" ค ว า ม สุ ข ผ ลิ ใ บ ใ น ทุ ก เ ช้ า" หนังสือเล่มใหม่ของ "ปะการัง" วางตลาดแล้ว
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
15 กันยายน 2550
 
All Blogs
 

ดวงจันทร์วันวาน (ปะการัง)



ดวงดาวของเธอ
ดวงดาวของฉัน
แต่ดวงจันทร์นั้น
มีหนึ่งเดียว..
เป็นของเรา

ฉันนั่งรถไฟ
ไปหลายพันไมล์
ตื่นมากลางดึก
มองนอกหน้าต่าง
เห็นจันทร์ดวงเศร้า
บนฟ้าอ้างว้าง
แอบตามฉันมา..

รถไฟหยุดวิ่ง
ดวงจันทร์ก็นิ่ง
แอบหลังกิ่งไม้
พอรถเคลื่อนไหว
ดวงจันทร์ก็ไล่
ไล่ตามหลังมา
ตามหลังฉันมา..

ฉันโบกมือให้ไป
กลับไปหาเธอ
ไม่อยากเห็นใครร้องไห้
เพราะหาดวงจันทร์ไม่เจอ

นอนหลับฝันร้าย
เผลอตื่นตกใจ
เมฆทึบปิดฟ้า
ดวงจันทร์หายไป

มองหาค่อนคืน
ไม่เห็นแม้เงา
ฉันนอนร้องไห้
คิดถึงดวงจันทร์ของเรา

คืนพรุ่งนี้..
จะเป็นอย่างไร
เธอคงจะเหงา
ถ้าหาดวงจันทร์ไม่เจอ

ขอโทษด้วยนะ
ที่ขโมยดวงจันทร์มา
ไม่เก็บรักษา
แล้วทำหล่นหายไป..

ปะการัง

CA-USA
9/14/2007




"คืนนี้มีเพียงดาว" ขับร้องโดย สุชาติ ชวางกูร
เนื้อร้อง/ทำนอง: ณรงค์ฤทธิ์ ยงจินดารัตน์ (ปะการัง)

*ขอขอบคุณ "ตะเบบูญ่า" ที่ช่วยส่งเพลงมาให้


คืนนี้มีเพียงดาว

ค่ำคืนนี้มีเพียงดาว
แพรวพราวที่ขอบเวิ้งฟ้า
แลไกลด้วยปรารถนา
ติดดวงตาไว้ที่ดวงดาว

ค่ำคืนฉันยืนเดียวดาย
มิวายหัวใจเหน็บหนาว
วิญญาณฉันคงปวดร้าว
ฝากดวงดาวให้ไปบอกเธอ

ว่าฉันยังคงห่วงหา
ปรารถนารักเธอล้นเอ่อ
ดอกไม้ของฉันเพื่อเธอ
จะบานเสมอรอเธอกลับมา..


________________

*ภาพถ่าย: หมู่นกบนกิ่งไม้ ในคืนเหงาที่ดวงจันทร์หายไป..
ถ่ายจากบริเวณSeaWorld, San Diego.





 

Create Date : 15 กันยายน 2550
12 comments
Last Update : 15 กันยายน 2550 13:45:58 น.
Counter : 2176 Pageviews.

 

สวัสดีค่ะพี่ปะการัง
-------------------------------------
อารมณ์เหงา เศร้าในเงามืด
มองไม่เห็นดวงจันทร์
เกาะกุมมือเพื่อเกี่ยวหัวใจ
เธอกับฉันนั่งอิงไออุ่น


"ภาพอธิบายความรู้สึก คำเขียนอธิบายความคิด"

 

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 15 กันยายน 2550 13:42:49 น.  

 

สวัสดีครับทุกคน

พอดีอัพบล็อกใหม่ ก็เลยยกคอมเม้นท์จากบล็อกที่แล้ว มาไว้ที่นี่ เดี๋ยวจะเข้ามาตอบ..นะครับ

ปะการัง

*********************

จากเพื่อน...ถึงเพื่อน 33

เห็นภาพคุณปะการังในหนังสือขวัญเรือนแล้ว
ขอบอกว่า หล่อมั่กๆ
ดูเผินๆ เป็นฝรั่งไปเลย

กลอนที่คุณ นกไพร ลอกไว้ นี่ก็คุ้นๆ นะ
ท่าทางเราจะรุ่นเดียวกัน จริงๆ


โดย: filmgus วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:13:02:23 น.

*********************


จากเพื่อน...ถึงเพื่อน 34
โอ๊ยย..กรี๊ดสลบ..เคยได้อ่านงานของคุณปะการังในแพรว(สมัยเราป.4โน่น) จำได้ว่าชอบมาก...

วันนี้ได้อ่านขวัญเรือนฉบับVOL.860 15SEP07 หน้า196 ที่คุณโดม พูดถึงBlogนี้..เลยรีบแจ้นมาดูเลย..ดีใจมากที่ได้พบกันอีก

แปลกมากที่ชื่อบล๊อคใกล้เคียงกะของเราด้วย

ไงก็ขอต้อนรับการกลับมาทางตัวอักษรนะคะ..

เสียดายมากที่ไม่ทราบว่าคุณอยู่อเมริกา ไม่งั้นจะไปแวะขอลายเซ็นต์ก่อนกลับ

ขอบคุณคุณโดมด้วยค่ะ ที่ทำให้แฟนๆได้พบคุณปะการังอีก ผ่านทางบล๊อคนี้

ไว้จะแวะมาเยี่ยมอีกค่ะ


โดย: ชบาข้างรั้ว IP: 125.25.130.177 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:13:06:26 น.

*********************


จากเพื่อน...ถึงเพื่อน 35
สวัสดีครับปะการัง
รวมบทกวี 'แสงเศร้ากับเงามืด' ที่พี่รวมให้นั้นผมยังเก็บไว้เลยครับ เก่าซีด อ่านยามนี้อีกทีก็ต้องอมยิ้มเยอะๆ เลย ให้กลับไปรู้สึกแบบนี้อีกคงไม่ไหวแล้ว :) พูดถึงช่วงเวลานั้น ชีวิตดูโหวงเหวงมากเลย มีแต่เรื่องสนุก วุ่นวาย แต่แทบหาสาระไม่ได้
ยังดีที่บทกวีของพี่ได้กลายเป็นเพลงฟังได้ :) ของผม แค่นึกเสียงอ่านก็แย่แล้ว
จำได้ว่าเคยขึ้นไปงานสัมมนาที่เชียงใหม่ ไปอ่านบทกวีกับเขาด้วยบทหนึ่ง รู้ตอนนั้นเลยว่า นั่งดื่มเหล้าสนุกกว่าเยอะ
ไว้มีเวลาแล้วผมจะนั่งอ่านเรื่องของพี่ไปเรื่อยๆ นะครับ
ดูแลตัวเองนะครับ

สวัสดีครับพี่โดม
แหม...ชมออกอากาศกันเลยนะ ขอบคุณครับ
เพิ่งส่งหนังสือไปให้พี่อีกสองเล่ม เรื่องแปลเล่มหนึ่ง (ถ้าจะโยนต่อให้น้องพเยียก็ได้นะครับ) เป็นเรื่องเด็กวัยรุ่น
อีกเล่มคล้ายๆ เรื่องสั้น อ่านพอขำนะพี่ กลัวพี่จะจี๊ดตาม :)
พี่โดมนี่ นอกจากเราจะเจอกันแถวหลังสวนแล้ว จำได้ว่าเคยเจอพี่ก่อนนั้นที่งานแพรว (ยุคโบราณ) ที่ดุสิตธานี งานนั้นรู้สึกว่าจะมีพี่อ้น (วิสรรชนีย์ นาคร) ไปด้วย
พี่คงต้องดื่มซุปไก่สกัดตราแบรนด์ละครับ ถึงจะนึกออก :)
วันนี้กลับบ้านดีๆ นะครับ


โดย: ใบไม้ IP: 203.147.52.177 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:40:42 น.


*********************

จากเพื่อน...ถึงเพื่อน 36
ไปอ่านเจอในขวัญเรือนที่คุณโดมแนะนำบล็อกนี้ เลยแวะมาอ่านค่ะ ^^



โดย: คุณย่า IP: 203.107.199.97 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:6:55:13 น.


*********************

จากเพื่อน...ถึงเพื่อน 37
คุณปะการังคะ

ขอโทษที ไม่ค่อยได้แวะมาทักทายเหมือนก่อน ช่วงนี้เครียดเรื่องงานหลายอย่างค่ะ ถึงตอนนี้ก็ผ่อนคลายไปมากแล้ว

ที่ว่า โฮะ โฮ่ะ เมื่อเห็นรูปในขวัญเรือน ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า...มาดเท่ห์ดูดี (เกินคาด) ค่ะ เพราะก่อนหน้านั้น รู้จักแต่ปะการัง แต่ไม่เคยเห็นภาพชัด ๆ อาจจะเห็นในหนังสือสู่ฝันบ้าง ถ้าจำไม่ผิดนะคะ

ยังไง ๆ ก็คุ้มกับที่ให้ลูกชายถีบจักรยานไปซื้อหนังสือมาให้ เพราะได้อ่านเรื่องราวที่พี่โดมเขียนถึงคุณปะการังด้วย

ไม่เคยคิดว่าคุณปะการังเขียนหนังสือสนุก มีมุขหลายแบบ และมีอารมณ์ขันเหลือเฟือ เพราะเวลาเอ่ยชื่อ ปะการัง ตะก่อนนี้ หนอนฯ จะคิดถึงบทกวีของเขาก่อนงานเขียนอื่น ๆ ค่ะ

ตอนนี้จุดไฟฝันติดแล้ว มีโครงการดี ๆ ที่คิดจะทำต่อในใจหรือยังคะ ?

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.173.239 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:8:03:05 น.



 

โดย: ปะการัง IP: 72.207.12.141 15 กันยายน 2550 13:59:38 น.  

 

ความไพเราะบนความเหงา

อยากจะแต่งโต้ตอบ แต่มิกล้า กลัวว่าจะทำให้บทกวีเสียอรรถรสไป

 

โดย: มัยดีนาห์ 15 กันยายน 2550 14:07:24 น.  

 

คุณสาวบ้านนอก ณ ขอนแก่นครับ

ไม่ยักกะรู้ว่าน้องพี่ก็มีอารมณ์กวีไม่เบาเหมือนกัน เขียนดีนะเนี่ย.. ขอชม

ขอบคุณครับที่เข้ามาเป็นคนแรกเลย..

คุณfilmgusครับ

ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ
ภาพมันลวงตา..

แต่ก็ขอบคุณที่ชมครับ.. แหะ แหะ

คุณชบาข้างรั้ว ครับ

อ่านตั้งแต่ป.4 เลยหรือเนี่ย..?

อ้าว เพิ่งกลับจากอเมริกาหรือครับ
มาเรียน หรือมาเที่ยวครับ

ไว้มีโอกาสเมื่อไหร่ จะไปเยี่ยมที่บล็อก ชื่อ "ชบาข้างรั้ว"ใช่ไหมครับ

แล้วแวะมาเยี่ยมเยียนอีกนะครับ ขอบคุณมากครับ ที่ยังจำกันได้

คุณใบไม้ครับ

ใช่แล้ว "แสงเศร้ากับเงามืด" พี่นั่งนึกชื่อตั้งนาน แต่นึกไม่ออก

เวลาผ่านไป ชีวิตก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา ดูแลรักษาตัวเองให้ดีนะ มีเวลาก็เข้ามาเขียน มาคุยกัน

ขอให้โชคดี

คุณย่าครับ

เป็นคุณย่าจริงๆหรือแค่นามปากกาครับเนี่ย.. :-)

เป็นแฟนคอลัมน์คุณโดมอยู่หรือครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะครับ แล้วแวะมาเยี่ยมอีกนะครับ

คุณหนอนเมืองกรุงครับ

เครียดเพราะตอบคำถาม"ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ถูกหมดทุกข้อหรือครับ? แหะ แหะ ล้อเล่นครับ

ไม่เป็นไรครับ ถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องทักทายก็ได้ครับ แต่ถ้าเครียด แนะนำให้มาคุยกันครับ จะได้หายเครียด!!

เมื่อก่อน ภาพต่อหน้าสาธารณะชนของผม ก็เงียบๆหงิมๆแบบที่คุณหนอนฯเข้าใจนั่นละครับ แต่ตัวจริงๆแล้ว ผมเป็นคนแบบตัวหนังสือที่เขียนอยู่นี้ ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

และที่ผมกล้าเปิดเผยตัวตนจริงๆของตัวเองมากขึ้นในงานเขียน ระยะหลังนี้ ..อืมม์ อันนี้คงติดจากคุณโดมครับ 5 5 5

มีโครงการในใจแล้วครับ แต่ไม่กล้าบอกดังๆทางอากาศ เดี๋ยวทำไม่สำเร็จ แหะ แหะ

ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาคุยบ่อยๆ ไม่ว่างแวะก็ไม่เป็นไรนะครับ

 

โดย: ปะการัง IP: 72.207.12.141 15 กันยายน 2550 14:37:51 น.  

 

คุณมัยดีนาห์ครับ

เชิญตามสบายเลยครับ จะได้มีหลากหลายอรรถรส ลองขยับดูน่า..


 

โดย: ปะการัง IP: 72.207.12.141 15 กันยายน 2550 14:47:17 น.  

 

วัยเด็ก
เวลานั่งรถไปไหน
ในยามค่ำคืน
กับพ่อแม่
ชอบมองท้องฟ้า
มองซ้ายมองขวา
มองหน้ามองหลัง
เห็นดวงจันทร์คอยตาม
ตลอดเวลา
ตอนนั้นไม่เข้าใจ
"ทำไมดวงจันทร์
ชอบตามฉันไปทุกที่"

ถึงวันนี้
ลูกสาวถามฉันว่า
"ทำไมดวงจันทร์
ชอบตามหนูไปทุกที่
หรือเป็นเพราะว่า...
ดวงจันทร์ไม่มีเพื่อน"

*******
ถ้าหนูแป้งมาอ่านบทกวีของลุงปะการัง
แกคงบอกว่า

"ดวงจันทร์ไม่หายไปไหนหรอก
มันหนาวและง่วงนอน
จึงแอบไปนอนอยู่ในก้อนเมฆ"

เด็ก ๆ มักจินตนาการเรื่องราวเกี่ยวกับท้องฟ้า ดวงจันทร์ และดวงดาว ได้อย่างน่าสนใจ ที่ยกมานั้นเป็นความรู้สึกของหนูแป้งเมื่อวัยเด็กเล็กค่ะ

*******
คุณปะการังคะ
แวะมาอ่านบทกวี
ก่อนลงมือทำงานภาคค่ำ
บทกวีบทนี้ให้ความรู้สึกแตกต่างจากบทกวีสามสี่บทในบล็อกก่อนหน้านี้ค่ะ
มันน่ารักดี




 

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.171.244 15 กันยายน 2550 20:26:29 น.  

 

สวัสดีครับปะการัง


ขอโทษที่จดหมายมาแซงบทกวีของคุณ

ไม่เป็นไรนะครับ


 

โดย: โดม (ชบาฉาย ) 15 กันยายน 2550 22:01:22 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณปะการังและคุณพ่อพเยีย บ้านดิฉันมีแต่ของดำค่ะ ถ้าจะเข้ามาก็เปิดไฟสว่างๆ แล้วกันนะคะ

มาอ่านบล็อกบทนี้ ทำให้รู้ตัวว่า ห่างหายจากการอ่านบทกวีมานานนนนนน มากกกก ถ้าอย่างนั้น ของมาเริ่มต้นใหม่ที่บล็อกคุณแล้วกัน

 

โดย: shin chan (alei ) 16 กันยายน 2550 1:11:13 น.  

 

หัวใจละลายพอได้ยินเพลงนี้ (คืนนี้มีเพียงดาว)ไม่รู้จริงๆนะคะว่าพี่ปะการังเป็นคนแต่ง ทั้งที่เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของตัวเอง ฟังทีไรต้องบอกว่าหัวใจละลาย ต้องกอดตัวเองให้อบอุ่นแล้วก็หาหมอนมาหนุนมองดูดาว ดีใจที่ตอนนี้มีคนมากอดให้อบอุ่นตอนนอนแล้วค่ะ ดาวก็เห็นนะคะเพราะว่าไม่ได้ปิดม่านทึบที่หน้าต่างห้องนอน โอ๊ย!ตายแล้ว กลายเป็นคนโรแมนติคถามหา มีความสุขจังเลยค่ะวันนี้ ได้เจอพี่ปะการัง เห็นรูปในขวัญเรือนไม่แน่ใจนะคะว่าใช่รึปล่าว แต่อ่านคอมเม้นต์ในนี้แล้ว ตอนนี้แน่ใจแล้วค่ะ โอ้โห...เท่ซะไม่มีอ่ะ ตอนฟังพี่จัดรายการที่สทร.3 ภูเก็ต เสียงพี่เพราะมากๆ คิดๆว่าทำไมพี่ไม่ออกเทปเป็นนักร้อง แต่งเพลงก็เก่งออกปานฉะนี้ เปิดมาเจอหน้านี้ก็ตามมาเขียนให้กำลังใจกันนะคะ
คิดถึงตลอดมาค่ะ
น้องเจี๊ยบ
พี่รู้มั๊ยเอ่ย? นี่ถ้าเล่าให้แฟนฟังนะว่าได้เจอพี่แกในขวัญเรือนและอินเตอร์เน็ตคงจะยิ้มแล้วบอกว่า เอาอีกแล้วยายนี่ ไม่พ้นเรื่องหนังสือและดนตรีเลยนะ ต้องขอบคุณคุณโดมมากๆเลยค่ะ ที่นำโอกาสนี้มาให้

 

โดย: เจี๊ยบ IP: 84.135.212.122 18 กันยายน 2550 22:37:53 น.  

 

ขอโทษนะคะพิมพ์ผิดไปนิดตรง"พี่แก"นะคะ คำนี้ไว้เรียกแฟนค่ะ ส่วนพี่ปะการัง เรียกพี่เฉยๆค่ะ เดี๋ยวจะคิดว่าน้องคนนี้ไม่สุภาพ

 

โดย: เจี๊ยย IP: 84.135.212.122 18 กันยายน 2550 22:41:15 น.  

 

คุณเจี๊ยบครับ

มายุให้เป็นนักร้องตอนนี้ก็สายไปแล้วครับ น่าจะบอกตอนยังหนุ่มยังแน่น ตอนที่เสียงยังทุ้มนุ่ม... ตอนนี้ ร้องไปหอบไปล่ะซี..

จะเรียก "พี่แก" ก็ไม่เป็นไรครับ อย่าเผลอพิมพ์เป็น "พี่แก่" ก็แล้วกัน โกรธ!!

 

โดย: ปะการัง IP: 72.207.21.122 19 กันยายน 2550 3:35:55 น.  

 

เพลงเพราะมาก ๆ มองภาพแล้วรู้สึกเหงามาก ๆ

 

โดย: ศิริพันธ์ IP: 58.8.22.90 13 กุมภาพันธ์ 2551 13:09:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ชบาฉาย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




"ปะการัง" เป็นนักเขียนที่มีผลงานบทกวีและเพลง เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน.. กลับมาเขียนหนังสืออีกครั้ง ตามคำชักชวนและได้รับเอื้อเฟื้อบล็อก "ชบาฉาย"นี้ จากโดม วุฒิชัย



เริ่ม 13 ส.ค. 2550
เชิญ!!!

คลิกอ่านเรื่องของ"พ่อพเยีย"



~ คลิกดูภาพถ่ายสไตล์"ปะการัง" ~
Friends' blogs
[Add ชบาฉาย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.