ผมบรรจงคีบแขนเล็กๆ นั่นออกจากลำตัว แต่นั่นกลับปลุกให้เจ้าตัวตื่นขึ้นมา ลิโอเนลขยี้ตาเล็กน้อยพลางส่งยิ้มกว้าง อรุณสวัสดิ์ อาเธอร์ ผมยังไม่กลับร่างจริงอีกเหรอเนี่ย เมื่อคืนอุตส่าห์ตั้งใจนอนเต็มที่แท้ๆ แต่ก็เผื่อใจสำหรับเรื่องแบบนี้ไว้แล้วล่ะ พระเอกในการ์ตูนจะมีทางหลับแล้วกลับบ้านเพียงอย่างเดียวคือตอนจบของเรื่องเท่านั้น แล้วผมที่เพิ่งมาก็ยังไม่ได้ทำเควสสักอย่าง ปราบมังกรเอย ช่วยเจ้าหญิงเอย จะว่าไปเมืองนี้มีเจ้าหญิงแสนสวยไหมนะ ถึงผมจะอยู่ในร่างโชตะ แต่อย่างที่บอก ผมมันแนวฮาเร็ม แค่น่ารักจะโลลิ จะเตี้ยแบนซึน หรือสาวรุ่นพี่ก็ได้ทั้งนั้น ก็หวังแค่ว่านิยายเรื่องนี้มันจะมีโบนัสแจ่มๆ สำหรับผมบ้างน่ะนะ นายมีน้องสาวไหม? เขากะพริบตาปริบๆ น้องสาวอะไรนะ? อ้อ ลืม เจ้ามีน้องสาวไหม? ลิโอเนลพยักหน้า มีคนหนึ่ง น่ารักไหม? คราวนี้คุณพี่ชายยิ้มกว้าง น่ารักสุดๆ ไปเลย ตาผมประกายระยิบระยับขึ้นมาทันที ดีจัง! พาไปเจอหน่อยสิ! ไม่ได้หรอก เขาตอบกลับมาง่ายๆ นางเพิ่งอายุสองเดือน ท่านแม่ยังให้นมนางอยู่เลย แล้วตอนนี้ท่านก็เดินทางไปต่างเมือง เลยต้องพานางไปด้วยอ๊ะ! แต่ไว้กลับมาเมื่อไหร่จะพาเจ้าไปพบทันทีเลย! ไม่เอาเฟ้ย! นั่นมันโลลิมากไปแล้ว ทารกเลยนะเว้ยเฮ้ย เสียงเคาะประตูดังขึ้นตามมารยาท เรียกความสนใจผมให้รอดตัวจากน้องสาวโลลิเกินเหตุของหมอนี่ แต่รออยู่นานก็ไม่ยักมีใครโผล่มาสักที เอ
หรือจะเรียกกินข้าว สงสัยข้าวเสร็จแล้วมั้ง เขาคงมาตาม ไปไหม หิวยัง? ลิโอเนลมองผมด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนจะตะโกนออกไป เข้ามาได้! อ้าว ระบบสั่งการด้วยเสียงเรอะ แต่เคาะประตูก็รู้แล้วน่า จะรอให้บอกอีกทำไมกัน สาวสวยในชุดเว้าลึกเดินเข้ามาพร้อมรถเข็นถาดอาหาร เธอบรรจงวางลงบนโต๊ะที่มีเก้าอี้เตรียมไว้สองตัว หนึ่งในสองนั้นดูไม่เข้าชุด น่าจะเป็นเก้าอี้เสริมสำหรับลิโอเนลโดยเฉพาะ อ้าว ไม่กินกันในห้องอาหารเหรอ? เมื่อเย็นวานยังบังคับให้พร้อมร่วมมื้อค่ำกันอยู่เลย สาวใช้ก้มหน้ามองพื้น ตอบกลับมาอย่างนบน้อม ตามคำสั่งเจ้าค่ะ เธอเก็บจานคืนเข้ารถเข็น ท่ามกลางความงุนงงของผม เอิ้ว! เดี๋ยวๆๆ ปกติข้ากินในห้องหรือเปล่า!? สาวใช้ยังคงก้มหน้าต่อไป ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ การรับประทานอาหารเช้าในห้องของตนเป็นเรื่องปกตินะ ลิโอเนลที่นั่งอยู่บนเตียงเหมือนกัน ประคองเอวผมไว้มือหนึ่ง อีกมือลูบแก้มเบาๆ น่าสงสารจริงๆ แม้แต่เรื่องนี้ยังลืม สหายแห่งเรา ถ้าไม่เป็นเกย์ไปก่อน หมอนี่ต้องเป็นยอดนักรักที่ดีได้แน่ ขนาดพูด สหาย อยู่กับปากผมยังรู้สึกเหมือนนางเอกในการ์ตูนรักที่โดนพระเอกสุดคูลในโรงเรียนหว่านเสน่ห์ใส่เต็มเปาเลย ผมน่ะไม่ซีเรียสกับการโดนรุกโดยผู้หญิงหรอกนะ แต่ให้ตาย! อยากมีเวทมนตร์เปลี่ยนเจ้าชายโชตะให้กลายเป็นเจ้าหญิงโลลิจังเลยแฮะ ความใกล้ชิดนี้จะได้ดูน่าลิงโลดใจขึ้นมาหน่อย! รับประทานให้ห้องนี้นี่แหละ ลิโอเนลตัดสินใจเสร็จสรรพ ส่งผลให้สาวเว้าลึกที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาคนนี้จำเป็นต้องยกจานขึ้นวางเป็นรอบที่สอง รู้สึกผิดไงไม่รู้แฮะ ผมจะดูเหมือนพวกเรื่องมากเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาหรือเปล่านะ ก่อนจากไป คุณเมดพูดขึ้นว่า
ข้าจะเตรียมน้ำอาบให้พวกท่านทั้งสอง ไม่ทราบว่าจะเลือกกลิ่นใดดีเจ้าคะ? กลิ่น กลิ่นอะไร แบบที่จัดมาครั้งก่อนก็ได้ ทั้งเราทั้งอาเธอร์ล้วนแต่ชอบกลิ่นเดียวกันกันทั้งคู่ สาวใช้ไม่โมเอะออกไปแล้ว ผมจัดการจิ้มเนื้อสี่เหลี่ยมเข้าปาก นานๆ ทีหาโอกาสมาอาบน้ำพร้อมกันกับเจ้าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ผมสำลัก
ผมเพิ่งรอดชีวิตเป็นครั้งที่สองของวัน เปล่า! ผมไม่ได้ท่องคาถาถอดจิตหรืออะไรทั้งนั้น ผมแค่ยับยั้งตนเองไม่ให้ต่อยหน้าเจ้าชายกลางสระอาบน้ำขนาดเท่าสระว่ายน้ำนั่นได้ต่างหาก แต่มันก็สิ้นสุดซึ่งความอดทนแห่งการโดนประกบตัวติดกันตลอดเวลาแล้ว ผมถึงรีบแต่งตัวแล้ววิ่งเข้ามาหลบในครัว ก่อนจะพบว่าตัวเองกำลังสบตากับใครบ้างคน ไง! เขาส่งเสียงร้องทัก เขาเป็นผู้ชาย ผมทอง (อีกแล้ว) ตาสีเทา อายุน่าจะประมาณสิบหก สวมแค่เสื้อสีขาวกับเสื้อกั๊กง่ายๆ กางเกงสีขาวทั่วไป เป็นการแต่งกายที่เรียบง่าย แต่ก็ดูหรูหราเกินกว่าจะมามุดอยู่ในครัวแบบนี้ ใครอ่ะ? ผมเลิกคิ้ว อาเธอร์น้อย จำข้าไม่ได้แล้วหรือนี่ เขาเบือนหน้าแสร้งซับหางตาข้าคือคนที่รักเจ้าที่สุดยังไงล่ะ! เรามีเพียงกันและกันโลกนี้มีเพียงเจ้ากับข้า ผมกล้ำกลืนน้ำตา นอกจากคุณแอนโธนี่ ผมหลุดเข้ามาในโลกแห่งวายใช่ไหม สวรรค์! นี่คือการลงโทษที่ผมเอาแต่เสพอนิเมะฯ ฮาเร็ม ใฝ่ฝันอยู่กับการโดนสาวสวยมากมายรายล้อมอย่างนั้นหรือ ขอความจริง ผมทำหน้าเซ็งชีวิต ได้ยินว่าเจ้าความจำเสื่อม ข่าวไวแท้ งั้นเจ้าก็ลืมเรื่องระหว่างเราไปแล้วงั้นซิ? ขอทีเหอะ ข้าเจอเรื่องวายๆ มาพอแล้วเอาแบบที่มันปกติชาวบ้านเขาหน่อยได้ไหม เอียนมุกวายจะแย่อยู่แล้ว เขายักไหล่ ถึงข้าจะไม่รู้ว่าวายคืออะไรแต่ข้าว่าคำพูดข้ามันก็ปกตินะ เรื่องระหว่างเราเนี่ยนะ? งั้นเจ้าใช้คำพูดไหนพูดถึงเรื่องของเจ้าและข้าล่ะ? ก็เรื่องของข้ากับเจ้าไง นั่นก็เรื่องระหว่างเราไม่ใช่รึ? เขาเลิกคิ้วส่งสายตามีคำถามคล้ายสับสนว่าผมต้องการอะไร ไม่รู้เฟ้ย! ลองโดนผู้ชายกอดมาทั้งคืน แถมยังอาบน้ำด้วยกันโดนสระผมให้ แถมวิ่งไล่จับเพราะคิดว่ากำลังเล่นในห้องอาบน้ำทั้งร่างเปลือยๆ ดูสิ นายจะรู้ว่าฉันต้องการอะไร! แล้วสรุปว่าเจ้าเป็นใครเนี่ย? เข้าประเด็นสักทีเถอะ สาวใช้นางหนึ่งพรวดเข้ามา เธอตะโกน เจอตัว
ชู่ว! พวกเราประสานเสียงกันโดยมิได้นัดหมาย สาวใช้นางนั้นปิดปากท่าทางงุนงง แต่ก็ยอมอ่านสัญญาณจากนายตาเทาโดยการเงียบและออกไปแต่โดยดี ผมหันกลับมาหาอาคันตุกะแปลกหน้า หรือว่าเขาจะเป็นคนในบ้านนี้แต่เดิมกันหว่า ได้ยินว่าคุณแอนโธนี่ไม่มีลูกเลยเอ็นดูผมเป็นพิเศษ เจ๊อัลเธียมีผมแค่คนเดียวก็ปิดอู่ ถ้าบอกว่าเป็นคนรับใช้นี่ผมไม่เชื่อเด็ดขาดเลยนะ แค่วันเดียวผมก็พอจะแยกระดับความหรูหราของเครื่องแต่งกายระหว่างเจ้านายสาวใช้ได้แล้ว ข้าเอง
ลัมเบิร์ต ระเบิดอะไรนะ พอคิดว่าเจ้าลืมข้าไปแล้ว มันก็รู้สึกโหวงๆ ชอบกลแฮะ เขาพิงศีรษะกับเตาก่ออิฐ หากเข้าใจไม่ผิด ผมกำลังทำคนร้องไห้อีกแล้ว เขาน้ำตาคลอ! น้ำตาคลอจริงๆ นะ ผมควรบันทึกไว้ในทำเนียบแห่งชัยชนะของชีวิตหรือเปล่า ตั้งแต่เกิดมาผู้ชายคนเดียวที่ผมทำร้องไห้ได้คือทารกเพศชายอายุสามเดือนที่ผมรับไปอุ้มตามคำยุยงจากแม่เด็ก แล้วทารกเพศชายคนที่ว่าก็ดันร้องไห้จ้าเพราะผิดมือ ชักสงสัยแล้วนะ สรุปว่าเจ้าเด็กที่ชื่ออาเธอร์คนนี้มันเป็นใครกันแน่ ไหงดูทุกคนสุดจะรักสุดจะหวงชอบกล แต่เจ้าชอบเรียกข้าว่าลัมบ์ เจ้าบอกว่ามันฟังดูคล้ายเหล้า แล้วมันก็
ฟังดูเหมือนเราสนิทกัน สนิทกับคนอายุมากกว่าด้วยเรอะ ลูกไล่หรือไง? ถ้าจะมีใครสักคนเป็นลูกไล่ ข้าคงจะยอมเจ้า อาเธอร์ลัมบ์ตอบกลับมาด้วยแววซาบซึ้ง เจ้าคือคนแรกที่ยอมรับข้าในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง สต็อป! ผมยกมือขึ้นเบรก เดี๋ยวก่อน ฉันขอเดานะนายเกิดมาด้วยบางอย่างที่มันไม่ถูกไม่ควร อาจเป็นชาติกำเนิด หรือโดนสาป หรือมีอะไรผิดๆติดตัวมาจนทำให้คนอื่นรังเกียจ ท้ายที่สุด เพราะเจอฉัน ฉันที่ยอมรับนายเลยกลายเป็นคนสำคัญขึ้นมา ถูกต้องไหม? ลัมบ์ยิ้ม เจ้าฉลาดจนดูเหมือนความทรงจำไม่เคยถูกเสียไปเลยจริงๆ เฮอะ! ขอโทษ!ไอ้พล็อตแบบนี้น่ะมันมีในการ์ตูนออกเกลื่อนไป ในพวกการ์ตูนรักหวานแหววที่สาวๆเขาชอบอ่านก็เหมือนกัน ประเภท
พระเอกถูกสังคมรังเกียจแต่ดันหล่อเป็นบ้า (เหมือนหมอนี่) นางเอกเป็นสาวน้อยจิตใจดียอมรับพระเอกโดยไม่เกี่ยงงอน แล้วทั้งคู่ก็ผูกสัมพันธ์ผูกกันจนเป็นความรักยิ่งใหญ่ เฮ้! ตูไม่ใช่นางเอกเฟ้ย! (มีโต๊ะไหม ผมจะได้ล้มมันทีเดียวเลย) แล้วนายไปทำอะไรมาล่ะ? ผมจับเข่าคุยต่อ เกิดมาในรักต้องห้าม?ว่างั้น? เขายิ้มน้อยๆ พลางพยักหน้าหงึกหงัก สรรพนามเจ้าฟังดูแปลกดีจัง เห็นพูดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เฮะ เออ จริงด้วย โทษๆ แล้วสรุปว่าเรื่องของเจ้านี่มันยังไงมาไงกัน? ผมเฉียงเข้าประเด็นเดิม อย่าคิดเปลี่ยนเรื่องเชียว ข้าไม่พูดกับคนไม่น่าไว้ใจหรอก ข้าไม่ได้ไม่น่าไว้ใจนะ เสียงเขาตัดพ้ออ่อนแรง ก่อนจะเอ่ยสืบไป ข้า
เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีเทา ผมพยักหน้ารับฟัง กะอีแค่ดวงตาสีเทา กีดกันชาวต่างชาติว่างั้น? Racist นะเนี่ย ไม่ใช่ชาวต่างชาติ เขาพุ่งเข้ามาด้วยเร็ว ประกบหน้ากับผมจนใกล้กันแค่คืบ มือสองข้างแนบสนิทปิดกั้นไม่ให้ผมหนีไปได้ ผมหลับตาปี๋ด้วยความตกใจ แว้ก! แว้ก! แว้ก! ถ้าจะเฟิร์สคิส ผมขอสาวสองมิติคัพอีเซ่! ลืมตาขึ้น ไม่! นายจะทำอะไรฉัน ผมหลับตาปี๋อยู่อย่างนี้แหละ เหมือนผีไง ถ้าหลับตา ผมมองไม่เห็นผี ผีมองไม่เห็นผม! มองตาข้า เรื่องอะไร ผมไม่ยอมรับบทเป็นพระเอกนิยายวายแน่! มันส่องแสงได้ หือ
ผมลืมตาขึ้นมาช้าๆ สิ่งที่ปรากฏอยู่มีเพียงลูกแก้วกลมๆ สีเทาที่แลดูคล้ายนัยน์ตาของลัมบ์ มันเรืองรองท่ามกลางความมืดมิด แม้แต่กับคนปราศสุนทรียศาสตร์อย่างผมยังสามารถรับรู้ได้ถึงความงามของมัน มันเหมือนผลึกแสงท่ามกลางความมืดมิด ราวกับดาวดวงใหญ่บนฟากฟ้ายามราตรี มนุษย์มีแบบนี้ด้วยหรือ เขาผละออกช้าๆ หากข้าลืมตาขึ้นท่ามกลางความมืด ดวงตาของข้าจะส่องแสงได้ มันเป็นมาตั้งแต่เกิดแล้ว เหมือนโดนทาฟอสฟอรัสงั้นสินะ ตาเรืองแสงได้ เท่จะตาย ผมพูดออกไปจากใจจริง ถ้าสาวๆ รู้ว่าตาผมเรืองแสงได้ต้องกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่แน่ ยุคนี้น่ะมันยุคของความแปลกแต่เท่ อะไรเท่ ต่อให้แปลกมันก็เท่ เจ้าคิดงั้นรึ? ผมพยักหน้าหงึกหงัก ดวงตาคู่นี้ เขาเข้ามาในตาของผม คือหลักฐานว่าข้าสืบสายเลือดมาจากอมนุษย์ สิ่งมีชีวิตชั่วช้าน่ารังเกียจที่สุดในโลกใบนี้
| Create Date : 09 มิถุนายน 2559 |
| Last Update : 9 มิถุนายน 2559 0:40:33 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 377 Pageviews. |
 |
|
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ