~ 2 ขวบ 1 เดือน : โต้ตอบ ต่อรอง ต่อต้าน จดจำ และทำตาม ~

2 ขวบ 1 เดือนเต็มเรียบร้อยแล้วนะจ๊ะลูกพีช ตั้งแต่ลูกเข้า 2 ขวบ แม่รู้สึกว่า พัฒนาการต่างๆ ของหนูไม่ได้มากมาย หรือหวือหวา อย่างตอนเป็นเบบี๋


ช่วงนี้ลูกเข้าสู่โหมด “เรียนรู้” และ “จดจำ” พร้อมฟัง..... พร้อมทำ..... พร้อมถาม......... และพร้อมเลียนแบบพฤติกรรมของคนที่อยู่รอบๆ ตัว ถ้าเปรียบเหมือนนักวิ่ง ก็อยู่ในช่วงเตรียมตัว ระวัง !!! ก่อนออกจากจุดสตาร์ท ยังไงยังงั้นเลยหละ


เป็นช่วงสงบจิต สงบใจ สงบปากสงบคำ และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของพ่อกับแม่ด้วยไปในตัว เพราะลูกจำได้หมด ว่าพูดอะไร ขู่อะไร เวลาโกรธแสดงท่าทางยังไง มองแล้วเหมือนลูกเป็นกระจกส่องพฤติกรรมของตัวเอง ป๊ะป๊ากับแม่ ต้องพูดเพราะๆ ไม่ใส่อารมณ์เวลาโกรธหรือโมโหกับลูก เพราะลูกจำได้แม่นยำ





มาดูพัฒนาการของเด็ก 2 ขวบ 1 เดือนคนนี้กันบ้างดีกว่า

พัฒนาการทางด้านร่างกาย
พูดถึงสุขภาพกันหน่อย เข้า 2 ขวบนี้ ป่วยน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดเลยหละ (หลังจากที่ครองแชมป์ป่วยทุกเดือน) ไม่รู้ว่าลูกเริ่มปรับตัวได้หรือยังไง เพราะลงมาอยู่ข้างล่างรวมกับเด็กโตๆ ได้ 7 เดือนแล้ว ตอนนี้พวกพี่ๆ เริ่มไปโรงเรียนกับเกือบหมด ลูกพีชก็เกือบจะกลายเป็น “พี่ใหญ่” ข้างล่างไปซะแล้ว ปรับตัวได้อย่างดีเยี่ยม เดี๋ยวนี้เวลาไปส่งที่เนิร์สตอนเช้าๆ ไม่ค่อยร้องไห้แล้ว ดีจังเลย


นอกเรื่องซะได้.....ว่าจะพูดเรื่องสุขภาพที่ป่วยน้อยลง มาดูพัฒนาการทางด้านร่างกายกันหน่อย ล่าสุดพาไปฉีดวัคซีนมา หนัก 12 กิโลนิดๆ สูง 85 เซ็นต์ ถามหมอทุกครั้งเลยว่า “ทำไมลูกไม่ค่อยสูงเลย” คำตอบก็เหมือนเดิมทุกครั้ง “กราฟน้ำหนักส่วนสูงอยู่ในเกณฑ์ ตามเส้นกราฟของเค้าเลย กำลังดี” ก็คงยังงั้นแหละเนอะ ขอให้แข็งแรงๆ แค่นี้ก็พอแล้ว





ประสบการณ์ล่าสุดในการฉีดวัคซีน ที่แม่เห็นแล้วน้ำตาแทบไหล ตัดสินใจให้ลูกฉีดไป 2 ตัว ป้องกันหวัดใหญ่กับตับอักเสบ 2 เข็ม ปกติฉีดที่หน้าขา แต่พยาบาลดันฉีดที่ต้นแขน 2 ข้าง ครั้งแรกของลูกพีชเลย เจ็บมากๆ ร้องไม่หยุดไป 1 ชั่วโมงเต็มๆ (แม่กับป๊ะป๊าเห็นแล้วสงสาร คิดผิดเลยที่ฉีด 2 เข็ม ขอโทษด้วยนะลูก) ร้องจนหลับไปเลย (ขนาดก่อนฉีดไม่ร้องเลย เจอหมอก็ไม่ร้อง คุยจ้อ)



วิ่ง ปีน ป่าย ได้คล่องแคล่ว จนลิงเรียกพี่ พอถามว่าเป็นอะไร ลูกพีชบอก “พีชเป็นลิงจ๋อ” คนที่วิ่งตามลมแทบจับไปตามๆ กัน ล่าสุดพาไปสวนสัตว์อีกรอบเพราะเรียกร้องทุกวัน “แม่แป๋มจ๋า ไปสวนสัตว์กันไหม” จนใจอ่อน ชวนแก๊งค์เดิม ป๊ะป๊า น้าป้อง น้าไอซ์ไปอีกรอบ เหนื่อยมากกกกก ผู้ใหญ่ 4 คน เด็ก 1 คน เด็กสนุก กรี๊ดกร๊าดๆ เต็มที่ พูดแจ้วๆ จำได้แล้วว่าตัวไหนตัวอะไร ร้องยังไง กินอะไร (อันนี้คุ้มมากๆ ที่พาลูกไป) ผู้ใหญ่ 4 คน ลมแทบจับ บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “รออีก 2 ปี ค่อยพามาใหม่นะ”





ใช้มือจับดินสอขีดเขียนได้ถูกต้อง เพราะแม่บอกตลอดเวลาว่า “จับเหมือนจับช้อน” 555 ยังใช้ตะเกียบไม่ได้ เปิดซิป เปิดฝาขวดเกลียวได้
กิน....กินเก่งเหมือนเดิม นม 4 กล่อง กล่องละ 200-250 ซีซี / ข้าว 3 มื้อ / ผลไม้ 1 มื้อ ไม่รวมขนม และของว่างอื่นๆ ดีหน่อยตรงไม่เลือกกิน และกินไม่ยากเลย แต่ไม่ชอบกินกับข้าวรสหวาน อย่างพะโล้ ข้าวหมูแดง ไม่ชอบผลไม้เนื้อเละๆ เปรี้ยวมากๆ ไม่ชอบกีวี่ซะแล้ว เปลี่ยนมาชอบแอปเปิ้ล ชมพู่ ฝรั่ง แทนซะงั้น


พัฒนาการทางด้านภาษา

ท่อง ก-ฮ ได้คล่องและชัดขึ้นมาก พูดคนเดียวอยู่บ่อยๆ ด้วย เหมือนฮัมเพลง ร้องเพลง Abc ได้จบเพลงด้วย


นับ 1-10 แบบ one-หนึ่ง two-สอง ฯลฯ (คุณครูสอนแน่ๆ เลยเนี่ย)


ท่อง .....จ้ำจี้ผลไม้ แตงไทย แตงกวา ขนุน น้อยหน่า พุทรา มังคุด ละมุด ลำไย มะเฟือง มะไฟ มะกรูด มะนาว มะพร้าว ส้มโอ ฟักแฟง แตงโม ชัยโยโห่ฮิ้ว ชอบบ่นๆ คนเดียวบ่อยๆ


ร้องเพลง ได้เป็นเพลงขึ้นเยอะ (ชัดขึ้น) ร้องได้หลายเพลง ช้าง, แมงมุม, เต่า, girl generation ล่าสุดชอบเพลงของ “น้องมายด์ป่วนเมือง” เพลง “เด็กดอยใจดี” ชอบมาก แบบบ้าคลั่ง จะฟังแต่แครอทๆ ป๊ะป๊ากับแม่หาซื้อก็ไม่ได้ เพราะนานมากๆ จนต้องไปโหลดใน you tube ดูทุกวัน ดูไปเต้นไป ร้องตามไปด้วย


พูดยาวมากๆ แม่กับป๊ะป๊าฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่พูดยาวเชียว บางครั้งเรียงประโยคยังไม่ค่อยถูก อย่าง “นอนกลับบ้าน” (กลับบ้านนอน) “รูปถ่ายกล้อง” (กล้องถ่ายรูป)





โต้ตอบ......พูดอะไร ถามอะไร ตอบได้หมด พูดแจ้วๆ ตลอดเวลา จะหยุดเสียง ก็ต่อเมื่อ “หลับ” ตื่นปุ๊บก็จะส่งเสียงทันที “แม่จ๋า ทำอะไรอยู่จ๊ะ” “อันไหนของพีช” “เอ...พีชจะใส่ชุดไหนดีน๊า” “เดี๋ยวพีชอาบน้ำก่อนนะ แล้วมาใส่กระโปรงเจ้าหญิง”


ต่อรอง....เรียกง่ายๆ ว่า เริ่มเถียงแล้ว เริ่มมีอำนาจต่อรอง ให้ไปอาบน้ำ ลูกพีชบอกว่า “ยุ่งอยู่ พีชทำนี้อยู่” จะล้างจมูก บอกว่า “ไม่ล้างจมูกนะ เดี๋ยวพีชกินยาแทนได้” จะให้ใส่เสื้อผ้าตัวนี้ พีชบอก “ไม่เอา พีชจะใส่กี้เมาส์” (ชุด
นอนมิกกี้เมาส์)

จดจำ......เรื่องจำแล้วมาพูดเนี่ย เดี๋ยวนี้มีคำจากที่เนิร์สมาเยอะ พูดบ่อยๆ อย่าง “อันนี้ของชั้นนะ” ..........“อย่ายุ่งของพีชเค้า”........... “เร็วเข้าเด็กๆ มาเข้าแถวรถไฟ”…………… “เด็กๆ ฟังพีชเค้านะ”ไปบ่นให้คุณครูที่เนิร์สฟัง ว่าพีชชอบพูด “ชั้น” คุณครูก็บอกว่าจะระวัง


เตือนแต่คุณครู ลืมไปเลยว่าตัวเองก็เหมือนกัน ไม่รู้ตัวเลย ลูกกลับมาบ้านชอบติดว่า “อ้าวหรอๆ” ทำตาโตๆ ด้วย เราก็นึกว่า ติดจากเนิร์ส วันนึงคุยโทรศัพท์อยู่ แล้วพูด “อ้าวเหรอๆ” บ่อยมากๆ เลยคิดได้ว่า อ๋อ ลูกติดมาจากเรานี่เอง


คำว่า “ดื้อ” ก็เหมือนกัน เวลาพูดแล้วลูกไม่ฟัง ก็จะบ่นว่า “พีชดื้อ” เดี๋ยวนี้พอเราไม่ฟังลูกพูดลูกจะบอกว่า “แม่ดื้อ” “ป๊ะป๊าดื้อ” คำพูดที่ลูกได้ยินมา บางครั้งเค้ายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคำไหน เพราะ คำไหนไม่เพราะยังไง ต้องระวังมากๆ





พัฒนาการทางด้านสังคม

เริ่มจะยอมให้เพื่อนเล่นของเล่นด้วยได้บ้าง แต่ถ้าเข้ามาแย่งเลย จะไม่ยอมสุดๆ ต้องพูดดีๆ ถึงจะยอมให้เล่นด้วยแต่โดยดี แต่ต้องเล่นคนละมุมนะ ไม่เล่นด้วยกัน ต่างคนต่างเล่นของตัวเอง


เริ่มกล้าแสดงออกมากขึ้น ยังมีเขิน อายบ้าง ถ้าคุ้นเคย ก็จะให้จับตัว คุยด้วย เต้นให้ดู


ชอบคนตามใจเป็นที่สุด แม่เป็นคนนึงหละที่ไม่ค่อยตามใจลูก ลูกจะชอบพูดบ่อยๆ ว่า “พีชไม่เอาแม่” “พีชไม่รักแม่แล้ว” เป็นคำพูดที่รู้ว่าลูกไม่ได้พูดจากใจจริงๆ แต่มันเจ็บหัวใจยังไงไม่รู้


ล่าสุดกลับนครสวรรค์ เจอปู่กับย่า ชอบมาก แทบไม่ยอมกลับกรุงเทพเลย เพราะไม่โดนขัดใจ ยิ่งโดนแม่ขัดใจยิ่งวิ่งไปหาปู่กับย่า ไม่ให้แม่จับ เริ่มมีปฏิกิริยา จนต้องเอามาปรับพฤติกรรมกันใหม่
ล่าสุดแม่กับป๊ะป๊าขู่ว่า “พีชอยู่นี่ก็ได้นะ เดี๋ยวแม่กับป๊ะป๊าจะมีน้องใหม่ แล้วยกของเล่นให้น้องหมดเลย”


รู้สึกเสียใจมากที่พูดแบบนั้น เพราะเด็กวัยนี้เค้าช่างจำมากๆ พีชบอกว่า “พีชจะอยู่กับปู่ย่าก็ได้ แม่กับป๊ะป๊ามีน้องใหม่”

กลับกรุงเทพ มาเล่นของเล่น เค้าเล่นไปบอกไปว่า “เดี๋ยวของเล่นก็ต้องยกให้น้องเล่นแล้ว”





ไม่อยากให้ลูกรู้สึกไม่ดีกับการมีน้อง ไม่อยากให้ลูกรู้สึกว่าเราจะทิ้งเค้า แค่คำพูดของเรานิดเดียว เด็กๆ เค้าจำได้มากๆ ต้องระวังอย่างที่สุดเลยช่วงนี้ ต่อไปแม่กับป๊ะป๊าคงต้องระวังให้มากกว่านี้แล้ว


ทำตาม.....เวลาเห็นใครทำอะไรก็จะทำตาม พูดตาม เลียนแบบท่าทาง ทุกอย่างเลย ลูกสะท้อนพฤติกรรมของเราโดยที่เราไม่รู้ตัวเลยหละ ท่าทางเวลาเดิน กิจวัตรที่ทำ การแต่งตัวก่อนออกจากบ้าน อย่าบ่นว่าลูกเยอะนะ “เพราะแม่ก็เยอะเหมือนกัน 555”


บางพฤติกรรมก็ได้มาตั้งแต่ตอนท้อง โดยที่เราไม่คิดมาก่อนเลย อย่างเวลานอน ตอนท้องจะหงุดหงิดมากถ้ามีแสงไฟ ป๊ะป๊าของลูกพีชต้องขึ้นมานอนพร้อมๆ กันไม่งั้นไม่หลับ เดี๋ยวนี้ลูกจะนอน ในห้องต้องมืดสนิท พ่อนอนข้าง แม่นอนข้าง ถึงจะนอนหลับได้


พัฒนาการทางด้านจิตใจ

ต่อต้าน.......ห้ามอะไร จะไม่ฟัง และจะทำตรงกันข้าม เป็นความอยากรู้อยากเห็น และอยากทดสอบความอดทนของแม่กับป๊ะป๊า เห็นแล้วจะรู้สึกหงุดหงิด เวลาลูกวีน ร้องไห้ไม่มีเหตุผล อารมณ์คุ้มดี คุ้มร้าย โหมด terrible two ที่ยังตามหลอกหลอนกันอยู่ ก็คงใช้โหมดเดิม คือ “นิ่ง” พอ “ลูกสงบ” ค่อย “ตอบสนอง” ต้องค่อยๆ สอน ค่อยๆ บอก และค่อยๆ ปรับกันไป


อารมณ์อ่อนไหว....อินไปหมดกับการ์ตูน เห็นเค้าร้องไห้ก็ร้องตาม เห็นเค้าซึ้งก็ซึ้ง อารมณ์แบบเด็กผู้หญิงมากมาย


เริ่มรู้จักรัก คิดถึง ขี้อ้อน และห่วงใยคนรอบๆ ข้าง

ถามบ่อยๆ ว่า “รักแม่ไหน” พีชตอบทันทีเลย “รักแม่ค่ะ” พร้อมกับจุ๊บ หรือหอมที่แก้ม ชื่นใจเนอะ อ้อนแม่ กอดแม่ ชอบพูดบ่อยๆ ว่า “แม่จ๋าๆ” แล้วกอด (ไม่นับตอนวีนแล้วตอนที่บอกว่า “ไม่เอาแม่” นะจะน่ารักมาก)





เวลาไม่เห็นคนที่เคยเจอ หรือคนคุ้นเคยจะบ่นๆ ว่า “พีชคิดถึง....(ชื่อ) จังเลย”


ห่วงใย ชอบเปิดแผลที่ท้องแม่ดูบ่อยๆ ถามว่า “ไหนๆ แผล แม่เจ็บไหน เดี๋ยวพีชเป่าให้”


ไปเนิร์สซื้อหมูทอด ไปเพิ่มจากข้าวเช้า เพราะเกรงใจคุณครูที่โดนลูกพีชแย่งทุกวัน ตอนเย็น กลับมาเท่าเดิม แปลกใจ ถามคุณครูว่า “ลูกพีชไม่กินหรอคะ”


คุณครูตอบว่า “กินค่ะ เค้ากินของคุณครู...เค้าบอกว่าของเค้าเก็บไว้ให้ป๊ะป๊ากับแม่ตอนเย็น” (จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย)


ขี้อ้อน ช่างซัก ช่างถาม จนตอนนี้ใครๆ ก็เข้าโหมดหลงลูกพีชกันไปหมดแล้ว


เริ่มเป็นผู้หญิงกับเค้าบ้างแล้ว

ชอบเล่นทำกับข้าว, แต่งตัว (พฤติกรรมเลียนแบบ) : จินตนาการสูงส่งมากๆ ชอบเอาทัพพี ตะหลิวมาเล่น คนๆ กับหม้อหุงข้าว, ใส่รองเท้าแม่ สะพายกระเป๋าแม่ บอกว่า “เดี๋ยวพีชไปทิ้งขยะก่อนนะ” (ชุดนอน ใส่หมวก ใส่สร้อย รองเท้าส้นสูง เอากระเป๋าคล้องแขน)





ชอบใส่กระโปรง.....555 จากเดิมที่จับลูกใส่กางเกงเกือบตลอดเพราะคิดว่าไม่เหมาะเท่าไหร่ พอดีคุณครูจะหัดให้เลิกเพิร์สตอนเช้า แม่ก็กลัวว่าจะจับถอดกางเกงกันวุ่นวาย เลยใส่กระโปรงพร้อมกางเกงในไปให้คุณครูทุกวัน ลูกพีชชอบใส่กระโปรงมาก ใส่ปุ๊บหมุนตัวใหญ่เลย เดี๋ยวนี้ต้องใส่กระโปรงไปโรงเรียนทุกวัน


ชอบดูรำไทย.....จากแนวฮิปฮอป กระโดดโลดเต้น เรียกร้องจะดู “รำไทย” ทำมือ ทำไม้ตาม แม่ถามว่า “ลูกพีชชอบดูหรอจ๊ะ” ลูกพีชตอบ “ชอบค่ะ สวยมากๆ พีชชอบ”


รักสัตว์....ชอบไปสวนสัตว์ ชอบหมา ชอบแมว จับได้ไม่กลัว ชอบพี่โมโม่มากๆ เรียกเช้า เรียกเย็น สั่งพี่โมโม่เหมือนแม่สั่งเลยอ่ะ เรียก "โมคุง นั่งลง" "อ้าปากหน่อยซิ" "พี่โมโม่ มานี่ มาใส่เสื้อ ไปวิ่งกัน" (ทำท่าจะจูง)

นอนกอด จับตัว ลูบขนพี่โมโม่ไม่มีกลัวเลย

อัพเดทพี่โมโม่นิดนึง ล่าสุด ไม่สบายเป็นพยาธิเม็ดเลือด เกิดจากเห็บเยอะ เพราะยายพาไปวิ่งทุกวัน จนซึม ไม่ยอมกินข้าว เพราะเป็นพยาธิเม็ดเลือด ค่าตับสูง เลือดจาง ต้องพาไปหาหมอ ให้ยาบำรุงกับยาฆ่าเชื้อมากิน แม่กับป๊ะป๊าต้องซื้อยาหยดหลัง ยาบำรุง ไปให้พี่โมโม่เป็นการใหญ่เลย ตอนนี้สบายดีแล้วหายห่วงนะครับลูกชาย


แม่กับป๊ะป๊าคุยกัน บอกว่า "เนี่ยพี่โมโม่ไม่สบาย แม่กับป๊ะป๊าต้องกลับไปดูแลนะจ๊ะ เพราะยายไปเที่ยว" ลูกพีชทำตาโต แล้วบอกว่า "อ้าวหรอ อ้าวหรอ พี่โม่ไม่สบายหรอ" ทำท่าตกใจสุดขีด เฮ้อๆๆ อินมากเลยเนอะเธอเนี่ย


โมโม่ 9 ขวบ 9 เดือน กับลูกพีช 2 ขวบ 1 เดือน





อัพเดทหนังสือกับของเล่นที่ลูกพีชชอบ ช่วงนี้ซักหน่อยดีกว่า

หนังสือ

ลูกพีชชอบอ่านหนังสือมากๆ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ต้องอ่านทุกวัน วันละหลายๆ รอบ นั่งฟังได้เป็นชั่วโมงๆ พักหลังๆ รู้สึกได้ว่าลูกชอบนิทานประเภท เล่าเรื่อง กิจวัตรประจำวัน อย่าง หนูนิดไม่กินผัก หนูนิดไม่แปรงฟัน หนูนิดไปสวนสัตว์, กุ๊งกิ๊งหัวเหม็น, น้องข้าวไปหาหมอ, แม่ขาอุ้มหน่อย ฯลฯ อ่านแล้วลูกชอบมาก แล้วจำไปทำตามด้วยนะ แปรงฟันยากๆ พอเล่าเรื่องหนูนิดไม่ยอมแปรงฟัน ก็ยอมแปรงแต่โดยดี, ไม่ค่อยกินนม กินผัก


ยกตัวอย่างนิทานที่อ่านให้ฟัง ก็ทำถามแต่โดยดี ที่ชอบมากเป็นเรื่อง ไปหาคุณหมอ ลูกพีชกลัวหมอพอสมควร ร้องไห้ทุกครั้งพอเห็นหน้าบอก “พีชไม่เอาหมอ” เล่าเรื่องนี้ปุ๊บ ไปหาหมอไม่ร้องเลย แปลกมาก จนตอนนี้แม่ต้องไปถอยหนังสือแนวๆ นี้มาอ่านเกือบครบทุกเล่มเลยหละ ลูกชอบ แม่ก็ชอบ


หนังสือสัมผัส ก็ยังอ่านเป็นพักๆ แต่ที่ฮิตรองจากหนังสือ กิจวัตรประจำวัน ก็คงเป็นหนังสือ ก.เอ๋ย ก.ไก่, ABC, นับเลข ส่วนพวก อันนี้เสียงใคร สัตว์ร้องยังไง นี่ผลไม้อะไร ได้รับความนิยมลดลง หันไปเล่นพวกจิ๊กซอว์ flash card แทน





ของเล่น

Ipad : ฟังเพลงร้องตาม เต้นตาม, เล่น flash card

จิ๊กซอว์, flash card : ชอบต่อมากๆ ต่อทุกวัน แบบ 2 ชิ้น เริ่มหันหน้าหัน
หลังได้ถูกต้องหมดแล้ว จากเดิมที่ต่อหลายชิ้นได้แต่เป็นตัวแยกๆ กัน (รูปฟาร์มที่มีหมู ไก่ เป็ด หนู แยกกันแล้วต่อให้เป็นชิ้นเดียวกัน) ตอนนี้เริ่มสนใจตัวเดียวแล้วแยกเป็นชิ้นบ้างแล้ว (รูปเดียวแล้วแยกเป็นส่วนหน้า-หลัง)


ปั้นแป้งโดว์ : เริ่มปั้นเป็นรูปตามจินตนาการตัวเองบ้างแล้ว งู วงกลม หัวใจ จากเดิมที่ชอบปั้นแล้วกดบล็อคพิมพ์เอา


ระบายสี : ขีดเขียนลงในสมุดเปล่าๆ ใช้พู่กันระบายสีน้ำ, ระบายสีไม้ลงรูปภาพแต่ยังไม่อยู่ในกรอบ


ต่อบล็อคไม้ : เอามาวางเรียงเป็นชั้นๆ , ต่อรูปทรงต่างๆ


ของเล่นหยอดเหรียญตามห้าง : นี่ชอบเป็นชีวิตจิตใจ ไปห้างไม่ได้กรี๊ดกร๊าดๆ ทวงตลอด เล่นรถไฟ เล่นม้าหมุน

ล่าสุดกลับนครสวรรค์ คุณปู่ คุณย่า พาไปเล่นของเล่นแบบซื้อบัตรตามงาน เล่นครั้งละ 25 บาท (คล้ายๆ ดรีมเวิร์ล) ลงจากรถปุ๊บ ร้องกรี๊ดประหนึ่งจะไปดูคอนเสิร์ต เล่นไป 5 อย่าง ม้าหมุน ชิงช้าสวรรค์ รถไฟ ถ้วยหมุน เครื่องบิน แม่ขึ้นไปด้วยเล่นเอาหัวหมุนไปหมด ลูกดี๊ด๊า ชอบมาก กรี๊ดกร๊าดๆ





เด็ดสุดก็เครื่องบิน สูงมาก ตอนแรกแม่นั่งข้างหลังให้ลูกนั่งหน้า แต่กลัวลูกหล่น ย้ายมานั่งด้วยกัน

ลูกบอกว่า “ไม่เอาพีชจะนั่งหน้าคนเดียว แม่อย่าแย่งที่พีช” แถมไล่ให้ไปนั่งที่เดิม แม่ก็ไม่ยอม ลูกก็ไม่ยอมร้องโวยวายจะนั่งคนเดียว

แม่ถามว่า “พีชไม่กลัวหรอจ๊ะ”

พีชตอบเลย “พีชไม่กลัว เดี๋ยวพีชขับเอง แม่ไปนั่งหลัง”

แต่แหมๆ .....พอเจอเฮอร์ลิเคนเข้าหน่อย แม่ชี้ๆ บอก “พีชนั่งอันนี้ไหมลูก”

พีชตอบเสียงดังฟังชัด พร้อมกับส่ายหน้า “พีชเล่นไม่ได้ อันนั้นของผู้ใหญ่”





เริ่มเรียกร้องอยากได้ จักรยาน ปั่นๆ ขายังไม่ถึง ที่ถึงก็ไม่มีแรงปั่น แต่ใจรัก ไปเช่าจักรยานเด็ก ที่สวนรถไฟ (ความจริงขี้เกียจขี่ อิ อิ) ให้ลูกนั่ง แล้วจูง ปรากฏว่า สูงเกิน ขาไม่ถึง ลูกยังไม่มีแรงปั่น ต้องประคองหน้า ประคองหลัง ปวดหลังหนักกว่าเดิมซะอีก ลูกหัวเราะชอบใจใหญ่ บอกว่า “แม่จ๋า พีชสนุกมากๆ เลย”


ท้ายสุด...2 ขวบ 1 เดือน ยังคงดูดนมแม่ก่อนนอน ทั้งๆ ที่เลิกขวดได้ 100% หลายเดือนแล้ว แม่ยังคงติดลูกอยู่เพราะได้นอนกอดกันทุกวัน คงอีกสักพักนะลูกจ๋า ลูกดูดนมข้างเดียว อีกข้างคัด บ่นๆ ว่า “แม่คัดข้างนี้จัง” พีชทำตาโต ลุกมาเปลี่ยนข้าง แล้วบอกว่า “มา...เดี๋ยวพีชช่วยเองแม่” 555


แถมอีกนิดนึง....วันที่ 19 ก.ค. ที่ผ่านมา วันเกิดน้าป้องสุดเลิฟ ลูกพีชรบเร้าให้ซื้อเค้กมา นึกว่าจะซื้อให้น้าป้อง ที่ไหนได้ซื้อมาหม่ำเอง เป่าเองซะงั้น


ลูกพีชจ๋าต่อไปนี้แม่กับป๊ะป๊าคงต้องค่อยๆ บอก ค่อยๆ สอน แล้วค่อยๆ ปรับตัว ปรับใจ ไปพร้อมๆ กันกับลูกนะจ๊ะ





รักลูกมากๆ เลยจ้ะ
แม่กับป๊ะป๊าเอง

Create Date : 21 กรกฎาคม 2554		6 comments
Last Update : 23 กรกฎาคม 2554 23:16:29 น.
Counter : 5779 Pageviews.
Share Tweet