|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
มองโดม วุฒิชัย ผ่าน"ควันไฟและสายรุ้ง"
มองโดม วุฒิชัย ผ่าน ควันไฟและสายรุ้ง ....
โดย ปะการัง
ผ้าที่ยับย่น สกปรก เก่า จนถึงขาดวิ่น ย่อมส่งกลิ่นแห่งความหลัง ซ่อนเสน่ห์แห่งเรื่องราวให้เรียนรู้ ชวนค้นหา มากกว่าผ้าผืนเรียบ ใหม่ สะอาด ที่ปราศจากเรื่องเล่า "ควันไฟและสายรุ้ง" คือผ้ายับย่นผืนนั้น..
คงเป็นภาพที่ตัดกันอย่างน่าตกใจ สำหรับใครที่เคยอ่านงานเขียน-ห่างไกล ไม่ห่างกัน ของโดม วุฒิชัย ที่เขียนบันทึกถึงลูกสาวของเขาในห้วงเวลาหนึ่งที่ลูกสาวกำลังเติบโต และต้องห่างไกลกัน หนังสือเล่มนั้น ได้ฉายภาพให้เราเห็นถึงพ่อที่สุขุม นุ่มนวล รักลูกสาวอย่างเข้าใจ และถ่องแท้ในชีวิต.. แต่คาดไม่ถึง เขากลับฉายภาพของตัวเอง ในอีกมิติหนึ่งที่เป็นความตัดกันอย่างสิ้นเชิง ในหนังสือเล่มล่าสุดของเขา- ควันไฟและสายรุ้ง
หนังสือเล่มใหม่ที่เขาบอกว่า ถ้าคุณได้อ่านหนังสือเล่มนี้ บางทีคุณอาจจะ.. รักผม.. หรือเกลียดผมยิ่งขึ้นก็ได้
หากนี่เป็นภาพยนตร์, ห่างไกล ไม่ห่างกัน ก็เป็นเสมือนหนังภาคที่สอง ที่มาฉายก่อนภาคแรก ควันไฟและสายรุ้ง เป็นปฐมบทของโดม วุฒิชัย ที่บอกเล่าถึงความเป็นมาของเมื่อวาน ก่อนที่จะมีตัวตนเป็นไปในวันนี้
. . . . . . . . .
ผมเริ่มต้นรู้จักโดม วุฒิชัย เมื่อยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา ตอนนั้น เขาทำงานที่นิตยสาร หนุ่มสาว แล้ว ขณะที่ผมยังเป็นนักศึกษา เขียนงานส่งตามหน้านิตยสารต่างๆ และใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการจับกลุ่มพูดคุยกับเพื่อนนักศึกษาตามชมรมภาษาไทย ผมรู้จักชื่อโดม วุฒิชัยมาก่อนจากผลงานของเขาที่ลงตีพิมพ์ตามหน้านิตยสาร และเขาเองก็คงรู้จักชื่อผมมาจากทางหน้านิตยสารเช่นเดียวกัน เพราะเราต่างมีงานเขียนลงในนิตยสารเล่มเดียวกันบ่อยๆนั่นเอง
ผมไม่แน่ใจว่าผมพบกับโดมครั้งแรกเมื่อไหร่ แต่ที่จำได้คือ บ่ายวันหนึ่ง เพื่อนนักเขียนที่จับกลุ่มคุยกันได้ชวนกันไปหาเขาถึงที่ทำงาน- นิตยสาร หนุ่มสาว ผมไม่ทราบว่าเขาทำหน้าที่อะไร แต่จากรูปลักษณ์และการแต่งกายของเขาในตอนนั้น ทำให้ผมจำมาตลอดว่าเขาเป็นฝ่ายศิลป์..
ผมไม่ทราบว่าเขาจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้หรือไม่ เพราะเราไปกันหลายคน แต่ผมเพิ่งนึกได้เมื่อไม่นานนี้เองว่า หลังจากที่แนะนำตัวกัน เขาเป็นคนบอกผมว่า เห็นบทกวีของผมชิ้นหนึ่งจะได้ลงตีพมพ์ในนิตยสาร หนุ่มสาว แต่ไม่รู้แน่ชัดว่าเป็นฉบับไหน ผมก็เฝ้ารอแล้วรอเล่า จนลืมไปเลย..
วันนั้น หลังจากที่ได้คุยกัน เขาพาเพื่อนๆและผมไปที่ห้องพักเล็กๆของเขาด้วย ถ้าจำไม่ผิด น่าจะอยู่หลังตึกทำงาน เพราะเราเดินกันไปไม่ไกล..
แม้เราจะไม่มีโอกาสคุยกันมากนัก แต่ผมก็มีภาพของเขาจำติดใจมาตลอดว่า เขาเป็นคนสุภาพ พูดจาอ่อนโยน และเปิดเผยจริงใจคนหนึ่ง--
หลังจากนั้นไม่นาน ผมเข้าทำงานที่นิตยสารแพรว และไม่ได้มีโอกาสพบปะกับใครมากนักเหมือนเคย นอกจากทำงานอย่างเดียว-- เมื่อตอนที่พี่ขวัญ เพียงหทัย โทรศัพท์มาตามให้ผมไปรับค่าเรื่องบทกวีที่ได้ลงในหนังสือภาพฉบับพิเศษของนางแบบชื่อดังคนหนึ่งนั้น ผมคิดว่า ผมได้เจอโดมที่"หนุ่มสาว"อีกครั้ง แต่ไม่แน่ใจนัก และเราคงแค่ทักทายกัน
ผมเชื่อว่า เราอาจจะเจอกันตามงานอื่นๆในอีกหลายครั้งต่อมา แต่ผมไม่ได้สนิทสนมกับเขาอย่างจริงจัง นอกจากรู้จักกันในฐานะของเพื่อนนักเขียนรุ่นเดียวกันเท่านั้นเอง อย่างไรก็ตาม ผมมีโอกาสไปงานแต่งงานของเขา เหตุการณ์เมื่อยี่สิบกว่าปีนั้น ทำให้ผมจำอะไรได้ไม่มากนัก นอกจากคลับคล้ายคลับคลา จนกระทั่งได้เห็นภาพที่เขาลงให้ดูในบล็อกเมื่อไม่นานมานี้ ผมถึงได้เห็นภาพตัวเองในงานวันแต่งงานของเขา วันนั้น ผมนั่งอยู่กับพี่ปอน-พิบูลศักดิ์ ละครพล และจี้ด เพื่อนที่เคยจับกลุ่มทำจุลสารในมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน--
นึกย้อนหลังไปถึงวันนั้น, ผมไม่เคยรู้เลยว่ามีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้าง จนได้มาอ่านหนังสือเล่มใหม่ของเขา--
แม้กระทั่งวันแต่งงานตัวเองในโรงแรมหรู เพื่อนๆก็ยังนำพันลำ (บุหรี่สอดไส้กัญชา)ไปสูบในงาน ผมเองก็เมาไม่น้อยไปกว่าใคร
(จากหน้า ๑๒, ควันไฟและสายรุ้ง)
. . . . . . . . .
ควันไฟและสายรุ้ง เป็นสารคดีขนาด ๑๕ ตอนจบ ที่เข้ารอบรางวัลนายอินทร์ อะวอร์ด ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๕๑ และจัดพิมพ์โดย แพรว สำนักพิมพ์ โดม วุฒิชัย เขียนเรื่องจริงของชีวิตตัวเองที่เขาบอกว่าเป็น ช่วงหนึ่งแห่งชีวิตที่ตกอยู่ในวังวนดำมืด
ว่าไปแล้ว นี่เป็นเรื่องราวธรรมดาที่เราเห็นกันชินชาตามหน้าหนังสือพิมพ์ หรือข่าวโทรทัศน์ ที่อาจจะพาดหัวข่าวในทำนองว่า จับวัยรุ่นมั่วยาหลังจตุจักร แล้วเราก็ผ่านเลยไป โดยไม่ได้ให้ความสนใจและหยุดคิดว่า นั่นคือ ชีวิตหนึ่งที่เป็นเหยื่อ ซึ่งอาจจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้ รวมไปถึงคนที่ใกล้ตัวคุณ-- และหากคิดให้ไกลไปกว่านั้นอีกสักนิด เราจะเริ่มตระหนักว่า นั่นเป็น อีกหนึ่งชีวิตที่มีคุณค่าและความหมายต่อใครอีกหลายคน รวมไปถึงสังคมโดยรวม ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ควันไฟและสายรุ้ง นอกจากจะสื่อให้ผู้อ่านได้รับรู้ว่า สิ่งเสพติดทุกอย่างเป็นพิษภัยและเลวร้ายแค่ไหนแล้ว โดมยังบอกเล่าให้สังคมได้เข้าใจว่า ปัญหานั้นแก้ได้ ถ้าได้รับโอกาสและกำลังใจจากคนรอบข้าง เขายอมตีแผ่ด้านมืดของตัวเองให้เห็นเป็นตัวอย่างว่า เขาผ่านสิ่งเหล่านั้นมาได้อย่างไร และมิใช่เพียงแค่ผ่านหรือรอดมาได้เท่านั้น หากเขายังพลิกกลับมาสู่วิถีชีวิตที่ดีกว่าเดิม และเป็นนักเขียนที่สร้างงานคุณภาพยิ่งกว่าในวัยหนุ่ม
หากเขาไม่มีภรรยา, ลูกสาว, เพื่อนๆ และธรรมะคอยหว่านล้อมในวันนั้น เราก็คงไม่มีชื่อของ โดม วุฒิชัย ในวันนี้
. . . . . . . . .
นอกจากเนื้อหาที่เข้มข้นและคุณค่าที่เห็นได้อย่างชัดเจนแล้ว โดม วุฒิชัย ยังได้แสดงฝีมือทางด้านการนำเสนออีกด้วย เรื่องเล่าธรรมดาที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งแล้วครังเล่าในสังคมไทย โดยเริ่มต้นจาก เรื่องของน้ำพุ ที่กลายเป็นต้นฉบับคลาสสิคของเรื่องแนวนี้ และตามมาด้วยอีกหลายบทแห่งโศกนาฏกรรม ที่ซ้ำรอยเดิม- จะแตกต่างกันก็ตรงที่รายละเอียดเท่านั้น- แล้วยังจะมีอะไรใหม่ให้น่าอ่านในฐานะการบอกเล่าทางวรรณกรรมได้อีก?
แต่โดมทำได้ และทำได้ดี!
โดม วุฒิชัย เคยเริ่มต้นเขียนบทกวี, เรื่องสั้นมาก่อนในวัยหนุ่ม นิตยสาร หนุ่มสาวที่เขาเคยนั่งทำงานอยู่นั้น ก็นับเป็นหนังสือนู้ดคุณภาพ ที่โดดเด่นในด้านเนื้อหา โดยเฉพาะสารคดี ผมเชื่อว่าโดมคงได้สั่งสมประสบการณ์มาจากตรงนั้นพอสมควร และเมื่อต้องเขียนเรื่องของตัวเองใน ควันไฟและสายรุ้ง ด้วยรูปแบบของสารคดีแล้ว โดมจึงเลือกใช้ลักษณะของการเขียนนิยายมาช่วยทำให้เรื่องเล่า(ที่ไม่ใหม่ในสังคม)ของเขากลับมีสีสันน่าอ่านยิ่งขึ้น--
บทเริ่มต้นของหนังสือเล่มนี้น่าสนใจมาก ผมชอบการเปิดเรื่องของเขา-- โดยเฉพาะตอนที่นอนเหยียดยาวบนเตียง กวาดสายตามองไปรอบๆตัว เห็นภาพขาวดำของพ่อ, ของนักเขียนคนโปรด รวมไปถึงภาพของตัวเองใส่เสื้อเชิ้ตดำ นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างเพื่อนสองคนที่เสียชีวิตไปแล้ว.. ผมไม่รู้ว่ามันบังเอิญหรือเปล่า แต่โทนของเรื่องที่หดหู่-เน้นขาวดำตรงนี้ ลงตัวกับบรรยากาศของเรื่องมาก และทำให้ผู้อ่านเห็นภาพอย่างชัดเจน เหมือนกับกำลังเฝ้ามองเรื่องราวบนแผ่นฟิลม์ ที่สัมผัสได้ทั้งภาพและสี มากกว่าตัวหนังสือ..
เขาเขียนต่อไปว่า--
..สายตายังกวาดมองไปรอบๆห้องด้านบน แล้วหยุดอยู่ที่แผ่นฝ้ายิปซัมบอร์ดสีขาวแผ่นหนึ่ง ซึ่งมีรอยนิ้วมือสีดำจางๆเปื้อนอยู่ ทั้งที่ร่องรอยนั้นถูกลบเลือนไปแล้ว คนอื่นอาจจะมองไม่เห็น แต่สำหรับผมแล้วรู้ดีว่าร่องรอยนั้นเป็นรอยนิ้วมือของผมเอง เพราะเมื่อราว 15-16 ปีก่อน ผมเคยปีนขึ้นไปบนเพดานใต้หลังคาอยู่เป็นประจำ..
(จากหน้า ๕, ควันไฟและสายรุ้ง)
นี่เป็นศิลปะการเขียนที่งดงามมาก เขายังคงเล่นอยู่กับโทนขาว-ดำต่อไป-- แผ่นฝ้ายิปซัมบอร์ดสีขาว กับ รอยนิ้วมือสีดำ เปรียบเหมือนรอยด่างบนชีวิตของเขาที่แม้จะจางไปแล้ว ไม่มีใครเห็น แต่เขายังจำได้ดี และจาก เพดานใต้หลังคาตรงนั้นเอง ที่ได้นำผู้อ่านย้อนกลับไปสู่เรื่องราว ความหลังของเขาที่ไหลหลั่งพรั่งพรูออกมา
เป็นการเปิดเรื่องที่เท่มาก!
ผมชอบครึ่งแรกของเรื่องที่เข้มข้นด้วยเนื้อหาชวนติดตาม และมีบางช่วงตอนที่น่าจะใส่รายละเอียดและเพิ่มเติมสีสันความรู้สึกลงไปได้ ในลักษณะเดียวกับที่ปรากฏในบทเริ่มต้น แทนที่จะมุ่งเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเดียว-- ยกตัวอย่าง, ช่วงที่ต้องอยู่บ้านตามลำพัง ในสภาพขาดแคลนทุกอย่าง ทั้งไฟ น้ำ และคนข้างเคียง นอกจากต้องเผชิญกับความโดดเดี่ยวแล้ว ยังต้องต่อสู้กับความทรมานในยามที่ต้องการเสพยา นับเป็นฉากหนึ่งที่น่าจะสะท้อนอารมณ์ภายในลึกๆได้ดี รวมไปถึงคืนแรกที่ต้องอยู่ภายในห้องขัง เป็นต้น
โดยความเห็นส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่า น่าจะให้น้ำหนักและเน้นตรง ช่วง ปัญหา นี้ มากขึ้นอีกสักนิด แม้อาจจะต้องตัดทอนเนื้อที่เกือบครึ่งหลังที่เป็นช่วงคลี่คลายลงไปบ้างก็ตาม
ที่น่าประทับใจอีกจุดหนึ่ง คือในส่วนของความรัก, ความผูกพันที่มีต่อลูกสาว ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ได้พลิกเปลี่ยนชีวิตของเขา ถึงแม้โดมจะมีโอกาสเอ่ยถึงความรู้สึกของเขาต่อลูกสาวเพียงไม่กี่วรรคตอนอย่างเรียบง่าย แต่ก็สามารถสื่อให้เห็นความรู้สึกที่สวยงามและสะเทือนใจอยู่ในที
"..บางทีลูกสะดุ้งตื่นขึ้นมามองผมด้วยดวงตาใสแป๋ว แววตาอันบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของลูกเสมือนแหล่งพลังพวยพุ่งมาสู่ผม เวลาผมเอานิ้วชี้ให้ลูกจับเล่น มือน้อยๆของเธอจะกำนิ้วผมแน่น ผมสัมผัสได้ถึงพลังที่ถ่ายทอดมาให้ผมมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป
เวลาที่ผมไปขายของตามสถานที่ต่างๆจะพกผ้าอ้อมลูกติดตัวไปด้วย ผ้าอ้อมทำด้วยผ้าสาลูสีขาว ภรรยาผมเป็นผู้ตัดเย็บเอง ทุกครั้งที่เช็ดเหงื่อด้วย ผ้าอ้อมของลูก มันทำให้ผมหายเหนื่อยและมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับความยากลำบากที่เผชิญอยู่.."
(หน้า ๓๙, ควันไฟและสายรุ้ง)
. . . . . . . . .
ถึงแม้ผมจะรู้จักโดมและเรื่องราวของเขามาก่อนบ้างแล้ว แต่ลีลาการเล่าเรื่องด้วยภาษาเรียบง่ายและสุ้มเสียงท่วงทำนองที่น่าติดตามของเขานั้น ทำให้ผมอดรู้สึกตื่นเต้นไปด้วยไม่ได้ในหลายช่วงหลายตอน น่าเสียดายที่ผมรู้ตอนจบของเรื่องเสียแล้วว่าพระเอกเป็นผู้ชนะ-ชนะทุกอย่างด้วยใจตัวเอง! จึงทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่า หากผมไม่รู้จักเขามาก่อนเป็นการส่วนตัว และไม่เคยอ่านเรื่องราวของเขามาบ้าง ผมจะอ่านหนังสือเล่มนี้ด้วยความรู้สึกที่แตกต่างไปแค่ไหน, อย่างไร?
แต่ไม่ว่าจะเป็นเช่นใดก็ตาม เรื่องราวชีวิตของโดมนับเป็นความมหัศจรรย์ที่คาดไม่ถึง-- นอกจากจะกล้าในการเอาชนะใจตัวเองแล้ว เขายังกล้าเปิดเผยอีกด้านหนึ่งของตัวเองให้โลกรับรู้ เป็นเสมือนแผนที่ชี้ทางให้กับคนอื่นต่อไป..
หนังสือเล่มนี้จึงเป็นการบอกเล่าเรื่องจริงด้วยศิลปวรรณกรรมที่ลงตัวสมบูรณ์ เหมาะที่จะมีติดไว้ในทุกห้องสมุดโรงเรียน, เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาสำหรับเยาวชน, หรือแม้แต่ผู้ใหญ่หลงทางบางคน ที่ยังต้องเรียนรู้การดำเนินชีวิตในวิถีแห่งธรรม
. . . . . . . . .
ควันไฟนั้นเกิดขึ้นง่าย จุดได้ด้วยมือเราเอง เมื่อใด ที่ไหนก็ได้ บนพื้นโลกใบนี้
แต่สายรุ้งนั้นอยู่ไกล วาดไว้บนแผ่นฟ้า สุดจะคว้าเอื้อม เราอาจจะไม่สามารถเขียนขึ้นเมื่อใดก็ได้ดังใจ แต่เราสามารถฝัน มองหา ตั้งเป้าไว้ แล้วมุ่งหน้าไป.. ให้เชื่อมั่นเสมอว่า หลังเมฆฝน เมื่อฟ้าใส แดดสวยจะวาดสายรุ้งให้เราเสมอ เหมือนอย่างที่โดม วุฒิชัย ยืนยันใน"ควันไฟและสายรุ้ง"
ถ้าคุณได้อ่านหนังสือเล่มนี้ บางทีคุณอาจจะ.. รักผม หรือเกลียดผมยิ่งขึ้นก็ได้
ผมไม่รู้สำหรับคนอื่น แต่สำหรับผมแล้ว รักเขามากยิ่งขึ้นกว่าเดิม รักในความเป็นมนุษย์ที่แสนจะงดงามของเขา!
ปะการัง
8/15/2008 CA, USA.
~ ห้ อ ง ส มุ ด - ช บ า ฉ า ย ~ |
|
โลกในเม็ดทราย โดย - โดม วุฒิชัย ....
สำนักพิมพ์ ฉลองบุญ จัดพิมพ์ ซีเอ็ด จัดจำหน่าย ราคา 169 บาท | |
ร้อยแปดพันเก้า โดย - สุขกมล สันติพร ....
สำนักพิมพ์ ฉลองบุญ จัดพิมพ์ ซีเอ็ด จัดจำหน่าย ราคา 160 บาท | มีจำหน่ายตามร้านหนังสือทั่วไป ถ้าหาไม่เจอ กรุณาถามจากพนักงานนะครับ :-) |
Create Date : 15 สิงหาคม 2551 |
|
139 comments |
Last Update : 15 สิงหาคม 2551 18:40:00 น. |
Counter : 3472 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.234.75 15 สิงหาคม 2551 21:19:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.19.205 15 สิงหาคม 2551 21:36:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: โดม (พ่อพเยีย ) 15 สิงหาคม 2551 22:25:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.171.175 16 สิงหาคม 2551 1:22:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 16 สิงหาคม 2551 7:44:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 16 สิงหาคม 2551 7:50:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.107.101 16 สิงหาคม 2551 10:22:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 16 สิงหาคม 2551 13:02:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 16 สิงหาคม 2551 15:06:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.169.215 16 สิงหาคม 2551 16:37:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง (ชบาฉาย ) 16 สิงหาคม 2551 21:53:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.18.192 16 สิงหาคม 2551 22:12:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.173.28 16 สิงหาคม 2551 23:04:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.82.115 17 สิงหาคม 2551 1:26:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 17 สิงหาคม 2551 4:52:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง (ชบาฉาย ) 17 สิงหาคม 2551 8:58:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.236.153 17 สิงหาคม 2551 9:38:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.173.28 17 สิงหาคม 2551 10:41:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: โดม IP: 61.7.177.113 17 สิงหาคม 2551 16:42:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: สวัสดีครับพี่ปะการัง (กะว่าก๋า ) 17 สิงหาคม 2551 17:52:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) 17 สิงหาคม 2551 18:00:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.18.206 17 สิงหาคม 2551 19:30:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.18.206 17 สิงหาคม 2551 19:34:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.122.158.54 17 สิงหาคม 2551 20:54:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.172.219 18 สิงหาคม 2551 1:07:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 18 สิงหาคม 2551 3:43:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 18 สิงหาคม 2551 7:37:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.114.35 18 สิงหาคม 2551 9:00:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.42 18 สิงหาคม 2551 10:37:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.114.35 18 สิงหาคม 2551 11:05:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.42 18 สิงหาคม 2551 12:56:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.114.35 18 สิงหาคม 2551 13:41:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.42 18 สิงหาคม 2551 15:58:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ (PenKa ) 18 สิงหาคม 2551 16:27:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.79.22 19 สิงหาคม 2551 1:12:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.247.21 19 สิงหาคม 2551 20:07:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 20 สิงหาคม 2551 8:33:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ (PenKa ) 20 สิงหาคม 2551 8:46:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.122.88 20 สิงหาคม 2551 9:38:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.92.54 20 สิงหาคม 2551 9:59:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.115.150 20 สิงหาคม 2551 16:31:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 21 สิงหาคม 2551 8:30:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.37.146 21 สิงหาคม 2551 11:34:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ IP: 202.129.48.36 21 สิงหาคม 2551 12:29:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.118.204 21 สิงหาคม 2551 13:11:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.37.146 21 สิงหาคม 2551 15:29:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.173.186 23 สิงหาคม 2551 10:04:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.173.186 23 สิงหาคม 2551 10:11:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 23 สิงหาคม 2551 22:02:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.244.10.100 24 สิงหาคม 2551 1:36:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ (PenKa ) 24 สิงหาคม 2551 15:58:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 24 สิงหาคม 2551 19:02:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.19.205 24 สิงหาคม 2551 19:34:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.245.198 24 สิงหาคม 2551 19:52:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.19.205 24 สิงหาคม 2551 20:10:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.37.146 25 สิงหาคม 2551 10:42:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 25 สิงหาคม 2551 11:54:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.118.36 25 สิงหาคม 2551 11:59:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.37.146 25 สิงหาคม 2551 12:36:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.118.36 25 สิงหาคม 2551 12:50:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 25 สิงหาคม 2551 14:46:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.122.66 25 สิงหาคม 2551 15:03:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 25 สิงหาคม 2551 16:31:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 25 สิงหาคม 2551 16:51:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 26 สิงหาคม 2551 10:03:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 26 สิงหาคม 2551 10:26:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 26 สิงหาคม 2551 10:44:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.76.100 26 สิงหาคม 2551 12:29:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 26 สิงหาคม 2551 13:09:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ (PenKa ) 26 สิงหาคม 2551 14:37:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.18.206 26 สิงหาคม 2551 20:38:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.238.18 26 สิงหาคม 2551 22:24:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 27 สิงหาคม 2551 0:44:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.97.202 27 สิงหาคม 2551 1:14:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.175.179 27 สิงหาคม 2551 1:44:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.97.202 27 สิงหาคม 2551 5:26:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 27 สิงหาคม 2551 10:03:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.69 27 สิงหาคม 2551 10:49:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.69 27 สิงหาคม 2551 10:53:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.98.174 27 สิงหาคม 2551 13:09:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 27 สิงหาคม 2551 13:10:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ IP: 202.129.48.36 27 สิงหาคม 2551 15:57:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 27 สิงหาคม 2551 16:31:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนไทย IP: 117.47.45.220 27 สิงหาคม 2551 18:11:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 27 สิงหาคม 2551 22:25:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.172.27 27 สิงหาคม 2551 23:45:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.94.1 28 สิงหาคม 2551 6:40:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.122.64 28 สิงหาคม 2551 8:08:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ (PenKa ) 28 สิงหาคม 2551 9:07:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 28 สิงหาคม 2551 10:04:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.18.192 28 สิงหาคม 2551 22:44:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 58.9.171.62 29 สิงหาคม 2551 1:50:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 4:37:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: โดม IP: 61.7.170.4 29 สิงหาคม 2551 6:41:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.55 29 สิงหาคม 2551 8:37:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tentty 29 สิงหาคม 2551 10:00:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.104.101 29 สิงหาคม 2551 11:54:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 12:23:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 12:28:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ (PenKa ) 29 สิงหาคม 2551 12:33:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 12:54:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 13:57:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: PenKa 29 สิงหาคม 2551 14:08:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 29 สิงหาคม 2551 14:21:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 14:41:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: PenKa 29 สิงหาคม 2551 14:59:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.41 29 สิงหาคม 2551 15:22:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 29 สิงหาคม 2551 15:30:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.19.192 29 สิงหาคม 2551 20:00:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.44 30 สิงหาคม 2551 1:50:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.44 30 สิงหาคม 2551 2:00:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.44 30 สิงหาคม 2551 6:10:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.44 30 สิงหาคม 2551 10:25:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 30 สิงหาคม 2551 11:53:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.121.208.22 30 สิงหาคม 2551 19:22:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.109.254 30 สิงหาคม 2551 23:40:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.239.152 31 สิงหาคม 2551 0:20:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 31 สิงหาคม 2551 13:46:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.244.106 31 สิงหาคม 2551 15:25:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไม่ชอบตำรวจทำร้ายประชาชน IP: 125.25.152.217 31 สิงหาคม 2551 19:33:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.233.133 31 สิงหาคม 2551 20:04:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.85.149 1 กันยายน 2551 2:55:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.116.139 1 กันยายน 2551 7:55:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: PenKa 1 กันยายน 2551 9:20:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 1 กันยายน 2551 9:47:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.177 1 กันยายน 2551 11:33:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: filmgus 1 กันยายน 2551 15:48:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพ็ญ IP: 202.129.48.36 1 กันยายน 2551 16:19:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 1 กันยายน 2551 17:25:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.244.11.60 1 กันยายน 2551 22:42:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.197.61.207 2 กันยายน 2551 5:25:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.244.11.60 2 กันยายน 2551 5:42:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.252 2 กันยายน 2551 6:38:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฉัตรพงศ์ ทุ่งพริก IP: 171.99.204.196 3 พฤษภาคม 2556 22:16:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
"ปะการัง" เป็นนักเขียนที่มีผลงานบทกวีและเพลง เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน.. กลับมาเขียนหนังสืออีกครั้ง ตามคำชักชวนและได้รับเอื้อเฟื้อบล็อก "ชบาฉาย"นี้ จากโดม วุฒิชัย
|
|
|
|
|
|
|
จากพี่สาวแสนดี kangsadal ส่งไปให้ถึงอิตาลี
เป็นหนังสือที่อ่านทีเดียวจบ โดยไม่ได้พักเลย
ซึ่งปกติจะมีปัญหากับสายตาหากจะต้องเพ่งอยู่กับสิ่งใดนานๆ (แก่ตามวัยค่ะ อิ อิ)
สะท้อนชีวิตที่ล้มลุก คลุกคลาน จนถึงเมื่อฝืนลุกขึ้นยืนใหม่ได้ของคนคนหนึ่ง..ได้ดีทีเดียว
น่าจะเป็นหนังสือที่เป็นกำลังใจสำหรับคนอื่นๆ ที่ยังตกเหวลึก ให้มีโอกาสปีนป่ายให้พ้นขอบเหวนะคะ