อิอิ พักเบรกด้วยกาแฟเย็นให้ระดับน้ำตาลในเลือดไม่ต่ำเกินไปแล้ว

ก็เริ่มตะลุยกันต่อเลยค่ะ

นึกว่าต่อไปจะเป็น "ตาดผาส้วม"

แต่คุณพี่แอ ก็บอกว่ามีตาดอีตู้ด้วยนะ

เราก็อ่ะ... หิ้วท้องรออีกแป๊บคงไม่เป็นไร "ไปเลยพี่ ตาดอีตู้"



ที่ตาดอีตู้จะมีรีสอร์ทเหมือนจะเพิ่งเปิดด้วยล่ะค่ะ กำลังปรับปรุงตกแต่งสวนภายนอกกันอยู่

ถ้าเสร็จแล้วคงสวยน่าดู

ที่นี่มีไร่กาแฟด้วยนะคะ







ใครนึกภาพต้นกาแฟไม่ออกก็นี่เลยค่ะ





แล้วก็เม็ดกาแฟสีสวยๆ







และก่อนจะได้ชมตาดอีตู้ก็ต้องออกกำลังขากันอีกสักหน่อย

ชะโงกลงไปเห็นทางลงชันเอาเรื่องเหมือนกันนะ เอาน่ะ สู้ๆ







ไปถึงก็เจอชาวบ้านเค้านั่งปูเสื่อปิกนิกกันอยู่ แหม... บรรยากาศดี เป็นส่วนตัวจนน่าอิจฉาเชียว

ไม่มีนัักท่องเที่ยวคนอื่นเลยค่ะ

พวกพี่ๆ ป้าๆ น้าๆ เห็นพวกเราก็อุตส่าห์ย้ายเสื่อเข้าไปด้านใน

เพื่อให้เราได้เดินลงสะพานไปชมน้ำตกด้วย

แม้จะไม่สามารถเดินไปได้ไกลจนเห็นน้ำตกทั้งสาย

เพราะเกรงใจไม่กล้าเดินผ่านวงเหล้าและกับแกล้มของเจ้าถิ่นเค้า (อุตส่าห์เขยิบให้แล้วนี่นะ)

แต่ได้เห็นเท่านี้ก็เกินพอแล้วกับความสงบของที่แห่งนี้

ที่ๆ มีแต่เพียงเสียงน้ำและได้สูดอากาศสดชื่น สบายๆ









ลงมาน่ะ สบายๆ แต่พอจะขึ้น.. หึๆๆ มีหยุดพักกันสองสามรอบเชียว

ไม่ใช่เพราะทางสูง หรือเพราะเราอ่อนแอนะคะ

แต่... เพราะหิวข้าว... น้ำตาลในเลือดต่ำสุดๆ แล้วค่ะตอนนี้

ขึ้นมาได้ก็พุ่งขึ้นรถ มุ่งไปหาข้าวๆๆๆๆ กันเล้ย!!



ขณะนี้เวลาบ่ายสอง

และแล้ว... ในที่สุด เราก็มาถึง "อุทยานบาเจียง หรือ ผาส้วมรีสอร์ท" อุเย้ๆ

เดินผ่านน้ำตกก็ไม่สนใจถ่ายรูปกันแล้ว ขอไปร้านอาหารก่อนเลย













เค้ามีอาหารชุดสำหรับ 5 ท่าน 900 บาท (กับข้าว 6 อย่าง และของหวาน)

ถ้าสั่งเป็นชุดจะได้เร็วค่ะ เราก็ อ่ะนี่แหละ เอามาเลย

นั่งชม+ฟังเสียงน้ำตกอยู่ไม่นาน อาหารก็มาเต็มโต็ะเลยค่ะ











รายการอาหารเป็น ลาบหมู ส้มตำ (สั่งมาแทนหมูทอด) ปลาเนื้ออ่อนทอดสมุนไพร

ต้มยำไก่บ้าน มะระผัดไข่ น้ำพริกมะเขือเทศ

เมนูสุขภาพทั้งนั้น ทานพร้อมผักปลอดสารพิษด้วย

รู้สึกสุขภาพดีขึ้นทั้นตาเห็น (ฮะๆๆ ก็เว่อร์ไป)

และตบท้ายด้วย เนื้อลูกสำรองลอยแก้วค่ะ

อร่อยทุกอย่างจริงๆ... อิ่มสุดๆ... 

พอท้องอิ่ม แขนขาก็เริ่มมีแรงแล้วค่ะ

ไปชม "ตาดผาส้วม" กันได้เลย

ถ้าพูดถึงส้วมบ้านเรานี่คงความหมายไม่น่าชมเท่าไหร่

แต่ “ส้วม” ของชาวลาวหมายถึงที่รโหฐานหรือห้องหอของคู่บ่าวสาวค่ะ

มาชมดูแล้วกันว่าสวยงามสมเป็นห้องหอจริงหรือเปล่า

เป็นไงล่ะค่ะ เพื่อนๆ อยากได้ห้องหอโรแมนๆ แบบนี่บ้างหรือเปล่า

ใกล้ๆ กับตาดผาส้วมก็จะสามารถเดินไปชมหมู่บ้านชนเผ่าได้ค่ะ

เราก็ไปชมกะเค้าซะหน่อย

แต่นอกจากพิพิธภัณฑ์ที่เดินขึ้นไปถ่ายรูปแล้ว

รูปอื่นๆ ก็ขอซูมเอาจากไกลๆ แบบว่าไม่กล้าเข้าไปรบกวนเค้าอ่ะค่ะ

ออกจากอุทยานบาเจียงมาก็เย็นๆ แล้ว

พี่แอพาซิ่งกลับเมืองปากเซเลยจ้า...

บอกลาพี่แอ พร้อมทิปอีกเล็กน้อย

ก็ขึ้นไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องพัก

และออกหาข้าวเย็นกินซะหน่อยดีกว่า

เดินๆ มาเจอร้านอาหารเวียดนามตรงมุมแยกวัดหลวงค่ะ

เลยเข้าไปสั่งเฝอทานง่ายๆ คนละชาม

อาหารที่นี่คงอร่อยจริง เพราะพอเราเข้าไปนั่งปุ๊บ

ก็มีลูกค้าชาวเวียดนามเข้ามานั่งเต็มร้านเลย

หมดชามไปอย่างอิ่มอร่อย ชามละประมาณ 80 บาท

ใครอาจคิดว่าแพงก๋วยเตี๋ยวชามละเกือบร้อย แต่ก็ได้กุ้งได้หมึกเยอะมากๆ

นุ่นเลยว่าโอเคค่ะ เมื่อเทียบกับราเมงชามเป็นร้อยแต่ได้หมูชิ้นบางๆ มาสามชิ้น (อิอิ^^)

แวะซื้อตั๋วรถสำหรับไปท่าเรือนากะสัง พรุ่งนี้จะได้ไม่ต้องรีบตื่นเช้ามาก

แล้วก็กลับห้องนอนหลับเป็นตายค่ะ

สภาพห้องพักที่ใหม่ค่ะ คืนละ 340บาท/ห้อง

บ้าย บาย ราตรีสวัสดิ์ แล้วพบกันบล็อกหน้านะคะ

Create Date : 01 มกราคม 2553
Last Update : 1 มกราคม 2553 22:07:42 น.		19 comments
Counter : 882 Pageviews.
Share Tweet