Bloggang.com : มารุจัง : ถึงเวลาอีกแล้ว ภาคต่อครั้งที่ 8

ถึงเวลาอีกแล้ว ภาคต่อครั้งที่ 8

มาค่ะ..มาต่อกันเลยดีกว่า ไม่พูดพล่ามทำเพลงละ

ครึ่งเดือนผ่านไป

คุณหมอ ก็นัดไปผ่าตัดส่องกล้องค่ะ..
คุณหมอช่วยเลาะพังผืด
(เจ้าตัวการร้ายที่ทำให้เราทรมานจากอาการลำไส้บิดมาตลอด)
และตัดท่อนำไข่ที่โป่งทิ้งค่ะ...
ตอนนี้ในท้องน้อยเรา มีมดลูก ไม่มีท่อนำไข่ใด ๆ ทั้งสิ้น
และยังมีรังไข่แค่เพียงข้างเดียว ที่แปะติดอยู่ด้านหลังมดลูก

เรื่องเลาะพังผืดเนี่ย ทำให้เราสบายไปพักนึงคะ..
ไม่ใช่เลาะไปแล้วมันจะไม่กลับมานะคะ
มันจะกลับมาอีกเหมือนเดิม เหมือนเป็นเพื่อนกันไล่ไม่ไปค่ะ...
(อยากจะสื่อสารกับมาว่า จะอยู่ก็ได้ แต่อย่ามาทำให้ชั้นปวดท้องได้มั้ยเนี่ย)
หลังจากนั้นเราก็ได้พักผ่อนอยู่อีกช่วงนึงค่ะ..

มาต่อกันที่ การทำเด็กหลอดแก้วครั้งที่ 10
ว้าวววว 10 ครั้งแล้ว

(แหม.. น่าจะมีโบนัสเนอะ... แบบทำ 10 ครั้งติด 1 ครั้ง แหะแหะแหะ)

การทำเหมือนเดิมทุกประการค่ะ..

เดี๋ยวเราทวนให้อ่านเล่นกันอีกที
เผื่อใครขี้เกียจอ่านตอนแรก ๆ
มาอ่านตอนนี้จะได้เข้าใจกันง่าย ๆ
เป็นขั้นตอนของการเตรียมใส่ตัวอ่อนเท่านั้นนะคะ
(ไม่ใช่ขั้นตอนของการเร่งไข่)

เริ่มจากรอรอบเดือนมา และวันที่ 2 ของรอบเดือน
ก็ไปเจาะเลือด
เพื่อเช็คฮอร์โมน และค่า FSH ดูว่า
สามารถเตรียมเยื่อบุโพรงมดลูกเพื่อใส่ตัวอ่อนในรอบนั้น ๆ ได้หรือไม่
เมื่อผลออกมาผ่าน ต่อมาคือ แปะยา ทานยา
พยายามทานให้เวลาใกล้เคียงกับเวลาเดิมให้มากที่สุด

หลังจากนั้นคุณหมอจะนัดวันเพื่อตรวจดูผนังมดลูก โดยการอัลตร้าซาวนด์
หากผนังมดลูกหนาพอที่จะฝังตัวอ่อนได้ ก็นัดวันใส่ตัวอ่อน
แต่ถ้าหากยังไม่พอ แต่ยังอยู่ในเกณฑ์ที่คุณหมอคิดว่า ยังเข็นไหว
ก็จะให้ทานยาต่ออีกสักพัก แล้วจึงนัดตรวจอีกครั้ง

และหากผ่าน ก็นัดวันใส่ตัวอ่อน
เมื่อถึงวันฝังตัวอ่อน (ใส่ตัวอ่อน) คุณหมอจะนัดเวลามา

เราควรไปถึงก่อนเวลานัดอย่างน้อยสุดคือ 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมง
เพื่อจะได้ไม่เร่งรีบจนเกินไป มีเวลาพักเหนื่อย ผ่อนคลายไม่เครียด

และระหว่างนั้นควรดื่มน้ำไปสักพอประมาณ (เอาประมาณ 200 cc. น่าจะดี)
เพราะเมื่อมีอาการปวดปัสสาวะ คุณหมอจะให้เราเข้าไปในห้องใส่ตัวอ่อน
เพื่อทำการใส่ตัวอ่อน

หลังจากใส่ตัวอ่อนเสร็จแล้ว เราต้องนอนรออยู่ในห้องนั้น
อย่างน้อย 45 นาที และกลับมานอนที่ห้องพักอีกอย่างน้อย 1 ชั่วโมงครึ่ง
(นั่นคือ ต้องอั้นปัสสาวะรวม ๆ ประมาณ 2 ชั่วโมง เป็นอย่างน้อย
ถ้าใครอั้นไหว ก็อั้นไปจนกว่าจะทนไม่ได้นั่นแหละค่ะ...ก็แจ้งเจ้าหน้าที่
เค้าจะให้เราถ่ายปัสสาวะ บนเตียง โดยมีกระโถนเหล็กรองก้นไว้ให้
ขอบอกว่าเย็นเจี๊ยบบบ เลยเชียว อิอิอิอิ)

จากนั้นก็ตัวใครตัวมันค่ะ.. เดินทางกลับบ้าน ทานยา เหน็บยาตามที่หมอให้มา
ทำตัวตามปกติ อย่าเครียด
ไม่จำเป็นต้องนอนบนเตียงตลอดเวลา
สามารถลุกเดินไปมาได้ แต่ไม่ควรยกของหนัก คุณหมอบอกอย่างนี้ทุกที

แต่เท่าที่รู้มา ผู้หญิงที่ทำเด็กหลอดแก้ว หรือทำกิ๊ฟ ส่วนใหญ่
จะพยายามนอนเฉย ๆ
เปลี่ยนอิริยาบถให้น้อยที่สุด โดยคาดว่า จะช่วยให้ตัวอ่อนฝังตัวได้ดีขึ้น

แต่อยากบอกว่าจากประสบการณ์ที่ผ่านมา
มันไม่ใช่เลย... มันไม่ใช่เลย (ออกทะเลไปอีกแล้ว)
เพราะไม่ว่าจะนอนอย่างเดียวหรือลุกเดินไปมาแบบไม่เร่งรีบ
หากมันจะติด ก็ติด แค่นั้นเอง

อ่านจนหลับกันไปหรือยังคะ... ดูเป็นการเป็นงานมั้ยเนี่ย
โห... เราก็เล่าเป็นการเป็นงานได้เหมือนกันนะ หุหุหุ

ช่วงที่ทำครั้งที่ 10 คือช่วง 19 กันยายน 2549 วันคุ้น ๆ กันมั้ยคะ..
แหะแหะแหะ..
ผลหรือคะ...
ลืมบอกไป... เหมือนเดิมค่ะ.. เหมือนเดิมทุกอย่าง.. เดจาวูมาก ๆ เลยยยยย

หลังจากนั้นเอาเลยค่ะ...
คุณหม่าม้าของเราก็เอาเลยลูกหาหมอแมะเลย
(หลังจากเคยไปหามาแล้ว เมื่อ 6 ครั้งแรกที่ทำเด็กหลอดแก้ว
แต่คนละที่กันนะคะ คราวนี้หม่าม้ามั่นใจมาก ๆ )

ง่ะ... อีกแล้วหรอ คุณหม่าม้าขา
"เอาน่าที่นี่ เค้าบอกว่าเก่งมาก ๆ ลองไปดูน่า... "<<< หม่าม้าว่ามา
อะ... เอาไงก็เอากัน ไปหาก็หา เผื่อจะช่วยได้
ไปหาเลยค่ะ..

อาหมออีบอกว่า...คุงไปทำกี่สิกครั้งก็ไม่สังเร็จ
เพราะมกลูกเย็ง เป็นพังผืก
โอ้ว.. อาหมอแมะอีเก่งอะ..

ไม่เคยบอกใครเลยนะเนี่ยว่าเป็นพังผืด อีรู้ได้ไงหว่า
(คำว่า อี ในภาษาจีนแปลว่า เค้า ไม่ได้เป็นคำหยาบนะคะ)

อีบอกว่า ต้องกิงยาของอี เพื่อลกพังผืกก่อง
แล้วเวลาหมอให้กิงยาเพื่อเร่งผนังมกลูก
ยาจะได้ไปถึง
(โอ้ยยย พิมพ์อย่างนี้เหนื่อย
เอาเป็นพิมพ์ธรรมดาละกังนะ.. << ขืงพิมพ์นานกว่านี้ ภาษวิบัติหมก)
โอ้...ว้าววว.... หมออธิบายเหมือนตาเห็น
เราต้องเจอหมอเก่งจริงแล้วเป็นแน่ Amazing

เอาเว้ย งานนี้หม่าม้าเราว่าเท่าไรก็ทุ่ม
เอาเลยลูก หมอคนนี้ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่ผ่าน ๆ มา

โอเชเลยหม่ามี๊ เดี๋ยวเค้าจัดให้ เค้าจะกินยาตามหมอสั่งทุกประการ ไม่ดื้อดึง

หาหมอแมะอยู่ 9 เดือน เว้นวรรคการใส่ตัวอ่อนไป 9 เดือน
หมดเงินไปกับหมอแมะเฉียด ๆ 50000 บาทถ้วน

สุดท้าย ก็หยุดไม่ไปหา ด้วยเหตุที่หยุดไปหาคือ

อาหมอแมะจะให้กินกระเพาะปลา(ยา)กับโสม
ซึ่งหากซื้อมากิน ก็คงไม่ต่ำกว่าแสนเป็นแน่

ที่สำคัญ ที่บ้านเราหม่าม้าเคยซื้อกระเพาะปลา(ยา) มาเก็บไว้เพื่อบำรุงเราอยู่แล้ว
และด้วยความที่ป๊าชอบไปเมืองจีน ก็จะมีโสมมาเก็บไว้อยู่เหมือนกัน
ก็เลยไม่ซื้อกับหมอ

เอาเลยค่ะ... อาหมอแมะก็ออกอาการค่ะ...
(วันที่ไปหา 2 ครั้งสุดท้ายไปกับคุณแฟน ที่ผ่านมา หม่าม้าไปด้วยตลอด)

หมอแมะพยายามย้ำบอกให้ซื้อกระเพาะปลากับโสมมาทาน
เราก็บอกว่าที่บ้านเรามีอยู่

เค้าก็บ่น ๆ ว่า ไม่รู้ว่าที่มีน่ะ ดีหรือเปล่า
ไม่เหมือนของที่ร้าน ของที่ร้านคัดอย่างดี
อย่างโน้นอย่างนี้ (แต่อาหมอ ไม่เคยบอกให้เอายามาให้ดูซิ ว่าดีหรือเปล่า)

เราก็ เฮ้ยยย หมอแมะคราวนี้เริ่มแปลก ๆ ไรฟระ
แต่เราก็ขี้เกียจไปต่อล้อต่อเถียงกับแก ปล่อยแกบ่น
แต่ก็ไม่ซื้อกระเพาะปลากับโสมจากเค้า
เพราะซื้อหมดกันเป็นแสนแน่ ๆ สู้เอาเงินแสนไปใส่ตัวอ่อนต่อดีกว่า
(ใครที่รักษาเรื่องมีบุตรยาก คงรู้กันว่า ค่าใช้จ่ายแต่ละครั้งมันหนักหนาแค่ไหน)

ก็เลยเอายาจีนที่บำรุงเลือดมาต้มกินตามปกติ (ซื้อกับอาหมอนั่นแหละ)

พอไปหาครั้งหลังสุด (ที่ตัดสินใจว่าชาตินี้ชั้นจะไม่เหยียบที่นี่อีก)

หมอแมะ ก็ยังพยายามตื้อให้ซื้อกระเพาะปลากับโสม จากเค้า
เราก็ย้ำเหมือนเดิมว่ามีอยู่
แกก็บ่น ๆ ว่า ของดีหรือเปล่า
หม่าม้าเธออะ... ชอบขี้เหนียวกับเรื่องแค่นี้

เราก็เฮ้ยยยย ไรฟระ อยู่ ๆ มาว่าแม่ชาวบ้าน มันจะมากไปแล้ว
ไรฟระ แค่ไม่ซื้อยาด้วยต้องว่ากันขนาดนี้เลย.. แม่ใครใครก็รักนะเฟ้ย
แม่ชั้นอะ.. ไม่เคยขี้เหนียวเลย ถ้าเป็นเรื่องสุขภาพของลูก
บอกว่าที่บ้านมียาอยู่แล้ว เข้าใจมั้ยเนี่ยยยยยย
แต่ด้วยสติที่มีอยู่ตอนนั้น ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้

พอลงมาส่วนที่จัดยา เราก็บอกคุณแฟนว่า ชั้นจะไม่มาอีกแล้วนะ..
กรรมของชั้นมาก ๆ ไรฟระ
พอไม่ซื้อยากับเค้า มาว่าแม่ชั้นขี้เหนียว (เคยจับหรือไงยะ)

อยากจะบอกว่า
ยาที่นี่ก็แพงกว่าที่อื่นเกือบเท่า แต่อ้างว่าของเค้ายาดี
แล้วก็บังคับว่า ถ้าหาหมอที่นี่ก็ต้องซื้อยาที่นี่

แถมยังชอบอวดว่า โอ๊ยคนไข้ที่มาหาเนี่ยรวย ๆ ทั้งนั้น
รวยแล้วไง รวยแล้วเป็นคนดีหรือเปล่า หรือว่ามาซื้อกับที่นี่
แล้วพวกคุณก็ชมกันเปลาะ
ชิชิชิ
(จริง ๆ หมอน่าจะบอกตั้งแต่วันแรกที่หาหมอว่า ไม่รับคนฐานะปานกลาง
รับแต่คนรวยเท่านั้น จะได้ไม่หาตั้งแต่แรก แง่งๆๆๆ)

นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่หาหมอแมะที่นี่
ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ ไม่เหยียบไปที่นี่อีกเลย

จะด่าจะว่าเรา เราทนได้มาว่าแม่เรา เราทนไม่ได้
เรื่องนี้สำหรับเราเรื่องใหญ่ ไม่ด่ากลับตอนนั้นก็บุญแล้วเฟ้ย
อุตส่าห์คุยดีด้วยมาตลอด แม่เราก็ยิ้มแย้มแจ่มใสกับเค้าตลอด
พอไม่ซื้อยากับเค้า มีการมาว่าแม่เค้าต่อหน้าลูกสาวซะงั้น..
แง่ม ๆๆๆ
ดูท่าจะไม่จบค่ะ..
มันยาวมาก ๆ
ขอต่อคราวหน้านะคะ..
จะพยายามมาอัพเดทให้เร็วขึ้นค่ะ..

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2551 16:16:42 น.

16 comments

Counter : 5786 Pageviews.

หวัดดีค่ะคุณมารุจัง...เราืชื่อทอยนะคะ(อายุ พึ่ง31 หมาดๆ เองค่ะ) ทำ IVF+ICSI มา 4 รอบแ้ล้วค่ะ ก็ยังแห้วอยู่ ปัญหาของเราคล้ายกันมากๆ ค่ะ ไข่มีคุณภาพไม่ดี จิจังก็ไม่ดี ทำให้ได้ตัวอ่อนไม่ดี มันก็ไม่ติด ตอนนี้กำลังพักอยู่ค่ะ

หมอแนะนำให้ใช้ไข่บริจาค แต่ไม่มีพี่สาว น้องสาวเหมือนคุณมารุจังนะคะ ก็เลยยังไม่อยากทำ

ก็กะว่าจะส่องกล้องเอาพังผืด กับไฟบรอยด์ออกเร็วๆ นี้เหมือนกันค่ะ และอาจจะได้โดนตัดท่อนำไข่ข้างขวาที่โป่งพองออกด้วย (เป็นไงคะ เราแทบจะเป็นฝาแฝดกันเลยทีเดียวมั๊ย อิอิ)

จะเป็นกำลังใจให้คุณมารุจังนะคะ ตราบใดที่เรายังมีความหวังอยู่ ก็จะพยายามต่อไปเช่นกันค่ะ จะติดตามเรื่องราวต่อไปนะคะ หวังลึกๆ ว่าตอนจบจะเป็นข่าวดีของคุณมารุจังนะคะ

โดย: Toy (tiny

) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:31:38 น.

ช่วงนี้คงต้องขอพัก blog ไว้ก่อนนะคะ
เนื่องจากช่วงนี้สุขภาพไม่ค่อยดียังไงไม่รู้ค่ะ
ปวดหัวทุกวันเลย...
้ต้องขออภัยคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ
แข็งแรงเมื่อไรจะมาลุย blog ให้อ่านต่อนะคะ..

ขอบคุณที่ตามอ่าน และให้กำลังใจกันนะคะ

โดย: มารุจัง

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:35:50 น.

ว๊า...เสียใจดายจัง กำลังติดตามเรื่องราวของคุณมารุจังอยู่เลยค่ะ

ยังไงก็รักษาสุขภาพก่อนนะคะ หายดีแล้วค่อยมาเล่าให้ฟังดีกว่าค่ะ เอาใจช่วยอยู่นะคะ

โดย: ToY IP: 96.229.151.157 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:04:29 น.

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เชื่อว่าคุณต้องประสบความสำเร็จจนได้ค่ะ ที่เข้ามาอ่านเจอ เพราะเพิ่งใส่ตัวอ่อนมาค่ะ ตอนนี้อยู่ระหว่างรอผล ก็เลยหาข้อมูลของคนอื่นดู พอได้อ่านเรื่องของคุณทั้งหมดแล้วรู้สึกชื่นชมคุณจริงๆ เด็กที่ได้มาเกิดเป็นลูกคุณเค้าต้องรักคุณมากๆเลย

โดย: เล็ก IP: 124.121.240.169 วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:19:57:37 น.

ดีนะ

โดย: ยุ้ย IP: 125.25.204.195 วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:33:35 น.

ใจสู้มากๆเลยนะค่ะ

โดย: แหม่ม IP: 61.7.253.1 วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:14:08:49 น.

รักษาสุขภาพด้วย...............
เคยป่วยบ่อยเหมือนกันค่ะ...............
สู้ สู้ นะคะ...............

โดย: tanjira

วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:14:01:21 น.

ป้าจูลี่...บอกกว่าา…

@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:16:19:54 น.

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

ป้าหู้เปงห่วงน้า...

@@@@@@@@@@@@@@@

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 18 ธันวาคม 2551 เวลา:23:54:06 น.

มาล่วงหน้าจ๊ะ

โดย: yxoxy

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:12:01:50 น.

สุขใจทุกๆ วันนะคะ สุขสันต์ปีใหม่ค่ะ

from...LuPookHui & Mama

โดย: หลูปุ๊กฮุ่ย & หมั่มมี้ (...ที่สุดในโลก...

) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:41:43 น.

สวัสดีปีใหม่2552ค่ะ

มาช้าปายนี๊ดด...แต่ก็หอบความคิดถึง

และ

ความปราถณาดีมาเต็มเปี่ยมมม...

@@@@@@@@@@@@@@@

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:21:35:14 น.

ขอให้มีสุขภาพกายและใจแข็งแรงตลอดไปนะคะ

คิดถึงค่ะ

โดย: donutmum

วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:15:34:02 น.

ตอนนี้สุเองก็กะๆ ว่าจะไปหาหมอแมะเหมือนกัน อยากรู้จังเลยค่ะว่า หมอแมะที่คุณมารุจังไปหาชื่อร้านอะไร อยู่ตรงไหน หลังไมค์ก็ได้นะคะ

โดย: นู๋สุ

วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:47:14 น.

สวัสดีค่ะ คุณมารุจัง เพิ่งเข้ามาอ่านข้อความของคุณ คร่าว ๆ ไม่รู้เข้าใจถูกหรือเปล่าว่าคุณกำลังอยากมีลูก สู้ ๆ น๊ะค๊ะ พี่ก็เคยเป็นแบบนี้มาก่อน กว่าจะติด ตอนนี้มีลูกชาย 1 คนอยู่ ม.5 แล้วค่ะ เรื่องอย่างนี้อยู่ที่ความเชื่อถือในตัวหมอค่ะ ถ้าหมอยังทำให้เราอยู่ก็แสดงว่าเรามีโอกาสค่ะ

โดย: แม่หมู (supamoo

) วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:38:10 น.

สวัดดีค่ะ
ชอบมากเลยมาแชร์ข้อมูลให้ มีความคิดจะทำเด็กหลอดแก้ว เพราะรอมาเกือบสามปียังไม่มีลูกซักที หมอแมะก็เคยไปตอนนี้ไม่ได้ไปสู้ราคายาไม่ไหว เคยฉีดน้ำเชื้อ ยังไม่ติด ตอนนี้รอบเดือนไม่ค่อยตรง ขอคำแนะนำ ด้วยค่ะว่าจะ ทานยาคุม กินยาเร่งไข่ตก หรือยาสตรีดีค๊ะ

โดย: Mon IP: 223.204.249.190 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2557 เวลา:8:14:12 น.