หนังเศร้าเรื่องนี้ เพื่อนเราก็ซับน้ำตาออกจากโรงหนังเช่นกันค่ะ
คิดว่าตัวเองคงไม่ได้ดูแล้วล่ะ

ผมโชคดีมากที่เข้าไปดูครั้งแรกแบบไม่รู้อะไรเลย ใบปิดโฆษณาก็ไม่เคยเห็น ไม่รู้ว่าเป็นหนังเกี่ยวกับอะไรด้วยซ้ำ ( เพื่อนลากไปดู )

หนังดีและติดอยู่ในความทรงจำนานมากครับ พอๆกับตอนดูไททานิคครั้งแรกเลย ดราม่ากินใจมาก ยิ่งฉากมะเขือเทศนั่นเล่นเอาผมสะอื้นเลยทีเดียว

นานๆจะมีหนังดีดีแบบนี้มาให้ชม ไม่อยากให้ทุกคนพลาดคับ

อ่านแล้วอยากดูค่ะ จะต้องหาโอกาสไปดูให้ได้ แต่ยังไม่รู้เลยว่าทำไมแม่ถึงเลือกลูกผู้ชาย

เห็นเพื่ือนเล่าให้ฟังเหมือนกันค่ะว่าดีมาก

โอ้ว
คุณดูหนัง + เขียนรีวิวไว้เยอะมากเลย
ไว้จะตามอ่านนะคะ
หลายเรื่องที่คุณเขียนถึง
อยู่ในกรุที่เราเพิ่งซื้อมาแล้วก็ยังไม่ได้หยิบขึ้นมาดูด้วย

แต่คงหาตามดูเฉพาะหนังที่ตัวเองชอบที่ส่วนใหญ่เป็นหนังเกาหลี ญี่ปุ่น
ประมาณว่ารันทด หดหู่ เศร้า สะเทือนอารมณ์ ดูแล้วปวดใจ + จิตตกไปหลายวันเหมือนเรื่องนี้
ไม่ก็นิ่ง ๆ เรื่่อย ๆ เอื่อย ๆ บทพูดน้อย ๆ แสดงเยอะ ๆ เหมือนเรื่อง Waiting in the dark

เราชอบนักเขียนเหมือนกันหลายคนเลยเนอะ

ขอบคุณในความรู้สึกดี-ดี
ขอบใจในไมตรีที่มีให้
ขอบใจสำหรับความจริงใจ
ขอบใจสำหรับทุกอย่างที่ให้ ด้วยใจจริง

โปรยหัวไว้นี้ใช่เลยค่ะ "ปมก้อนใหญ่ของใครบางคน"
เรื่องนี้ที่ดูช้าทั้งๆที่มีแผ่นอยู่ในมือนานแล้ว
ก็เพราะคำพูดที่ว่า"น้ำตาท่วมโรง"นี่ล่ะค่ะ
ยิ่งเป็นคนบ่อน้ำตาตื้นอยู่ด้วย กลัวว่าจะร้องไห้จนตาบวม
แล้วก็ไม่มีพลิกล็อก จมูกแดง ตาบวมตุ่ยเลยค่ะ
หนังสะเทือนใจมาก โดยเฉพาะฉากใกล้จบที่ลูกสาวบอกแม่ว่า
หนูขอโทษๆ ทำนบน้ำตาพังเลยค่ะ น้ำตาไหลไม่หยุด
ยิ่งภาพที่ฟางเติ้งลูกสาวร้องไห้จนตัวสั่น เรียกว่าร้องไห้เแข่งกับฟางเติ้งเลยค่ะ
เรื่องนี้ตั้งชื่อเรื่องได้ดีจังเลยค่ะ"Aftershock"
เพราะตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้ได้รับผลที่ตามมาจากเหตุแผ่นดินไหวทั้งสิ้น
ทุกคนมีปมที่ต้องได้รับการสะสางทั้งนั้น
เพียงแต่ว่าใครจะปมเล็กหรือใหญ่กว่ากันให้ต้องแก้
ถ้าปมใหญ่หน่อยก็อาจต้องใช้เวลานานถึง 32 ปีกว่าจะแก้ปมนี้ได้
แต่ก็คงดีกว่าจนตลอดชีวิตก็แก้ปมไม่ได้ ว่าไหมคะ

^
ถูกต้องแล้วครับ