Bloggang.com : มารุจัง : ถึงเวลาอีกแล้ว ภาคต่อครั้งที่ 4

ถึงเวลาอีกแล้ว ภาคต่อครั้งที่ 4

มาเล่าต่อให้ฟังแล้วค่ะ... (อาจจะรู้สึกซีเรียสหน่อยนะคะ... )

ตลอดระยะเวลาประมาณ 10 ปี
มีสิ่งหนึ่งที่เฝ้าพยายามทำด้วยความหวังว่า
จะสำเร็จสักวันหนึ่ง แต่จนถึง ณ วันนี้ ก็ยังไม่เห็นวี่แวว แห่งความสำเร็จเลย

สิ่งนั้นคือ การพยายามจะมีลูกของตัวเอง

แม้กระทั่งครั้งนี้ก็เช่นกัน ทุกอย่างดูเหมือนจะลงตัวกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา
แต่สุดท้าย ก็ยังพบแต่ความล้มเหลว

และที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ การได้ฟังคุณหมอบอกมาว่า ถึงทำต่อไป โอกาสที่จะสำเร็จมีแค่ 5-7%

หรือไม่เช่นนั้นต้องหาคนมาอุ้มท้องแทน (อุ้มบุญ)....

เริ่มจากปีแรกของการแต่งงาน เรา 2 คนได้พยายามจะมีลูกกันตั้งแต่ครึ่งปีแรก ทั้ง ๆ ที่ผู้ใหญ่บอกว่าถ้าเด็กเกิดมันจะชงกับปีเกิด
แต่เรา 2 คน ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

หลังจากพยายามอยู่ครึ่งปี สุดท้ายก็ตัดสินใจหาหมอ
คุณหมอท่านแรกที่คุยเรื่องนี้กับพวกเราแนะให้เราทำ เด็กหลอดแก้ว(IVF)
พวกเราก็ตัดสินใจทำ เราต้องย้ายประวัติการรักษา
จาก รพ.ไปอยู่ที่คลินิก รักษาผู้บุตรยากแห่งหนึ่ง ตามคุณหมอ
เพราะคุณหมออยู่ประจำที่คลินิกนี้ และสมัยนั้น รพ.ที่เราหาอยู่
ยังไม่พร้อมที่จะรักษาเรื่องมีบุตรยาก

เราก็เริ่มทำตามกระบวนการ เพื่อทำ IVF
ทั้งพ่นยา ฉีดยา ทานยา เพื่อเร่งการทำงานของรังไข่ ให้ผลิตไข่ได้มากที่สุด
เราต้องฉีดยาทุกวัน ที่สะโพกซ้ายขวา ทุกวัน สลับกันไปมา
รวม ๆ แล้วประมาณ 10-12 เข็ม ต้องฉีดที่ต้นแขนทุกวัน อีก 10-12 เข็ม
ฉีดกันจนสะโพกระบมกันไปเลยทีเดียว เหอเหอเหอ

กว่าจะได้ไข่มาแค่ 8 ใบ (ถ้าเป็นคนอื่นก็จะได้ประมาณ 20 ใบขึ้นไป)
ไหนจะต้องเตรียมเยื่อบุโพรงมดลูกอีก
เมื่อคุณหมอสามารถเก็บไข่ได้ ก็จะนำไปผสม จนได้ตัวอ่อน
ผลตัวอ่อนที่ได้ ก็ไม่ค่อยดีนัก คือ ได้แค่ 3 ตัว

โอ้.. แนวโน้มแห่งความหายนะเริ่มมาเป็นเค้าลาง

เมื่อถึงเวลาฝังตัวอ่อน เราก็ไปพบคุณหมอตามนัด ฝังตัวอ่อน
แล้วก็พักผ่อนทำงานเบา ๆ รวมแล้ว 14 วัน
เป็น 14 วันที่เต็มไปด้วยความหวัง ความกังวล มันคละเคล้ากันไปหมด

เมื่อถึงวันเจาะเลือด ผลก็คือไม่มีเค้าลางความสำเร็จเลย ล้มเหลวไปหมด
เราพยายามที่จะไม่ร้องไห้ แต่สุดท้ายก็กลั้นน้ำตาไม่ไหว

พยายามลุกขึ้นมาใหม่ ไม่เป็นไร มันต้องมีล้มเหลวกันบ้างล่ะน่า...
ครั้งที่ 2 เราก็เจอแต่ความล้มเหลวเหมือนเคย
ครั้งที่ 3 เราก็ทำ IVF เหมือนเดิม ผลคราวนี้ น่าสนใจไม่น้อยค่ะ..

ช่วงใส่ตัวอ่อน เราหงุดหงิดง่าย เหนื่อยง่าย รู้สึกเพลียตลอด
เรียกว่านอนกันทั้งวันทั้งคืนได้ทีเดียว แถมกินเก่งมาก ๆ อ้วนฉุเชียว

เมื่อครบ 14 วัน ไปเจาะเลือด คุณหมอก็แจ้งว่าสำเร็จแล้ว..
น่าจะได้ลูกแฝดด้วย..

เราก็เต็มไปด้วยความปีติ ยินดีมาก ๆ คุณหมอให้ยามาทั้งเหน็บยา ทานยาต่อ......

ขอต่อตอนถัดไปนะคะ.. เรื่องมันยาว กลัวอ่านกันตาลายเสียก่อน... ^_^

Create Date : 28 ธันวาคม 2550

Last Update : 28 ธันวาคม 2550 8:43:28 น.

0 comments

Counter : 535 Pageviews.