วันนี้คะแนนมิดเทอมออกตั้งหลายตัว ในที่สุดก็ผ่านมีนจนได้ 555+ คิดว่าจะเดี้ยงซะแล้ว ก็นะ...คะแนนดีก็เป็นที่สุขใจ เลยฉลองกับการไปห้องสมุดมา ไปเจอหนังสือโคลงมาเล่มนึง นั่งอ่านเล่นๆ อ่านไปอ่านมารู้สึกว่า โคลงมันให้ข้อคิดดี ก็เลยเอามาฝากให้อ่านกัน
รูปชั่วมักแต่งแกล้ง เกลาทรง
ใจขลาดมักอาจอง อวดสู้
น้ำพร่องกะละออมคง กระฉอก ฉานนา
เฉาโฉดโอษฐ์อวดสู้ ว่ารู้ฯ ใครเทียม
ภูเขาทั้งแท่งล้วน ศิลา
ลมพยุพัดพา บ่ขึ้น
สรรเสริญและนินทา คนกล่าว
ใจปราชญ์ฤๅเฟื่องฟื้น ห่อนได้จินต์จลฯ
ช้างม้าเมียมิ่งแก้ว เงินทอง
ตัวมิตายจักปอง ย่อมได้
ชีวิตสิ่งเดียวของ หายาก
ใช่ประทีปเทียนไต้ ดับแล้วจุดคืน
คนใดโผงพูดโอ้ อึงดัง
อวดว่ากล้าอย่าฟัง สับปลี้
หมาเห่าเล่าอย่าหวัง จักขบ ใครนา
สองเหล่าเขาหมู่นี้ ชาติเชื้อ เดียวกัน</center>