ถึงเวลาอีกแล้ว ภาคต่อครั้งที่ 5
มาต่อแล้วค่ะ.. นานไปมั้ยเอ่ย....
แล้วเราก็กลับไปหาคุณหมออีกครั้ง (ครั้งที่ 4)
เริ่มกระบวนการทุกอย่างเหมือนเดิม ทั้งฉีดยา กินยา เร่งไข่
คราวนี้ เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
(ทั้ง ๆ ที่เหลือรังไข่ 1 ข้าง กับมดลูก และท่อนำไข่ที่ใช้ประโยชน์ไม่ได้อีก 1 ท่อ ไม่รู้จะมุ่งมั่นไปทำไม )
เร่งไข่ไปสักพัก 8 วัน คุณหมอสั่งหยุดทุกอย่าง
เพราะ ได้ไข่แค่ 2-3 ใบเอง
แล้วยังไมได้ขนาดที่สามารถทำได้ด้วย ทุกอย่างเลยต้องหยุด
เอาอีกแล้ว เศร้าอีกแล้ว ท้ออีกแล้ว..
ทำไมชั้นถึงได้เจออะไรอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่านะ
แล้วเราก็หยุดการทำเด็กหลอดแก้วไปอีก พักใหญ่ ๆ
ประมาณ กลางปีถัดมา เราก็เริ่มไปทำอีก เป็นครั้งที่ 5
คราวนี้เร่งไข่ ได้ไข่มาก็พอสมควรแต่ก็ไม่ถึง 10 อยู่ดี แต่พอผสมกับอสุจิแล้ว
ได้ตัวอ่อนที่เหมาะสมอยู่เพียงแค่ 3 ตัว
ที่เหลือก็ลาจากไปไม่สามารถนำมาใช้ได้
จะแช่แข็งไว้ ก็ยังไม่ได้เลย
เอาละวะ.. พอทำแค่รอบนี้ก็ยังดี 
พอใส่ตัวอ่อน เราก็ดูแลตัวเองอย่างดี ผ่านไปสุดท้ายก็ไม่สำเร็จ
ได้แต่คิดเข้าข้างตัวเองว่า อาจจะเป็นเพราะหลังผ่าตัด
มดลูกก็เลยยังไม่สมบูรณ์ละมั้ง
หลังจากนั้นไม่นาน ก็เข้าไปพบคุณหมอคิดจะเตรียมทำ ครั้งที่ 6
แต่หลังจากตรวจมดลูกแล้ว กลับไปเจอติ่งเนื้อ
เราก็ต้องรักษาติ่งเนื้อไปก่อน
โดยการกินยา
และเมื่อรักษาหายแล้ว เราก็เริ่มทำครั้งที่ 6
โดยเราคิดไว้ว่า ถ้าครั้งนี้ไม่สำเร็จ ก็คงทำใจว่า คงไม่ทำอีกแล้ว
ครั้งที่ 6 ก็เริ่มทุกอย่างเหมือนเดิม และก็ไม่สำเร็จเช่นเคย
ครั้งนี้คงเพราะเราทำใจไว้แล้ว ก็เลยไม่เสียใจเท่าไร
ได้แต่คิดว่าคงต้องเริ่มชีวิตกันใหม่เสียที
รวมที่เราทำตั้งแต่ครั้งที่ 1 6 ใช้ระยะเวลา 3 ปี
เราฉีดยาไปทั้งหมด 194 เข็ม (เฉพาะยาเร่งไข่กับฮอร์โมน)
คิดว่าจบแล้วใช่มั้ยคะ.. ยังค่ะ เรื่องยังไม่จบ
ช่วงในระยะเวลาที่หยุดไป 4 ปี พี่ชายกับพี่สาวที่แต่งงานไปแล้วทั้งคู่
ก็มีลูกอีก เรามีหลาน 3 คนแล้ว
หม่าม้าก็เลยอยากให้เราลองทำอีกครั้ง
เพราะอยากให้เรามีลูก จะได้มีเพื่อน มีกำลังใจให้เรา
เราก็เลยบอกกับหม่าม้าว่า รังไข่เราไม่ค่อยดี ผลิตไข่ได้น้อย
หม่าม้าก็เสนอว่าใช้ไข่พี่สาวสิ
เราก็แกล้งพูดไปว่า ถ้าพี่สาวเรายอม เราก็จะทำ
ปรากฏว่าพี่สาวเรายอมอย่างเต็มใจด้วย
(พี่สาวช้านนนน น่ารักจริง ๆ เลย)
เอาละว้า.... เอาไงดี ตกปากรับคำเค้าไปแล้วด้วย
ก็เลยปรึกษาคุณแฟน เค้าก็บอกว่าลองดูก็ดี
ก็เลยเอาลองก็ลอง แต่ขอเปลี่ยนหมอแล้วนะ
เริ่มรู้สึกว่าหมอคนที่รักษาเราเนี่ย เค้าไม่ค่อยให้รายละเอียดอะไรเลย
(เพิ่งรู้สึกตัว ฮ่าฮ่าฮ่า....) 
ช่วงที่ทำช่วงนั้น เราต้องไปหาหนังสือวิชาการเรื่องเด็กหลอดแก้ว
หรือปฏิสนธินอกร่างกาย (หนังสือพวกนี้หายากมาก ๆ แล้วยังแพงอีกด้วย เฮ้อ..)
มานั่งอ่านเอง ทำความเข้าใจเอง
จนกระทั่งเพื่อนคุณแฟนที่เป็นหมอรังสี ยังแซวว่า
ดูท่าเราจะมีความรู้เรื่องนี้มากกว่าเค้าอีก เหอเหอเหอ... 
เดี๋ยวคราวหน้าจะมาต่อนะคะ..
| Create Date : 07 มกราคม 2551 |
| Last Update : 7 มกราคม 2551 9:29:27 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 675 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: null (monkey_bone  ) วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:11:08:20 น. |
|
|
|
| โดย: มารุจัง IP: 124.120.190.17 วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:13:21:05 น. |
|
|
|
| โดย: มู๋เมย์ IP: 125.26.166.81 วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:17:17:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
