ผมมีเรื่องเซ็งสุดขีดมาเล่าให้ฟังกับการพลาดโอกาสเพราะความขี้เกียจปัญญาอ่อนของตัวเองเลยพลาดการลงทุนดีๆไป

ผมเล็งทรัพย์อันนึงของกรมบังคับคดี เล็งๆมาตั้งแต่ขายบ้านรีโนเวทหลังแรกได้แล้ว เพราะต้องหาหลังต่อไปมาลงทุน ก็พยายามศึกษาการประมูลทรัพย์ของกรมบังคับคดีด้วยตัวเอง อ่านเวบบ้าง อ่านหนังสือ อ่านประสบการณ์ท่านอื่นๆบ้าง ระหว่างศึกษาก็เจอทรัพย์อันนึงเป็นอาคารพาณิชย์ที่อยู่ใกล้ๆกับบ้านหลังแรกที่ผมเพิ่งขายไป (ผมเข้าดูทรัพย์ที่ประกาศเกือบ20ที่ ส่วนใหญ่ทำเลไม่เข้าตา หรือไม่ก็มีคนอยู่) หลังนี้เข้าตามากๆเพราะผ่านเงื่อนไขที่ผมตั้งไว้ทุกข้อไม่ว่าจะเป็นเรื่องทำเลที่มีอนาคต, เพื่อนบ้านดี  ดีในที่นี้คือเพื่อนบ้านที่บอกกับเราว่าที่แถวนี้ดี ราคาสูงแล้ว (ผมลงพื้นที่ไปเลียบๆเคียงๆถามมาหลายครั้ง), สภาพโครงสร้างจากที่ดูภายนอกไม่มีปัญหาแตกร้าว ส่วนภายในเข้าไปดูไม่ได้ครับ, และที่สำคัญที่สุด ไม่มีคนอาศัยอยู่มานานแล้ว  แบบนี้ผมจะชอบมากเพราะไม่ต้องมาลุ้นว่าถ้าประมูลได้ไป คนอยู่จะยอมย้ายออกดีๆมั้ย อันนี้คืออ่านๆมาจากรีวิวของคนที่มีประสบการณ์ด้วยนะครับ ว่าถ้าไม่ยอมย้ายออก เราปวดกบาลแน่ๆ

โทรเช็คกับสำนักงานบังคับคดีเพื่อขอข้อมูลเพิ่มเติม เค้าบอกให้โทรเช็คอีกทีตอนบ่าย3 ก่อนวันที่จะประมูล1วันเพื่อตรวจให้แน่ๆว่าทรัพย์นี้ยังจะเข้าประมูลอยู่ตามปกติมั้ย ผมวงปฏิทินเตรียมเรียบร้อย กับเตรียมหาเงิน สองแสนห้า มาไว้เพื่อเข้าไปรับป้ายประมูล

พอถึงวันรู้สึกอะไรก็ไม่รู้ อากาศเย็นๆ ขี้เกียจเฉยเลย อ้างนู่นอ้างนี่กับตัวเองว่าเปิดประมูลมา3นัดแล้วยังไม่ได้ขาย ครั้งที่4ก็น่าจะยัง เดี๋ยวครั้งที่5 ค่อยเข้าประมูลใหม่ (วันที่ผมเล็งจะไปคือประมูลนัดที่4 ที่ราคาเริ่มต้นประมูลจะลดลงมาเหลือ70%ของราคาประเมินแล้ว) ก็เลยไม่ได้ไป

อีกวันสองวัน นึกถึงบ้านหลังนี้ เลยโทรเข้าไปหาบังคับคดีใหม่ เค้าบอกขายไปแล้ว มึนเลย ที่มึนกว่านั้นคือ จบราคาประมูลที่ต่ำกว่าที่ผมตั้งใจจะสู้ไว้เกือบ 3 แสนบาท !!!! (ผมเล็งจะสู้ถึง1.7ล้าน  อันนี้จบแค่ 1.4ล้าน)  ผมนี่หน้าชาเลย เพราะหลังนี้จริงๆผมมั่นใจมากๆว่าถ้าตกแต่งซ่อมแซมซักนิด ขายได้ไม่ต่ำกว่า2.5ล้านแน่นอนเนื่องจากหลายๆปัจจัยเช่น ริมถนนซอย, ราคาที่เคยมีขายไปแล้วในละแวกนั้น, คนพลุกพล่าน, ค้าขายได้  ผมเซ็งทั้งวันในความงี่เง่าของตัวเอง แต่ก็ยังพยายามคิดว่าถ้าคนประมูลได้เค้าไม่เอา หรือจ่ายไม่ทัน ก็อาจจะมีโอกาสเอาเข้ามาประมูลใหม่  เลยยังจดข้อมูลเอาไว้ รอติดตามผล 

วันนี้พอดีขับผ่านที่บ้านหลังนี้เห็นมีป้ายมาแขวนแล้วว่าขาย-เช่า  ผมเห็นแล้วรู้เลยว่าหมดโอกาส เลยโทรไปลองถามเผื่อว่าเค้าจะขายถูกๆ  ปรากฏเค้าบอกผมว่าตั้งราคาขาย 3 ล้าน มีคนต่อเหลือ2.8ล้านแล้วเค้ายังไม่ ok  ............................ เค้าขายตามสภาพด้วย ไม่ได้ซ่อมแซมอะไรเลย เพราะข้างในดีอยู่แล้ว ปูกระเบื้องทุกชั้น...

สรุป ในฐานะคนที่กำลังสร้างตัวกับงานด้านอสังหาริมทรัพย์อย่างผมทำเงินหายไปเป็นหลักล้านบาทเพราะความขี้เกียจ แค่นั้นเอง

เรื่องนี้ผมอยากบันทึกไว้ให้เป็นอุทธาหรณ์กับทั้งผมและคนอื่นๆว่า โอกาสอาจจะผ่านมาแค่ไม่กี่ครั้ง อย่าให้ความขี้เกียจหรือข้ออ้างไร้สาระต่างๆมาทำลายมัน....น่าเสียดายครับ

ก้มหน้าทำต่อไป ผ่านแล้วผ่านไป

Create Date : 21 มกราคม 2558
Last Update : 21 มกราคม 2558 15:31:35 น.		2 comments
Counter : 769 Pageviews.
Share Tweet