กำกับ/เขียนบท : กัณฑ์ปวิตร ภูวดลวิศิษฏ์
นำแสดง : ยศวัศ สิทธิวงศ์,โคบายาชิ อายาโกะ,วันชัย ธนะวังน้อย,สายฟ้า ตันธนา
ระดับความชอบ : 7.75/10
ได้ยินชื่อหนังเรื่องนี้ครั้งแรกจากคุณนัทธ์ เมื่อหาข้อมูลก็สนใจระดับหนึ่ง ที่ค่อนข้างมั่นใจคืออยู่ในโรงภาพยนตร์ไม่นานแน่นอน เลยตั้งใจจะไปดูในวันแรก
แม้แต่โปรแกรมว่าเข้ากี่โมงบ้างก็มาบอกเอาในวันที่เข้าฉายวันแรก 13/12/55
ตอนแรกเห็นราคาแล้วสะอึก แพงจัง แต่เพื่อนในกลุ่มวิจารณ์ภาพยนตร์ให้ข้อมูลมาว่ามี Promotion เหลือเพียง 80 บาท หากมีบัตร M Gen เลยยืมบัตรน้องที่ทำงานไปใช้ ค่อยยังชั่วไม่แพงเกินไป
ชวนญาติธรรมในที่ทำงานไปดูด้วย 2 คน คนหนึ่งเคยไปสังเวชนียสถานทั้ง 4 มาแล้ว เลยเหมือนไปรำลึก
ส่วนผมไม่เคยไป แต่อยากไปเยือนสักครั้ง มีหนังเรื่องนี้ เลยเอาเป็นทางผ่านในการไปเยือนเสียเลย
หนังไม่ซับซ้อนอะไร เด็กหนุ่มตกงาน แฟนทิ้ง อยากจะชำระบาปเลยขอเงินแม่ไปเที่ยวสังเวชนียสถาน 4 แห่งแบบ Backpack เพื่อลดบาปที่ติดตัวอยู่
ตามประสาคนสมัยใหม่หาข้อมูลมาเพียบ เป็นแบบ Yes/No สิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนไม่ควรทำ ก็ดูจะเป็นข้อมูลที่ดีนะ
ไปที่แรกสถานที่ตรัสรู้ พุทธคยา ไปนั่งสมาธิได้แป๊บเดียวก็ยกเลิก จิตจรเต็มไปหมด สรุปว่าไม่ได้อะไร
แต่ก็ได้สนทนากับพระในวัดไทยพุทธคยา ได้ข้อมูลและเรื่องเล่าไปบ้าง
จากนั้นไปสถานที่ปฐมเทศนา สารนาถ พบสาวชาวญี่ปุ่น Backpack มาเที่ยวคนเดียว หนุ่มชาวไทยของเราก็คิดแผนชนะใจสาวต่างๆ นานา
แล้วก็มีหนุ่มอีกคนมาเป็นอุปสรรคในตอนที่ไปลุมพินีวัน สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า อยู่ในประเทศเนปาล
สุดท้ายหนุ่มคนนั้นก็แยกตัวไป
สาวญี่ปุ่นมาบอกว่าเธอกำลังจะตาย หลังจากไปเยือนกุสินารา สถานที่ดับขันธปรินิพพานของพระพุทธเจ้าแล้ว
แล้วเธอก็บอกว่าล้อเล่น
แล้วพระเอกก็มานอนวัดในตอนแรกอีกครั้ง กับลุงกมลคนเดิม สนทนากับหลวงพี่รูปเดิม แต่ความก้าวหน้าในทางธรรมก็น้อยเหลือเกิน
สุดท้ายก็กลับเมืองไทยด้วยความไม่เข้าใจ สังเวชนียสถาน ต้องสังเวชอะไร หรือตัวเราเอง
แต่หนังก็สอนผมอย่างหนึ่งว่า การทำบุญไม่จำเป็นต้องเดินทางไปสังเวชนียสถานหรอก เพราะหากไปโดยไม่มีจิตศรัทธา ไม่รู้ว่าควรทำอะไรในทางธรรม ก็ไม่ควรจะเดินทางไป
เพราะจะไม่ได้อะไร เหมือนพระเอกในหนังเรื่องนี้
ผมว่าก่อนไปเยือนสถานที่เหล่านี้ เราน่าจะปฏิบัติไประดับหนึ่ง เคยอ่านเรื่องของหลายคนที่ไปปฏิบัติที่พุทธสถานเหล่านี้อย่างจริงจัง กลับมาอานิสงค์ทำให้กำลังสติดีขึ้นมาก
ส่วนพระเอกในเรื่องนี้ไม่รู้พระธรรมใดๆ การไปเยือนครั้งนี้กลับมาจึงมีแต่คำถาม ไม่ได้อะไร ไม่มีอะไรดีขึ้น
เนื้อเรื่องของหนังพอใช้ได้ เห็นชื่อพระไพศาล วิสาโล เป็นที่ปรึกษาเรื่องบท
แต่การเดินเรื่องขมวดจนจุดสุดท้ายไม่ค่อยลื่นและทำไม่ดีเท่าที่ควร จุด Peak ก็หาไม่เจอ
แต่ถ้าอยากสนับสนุนหนังไทย และได้ชมบรรยากาศของสังเวชนียสถานทั้ง 4 จากหนังเรื่องนี้ ก็ลองหาชมดูครับ
เพราะการได้ชมพุทธสถานอาจเป็นจุดเริ่มต้นของหนทางอีกยาวไกลในทางสายเอกสายนี้
มีความสุขทุกคนครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
อ่านบทวิจารณ์ในมติชน ก็ได้ข้อสรุปแบบคุณเอกคือ ไม่รู้ว่าไปแล้วได้อะไร
สำหรับเรา ถึงไม่รู้ว่าไปแล้วเราจะได้ "ธรรมะ" อะไรกลับมา
แต่มันติดอยู่ลึกๆ ในใจว่า ยังไงก็ต้องหาโอกาสไปสังเวชนียสถานทั้ง 4 นี้ให้ได้บ้าง สักวันหนึ่ง