Bloggang.com : Coucou Bamboo : พักร้อนพาเพื่อนเที่ยวซานฟราน 2

พักร้อนพาเพื่อนเที่ยวซานฟราน 2


	กลับมาต่อจากตอนที่แล้วดีกว่า หลังจากมาอยู่ที่ซานฟรานได้สองวัน เราก็เริ่มเหลวไหล ตื่นสายแบบไม่น่าให้อภัย ไม่ได้ทานอาหารเช้าที่โรงแรมสักครั้ง กว่าจะทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เกือบสิบโมงเช้า วันนี้ ยังไงเราต้องลากโป้งออกไปเดินเล่น สูดอากาศดีๆข้างนอกให้ได้ เพราะยิ่งอยู่ในห้องยิ่งแย่ เราพาโป้งไปซื้อตั๋ว วันนี้ตั้งใจไปแวะหลายที่ เลยต้องทำเวลาหน่อย ไหนๆก็สายแล้ว สิ่งแรกที่ทำคือหาอาหารทานก่อน เราฝากท้องไว้ที่ร้านอาหารไทยข้างโรงแรมอีกมื้อ เป้าหมายที่จะไปที่แรกก็คือ Fisherman's Wharf อากาศเป็นใจสุดๆ มีแดดแต่ไม่ร้อน เรานั่งรถรางไปจนสุดสาย เราสัมผัสถึงบรรยากาศของทะเลได้ทันที มีกลิ่นอายทะเลโชยมาตลอด เราเดินเลียบทะเลไปเรื่อย ผู้คนล้นหลามเพราะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ โดยเฉพาะนักท่องเที่ยว มองไปรอบด้าน มีโชว์ตามถนน ภาพที่เห็นแต่ละมุม สวยตรึงใจ และแล้วก็เดินมาถึงท่าเรือหมายเลข 39 (Pier 39) จู่ๆก็ได้กลิ่นเหม็นลอยมาแตะจมูก มองออกไปในทะเล มีสิงโตทะเลรวมกลุ่มกันอยู่ น่ารักจริงแต่ทำไมกลิ่นแรงจัง บางตัวก็ส่งเสียงร้อง บางตัวก็นอนอาบแดดอย่างสบายอารมณ์ จากท่าเรือ เราก็นั่งรถรางย้อนกลับไปใกล้ๆ Coit Tower จุดชมวิวรอบๆเมืองซานฟรานแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่บนเนินเขาสูง วิธีที่จะขึ้นไปบน Coit Tower ง่ายสุดคือการเดิน พวกเราเดินขึ้นเนินเขาสูงชันไปจนเหนื่อย แต่พอไปถึงข้างบนก็ไม่ผิดหวังเลย *อัพเดทอาการโป้งหน่อย หลังจากที่ออกมาจากการสิงสถิตย์อยู่ในห้อง พอได้มาเห็นบรรยากาศ บ้านเมือง โป้งก็ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น ดูสดใส มีแรง เริ่มกลับมาเป็นโป้งคนเดิมแล้ว:) ที่ต่อไปที่เราจะไปก็คือย่าน Castro เรานั่งรถเมล์และต่อด้วยรถรางเคเบิ้ล เผอิญว่าเส้นทางที่ไปเป็นเนินเขาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ และบังเอิญอีกว่ารถรางที่นั่งไปไม่มีกำลังพอที่จะขับเคลื่อนไปต่อ งานนี้เลยต้องหาทางไปต่อกันเอง เดินตามแผนที่ไปไม่ไกล เริ่มเห็นธงสีรุ้ง สงสัยน่าจะถึงแล้ว Castro เป็นแหล่งรวมบรรดาเกย์ทั้งหลาย เมืองซานฟรานเป็นเมืองที่เปิดรับพวกรักร่วมเพศได้อย่างเสรี สามารถจดทะเบียนสมรสกันได้อย่างถูกต้องตามกฏหมาย บรรยากาศคึกคัก ร้านอาหารแน่นไปหมด ที่สำคัญรอบข้างเรามีแต่ผู้ชายหน้าตาดี ไม่ใช่แค่ดีธรรมดานะ ดีอย่างแรงด้วย แต่น่าเสียดายที่ผู้หญิงอย่างเราจับต้องไม่ได้ นึกแล้วแอบเศร้าใจ พอหลุดพ้นมาจากย่านหนุ่มหล่อๆออกมา พวกเราตั้งใจว่าจะไปที่สะพาน Golden Gate แต่ปัญหาคือจะไปต่อยังไงดี ดูจากแผนที่แล้ว ไม่น่าจะยากเกินความสามารถ ก็คงต้องนั่งรถต่อไปเรื่อยๆ พอเอาเข้าจริง ก็เกิดความงวยงง ถามคนระแวกนั้น มีแต่คนบอกว่าอยู่คนละทาง นั่งรถเมล์ไปผ่านย่านอะไรก็ไม่รู้ มีแต่พวกพั้งค์เต็มไปหมด แอบกลัวนิดๆ ต่อรถเมล์ไปสองต่อ แล้วก็พยายามหาป้ายรถเมล์ที่จะพาเราไปสู่สะพาน กว่าจะเจอป้ายเริ่มหมดแรงแล้ว หนำซ้ำยังต้องรอรถมาอีกตั้ง 35 นาที ถ้ายังไปต่อ มีหวังมืดพอดี เลยเปลี่ยนความคิดใหม่ ตรงใกล้ๆจุดนั้นมีสวนสาธารณะ Golden Gate Park อยู่ เราเลยเข้าไปเดินเล่นแทน ในนั้นมีสวนญี่ปุ่น และเรือนกระจกสำหรับเพาะพันธุ์ดอกไม้ เราพยายามเดินเข้าไปหา อยากไปดูดอกไม้ แต่หาไม่เจอ สงสัยเข้าผิดด้าน โชคไม่ดีที่สวนใกล้จะปิด เราเลยต้องตัดใจ เสียดายแท้ๆ พอห้าโมงเย็น สวนปิด คนเริ่มทยอยออกมารอรถเมล์กลับบ้าน กว่าเราจะได้ขึ้นรถเมล์ก็ต้องรอให้ผ่านไปสองสามคันก่อน ที่นี่เวลารถเมล์เต็ม คนขับจะไม่จอดรถรับผู้โดยสารเพิ่ม เพื่อความปลอดภัย อีกอย่างเราชอบป้ายรถเมล์ที่นี่มาก มีเวลาดิจิตอลบอกเวลาของรถทุกสายที่กำลังจะมา คนรอรถเมล์จะได้รับรู้ว่าอีกกี่นาที และรถมาตรงเวลามากๆ รถเมล์ผ่านถนนใกล้ๆย่าน Alamo Square ดูจากแผนที่แล้ว เราเห็นว่าเป็นสถานที่น่าสนใจอีกที่หนึ่ง เลยชวนกันลงไปเดินหา จุดเด่นของย่านนี้คือบ้านตามสไตล์วิคตอเรียน เรียงรายกันอยู่ สีสันสดใสงดงาม น่ารัก และเป็นรูปที่ถ่ายอยู่ในโปสการ์ดของเมืองซานฟราน ตะวันเริ่มคล้อย เราเดินไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าสู่ดาวน์ทาวน์ เลยตัดสินใจไม่นั่งรถเมล์แล้ว ขอเดินดูผู้คน บ้านเมือง และชีวิตความเป็นอยู่ของคนแถวนี้ดีกว่า เมืองที่อากาศดี ผู้คนก็ดูมีชีวิตชีวา ไม่หดหู่และไม่เก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน ร้านอาหารสองข้างทางเต็มไปด้วยผู้คน เราเดินมาจนถึง Civic Center ที่นี่เราแวะมาแล้วเมื่อวาน แต่โป้งยังไม่ได้มา ช่วงนี้มีเทศกาลดอกซากูระบาน (Cherry Blossom) แต่เราหานิทรรศการไม่เจอ ก็เดินๆอยู่แถวนั้นพักหนึ่ง เราก็มุ่งหน้ากลับโรงแรม เราเลือกทางเดินกลับโรงแรมอีกด้าน ซึ่งคิดว่าน่าจะใกล้มากขึ้น ปรากฏว่าดันเดินตัดผ่านไปในซอยที่มีแต่พวกคนดำยืนเป็นกลุ่มๆเต็มไปหมด ดูไม่น่าไว้ใจเลย ไม่น่าเชื่อว่าแค่ห่างกันไม่กี่ซอย สภาพบ้านเมืองจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ จากที่เคยสงสัยว่าทำไมตามดาวน์ทาวน์แหล่งชอปปิ้งถึงมีพวกคนดำเหล่านี้ ก็หายสงสัยทันที ตึกรามบ้านช่องแถวนั้นทรุดโทรมมาก หน้าตึกมีกรงเหล็กติดไว้ทุกที่ พื้นสกปรก กลิ่นฉี่ กลิ่นบุหรี่ กลิ่นกัญชาลอยฟุ้ง โชคร้ายดันหันไปเห็นพี่มืดคนหนึ่งเพิ่งเสร็จธุระนั่งปล่อยกระสุนอยู่ข้างๆถนนที่เรากำลังเดินผ่าน พูดได้คำเดียวว่าอุจาดตามาก ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ไปใช้บริการห้องน้ำสาธารณะ บรรยากาศไม่เป็นมิตรเลย พวกเรารีบเก็บกล้องถ่ายรูป กล้องวีดีโอ พยายามทำตัวเหมือนไม่ใช่นักท่องเที่ยว และรีบเดินจ้ำอ้าวแบบไม่คิดจะรอใครเลย หายใจไม่ทั่วท้อง ไม่เคยรู้สึกเสียวสันหลังแบบนี้มาก่อน พอย้ายไปอีกซอยหนึ่ง ก็เหมือนหนีเสือปะจระเข้ คนดำดูไม่ดียืนเป็นกลุ่มๆมองมาที่พวกเรา เราต้องเดินข้ามถนนไปมา เพื่อหลบกลุ่มคนเหล่านั้น ระยะทางแค่ใกล้ๆ แต่รู้สึกว่าไกลเหลือเกิน ไม่น่าเชื่อจริงๆว่าซานฟรานจะมีมุมแบบนี้ด้วย เพราะอยู่ใกล้กับแหล่งที่เจริญมากๆ เป็นอะไรที่ขัดแย้งกันมาก แต่ในที่สุดพวกเราถึงโรงแรมอย่างปลอดภัย คืนนี้ฝากท้องไว้กับอาหารทะเลอีกครั้ง พร้อมกับนั่งฟังวงดนตรีแจ้ซเล่นสดๆ นักร้องยังร้องไม่ค่อยได้อรรถรสเท่าไหร่ แต่ก็พอถูไถไปได้ ทำให้คืนนี้กลายเป็นคืนที่สบาย มีความสุขและหลับฝันดี ป.ล. พอถึงห้อง โป้งก็กลับมาสู่สภาพเดิม เหมือนแบตเตอรี่ที่ชาร์จไว้หมด เป็นทั้งหู ตา คอ ยังขาดจมูก ก่อนนอนเลยต้องอัดยาเข้าไป น่าสงสารจังเลย

Create Date : 13 กรกฎาคม 2553

Last Update : 15 กรกฎาคม 2553 10:08:09 น.

4 comments

Counter : 952 Pageviews.

แวะมาทักทายค่ะ ซานฟรานนี่อยากไปมากกกกกกกกก
อยากไปทานอาหารทะเล แต่คิดว่าถ้าได้ไปจริงๆ จะพกน้ำจิ้มซีฟู๊ดบ้านเราไปด้วยค่ะ อิอิ กินให้แซ่บกันไปเลย

โดย: U got it

วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:39:24 น.

ถ่ายรูปมาเยอะเลยไผ่ น่าไปเที่ยวบ้างจัง

เดือนหน้าลูกไก่จะไป Dells แหละ จำได้ว่าไผ่เคยบอกว่าไปมาแล้ว ไว้จะมาเล่าให้ฟังนะ

ช่วงนี้ปวดหัว ร้อนแบบที่เราไม่พร้อมเลยไม่ค่อยได้อัพบล็อกเลย

โดย: lovelylk

วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:09:27 น.

หวัดดีค่ะคุณไผ่ อ่านหมดแล้วน่าไปเที่ยวมาก ขนาดออกสายก็ยังไปได้หลายที่ สมกับเป็นแหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่อจริง ๆ แต่ก็แอบกลัวเหมือนกันแถวย่านพี่มืดที่ท่าทางไม่น่าไว้ใจ ที่นี่ก็มีเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มเด็กวัยรุ่นอาหรับปากปีจอ 555

โดย: prunelle la belle femme

วันที่: 19 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:24:28 น.

ขอบคุณอู๊ดสำหรับยาหลากขนานที่จัดมาให้น๊าาา

โดย: โป้ง (ปูเซ่ต์

) วันที่: 20 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:18:25 น.