สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณพู่
ความมืดมันก็มีสองด้านอ่ะนะคะ
บางครั้งก็ชอบอย่างเช่นเวลาเข้านอนเป็นต้น ฮ่าๆ

แต่ถ้าไปในที่ไม่คุ้นชิน
อันนั้นก็อีกเรื่องนึงล่ะค่ะ
จินตนาการก็จะบรรเจิด
เกิดความหลอนขึ้นในสมอง คริคริ

คุณพู่ขา ปีนี้ได้ทั้งจุดพลุ
ลอยโคมเลยเหรอคะ ดีจัง
ส่วนยุ้ยได้แต่ดูคนอื่นเค้าปล่อยโคมลอยกันบ้าง
ดูเค้าจุดพลุริมแม่น้ำกันบ้าง

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวกันทีเดียว
ยังจำคืนลอยกระทงที่ผ่านมาได้อยู่เลย
เพราะกำลังหลับสนิทๆอยู่
สักพักก็สะดุ้งตื่นเพราะเสียงพลุบ้างประทัดบ้าง
เหลือบมองเวลา อ้อ..เที่ยงคืนนี่เอง
วันพระจันทร์เต็มดวงอย่างนี้
นานๆครั้งก็หยวนๆอ่ะนะคะ

ลอยกระทงแอมไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ
นั่งรถผ่านม.เกษตรโอ้โ้หคนเพียบ
รถติดเชียว
แต่ท่าทางคนกรุงจะสนุกสนานกันใหญ่
เพราะปีนี้มีแต่เรื่องอะไรต่อมิอะไรวุ่นวาย
ปลายปีมีงานลอยกระทงให้ได้สุขใจกันบ้าง

ถ่ายพระจันทร์ยังไงให้กลมสวยดวงโตแบบนี้คะเนี่ย
แอมไม่เคยเจอซักที
เจอแต่จันทร์เสี้ยว
ถ่ายมาก็เห็นแต่เสี้ยวเล็กๆ

แค่ได้มีเวลาว่าง
ไม่ต้องทำอะไร
ไม่มีอะไรให้ต้องคิด
ใจว่างๆ
แอมก็ว่านั่นแหละ
สุขที่สุดแล้ว

^^

กรี๊ด..ด..ด..ภาพสวยจังเลบพี่พู่...
เป็นคามมืดที่ชัดเจนมากๆ...ๆๆๆๆ
แสดงไฟโดดเด่นออกมาจากความมืด สวยค่ะ
อิจฉาคนได้ไปลอยกระทง...เราสิลืมวันลืมคืน

เรื่องความมืด...เป็นคนกลัวมากค่ะ
กลัวทั้งความมืด กลัวทั้งผีสาง (ที่ไม่เคยเห็น)


ปล. ขอบคุณค่ะ ที่บอกเรื่องการแต่งรูปและอักษร
แม้จะยังงงๆ อยู่บ้าง เดี๋ยวจะค่อยๆ ลองหัดทำดูไปบ้างค่ะ

^
^
^
^^^^^^^ขออภัยนะคะ ที่พิมพ์ผิด
คือฟร้อนมันสีอ่อน...ตาแจงไม่เคยดี

อ่านไปคิดไปว่าถ้าได้อยู่ในบรรยากาศแบบพี่พู่นี่จะสุขแค่ไหนน้อ โรแมนติกจัง ความมืดกับแสงเทียนนี่เป็นของคู่กันแล้วเกิดความอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

ความมืดกับสิ่งเร้นลับก็เป็นเรื่องที่กลัวเหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้ก็เป็นอยู่เวลาเข้าห้องมืดๆ แล้วต้องเดินไปเปิดไฟ เพราะเคยเจอกับตัวเองเลยฝังใจเลยค่ะ ว่าแล้วก็เสียววันหลังวาบๆ เลย

ไม่ค่อยกลัวผีมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ
ไม่รู้เป็นเพราะอะไร

ยิ่งโตขึ้นก็เฉยๆ ไปเลยกับเรื่องประมาณนี้
หรือเป็นเพราะว่าไม่เคยเห็น "เขา" เหล่านั้นเลยก็ไม่รู้

งามมากพี่พู่ ทุกภาพค่ะ

ภาพท้ายสุด อย่าง Art ka-

เห็นภาพ ผางประทีป ติดไฟมันงามขนาด
นึกถึง ตอนเป็นเด็กครับ.

แต่ยังนึกไม่ออกอีกประเพณีหนึ่ง ที่เขาผาง
ประทีปไว้ที่ บ่อน้ำ เสาประตูบ้าน มุมที่ดิน
ทั้งสี่มุมด้วย มีความสุขมาก

แต่โคมลอยสวย เพิ่งมาเห็นตอนโตแล้วครับ
เมื่อก่อนอาจจะมี แต่จำไม่ค่อยได้.

แล้วจะมาเยี่ยมอีกครับ ทีแรกผมคิดว่าคุณ
จิ๋วนิด อยู่ กท. ที่ไหนได้ อยู่ลำปางเอง.

เข้ามาชมภาพครับ

ผีมันไม่น่ากลัวเท่าคนนะครับ คนน่ากลัวกว่าผีเยอะ เมื่อก่อนกลัวผี แต่พอโตขึ้นมาความกลัวก็ค่อยๆ ลดลง เพราะไม่เคยเจอด้วยมั้งเลยไม่กลัว แต่ก็ไม่อยากท้าทาย

สวัสดีค่ะคุณพู่

เห็นภาพลอยกระทงแล้วอิจฉาสาวเหนืออย่างคุณพู่จังเลยค่ะ ได้ชื่นชมเทศกาลสวยงามทุกปี ส่วนแหม่มไม่ได้ไปลอยกระทงที่ไหนเลยค่ะ เพราะได้ลอยล่วงหน้าตอนไปเชียงรายแล้วค่ะ อิอิ ขออวยพรให้ประเทศไทยมีความสุขมากๆ ค่ะ แล้วคนไทยก็จะมีความสุขมากมาย

ภาพสวยมากค่ะ ชอบจังเลย

แต่แหม่มไม่กลัวความมืดนะคะ แต่ภัยมืดนี่สิน่ากลัวกว่าซะอีก เราต้องระวังรอบด้านเยค่ะ ยิ่งใน กทม.

มาดูความมืดที่โรแมนติกด้วยคนค่ะ
ตอนเด็กๆ กลัวเหมือนกัน ทั้งความมืด ทั้งผี กลัวหมด
ยิ่งญาติๆชอบชวนให้ดูหนังเก่า พวกแม่นาคทั้งหลาย ยิ่งกลัว
แต่โตขึ้นไม่กลัวแล้วค่ะ ยิ่งมีแสงเทียนยิ่งโรแมนติกจริงๆ ด้วย

ช็อคโกแลตที่บล็อกเอิง ตั้งใจเอามายั่วน้ำลายคนอ่าน อิอิอิ
ชอบทานมากๆๆ ค่ะ แต่พยายามทานไม่เยอะ
ไม่ใช่วัยรุ่นแล้ว พลังงานเผาผลาญน้อยลง
เอาแค่วันละชิ้น สองชิ้น(เล็กๆ)ก็พอ ชื่นใจดีนะคะ

อู้ยยย อิจฉาความโรแมนติคบ้านนี้จังเลยค่ะ
เป็นความสุขที่หาได้ไม่ยากเลยนะคะ
ปีหน้าสงสัยต้องขออนุญาตเลียนแบบบ้างนะคะ

แวะมาล่าช้าหลังลอยกระทงไปหลายวันหน่อยนะคะ.....สบายดีนะคะคุณพู่

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ ดิฉันไม่ชอบความมืด มันมองอะไรไม่เห็น ใจมันคิด กลัวทั้งๆที่ไม่มีอะไร นี่แหละหนา...ใจคน
ถ่ายรูปสวยดีนะค่ะ

โดย: Tonkra49 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:30:28 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่


สวยทั้งแสงจากโคมประทีปและดวงจันทร์
ที่เชียงใหม่ก็เห็นทั้งสองสิ่ง
แต่หมิงหมิงวิ่งๆๆๆและวิ่ง
จนผมไม่มีโอกาสได้จับกล้องถ่ายภาพเลยครับ 5555

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่.

อยากบอกว่า Blog ความมืดนี้สวยมากๆเลยครับ

ผมก็เป็นอีกคนที่ชื่นชอบความมึด..
รู้สึกว่าถ้าเราทำอะไรในความมึดได้..เราจะได้เปรียบเยอะเลย

ความมึดยังให้เราได้เห็นอะไรต่อมิอะไรที่กลางวันมองไม่เห็น
ได้เห็นแสงดาว พระจันทร์ การประดับไฟตามบ้านเรือน





มีความสุขมากๆนะครับ..

ส้มไม่ค่อยสันทัดในมุมการถ่ายรูปเลยค่ะพี่พู่ เห็นอะไรสวย อะไรชอบก็ถ่ายมา บางรูปก็สวยถูกใจ นี่ก็อาศัยโฟโต้เฉาะเอาแต่งสเคปอีกนิด ไม่งั้นดูไม่ได้เลยค่ะพี่ เห็นคนอื่นถ่ายออกมาคมชัดสวยใสแล้วอิจฉาเลย

สวยดีอ้ะคุณพู่

เรื่องความมืดและผีนี่ ตอนเด็กๆ ไม่กลัวนะคะ เชื่อในความเป็นคนดีของตัวเอง

พอโตแล้วเลวขึ้น เลยกลัวผีซะแล้ว แหะๆ

สวัสดีเช้าวันพุธค่ะ..
ภาพสวยมาก ชอบค่ะ..
ไม่ชอบความมืดเหมือนกัน..
น่ากลัวอ่ะค่ะ..ชอบเปิดไฟสว่างๆ
มากว่า
..มีความสุขในวันทำงานค่ะ..

ภาพโรแมนติกมากค่ะคุณพู่ ... ในความมืด ได้เห็นแสงแบบนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นดีจัง ....

เรื่องความมืดสมัยเด็ก ๆ ก็กลัวเหมือนกันค่ะ เพราะเรื่องผี ๆ มีเรื่องราวเล่ากันเยอะดีเนาะ ผีไทยเราก็หลายชนิดเสียด้วยซิ :)) พอผู้ใหญ่เล่า เราก็กลัว ไม่กล้าไปไหนมาไหน ตอนกลางคืน คงเป็นกุศโลบายเลี้ยงลูกสมัยก่อน อิอิ... สังเกตุเด็กสมัยนี้ดูชอบความมืดซะมากกว่า เพราะคงไม่มีใครมาเล่าเรื่องผี ๆ ต่าง ๆ ให้ฟัง อีกอย่างเด็ก ๆ ก็คงยุ่งอยู่กับ BB, FB กันไปหมด เนาะ

ความมืดที่เราไม่ชอบคือความมืดเวลาทานข้าวค่ะคุณพู่ เวลามองไม่เห็นอาหารแล้วเรารู้สึกหม่ำไม่ค่อยอร่อยค่ะ :))

รินค่ะ รินไม่ชอบมืดมาก แต่ต้องการแบบสลัว ๆ อิอิ

ตอนเด็ก กลัวผี


แต่ตอนนี้รินว่า คนน่ากลัวกว่าผี

เพราะ คน มาหลอกตลอดเวลา

จริงป่าวค่ะพี่พู่

แหะๆ เปลี่ยนสีพิมพ์ฟรอน์หน่อยไหม
ตัวหนังสืออ่านไม่ออกแย้ว



แด๊สซ์กันสุดมันส์ ๆ มะวานเหล่านางโค

เอวเคล็ดกันทั่วหน้าแล้วเน้อ อิอิ

ภาพสวยเช่นเคยเลยครับ

สมัยก่อนพอคิดถึงความมืด ผมจะคิดถึงอะไรที่หนาวเย็นเสมอครับ

หลังๆ ก็ไม่คิดถึงอะไรเลย

เพราะรู้ว่าจริงๆ แล้วมันไม่มีอะไรเลยครับ

นอกจาก จิตของเราคิดไปเอง

เราก็เป็นนะ กลัวผี กลัวมาได้ตั้งแต่เด็ก เพิ่งจะหายก็ตอนเดินทางนี่แหละ (ไม่หายสนิท มีบางอารมณ์มืดสนิทก็แอบกลัวอยู่นา)

เป็นคืนวันพระจันทร์เต็มดวง ที่ดูสงบนิ่งและมีความสุขมาก ๆ เลยล่ะ (หมายถึงคุณพู่กับคนข้าง ๆ นะ)

เราเองก็ไม่ได้ไปลอยกระทงที่ไหน อยู่ไกลบรรยากาศและวัฒนธรรมที่แตกต่าง ก็อาศัยบรรยากาศผ่านเน็ตนี่แหละ อิ่มเอมค่ะ

แม่เราบอก จุดผางประทีปรอบบ้านเหมือนกัน เห็นรูปแล้วก็คิดถึงบ้านจับใจเลย

มายกมือเช็คชือก่อนค่ะ คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

...บ่ด้ายลอยเหมือนกันครับ....เพื่อนมาจาก..กทม..เลยพาไปนั่งที่ปลาเผาผักสด...ฮู้ตั๋วแหมกำ....เที่ยงคืน...

ประสบการณ์ความมืดที่คุณพู่บอกเล่าเนี่ย คิดว่าหลายๆคนรวมทั้งจาด้วยค่ะ รู้สึกคล้ายกัน


เมื่อก่อนก็เคยรู้สึกกลัวความมืดค่ะ แต่ตอนนี้ชอบนะ จาว่ามันสงบดีค่ะ อิอิ

มายกมือสูงๆ ค่ะกลัวคุณพู่ไม่เห็นคริ คริ
แต่กลับกลายเป็นว่าเวลานอนห้องต้องมืดๆ ค่ะ
แสงมาทีไรต้องตื่นทุกทีค่ะคุณพู่
ส่วนเจ้าคุณปี๋นี่ อืยยยยย ไม่ขอกล่าวอ้างใดๆ ค่ะ
รูปที่คุณพู่ลงวันนี้ไก่วาชอบมากเลยค่ะ
เชิงเทียนดินปั้น กับพลุ ตอนเด็กๆรอสนุกเลยค่ะ

ส่วนตัวชอบเวลากลางคืนมากกว่ากลางวันค่ะ

ชอบความมืดบ้างเป็นบางโอกาส โดยเฉพาะเวลานอนดูดาวนี่ชัดเจนนัก สวยมากๆเลยค่ะ

และที่สำคัญภาพที่คุณ จขบ ถ่ายมาสวยมากค่ะ เราชอบภาพที่ให้อารมณ์แบบนี้น่ะ

"วันนี้เลยเก็บบรรยากาศของแสงเล็กๆ วันสงกรานต์สองสองลุง-ป้ามาฝากค่ะ"

แอบสงสัย ว่าพิมพ์ผิดหรือคนเหนือเรียกวันลอยกระทงว่าวันสงกรานต์ครับ คือก่อนหน้านี้ได้ยินนักจัดรายการวิทยุท่านนึงพูดวันลอยกระทงว่าวันสงกรานต์ ก็คิดว่าเขาพูดผิด แต่พอมาเจอที่บล็อกนี้อีกก็เลยเริ่มไม่มั่นใจ

ปีนี้พี่ไม่ได้ไปลอยกระทง
เพราะ..ปีที่แล้วเข็ด หูแตกไปเป็นเดือน
เพราะขณะที่กำลังยกกระทงอันงาม
ขึ้นนตที่หัว.....ตั้งจิต....นิ่ง...สงบ..เงียบ
ก็มีเสียงดังตูมขึ้นตรงผิวน้ำข้างหน้า
ทั้งฟ้าและน้ำ สะเทือนเลื่อนลั่น
ตกใจแทบจะโยนกระทงทิ้งลงน้ำ

เข็ดเลยคะ..เข็ดข่าหนาด
ป้าขอจุดผาง ห้อยโคมเล่นอยู่ที่บ้านละกัน
555

เออ แอบบ่นๆ นิดนึง
พี่ม้ายเข้าใจเลยพู่
ทำไมร้านขายประทัดไม่โดนจับอะ..
สงสัยมากกกกกกกก....

มาแอ่วหาเน้อเจ้า บล๊อกงามขนาด สีสัน เนื้อหา โดนใจบ่ะจืดจาง

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่..

ภ่พสวยมากๆค่ะ

สวัสดีตอนใกล้เที่ยงครับ

ว้าวๆๆ รูปสวยๆครับบ้านนี้

ลอยกระทงพกไปแต่กล้องไม่มีขา เลยถ่ายไม่ค่อยได้อะไร

ยิ่งมืดมิด ดวงดาว ยิ่งพราวแสง ครับคุณพู่

ปีนี้จำศีล ไม่ได้ไปลอยกระทงที่ไหน

งานปีนี้ ดูหงอยๆพิกลนะครับ

จำได้ว่าเคยบอกคุณพู่ว่า ถ่ายรูปสวยจังค่ะ ชอบมาก ตามดูมาเรื่อยๆ มีคอมเมนท์บ้างไม่มีคอมเมนท์บ้าง...

ชอบภาพวันนี้ค่ะ

ปกติตัวเองเป็นคนไม่โรแมนติคอะไรไม่ค่อยอินกับเทศกาลอะไรเท่าไหร่ แต่เห็นดวงจันทร์กลมโต ยังกะอยู่ตรงหน้า แสงไฟจากผางประทีป
แหม...โรแมนติคอยู่นะ มีโคมลอยด้วยแหน่ะ อู๊ย....ครบสูตร ไม่ต้องออกไปเบียดเสียดกับใคร

นึกภาพตามที่คุณพู่ว่า...คงแบบอารมณ์นิ่งๆ เนาะ มองความสวยงามไปเรื่อยๆ แบบนั้นจริงๆ....

ไฟจุดน้ำมันก๊าด ภาพไม่ขึ้นหน่ะค่ะ หรือเป็นที่บ้านเราคนเดียว...

อย่างที่คุณพู่ว่า...ใช่เลย เดินเล่น ถ่ายรูปไป ได้กราบพระอีกหน่อย เป็นวันแห่งความสงบอีกวัน แบบนี้เลย...

อารมณ์ที่ไปกับลูก...กับไปคนเดียวนี่ไม่เหมือนกันนะ เวลาไปคนเดียว รู้สึกจะดูอะไรได้ละเอียดชัดเจนกว่า แต่ถ้าไปกับลูก ดูจะห่วงหน้าพะวงหลัง บางทีก็ดูรีบๆ ไปหมด...เดี๋ยวจะหาว่า มีลูกไม่ดี...ก็ดีค่ะ มีก็ดี ไม่มีก็ดี คนละแบบเนาะ...

วันนี้มาแบบเพ้อเจ้ออีกแล้วค่ะ บ่นซะยาว....

รูปสวยมากๆเลยพี่พู่ ตอนเด็กๆสาวก็กลัวเหมือนกัน พอตอนโตก็ยังกลัว ^_^

ตามมาชูจักกะแร้
กลัวความมืดด้วยคน อิอิ

ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ
รู้สึกเฉย ๆ กับความสว่างและความมืด
แต่รู้สึกกลัวที่จะอยู่กับความมืดค่ะคุณพู่

ตอนสมัยก่อน เอ่อ..นานมากเลยเนอะ 55
เจอทางเปลี่ยว ๆ มืด ๆ ก็วิ่งปรู๊ดดดด
เหมือนกันเลยค่ะ แหกปากร้องนั่นนี่ด้วย
ประมาณทำลายขวัญคู่ต่อสู้ที่เรา
มองไม่เห็นและจินตนาการไว้อย่างน่ากลัว
เอาเสียงข่มไว้ก่อน 5555

ตอนนี้ก็ยังนะ ไม่ต่างกัน แหะ
แต่ว่าใจสงบยิ่งกว่าเดิม ไม่ปรู๊ดแบบสติแตก
แต่ไม่ชอบตัวเอง ที่คิดจินตนาการ
ยามที่ต้องอยู่กับความมือ เดิน ๆ
ไปในที่มืด ๆ สลัว ๆ อ่ะ

ยิ่งเป็นแม่คนยิ่งแล้วใหญ่
กลัวให้ลูกเห็นไม่ได้นะ แอบกลัว (ใจจะขาดในใจ)
แต่ทำเป็นไม่กลัว แม่เก่งจ้า ให้ลูกเห็น 55

รูปข้างบนสวยงาม แปลกดีค่ะ
เล่นกับแสงนี่ ถ่ายออกมาแล้ว
คลาสสิคให้ความรู้สึกมาก ๆ เลยคุณพู่
มุมกล้องด้วยค่ะ คุณพู่ตั้งใจให้มุมกล้อง
ออกมา สวยมาก ๆ เลย

ไว้คุยกันค่า

คุณพู่หวัดดีค่ะ

แผนกพิสูจน์อักษรอ่านแล้วงง ๆ กับวันสงกรานต์ ไม่แน่ใจว่าคุณพู่เล่นมุข 'ลอยกระทงในวันสงกรานต์' เลยป่าวอ่ะค่ะ ตอบด่วน อิอิ

รูปบล็อกนี้สวยจังเลยค่ะ ทำเอาอยากเห็นฝีมือคุณพู่ถ่ายโคมลอยจังเลย คงสวยน่าดู

ตอนนี้ป้าเดซี่ก็ปวดหัวเล็กน้อย ความบ้าตุ๊กตาไบลธ์มันกลับมาครอบงำอีกแล้วค่ะ อยากให้น้องแต่งตัวสวย ๆ อยากหิ้วน้องไปถ่ายรูป แต่ไม่รู้จะแก้ปัญหาหน้ามันแบบกระดาษซับมันก็เอาไม่อยู่ยังไงดี

ถ่ายรูปเนี่ย มันไม่ใช่กิจกรรมง่าย ๆ สนุก ๆ เลยนะคะ มันมีอะไรให้คิด ให้คำนวณกันเยอะเลย ยังกะเรียนเลขก็มิปาน อิอิ

ชอบทุกภาพเลยค่ะ คุณนิดถ่ายภาพเซ็ทนี้ได้มีเสน่ห์มาก

ช่วงวันลอยกระทงเห็นพระจันทร์ได้เต็มตาอยู่หลายวัน นึกอยากถ่ายภาพแต่ประสิทธิภาพของกล้องไม่เอาอ่าว ขอบคุณมากสำหรับภาพพระจันทร์งาม ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะคุณพู่
ความมืดบางครั้งก็ชอบบางครั้งก็ไม่ชอบค่ะ
เช่นเวลานอนชอบนอนมืดๆ มากค่ะ

แต่ถ้าไปอยู่ในที่ไม่คุ้นชิน
ก็ไม่ค่อยจะชอบความมืด
ยิ่งพักโรงแรมที่เมืองไทยต้องเปิดไฟนอนค่ะ
ดึกๆ อาจจะมีอะไรแปลกปลอมอยู่ในห้อง ฮ่าๆๆ

สวัสดีเจ้า คุณพู่

นุชก็ไม่ชอบออกไปเที่ยวลอยกระทงเหมือนกันเจ้า คนเยอะ แล้วก็กลัวประทัดเอามากๆ

แต่ชอบที่จะอยู่บ้าน มีความสุขในมุมของเรา
อยู่กับคนที่เรารัก แค่นี้ก็มีความสุขมากๆเลยเจ้า

นุชชอบรูปผางประทีป สวยดีเจ้า

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

เสร็จสิ้นไปอีกหนึ่งภารกิจครับ อิอิอิ
เมื่อวานคนฟังตั้ง 10 คนแน่ะครับ 555

แต่เป้ฯงานที่อบอุ่นดีครับ
เด๊๋ยวรอภาพ
แล้วจะนำมาอัพบล็อกอีกครั้งครับ

งานนี้พ่อก๋าโดนหมิงหมิงแย่งซีนครับ อิอิอิ

เมื่อวานเปิดงานวันแรก
แต่พิธีเปิดมีวันนี้ครับ

ถามร้านค้า
เค้าก็บ่นว่านเดินน้อยมาก

ผมว่าน่าย้ายไปจัดข้างนอกนะครับ
จัดใน มช. เหมือนงานปิดน่ะครับ
มีแต่ นศ.ไปเดิน
แล้วคนนอกก็ไม่ค่อยรู้ว่ามีงานหนังสือแล้ว...

งานเลยไม่คึกคักเหมือนงานที่กรุงเทพครับ


ปล. หมิงหมิงเป็นคนถือกล้องครับ 555
รับรองมีภาพเด็ดๆมาฝากกันแน่นอนครับ 5555

ตามมาชมภาพดวงประทีปค่ะ งามจริงๆ เห็นแล้วจินตนาการต่อได้ยาวไกลเลยค่ะ .. พี่ยังไม่เคยถ่ายภาพดวงไฟ เปลวเทียนซักที ยังไม่รู้วิธีตั้งค่าวัดแสงเลยค่ะ ..

หมดคำพูดเลยครับวันนี้....

สวยมากๆเลยครับคุณพู่ สุดยอดจริง ^^



อรุณสวัสดิ์นะครับ ^^

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณพู่

เราว่าส่วนหนึ่งที่อัมพวาคนเยอะเกินไปเพราะเปิดแค่เสาร์-อาทิตย์ด้วยหละค่ะ คนก็เลยอัดๆๆ กันไป เหมือนสวนจตุจักรน่ะค่ะ แหะๆ

ที่จริงถ้าเปิดเพิ่มซะหน่อย ก็น่าจะทำให้คนเบาบางลงได้บ้างน่ะนะคะ

ความมืดของคุณพู่บล๊อกนี้สวยค่ะ
ปกติก็ไม่ค่อยชอบความมืดเท่าไร
แต่ถ้าตอนนอน(และมีคนนอนเป็นเพื่อน)ชอบนะคะ
เป็นคนกลัวผี แต่ก็ต้องเดินทางคนเดียวบ่อย
เวลาอยู่โรงแรมคนเดียวก็ต้องเปิดไฟทั่วห้องนอน

เห็นรูปคุณพู่แล้วนึกถึงตอนเด็กๆ
แม่จะซื้อพลุ ซื้อผางประทีปไปกรุงเทพ
ตอนลอยกระทงก็เอาไปจุดที่บ้าน
ตอนจุดพลุทีแถวบ้านวิ่งมาดูกันเต็ม
เพราะเมื่อก่อนไม่ค่อยมีพลุให้เห็นเหมือนเดี๋ยวนี้

คุณพู่สบายดีนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมสม่ำเสมอ
แหม่มตอนนี้เดินสายอยู่เมกาค่ะ
เลยผลุบๆ โผล่ๆ มาบ้างไม่มาบ้าง ^^

อิ อิ มีโคมลอย มีน้ำมันก๊าด เหมือนที่บ้านเลย

อันตัวผมเองมิเคยจุดโคมลอย คืนนั้นไปส่องกล้องดูชาวบ้านเขาจุด ที่ถ่ายรูปมาให้เห็นในบล็อกนั่นละ พึ่งรู้เหมือนกันว่ากว่ามันจะจุดติด แล้วลอยขึ้นไปได้นะ ไม่ใช่เรื่องหมูๆอย่างที่คิดเลยนะ

สวัสดีค่ะ..พี่พู่

วันลอยกระทงหนึ่งได้แต่นอนตีพุงอยู่ที่บ้านอ่ะ
ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวงานนี้เลย
คนเยอะ จุดประทัดกันใกล้ๆ ตัวเราด้วย
ไม่ไหว ไม่ไหว

เย็นตาโฟทะเลปากบาน ระดับความโหดประถมปากอ้า ก็พอไหวนะคะ
เผ็ดประมาณนึง
ปกติหนึ่งเป็นคนกินรสจัดอยู่แล้วด้วย
แต่เดี๋ยวเดือนหน้าจะขึ้นไปลองเรียนจบปากบานค่ะ
มันติดอยู่ในใจ อยากรู้ว่าเผ็ดขนาดไหน
ต้องไปพิสูจน์ให้ได้.....

แหะๆ ช่วยบอกคนข้างบนว่าอยากทานเยนตาโฟแห้งมากเลยค่ะ น่ากิ๊นน่ากินเนอะค่ะ...555555....

ชอบประโยคนี้มากค่ะ "ความมืดนั้นมันทำให้เรามองเห็นอะไรไม่ชัดเจน" ถ้าเป็นใจมืด ก็จะทำให้ตามองไม่เห็นอะไรเช่นกัน ภาพในความมืดที่แสงเทียบริบหรี่รำไรสวยงามทุกภาพค่ะประกอบฝีมือคนถ่ายแบบคุณพู่แล้วสวยงามเป็นพิเศษค่ะ

ลอยกระทงปีนี้นอนรอคนอยู่กับบ้านนอนรอเสียงรถ นอนรอเสียงเปิดประตู มันทรมานมากกว่ามีความสุขค่ะ ตื่นเช้าก็เลยเครียดอีก ไปทำงานก็บ่จอย แต่รีบปล่อยทุกอย่างเพื่อความสุขของตัวเองและคนรอบข้างเพราะไม่อยากใช้ชีวิตอย่างประมาทไม่มีใครรู้ชะตาชีวิตตัวเองเราก็เลยต้องทำให้ทุกวินาทีมีค่าคือต้องทำให้ทุกวินาทีมีความสุขค่ะ...คิดถึงคุณพู่เสมอนะคะ

ุคุณพู่ถ่ายภาพสวยงามไร้ที่ติจริงๆค่ะ

ดูแล้วเพลิน ดูแล้วหลง อิอิ
วันนี้ตื่นมาเยี่ยมก่อนตะวันขึ้น
แต่ชักจะง่วงต่อแล้วล่ะค่ะ

ฝันดีตลอดคืนนะคะคุณพู่ จุ๊ฟๆๆ

เอมกลับบ้านไป
สอนถ่ายรูป ไฟๆ อย่างงี้มั่งนะ

เป็นโรคเห็นแสงไฟในความมืดไม่ได้
อยากได้สวยๆ เก็บไว้มั่งอ่า

คิดถึงลอยกระทง ไม่ได้ลอยมาหลายปีดีดัก
เง้อ แต่ถึงอยู่ก็ไม่มีคนลอยด้วยอยู่ดี

อ๊ะๆๆ เดี๋ยวๆ ยังไม่หมด

ป.ลิง พู่พิมพ์ผิดป่าว? "แสงเล็กๆ วันสงกรานต์สองสองลุง-ป้า"

เอ่อ มันลอยกระทงบ่ใช่ก๊ะ หาาาา

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

วันนี้มาทักทายช้า
เพราะเน็ตในห้องถูกฆาตกรรมครับ 555
มันนิ่งเลย
ไร้สัญญาณตอบรับใดใดทั้งสิ้นครับ หุหุหุ

แอบสงสัยนะครับคุณพู่

ช่วงนี้เน็ตทางเหนือมีปัญหาบ่อยจัง
ไม่รู้เป็นเพราะสองเจ้าใหญ่เค้าทะเลาะกันหรือเปล่า
สัญญาณเน็ตเลยล่มบ่อยมากครับ

เลยเป็นความซวยของคนใช้ 3 BB กับ Maxxnet นะครับ 555

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่..

อากาศช่วงนี้ชวนไม่สบายชะมัดเลยครับ
กลางวันร้อน..กลางคืนหนาวจัด..

เฮ้อ..แทนที่จะได้ประหยัดแอร์
ต้องเปิดแอร์ช่วงกลางวันให้อากาศมันเสมอกับกลางคืน..


ดูเหมือนจะบ้า..ใส่เสื้อกันหนาวเปิดแอร์..55+


มีความสุขมากๆนะครับ

หุหุหุ


นั่นสินะครับคุณพู่

เวลาเรียกเก็บเงินนี่ทั้งเร็วและเรียกก่อนเวลา
บางทีจ่ายแล้วยังทวงซ้ำอีก 5555

รัฐเราไม่กล้าปล่อยเสรีนะครับ
ลองปล่อยให้แข่งกันสัก 10 เจ้าสิครับ

รับรองเน็ต 30 เม็ก
เผลอๆจ่ายเดือนละ 150 บาทเองครับ 555

ภาพสวยมาก ๆ เลยค่ะ

ถ่ายภาพเก่งนะคะเนี่ย ชอบ ๆ อิอิ

...........

อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาว์นะคะ

สวัสดีค่ะ น้องพู่^^
มาชมภาพงามๆยามค่ำคืนวันลอยกระทงค่ะ

อรุณสวัสดิ์นะครับคุณพู่ ^^

ทักทายเช้าวันหยุดค่ะ คุณพู่
สงสัยวันนี้คุณพู่คงพักผ่อนอยู่กับบ้านแน่ๆเลย
ส่วนยุ้ยว่าจะออกไปตจว.ไหว้พระกันน่ะค่ะ

มีความสุขมากมายนะค้า

ภาพสวยสุดๆไปเลยนะคะ พิมไม่กลัวความมืดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เพราะไม่ชอบฟังเรื่องน่ากลัวด้วยล่ะค่ะ

ภาพของพี่พู่ เหมือนถ่ายที่บ้านเราเองเลยอ่ะ
คล้าย ๆ กันเลยนะค่ะ จะบอกว่าบรรยากาศเดียวกัน 555

หายไปกับกระทงค่ะ เพิ่งหาทางกลับเจอวันนี้แหล่ะ 555
ประมาณว่า ยุ่ง ๆ หาเวลาว่างมานั่งหน้าจอไม่ค่อยได้เลยค่ะ
เลยหาย ๆ ไปเลย

...... ..
...

พูดถึงความมืด แล้วแต่บรรยากาศค่ะ
ถ้าบรรยากาศมืดโรแมนติค ชอบค่ะ
แต่ถ้ามืดแบบเสียว ๆ ก็กลัวค่ะ เสียวทั้งปี๋ทั้งคนนั่นแหล่ะค่ะ

ตั้งแต่เกิดมา จะเรียกได้ว่าเคยเจออะไรที่ไม่ใช่คนอ่ะค่ะ
เคยเจอจริง ๆ แต่ตอนนั้นเรายังเด็กเลยไม่รู้สึกกลัว
ตอนกลางคืนนั่งอยู่กับผู้ใหญ่กลางบ้าน
จู่ ๆ เราก็เห็นทวดเดินเข้ามา
ซึ่งคุณทวดคนนี้ แกเสียไปได้ซักสิบวันแล้วค่ะ
ก็ตะโกนบอกอ่ะ นั่นทวด เดินมาก้าวเร็วมาก จะเข้ามาหาเรา
แต่เราลุกขึ้นตะโกนไปทางที่เห็น คุณทวดก็เลย เดินเข้าไปในบ้าน
เราก็บอกตามที่เราเห็น แต่ไม่กลัวเลยนะค่ะ
ส่วนผู้ใหญ่โกลาหลกันใหญ่เลยค่ะ ..

เล่าแล้วก็ชักลืม ๆ นานมากแล้วค่ะ 555

.... ..
....... ..



สองพี

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่