โลกแห่งความเหลื่อมล้ำและแตกต่าง
เมื่อวานนัดช่างเข้าไปไล่เก็บเครื่องมือออกจากบ้าน จะได้เข้าไปทำความสะอาด เผื่อมีคนมาดูบ้าน ระหว่างเดินเข้าซอย สังเกตว่าป้ายประกาศขายที่แขวนๆไว้บางส่วนหายไป เหลือแต่เชือกแขวน งง ว่าหายไปไหนได้ ตอนแรกเดาๆเอาว่าสงสัยช่วงฝนตก มีคนติดฝนดึงออกไปบังฝน ก้ไม่ได้ซีเรียสอะไร เดี๋ยวซื้อฟิวเจอร์บอร์ดมาเขียนติดใหม่้ ตอนก่อนจะออกจากซอย เห็นพวกรถเก็บของเก่าซาเล้งวิ่งขนกระดาษขับผ่านไป มองๆไปเห็นมีพวกป้ายโฆษณาอยู่เต็มรถ เลยคาดว่าป้ายเราน่าจะไปอยู่ในกองนั้นด้วย วันนี้บ้านผมได้การ์ดเชิญไปงานแต่งงานที่โรงแรมแถวถนนวิทยุ เป็นงานใหญ่มีข้าราชการนักการเมืองมากันเยอะ (ผมโทรถามแม่เอานะครับ แฟนผมไม่สบาย ผมเลยไม่ได้ไป) แม่บอกมีแต่คนแต่งตัวหรูหรา ของกินดีๆทั้งนั้น คือบ้านผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับข้าราชการนักการเมืองอะไรนะครับ เผอิญว่าน้องผมรู้จักกับเจ้าสาวเลยได้รับเชิญ ผมเดาว่าแม่ผมน่าจะเขินๆที่ไปงานแนวนี้ ปกติจะอยู่แต่ที่บ้าน ไม่ค่อยได้ไปไหน ผมมีเพื่อนหลายกลุ่ม บางคนรวยมากๆ ยอดขายเป็นหลักพันล้าน ผมคนธรรมดาฐานะกลางๆ บางคนบ้านจะอยู่ยังไม่มีต้องทำงานปากกัดตีนถีบ มันเกิดจากอะไร ผมถามตัวเองบ่อยๆ วาสนา, กรรมเก่า, โชค, โอกาส, ความตั้งใจ, ความขยัน.... คำตอบที่ผมได้คือ จะไปรู้ได้ไงฟระ ผมว่าเรื่องวาสนา กรรมเก่า เราทำอะไรกับมันไม่ได้ ที่เราทำได้คือ 2มือ 2ขา 1สมอง 1ใจนี่แหละ ที่จะจัดให้เราไปอยู่ตรงไหน ตอนนี้ที่ผมรอคือ ทำยังไงให้บ้านขายได้เร็วที่สุดในราคาที่ตั้งใจ แล้วจะไปลงทุนกับหลังต่อไป บ้านเป็นทรัพย์สินที่สภาพคล่องต่ำจริงๆครับ เลยต้องมาคิดว่า ถ้าจะปั้นเงินลงทุนให้ได้ 6ล้าน ในระยะเวลาที่เร็วที่สุด ต้องทำยังไง เพราะขายแต่ละหลังกำไรน่าจะไม่เกิน 4แสน (คิดเอาเองนะครับ จริงๆอาจจะได้แค่ 1แสน หรือ เสมอตัวเลยก็ได้ ถ้าจำเป็นต้องรีบขายเอาเงินมาหมุน) ต้องรอดูกันไป เคยอ่านบทสัมภาษณ์ของนักธุรกิจคนนึงที่ประสบความสำเร็จจากไม่มีอะไรเลย ผมไม่รู้ว่าที่เค้าสำเร็จเพราะกรรมเก่าในอดีตชาติรึเปล่า (ถ้าผมรู้ผมจะไปออกรายการจำพวกแสกนกรรมเลย) แต่เค้าบอกที่เค้าสำเร็จเพราะหัวใจ หัวใจนักสู้ที่มุ่งมั่นว่าต้องรวยให้ได้ในชาตืนี้.................. ลองมองตัวเองครับ เราจะไปได้แค่ไหน
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2557 |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2557 20:18:00 น. |
|
0 comments
|
Counter : 583 Pageviews. |
|
|