[คร่ำครวญ]ทำไมถึงเรียนไม่จบสักที วันนี้ (26/9/2554) 9 โมงเช้าจะมีสอบ demo โปรเจ็กต์ แต่งานของเรายังไม่เสร็จ หน้าจอทัชสกรีนยังตั้งเวลาไม่ได้ ทำได้แค่แสดงเวลาออกมาเท่านั้น รีโมตยังตั้งเวลาไม่ได้ โค้ดในส่วนของ relay ยังไม่ได้เขียน หลอดไฟยังเปิดปิดอันโนมัติ ไม่ได้ สรุปคืองานไม่เสร็จ...ทั้งๆที่ ถ้างานเสร็จไป 90% อาจจะได้ ขึ้นสอบ นั่งถามตัวเองว่าที่ผ่านมาทำอะไรอยู่...ทำให้พ่อแม่ พี่สาวผิดหวัง ครั้งแล้วครั้งเล่า เทอมนี้พ่อตั้งความหวัง เราเองก็ตั้งความหวังว่า จะเรียนจบ จะได้หางานทำ ที่บ้านจะได้ภูมิใจในตัวเรา จะได้ไม่อาย เวลามีคนเข้ามาถามว่าลูกเรียนจบรึยัง ทำงานอะไรที่ไหน ติดโปรเจ็กต์มาปีครึ่งแล้ว ตอนนี้ก็ห้าปีครึ่ง ต่อเทอมหน้าอีกเทอม ก็กลายเป็นเรียนจบหกปี...เรียนวิศว 6 ปี นึกว่ากำลังเรียนแพทย์ อยู่ซะอีก...ไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงได้โง่บัดซบขนาดนี้ เพื่อนในรุ่น ก็จบกันไปตั้งเยอะแล้ว ทั้งพวกจบ 4 ปี 5 ปี...ปีนี้เขาก็จะรับปริญากัน หมดแล้ว...แต่ตัวเราเองยังเรียนไม่จบซะที ทำโปรเจ็กต์เองเหนื่อยสารพัด ท้อแท้ หมดกำลังใจ จนบางครั้ง อยากจะหนีเข้าป่าไปให้รู้แล้วรู้รอด พอกันทีกับชีวิตในสังคม หลายๆครั้งเกิดคำถาม...ทำไมพวกที่จ้างทำโปรเจ็กต์ถึงจบกันได้ ง่ายๆ ทำไมหลายๆคนที่เรียนอ่อนยิ่งกว่าเราถึงสอบโปรเจ็กต์ผ่าน ทั้งๆ ที่จะให้มาเขียนโปรแกรมแข่งกัน มาออกแบบวงจรแข่งกัน พวกเขาเหล่านั้นยังแพ้เรา หรือเพราะจับคู่ทำโปรเจ็กต์กับคนที่เก่ง เลยผ่านมาได้ สงสารพ่อแม่ พี่สาวที่หลายๆครั้ง ต้องตอบคำถามคนรอบข้าง ว่าทำไมเราถึงยังเรียนไม่จบ ต้องฟังคนอื่นๆ โอ้อวดว่าลูกๆเขา ที่เรียนรุ่นเดียวกับเรา รุ่นน้องเรา เรียนจบ มีงานทำไปแล้ว แต่เรา เรียนจนจะ 6 ปี อยู่แล้วยังไม่จบสักที คนอื่นเขาคงไม่มาลงรายละเอียดว่าเรียนคณะอะไร สาขาอะไร เรียนอะไรไปบ้าง ก่อนจะเรียนจบต้องทำโปรเจ็กต์แบบไหน... มีแต่มองภาพรวมว่า 'เรียนจบ' กับ 'เรียนไม่จบ' เรียนจบช้า...บริษัทก็ไม่อยากจะรับเข้าทำงาน ดูเหมือนพวกไร้ ความสามารถ...สรุปคือยังไงก็ดูไม่ได้เรื่องสักอย่าง ชีวิตนี้ต้องเจอกับอะไรแบบนี้ไปอีกกี่ครั้ง...ตอนเอ็นท์ไม่ติด ก็มีแต่พวกเข้ามาพูดกับพ่อกับแม่เสแสร้งแกล้งเห็นใจ แต่คำพูดก็ กระแนะกระแหนเปรียบเทียบกับลูกตัวเองว่าลูกฉัน เอ็นท์ติดนะ ทำไมลูกเธอเอ็นทืไม่ติดล่ะ ไม่เก่งจริงๆนี่ ทั้งๆที่พ่อกับแม่เรา ไม่เคยจะไปพูดอวดใครเลยว่าเราเรียนเป็นยังไง ได้เกียรติบัตร อะไรมาบ้าง...ก็เข้าอิหรอบเดิม มองภาพรวมไม่สนคณะอะไร มหาวิทยาลัยไหน สนแค่ว่าเอ็นท์ติดรึเปล่าแค่นั้น แม้บางครั้งเราจะพูดขำๆกับพ่อว่า ให้เขียนป้ายแปะไว้หน้าบ้านตัวโตๆ เลยว่าเรายังเรียนไม่จบ จบเมื่อไหร่จะประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน แต่ลึกๆแล้ว เราโครตจะกดดัน ทำไมแค่นี้ทำไม่ได้ ทำไมทำให้พ่อกับ แม่ภูมิใจไม่ได้ ทำไมยังให้พ่อต้องเหนื่อยจ่ายค่าเทอมให้เรา แทนที่จะให้พ่อเอาเงินค่าเทอมของเราไปเที่ยวพักผ่อน หรือซื้อของ ที่พ่ออยากได้ กลับต้องเอาเงินมาจ่ายค่าเทอมที่มันเรียนเกินหลักสูตร มาจะสองปีอยู่แล้ว ถึงจะถามตัวเองว่าทำไมๆๆๆๆๆ อีกสักล้านครั้ง มันก็คงแค่เท่านั้น ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา เรียนก็ไม่จบ โปรเจ็กต์ก็ไม่เสร็จ งานไม่มีทำ เป็นแค่คนโง่ๆ คนนึง สงสารพ่อกับแม่ สงสารพี่สาว สงสารที่ปรึกษาโปรเจ็กต์ แต่ตอนนี้สงสารตัวเองสุดๆ หลังจากวันนี้คงมีแค่ความพยายามและพยายามต่อไป แม้ว่าความสำเร็จมัน จะยังมองไม่เห็นก็ตาม โดย: รส (kingkong0749 ) วันที่: 27 กันยายน 2554 เวลา:23:29:22 น.
เราก็ไม่จบ5ปีกว่า อาจจะต้องถึง7ปีด้วย บนโลกนี้ ใครจะตัดสินเรายังไงก็ช่างนะเราเดินหน้าเพื่อจะทําให้เป้าหมายเราเป็นจิง มันแค่ต้องเหนื่อยกว่ามากกว่า สุดท้ายเราต่างหากนะที่ต้องให้กําลังใจตัวเองไม่ตอกยํ้าตัวเองนะ สู้ไปด้วยกันนะ เรื่องแบบบนี้ ไม่ใช่แค่เรา
โดย: พอย IP: 103.1.164.24 วันที่: 20 ธันวาคม 2554 เวลา:0:40:30 น.
เราก้อยังเรียนไม่จบค่ะ5ปีเเระ ติดวิจัยคร่า ก้อรู้สึกกดดันเหมือนกัน ยังไงก้อพยายามเข้านะจ้า อย่าท้อเเท้ สู้ๆค่ะ
โดย: nan IP: 125.24.20.42 วันที่: 2 มกราคม 2555 เวลา:21:51:57 น.
ผมเองก็ไม่ต่างไปจากคุณเลยครับ เรียนวิศวะเหมือนกันหกปีแล้ว ยังไม่จบเลยนิ เข้าใจความรู้สึกเลยครับ ก็คงต้องสู้กันต่อไป ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ สักวันมันต้องเป็นวันของเราบ้างแหละ
โดย: สู้ต่อไป IP: 202.28.51.72 วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:16:30:36 น.
หัวอกเดียวกันสุดยอดครับ
โดย: เอ็ม IP: 171.99.69.177 วันที่: 9 กรกฎาคม 2555 เวลา:4:43:44 น.
เราก้อยังไม่จบเหมือนกัน อายุตอนนี้ก็ปาไปหลักสามเกือบสี่แล้วเหลือโปรเจกตัวเดียวเรียนมาเกือบเจ๊ดปีแล้วคับ จบเมื่อไหร่ก้อเมื่อนั้นคับ กี่ปีก็ขอให้มันจบสู้ๆๆคับ
โดย: เหมือนกัน IP: 58.8.243.182 วันที่: 6 กรกฎาคม 2556 เวลา:4:49:00 น.
หนักอกหนักใจมากครับจนได้มาอ่านข้อความนี้รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากเลยครับสู้ๆไปด้วยกันทุกคนนะแล้วคนรุ่นหลังคงได้อ่านข้อความนี้ สู้ๆ
โดย: blackyogo IP: 171.99.208.147 วันที่: 21 สิงหาคม 2556 เวลา:4:25:46 น.
ความรู้สึกเดียวกันกับผทตอนนี้ ทุกประการ ท้อครับ
โดย: sukky IP: 1.1.161.60 วันที่: 21 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:00:33 น.
ณ ตอนนี้ก็รู้สึกกดดันมากๆ เหมือนกัน ว่าทำไมตัวเองทำไม่ได้สักที เครียด
แต่ไม่รุจะระบายออกยังงัย จะทำยังไงต่อไป สุดท้ายก็คงต้องจบที่คำว่าสู้ อีกนั้นแหละ สักวันมันต้องเป็นวันของเราสินะ โดย: pangyen IP: 1.0.130.198 วันที่: 9 มกราคม 2558 เวลา:0:29:39 น.
|
พายุสีเงิน
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบกิน... ชอบเที่ยว... ชอบทำบุญ... ชอบอ่าน... ...ประกาศความเป็นตัวเองให้โลกรู้ Group Blog All Blog
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
เป็นกำลังใจให้ค่ะ