แสงเงารัก Title : แสงเงารัก Author : ดวงตะวัน เรื่องราวความรักความผูกพันระหว่างน่านฟ้าและเจิดจ้า ชายหนุ่มและหญิงสาวที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ ในฐานะคนบ้านใกล้เรือนเคียง บ้านของไกรฤกษ์และร้อยดาว พ่อแม่ของเจิดจ้า เป็นบ้านหลังใหญ่ สวยงาม ทว่าความรักในบ้านหลังนั้นกลับซ่อนอยู่ในเงามืด บ้านของโมทนาและมิ่งขวัญ พ่อแม่ของน่านฟ้า เป็นบ้านหลังเล็ก อบอุ่น แสงแห่งรักโชนฉานสว่างไสว เด็กทั้งสองคนดุจสายใยที่เชื่อมโยงสองครอบครัวเข้าไว้ด้วยกัน เงามืดจากบ้านหลังใหญ่ค่อยๆทอดเงาทาบทาครอบครัวของมิ่งขวัญและโมทนา จนทำให้ชีวิตของใครต่อใครมัวมนไปตามๆ กัน แล้ววันหนึ่ง เมื่อน่านฟ้าและเจิดจ้าเติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาว รักที่ปวดร้าวในเงามืดก็คลี่คลุมลงบนชีวิตของทั้งสองให้ต้องเจ็บปวดและทุกข์ทรมานไปด้วย “จ้าไม่เคยเห็น ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของใครเลยใช่ไหม ไม่เคยรู้บ้างเลยใช่ไหมว่าใครรักจ้าห่วงจ้าจะเป็นจะตาย” แสงรักจะสว่างมากพอที่จะสาดเข้าไปยังเงามืดอันปวดร้าว ที่ใครบางคนทนทุกข์ทรมานมานานวันได้หรือไม่ และที่สำคัญ แสงรักนั้นสาดสว่างมาจากที่ใด เจิดจ้าและน่านฟ้าเท่านั้นที่จะมีคำตอบ <ภาพปกและเรื่องย่อจาก //www.dtawanbooks.com> ********* หมู่นี้ จขบ.อ่านแต่นิยายที่พระเอกเลี้ยงต้อย (กำลังคิดจะไปหาพฤกษาสวาทมาอ่านค่ะ อ่านที่คุณกุลธิดาเล่าแล้ว....กรี๊ด จะอ่านนนนนน ) อุ๊บส์...ลืมตัว เผลอออกนอกหน้าอีกแล้ว จขบ. ขออภัย สำหรับเรื่องนี้ ไม่รู้จะเรียกเลี้ยงต้อยได้หรือเปล่า (แต่จขบ.ว่าใช่นะ) เอาเป็นว่า โตมาด้วยกัน คุณพระเอกท่านก็ดูแลน้องมาตั้งแต่เด็ก แต่พอน้องโตเป็นสาว(สวย) คุณพี่เธอก็เปลี่ยนใจแล้ว เท่านั้นเอ๊งงงงงง (อ่านแล้วได้อารมณ์ พี่เลี้ยงกับคำมั่นสัญญานิดหน่อยค่ะ) จขบ.ค่อนข้างชอบเรื่องนี้นะคะ ดวงตะวันถ่ายทอดเรื่องราวของชีวิตมาได้อย่างเหมาะเจาะทีเดียว เกี่ยวกับเรื่องรสนิยมทางเพศ ความปรารถนาลึกล้ำในใจของคน อ่านแล้วก็ได้แต่สะท้อนใจ ในความเป็นเบี้ยล่างของคนอื่น ไม่ใช่แต่ว่าผู้หญิงเป็นเหยื่อหรอกค่ะ จขบ.คิดว่า ทุกคนในเรื่องก็เป็นเหยื่อด้วยกันทั้งนั้น เหยื่ออารมณ์ เหยื่อความหลงของตัวเอง ติดกับกับอารมณ์ ความคิด และหลงอยู่ในวังวนของกิเลสตัณหา ดวงตะวันถ่ายทอดสิ่งนั้นมาได้ละเมียดละไม และเต็มอิ่มในอารมณ์ บางคนอ่านเล่มนี้ อาจจะกรี๊ดน่านฟ้า(คุณพระเอก) แต่สำหรับจขบ.กลับชอบพ่อโม่มากกว่าค่ะ พ่อโม่เป็นตัวแทนของคนที่"พยายาม"เป็นคนดี แต่อย่างไรก็ตาม ความเป็นมนุษย์ ความผิดพลาดยังคงมีอยู่ ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่ได้ใส่ใจแต่ตัวเองจนลืมคนรอบข้างไป จขบ.ชอบ"ความมีน้ำใจ"ของตัวละครตัวนี้ค่ะ ^^ สำหรับคาแรกเตอร์ของตัวละคร ดวงตะวันวางไว้ชัดเจนมากค่ะ แทบจะระบุบทไว้เลยว่าควรจะเป็นอย่างไหนเช่นไร น่านฟ้า คนนี้เป็นตัวแทนของเด็กที่โตมาด้วยความเพียบพร้อมทางด้านอารมณ์ เขาถึงเป็นเด็กดี จนจะเรียกว่า Perfect Man ได้เลยค่ะ เจิดจ้าเป็นตัวแทนของเด็กที่พร้อมไปด้วยทรัพย์ ทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สิน หากกลับพร่องทางด้านครอบครัว แต่ถูกเติมเต็มด้วยความรักของน่านฟ้า พ่อโม่ และแม่มิ้ม ปลายฝน เธอเป็นตัวแทนของสาวสมัยใหม่ที่ใช้วัตถุเป็นสิ่งบำเรออารมณ์ ใช้ความร่ำรวยและความมีหน้ามีตาในสังคมวัดคุณค่าของคน ทั้งสามคนนี้ เป็นตัวละครสะท้อนการเลี้ยงดู และการเติบโตได้เลยค่ะ ว่าเลี้ยงมาด้วยความรัก หรือเงินทอง ส่วนพ่อโม่และแม่มิ้ม เป็นตัวแทนของชนชั้นกลางทั่วไปในสังคม ที่พยายามดิ้นรนต่อสู้ให้ตัวเองไปสู่สิ่งที่ดีกว่าในชีวิต หากร้อยดาวและไกรฤกษ์ กลับเป็นตัวแทนของความมีหน้ามีตาในสังคม และเพื่อการนั้น จึงต้องปกปิดเรื่องที่เลวร้ายเอาไว้ เพื่อมิให้สังคมเหยียดหยาม ทั้งสองจึงมองตัวเองเป็นหลัก ยึดตัวเองให้อยู่ในมุมของกิเลสและตัณหา เป็นเหยื่อในอารมณ์ของตัวเอง เป็นทั้งผู้กระทำและผู้ถูกกระทำ โดยเฉพาะร้อยดาว เธอเป็นตัวแทนของผู้หญิงหลายๆคนในสังคม ที่ยอมทนเพราะคำว่าหน้าตา คำว่าลูก และคำว่าครอบครัว เฮ้อ ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้สะท้อนความเป็นไปของสังคมปัจจุบันได้อย่างดี หากในความเห็นส่วนตัว จขบ.คิดว่า"ความตั้งใจ"และ"ตัวแทน" ในการสะท้อนมันชัดเจนมาก จนบางครั้งมันมากเกินไป ทำให้รู้สึกขัดแย้งในหลายๆจุด ขอยกตัวอย่างนิดหนึ่งนะคะ อย่างสส.ไกร (ปู่ของเจิดจ้า) ที่รักหน้าตา รักความมีชื่อเสียงขนาดนั้น กลับยอมให้ไกรฤกษ์แต่งงานกับร้อยดาว ที่มีแต่ตัว แถมเรียนไม่จบปริญญาเสียด้วยซ้ำ คนที่ยึดถือหน้าตาเป็นชีวิต กลับยอมให้ลูกตัวเองแต่งงานกับเด็กสาวที่เพิ่งจบม.6 แถมไม่มีอะไรโดดเด่น นอกจากความสวย จขบ.คิดว่ามันแปลกไปนิดค่ะ และอีกจุดที่รู้สึกแปลกๆคือ ตอนใกล้จบ ตอนที่เจิดจ้ารู้ความจริง จขบ.คิดว่า เธอรับเรื่องราวต่างๆ ได้เร็วเกินไปหน่อย เมื่อเทียบกับวัย และอะไรหลายๆอย่างในขณะนั้น อ่านแล้วรู้สึกว่า จบเร็วไปนิด เหมือนเร่งให้จบน่ะค่ะ แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น หนังสือเรื่องนี้สนุกค่ะ อาจจะหนักไปนิด(เพราะเล่มมันหนา) แต่มีทั้งสาระ และน้ำตาล ใครชอบ Dark Chocolate ล่ะก็ เรื่องนี้แนะนำค่ะ ********* แอบคุย เฮ้อ นานๆเขียนรีวิวมีสาระที แถมเขียนยาวผิดปกติอีกต่างหาก แอบเหนื่อยนะคะเนี่ย ปกติเขียนได้แต่อะไรไร้สาระ (ฮา) กำลังมองๆกองหนังสือของตัวเอง หมู่นี้ไม่ค่อยได้อ่านอะไรเลย นอนเสียเป็นส่วนมาก วันนี้กลับไปอ่านหนังสือที่คุณก็รู้ว่าอะไรต่อดีกว่า ดองชุด Crazy มา 3 เล่มแล้ว แถมเจ้าหญิงมัมมี่อีกสองเล่มด้วย   Create Date : 16 พฤษภาคม 2551 12 comments Last Update : 16 พฤษภาคม 2551 10:43:30 น. Counter : 3042 Pageviews. Share Tweet

Dark Chocolate น่าสนใจ แต่เห็นเล่มหนาเตอะ วันก่อนเลยมองข้าม   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 16 พฤษภาคม 2551 9:51:11 น.

น่าสนใจค่ะ มาอ่านที่รีวิวตอนหลังๆบวกความหนา+หนัก ต้องจดเก็บไว้ก่อนค่ะ สั่งซื้อ อเวจีสีชมพู ไปแล้วค่ะ กำลังคอยหนังสืออย่างใจจดใจจ่อ   โดย: กุลธิดา IP: 71.30.103.39 16 พฤษภาคม 2551 10:11:40 น.

อ๊ะ แนวพี่เลี้ยงเหรอ น่าสน (แต่พฤกษาฯ น่าสนกว่านิ อิอิ)   โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.148.123 16 พฤษภาคม 2551 11:25:14 น.

เล่มนี้ถูกดองไว้นานมากกว่าจะหยิบมาอ่านเพราะความหนาของหนังสือ แต่พออ่านจบแล้วกลับชอบมาก(ทั้งๆที่มันแอบเศร้านะเนี่ย) รู้สึกว่าตัวละครหลายตัวดูจะเป็นความจริง มากกว่าแค่มีอยู่แต่ในนิยาย   โดย: หมูย้อมสี IP: 117.47.212.210 16 พฤษภาคม 2551 11:48:49 น.

น่าสนใจแฮะ เหมือนมีอะไรให้ขบคิดต่อด้วย หุๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 16 พฤษภาคม 2551 12:34:12 น.

คิดเหมือนจขบ.ที่ว่า...จบเร็วไปนิด เหมือนเร่งให้จบ... พฤกษาสวาทเก่ามาก...แต่แก่นเรื่องยังร่วมสมัย อ่านได้ทุกเมื่ออยู่เลย... เรื่องแนว ๆ นี้ต้องบาดาลใจอีกเล่มสิคะ...จำได้ว่าตอนอ่าน(เมื่อนานมาก ๆ แล้ว)ชอบมาก ๆ   โดย: แม่ไก่ 16 พฤษภาคม 2551 12:48:36 น.

เป็นดรามาที่ชอบมากๆ ของคุณดวงตะวัน   โดย: Boyne Byron 16 พฤษภาคม 2551 23:39:35 น.

~:พุดน้ำบุศย์:~ - ลองอ่านได้เลยค่ะ คุณพุดน่าจะชอบ กุลธิดา - ยาคูลท์ - พฤกษา หมูย้อมสี - ชอบเหมือนกันค่ะ สาวไกด์ใจซื่อ - แม่ไก่ - จดๆๆ มีบาดาลใจอีกเรื่อง อิอิ Boyne Byron -   โดย: piccy IP: 124.120.233.135 21 พฤษภาคม 2551 17:19:51 น.

สวัสดีอีกรอบจ้ะ นิ้วกลมน่าสนใจนะ แต่เค้าเขียนแนวบันทึกการเดินทางนะ ไม่รู้ว่าพิกซี่ชอบแนวนี้บ้างหรือเปล่าน่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 พฤษภาคม 2551 9:54:09 น.

ตอนนี้ยังไม่อ่านเรื่องเลี้ยงต้อยค่ะ แต่ดูละครเลี้ยงต้อยทางช่องสามไปก่อน อิิอ จขบ.สบายดีนะคะ   โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง 23 พฤษภาคม 2551 18:13:06 น.

สาวไกด์ใจซื่อ - ค่อนข้างชอบอ่านเรื่องไปเที่ยวค่ะ เพราะว่าตัวเองไม่ได้ไป ดอกคูณริมฝั่งโขง - สบายดีค่ะ น้าโป๊ะน่ารักใช่มั๊ยคะ 555   โดย: piccy 24 พฤษภาคม 2551 11:55:41 น.

เราไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เลยอ่ะ ออกแนวขมมากกว่าหวาน อ่านแล้วออกอารมณ์เศร้ามากกว่าอ่ะค่ะ   โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 14 มิถุนายน 2551 15:49:53 น.