กำกับ : Benh Zeitlin
เขียนบท : Lucy Alibar (screenplay), Benh Zeitlin (screenplay), Lucy Alibar (stage play "Juicy and Delicious")
นำแสดง : Quvenzhané Wallis, Dwight Henry, Levy Easterly
ความยาว : 93 นาที
ระดับความชอบ : 9/10
ได้แผ่นมาจากกลุ่มแลกเปลี่ยนหนังกันดูใน Facebook กลุ่มนี้มีหนังดีๆ หายากๆ เยอะเลยครับ
เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเก้าเรื่องสุดท้ายบนเวทีออสการ์
ดูแล้วผมชอบมากที่สุด ณ เวลานี้ กำลังรอชมเรื่อง Silver Linings Playbook ว่าจะ Peak ขนาดไหน แซงเรื่องนี้ได้หรือไม่?
เป็นเรื่องของคนเหนือเขื่อน ที่โดนน้ำท่วมหมู่บ้านตัวเอง ซึ่งผู้สร้างเขื่อนประกาศไล่ที่เรียบร้อยและแน่นอนต้องมีผู้ต่อต้าน
หนังเล่าผ่านเด็กหญิงวัยหกขวบชื่อ Hushpuppy เธออยู่กับพ่อที่เป็นหัวหน้าชาวบ้านในการยืนหยัดต่อสู้เพื่อจะอยู่ในบ้านเกิดให้ได้
Hushpuppy บอกเล่าคำของพ่อที่เป็นเรื่องราวของชุมชนนี้เปรียบเทียบกับคนอีกฟากหนึ่งของเขื่อนได้ดี เห็นภาพ และเห็นด้วย
อยากมีชีวิตแบบชุมชนของเด็กน้อยมากกว่า เป็นชุมชนแบบพอเพียง จับปลาสดๆ ปูสดๆ มากินกัน เหลือก็ค่อยไปขาย ว่างๆ ก็มีงานรื่นเริง
ภาพบนปกเป็นงานรื่นเริงและ Hushpuppy ก็จุดพลุวิ่งเริงร่าไปทั่ว
แต่จุดเปลี่ยนอยู่ที่การสร้างเขื่อน แน่นอนต้องมีการตัดต้นไม้ และหมู่บ้านที่อยู่เหนือเขื่อนก็จะจมลงกลายเป็นอ่างเก็บน้ำ
คิดแบบปล่อยวางก็เปลี่ยนที่อยู่ไปตามกาลเทศะ
คิดอีกแบบเปลี่ยนไปเพื่อเจอกับสังคมเมือง กินปลา ปู จากแพ็คในห้างสรรพสินค้า กับชีวิตที่เร่งรีบ
ผมมองว่านี่เป็นสัญลักษณ์ของทุนนิยม
ทุนนิยมมากับการตัดต้นไม้ และพิพากษาว่าสิ่งเดิมๆ ไม่ดี ต้องจัดการน้ำให้ได้เลยต้องมีการสร้างเขื่อน
เขื่อนนี่ก็ยังกังขาว่าจำเป็นไหม? การจัดการน้ำเป็นสิ่งจำเป็น แต่ต้องมาจากความบริสุทธิ์ใจ ทำเขื่อนเพราะเหตุผลอื่นแอบแฝง
คนที่ได้รับผลกระทบมีเยอะต้องอธิบายเขาให้เข้าใจได้ มิฉะนั้นจะมีชาวบ้านมานอนขวางรถแทร็คเตอร์ ไม่ยอมย้ายบ้าน ยอมตาย แล้วจะบอกว่าทำเขื่อนแล้วดีได้อย่างไร?
ในเรื่องแสดงเรื่องราวซ้อนกันอยู่ระหว่างชุมชนที่พยายามยืนหยัดบนผืนแผ่นดินเดิมที่นับวันจะโดนน้ำท่วมทุกทีๆ
กับอีกเรื่องเป็นพวกหมูป่ายักษ์ สัตว์ในตำนานที่กลับมาอาละวาด แต่ก็โดนเด็กน้อยกำราบไว้ได้ ช่วงนี้ไม่ค่อยเข้าใจ
สุดท้าย Hushpuppy ก็ทิ้งประโยคเด็ดปิดท้าย เจ๋งสุดๆ
หนังเด่นเรื่องบรรยากาศที่ดีของคนในชุมชน ดูแล้วมีความสุข ดนตรีก็มีความสุข
การแสดงของเด็กน้อยก็ทำได้ดีจนถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ดารานำฝ่ายหญิงที่อายุน้อยที่สุดในปัจจุบัน
เป็นหนังที่ปลุกจิตสำนึกเรื่องการอนุรักษ์ธรรมชาติได้เป็นอย่างดี
หากเรายังเดินหน้าทำลายธรรมชาติต่อไป ซักวันธรรมชาติจะเอาคืน
ถอยมาซักนิด เราสะดวกสบายพอแล้วครับ หยุดทำลายธรรมชาติเถอะครับ
เริ่มที่ตัวคุณ ที่หัวใจของคุณน่ะครับ
มีความสุขทุกคนครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
