มิตรภาพ..เส้นใยจางๆ ที่เราอาจมองไม่เห็น
บ่อยครั้ง... ที่ฉันมักตั้งคำถามกับสัมพันธ์อย่างฉาบฉวย
บางสัมพันธ์อาจพบหน้า หรืออาจเพียงพบผ่านทางตัวอักษรของแต่ละฝ่ายเท่านั้น...
การเติมอะไรสักอย่างลงในพื้นที่ว่าง หากเป็นดอกไม้คงสวยงาม หากเป็นหอกหนามคงทิ่มแทงผู้คนที่ผ่านมา หรืออาจยอกใจบุคคลผู้เป็นเจ้าของพื้นที่นั่น
ฉันอาจผ่านพบรูปแบบของสัมพันธ์ต่างๆ มามาก และอาจมากเสียจนต้องนั่งทบทวนกับตัวเองอยู่บ่อยครั้ง
อะไรหรือคือเส้นคั่นระหว่างความสัมพันธ์?
เพียงตัวอักษรทักทาย หรือแค่พบหน้าพูดจาแล้วเดินจากไป
การพบกันอย่างผิวเผินบนเส้นทางตัวอักษร คงไม่ทำให้ฉันรู้ลึกไปถึงสิ่งปลีกย่อยในใจของใครได้ หากการพบพานแม้เพียงครั้ง อาจทำให้เราจดจำไปนานแสนนาน คำพูดและการกระทำอันปฏิกิริยาโต้ตอบแบบฉับพลัน อาจจารลึกยิ่งกว่าคำพูดสวยหรู...
นั่นแหละ
ฉันจึงวางเส้นใยบางอันไว้ไกลตัว วางคำหวานรื่นหูไว้ไกลหัวใจ คำพูดสวยหรูไม่ว่าใครก็ปั้นแต่งขึ้นมาได้
แต่ความจริงใจ...
มิใช่จะมอบให้แก่กันได้ทุกคน..
เส้นใยบอบบางที่วนอยู่รอบตัว ยิ่งนานวันอาจยิ่งแผ่วจาง และไม่นานอาจเลือนหาย...
บางเส้นที่เห็นไกลๆ อาจชัดใกล้ในบางเวลา...
ความคิดความรู้สึกอาจบังคับกันไม่ได้ แต่ใจเราเลือกได้... ว่าเส้นใยใดควรค่าแก่การใส่ใจ และเส้นใยใดควรค่าเพียงการปล่อยวาง...
วันนี้ที่เข้ามาอัพบล็อกให้ดูดีมีสาระนี่ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ซ้อมมือไว้เขียนเรื่องเท่านั้นเอง
ไม่ว่าในความสัมพันธ์ใด ล้วนไม่อาจตัดสินได้ในวันเดียว สิ่งที่เคยดูว่าสวยงาม อาจกลายเป็นพิษในวันใดก็ได้แค่เพียงเผลอ ...
Create Date : 28 สิงหาคม 2549 |
|
9 comments |
Last Update : 28 สิงหาคม 2549 18:35:10 น. |
Counter : 621 Pageviews. |
|
|
|
((มาอ่านแล้ว...แต่เก็บกลับไปคิด))