรสเผ็ดยิ่งไม่ชอบ จำไว้”

“ค่ะ”

หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะคนเจ้าระเบียบแสนดุออกไปแล้ว

เสียงสตาร์ตรถดังกระหึ่มอยู่ด้านนอกแล้วรถสปอร์ตเปิดประทุนสีบรอนซ์เงินคันหรูก็วิ่งฉิวไปตามถนนเลียบชายหาด

คนในบ้านมองตามรถสปอร์ตคันนั้นแล่นไปจนลับตาแค่ลีลาการขับรถก็บ่งบอกตัวตนคนขับได้ ตั้งแต่มั่นใจในตัวเอง เอาแต่ใจ ใจร้อนโอหัง และอีกสารพัดที่ยังนึกไม่ออก

เฮ้อ ปุณฑริกถอนหายใจดังๆแต่อย่างน้อยมีงานทำก็ดีกว่าไม่มี ยิ่งช่วงเศรษฐกิจแบบนี้งานหายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก ไหนความรู้ก็แค่มัธยมปลาย จะไปหางานดีๆก็คงยาก

ก่อนหน้านี้หล่อนทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดรีสอร์ตแห่งหนึ่งในชะอำอยู่ไม่ไกลจากชายหาดตรงนี้นัก รายได้พออยู่ได้แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เมื่อไข่ต้มสุนัขจรจัดขากะเผลกที่เก็บมาเลี้ยงไปทำเรื่องเข้าจนปุณฑริกต้องโดนไล่ออก

วันนั้นอุตส่าห์ผูกไข่ต้มไว้กับต้นไม้หลังรีสอร์ตจู่ๆ ไม่รู้มันหลุดมาได้อย่างไร วิ่งเข้าไปในรีสอร์ต พนักงานใจร้ายคนหนึ่งเห็นเข้าก็เลยใช้ไม้ไล่กวดมันเลยวิ่งหนีกระเจิงจนไปชนพนักงานบริการคนหนึ่งที่กำลังถือถาดอาหารไปเสิร์ฟลูกค้าถาดอาหารหกกระจัดกระจาย เท่านั้นยังไม่พอ มันยังวิ่งไปชนแขกคนหนึ่งตกลงไปในสระน้ำ ทุกอย่างเลยจบเห่เอวังด้วยประการฉะนี้

สุดท้ายเจ้าของรีสอร์ตไล่หล่อนออกและหักค่าชดใช้จากเงินเดือนที่หล่อนทำงานมาสองอาทิตย์ เพื่อเป็นค่าเสียหายกับเรื่องที่เกิดขึ้นโดยไม่แยแสคำวิงวอนร้องขอของปุณฑริกเลยสักนิด

หนึ่งเดือนมานี้กลัดกลุ้มใจมากไปหางานมาแล้วหลายที่ แต่ไม่มีที่ไหนตอบรับสักทีเงินออมที่เก็บไว้ก็มีเพียงน้อยนิด อาจพอประทังไปได้อีกสักเดือนเพราะไหนจะค่าเช่าบ้าน และค่ากินอยู่ของอีกสามชีวิต

หล่อนเริ่มทำความสะอาดบ้านพักตากอากาศสุดหรูทั้งปัดกวาดเช็ดถู ทุกซอกทุกมุมจนมั่นใจว่าสะอาดเอี่ยม ทั้งห้องรับแขก ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องนอนทุกห้องและรีบทำความสะอาดห้องนอนใหญ่ ไม่อยากโอ้เอ้อยู่นานเพราะเจ้าของห้องสั่งไว้ว่าไม่ชอบให้ใครเข้าไปจุ้นจ้านในห้องนอนส่วนตัว

นี่นะหรือคุณมาร์คของป้านวล...หล่อนคิดขณะหันไปเห็นกรอบรูปอันหนึ่งตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานตัวเขื่องในภาพเป็นรูปของชายหนุ่มหน้าตาดีอยู่ในชุดแข่งรถกำลังยืนอยู่ข้างรถแข่งสีแดงน่าจะถ่ายในสนามแข่งรถที่ไหนสักแห่ง ใบหน้าหล่อเหลาเผยรอยยิ้มเพียงเล็กน้อยแต่ก็ช่วยให้ใบหน้าคนในรูปดูอ่อนเยาว์ราวกับเด็กวัยรุ่น

ปุณฑริกไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับมรุต บริราชรักษ์ หรือคุณมาร์คของป้านวลมากนัก รู้แค่ว่าเขาเป็นเจ้าของบ้านพักตากอากาศหลังนี้คงจะเป็นมหาเศรษฐีกระมัง และจะมาพักที่นี่สักระยะเพื่อมาคุมการเปิดตัวคอนโดมิเนียมหรูริมหาดที่กำลังจะแล้วเสร็จในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า

แรกเริ่มป้านวลเป็นแม่บ้านดูแลที่นี่แต่เมื่อเจ้าของบ้านจะต้องมาพักที่นี่สักระยะป้าก็มีเหตุบังเอิญต้องกลับบ้านต่างจังหวัดเพื่อไปดูแลลูกชายคนเล็กที่กำลังไม่สบายหนักป้าจึงไหว้วานให้หล่อนมาทำงานบ้านแทนสักพัก ซึ่งก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหนหล่อนรับปากในทันที เพราะกำลังต้องการงาน อีกอย่างค่าตอบแทนก็สูงทีเดียวเพราะเจ้าของบ้านจ่ายเงินเดือนให้อย่างงาม จนตอนแรกหล่อนเองยังตกใจ

เมื่อนึกไปถึงผู้ชายคนนั้น ใบหน้าหล่อเหลาราวกับพระเอกหนัง ดวงตาคมกล้าจมูกโด่งเป็นสัน ปากได้รูป ผิวขาว ผมดำขลับตัดเข้ารูปทรงศีรษะทุยสวยมั่นใจว่าเขาน่าจะมีเชื้อสายตะวันตกผสมอยู่ แต่ไม่ใช่ลูกครึ่งซะทีเดียวน่าจะเป็นลูกเสี้ยว ปู่ย่าตายายอาจมีเชื้อสายชาวตะวันตกและน่าจะมีเชื้อสายจีนแอบซ่อนอยู่ในเค้าหน้าคมสันนั่น ช่างเป็นส่วนผสมอันลงตัวจนถ้าคิดจะเข้าวงการแสดง ก็คงแจ้งเกิดได้ไม่ยาก

หลังจากทำความสะอาดบ้านอยู่หลายชั่วโมงจนเสร็จตามต้องการ ตั้งใจว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเช็ดกระจก หน้าต่างกับราวบันไดรวมถึงขัดห้องน้ำ เพราะนี่ก็บ่ายสี่โมงกว่าแล้ว คงต้องรีบเตรียมอาหารให้เขา

เมื่อเปิดตู้เย็นสะดุดกับกระป๋องเบียร์มากมาย ท่าทางเจ้าของบ้านจะชอบดื่มน่าดูหล่อนเห็นของสดอีกหลายอย่างในตู้เย็น ป้านวลคงซื้อเตรียมไว้ให้ก่อนไป หลังจากจดๆจ้องๆ ก็ตัดสินใจทำข้าวผัดกุ้ง

ปุณฑริกรอมาสักพักหนึ่งมองนาฬิกาบนผนังอีกครั้ง นี่ก็ห้าโมงครึ่งแล้ว ทำไมยังไม่กลับนะ หญิงสาวร้อนใจเพราะฝากไข่ตุ๋น เด็กชายวัยย่างสี่ขวบ กับไข่ต้ม สุนัขขากะเผลก ไว้กับลิ้นจี่วันนี้เป็นช่วงวันหยุดยาวติดกัน จึงไหว้วานเด็กสาวข้างห้องช่วยดูแลสองไข่ให้หน่อยลิ้นจี่ก็ช่างมีน้ำใจนักช่วยดูแลให้โดยไม่บ่นสักคำแต่ถึงอย่างไรก็ไม่อยากกลับผิดเวลาเพราะลิ้นจี่ดูแลสุนัขจอมป่วนกับเด็กน้อยจอมซนมาทั้งวัน คงเหนื่อยล้าเต็มทน

นี่ก็อีกเรื่องที่ชวนให้กลุ้มใจพรุ่งนี้คงต้องพาไข่ตุ๋นกับไข่ต้มมาด้วย เพราะไม่รู้จะฝากใครได้อีกจะทิ้งให้อยู่ห้องพักตามลำพังก็ไม่ได้ เพราะไข่ตุ๋นยังไม่สี่ขวบเต็มด้วยซ้ำแต่คงไม่เป็นไรกระมัง เจ้าของบ้านไม่อยู่บ้านทั้งวันหล่อนคงจะปล่อยไข่ต้มวิ่งเล่นอยู่แถวนี้ส่วนไข่ตุ๋นก็นั่งเล่นอยู่แถวหน้าบ้านคงไม่เป็นไร ไข่ตุ๋นเป็นเด็กว่าง่าย ไม่ดื้อ แต่ติดจะพูดมากสักหน่อยจนน่ารำคาญเท่านั้นเอง แล้วอีกแค่ไม่กี่วัน โรงเรียนก็เปิดแล้ว

แสงแดดสีส้มอ่อนๆสาดส่องทั่วบริเวณ เสียงคลื่นสาดซัดมาเป็นระลอกหล่อนได้แต่นั่งรออย่างกระวนกระวายใจ และแล้วก็ได้ยินเสียงไขลูกบิดจากนั้นชายหนุ่มก็เดินเข้ามา เสื้อสูทสีดำพาดอยู่บนแขนข้างหนึ่งปลายแขนเสื้อเชิ้ตพับถึงข้อศอก ดูลำลองมากขึ้นกว่าเมื่อเช้า

มรุตเหลือบมองหล่อนโดยไม่พูดอะไรแววตายังคงเฉยเมยไม่เปลี่ยน แต่ใบหน้าฉายชัดถึงร่องรอยความเหนื่อยล้าจากการทำงาน

“ดิฉันทำข้าวผัดกุ้งไว้ให้ค่ะไม่รู้คุณจะชอบมั้ย” ปุณฑริกพูดจบก็หันไปเปิดตู้เย็นเพื่อรินน้ำใส่แก้วนำไปวางเตรียมไว้ให้บนโต๊ะกินข้าว

เขาพาดเสื้อสูทไว้กับพนักโซฟาเดินเข้าห้องน้ำสักครู่หนึ่งและเดินมานั่งที่โต๊ะ เริ่มกินข้าวผัดเงียบๆ

หัวใจเริ่มเต้นตึกตักเพราะไม่รู้ว่ารสชาติอาหารจะถูกใจคนเจ้าระเบียบไหม แต่ก็โล่งอกเมื่อชายหนุ่มไม่ได้ปริปากบ่นอะไรจึงเดินเลี่ยงเข้าไปในบริเวณครัว เตรียมเก็บนั่นเก็บนี่ให้เรียบร้อย รอล้างจานชามก็เป็นอันเสร็จภารกิจจะได้กลับบ้านเสียที

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นเขากดรับสาย

“ครับแม่ ผมสบายดีแล้วแม่ละครับ”

“ผมจะอยู่ที่นี่สักพัก”

“ครับ เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลังแล้วกันผมเหนื่อย เพิ่งกลับมาจากคุมงาน แค่นี้นะครับ”

แม้หล่อนกำลังก้มหน้าก้มตาทำงานแต่สังเกตว่าน้ำเสียงประโยคท้ายฟังดูหงุดหงิด

หล่อนโล่งใจ เมื่อมรุตกินข้าวผัดหมดแปลว่าฝีมือคงถูกปากเขาเหมือนกัน

“เอาเบียร์มาหน่อย” สั่งเสียงกระด้าง ขณะย้ายมานั่งในห้องรับแขก

ปุณฑริกหยิบเบียร์ในตู้เย็นออกมาหนึ่งกระป๋องเปิดฝาเตรียมไว้ให้ ส่งให้เขา และเดินไปเก็บจานบนโต๊ะอาหารเพื่อนำไปล้างเมื่อเดินออกมายังเห็นเขานั่งอยู่บนโซฟาขาสองข้างพาดไขว้กันอยู่บนโต๊ะกลางหน้าตาไม่รับแขก จนหล่อนใจไม่ดียังเห็นกระป๋องเบียร์วางอยู่ตำแหน่งเดิมบนโต๊ะ

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วเอ่อ...ดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ”หล่อนพูดเสียงเบาเหมือนขาดความมั่นใจ

“เดี๋ยว” เสียงวางอำนาจดังขึ้น จนคนฟังสะดุ้งโหยง

“ไปเอาเบียร์มาอีกแล้วกลับไปได้เลย”

“เอ่อ...จะเอาเพิ่มอีกหรือคะ” หล่อนเผลอถามออกไป

“ฉันสั่งให้ไปเอามา” เขาขึ้นเสียงอย่างหงุดหงิด

อารามตกใจเจ้าหล่อนจึงรีบไปหยิบเบียร์มาให้ด้วยท่าทางลนลานเพราะกลัวสายตาดุดันที่จ้องมาไม่วางตา และแล้วขาเจ้ากรรมก็สะดุดขาโต๊ะจนหล่อนล้มคะมำไปด้านหน้า มือยังถือกระป๋องเบียร์ที่...เปิดไว้แล้ว!

ปุณฑริกหวีดร้อง ด้วยความตกใจขณะร่างเล็กๆ ล้มทับไปบนตักเขา เมื่อค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่ถูกหล่อนทับหัวใจก็หล่นไปอยู่ตาตุ่ม เห็นเบียร์หยดติ๋งๆ จากปลายผมเขา ใบหน้าดุดันเปียกโชกรวมถึงเสื้อเชิ้ตด้านหน้าด้วย

แม้สองมือแกร่งจะยึดไหล่บางของหล่อนไว้ตอนล้มลงแต่แววตาคมกล้ากลับฟ้องว่าอาจฆ่าคนตรงหน้าได้

วินาทีนั้นกลัวว่าเขาอาจจะทำร้ายกันแต่ก็ยังไม่กลัวมากเท่ากับการโดนไล่ออก คิดว่าไว้ถ้าโดนไล่ออกก็จะยอมคุกเข่าอ้อนวอน

มารุตปาดเบียร์บนใบหน้าด้วยมือข้างหนึ่ง

หล่อนทำหน้าเจื่อนสุดชีวิตพูดเสียงอ่อยสุดขีด “ขอ...โทษค่ะ”

จากนั้นก็รีบถอยออกมาวางกระป๋องเบียร์ที่กระฉอกไปพอสมควรลงบนโต๊ะ คาดว่าวันนี้คงชะตาขาดแน่หล่อนรีบวิ่งไปเอาผ้าขนหนูสีขาวสะอาดชุบน้ำบิดจนแห้งหมาด วิ่งกลับมาหาอย่างรวดเร็วแววตาคมกล้ายังฉายชัดถึงเพลิงโทสะ แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่มีทีท่าจะทำร้ายหล่อน

คนซุ่มซ่ามก้มหน้างุด ไม่กล้าสบตาเขาคุกเข่าส่งผ้าขนหนูให้อย่างกลัวๆ กล้าๆ มือเล็กๆ สั่นเทา




Create Date : 02 กันยายน 2558
Last Update : 2 กันยายน 2558 21:30:20 น. 1 comments
Counter : 489 Pageviews.

 
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ


โดย: สมาชิกหมายเลข 4061181 วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:18:27:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

isaiahland
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add isaiahland's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.