เรื่องต่าง ๆ ของเสี่ยวป้างจื่อ ^_^
Group Blog
 
All Blogs
 
DBSK's Heart, Mind and Soul: 1st Live Tour 2006

ได้มีโอกาสดูคอนเสิร์ตของวงบอยแบนด์ชื่อดังจากเกาหลีใต้ในนาม 동방신기 - ดงบังชินกิ

Image Hosted by ImageShack.us

ซึ่งเป็นคอนเสิร์ตที่ไปแสดงที่ญี่ปุ่นในเดือน June 06 ก็ประมาณเกือบปีแล้วอ่ะนะ

แม้ว่า DVD จะออกมาซักพักแล้ว และแผ่นจริงแพงงมากก แต่ก็อุตส่าห์ไปสรรหาแผ่นก็อปมาจนได้ (เหอ เหอ) แล้วเพิ่งจะได้ดู

เมื่อดูแล้วเลยอยากจะเขียนถึงซะกะหน่อย

รายละเอียดใน DVD
01. Stay With Tonight
02. The way U are
03. Kotobawa Iranai
04. Aisenai, Aishinai
05. My Destiny
06. Try My Love
07. Eternal
08. Asuwa Kurukara
09. Somebody To Love
10. Break uo the shell
11. Rising Sun
Encore
01. Heart, Mind and Soul
02. HUG
03. Begin
04. One

คอนเสิร์ตดูอบอุ่นดี เพราะสถานที่แคบกว่าคอนเสิร์ตในประเทศต่าง ๆ ที่ดงบังฯ ไปเล่น

แม้ว่าสถานที่จะคับแคบไปนี้ดส์ คนดูกลับเยอะมั่ก ๆ รวมทั้งเสียงกรี๊ด (กร๊าด) ที่มีตลอดเวลาด้วย แสดงให้เห็นถึงกระแสความนิยมของดงบังฯ ในเจแปนว่า ดังจิง!

ถ้าใช้ดนตรีสดและไม่มีลิปซิงค์เพลง Rising Sun คอนเสิร์ตคงจะสมบูรณ์มากกว่านี้

กล้อง close up หน้าตา (อันหล่อเหลา/น่าร้าก) ของนักร้องมากไปหน่อย จนทำให้ไม่เห็นภาพในมุมกว้างซึ่งคอนเสิร์ตต้องการจะสื่อออกมา เช่น เพลงเร็วที่ต้องการโชว์สเต็ป

หนุ่ม ๆ (ประกอบด้วย แจจุง เซี่ย มิกกี้ ยุนโนและชางมิน) ร้องและเต้นได้ดีมาก สเต็ปไม่มีหลุดเลย มีผิดพลาดบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ (ซึ่งก็น้อยมากอ่ะนะ ถ้าไม่สังเกตดี ๆ ) แต่ก็ไม่เป็นไร แรงดีจริง ๆ ทั้งร้องทั้งเต้นไม่หยุดเลย

อ้อ ต้องขอชมคนที่แบ่ง line การร้อง (เข้าใจวางจริง ๆ ว่า ใครควรจะร้องช่วงไหน ประสานเสียงยังไง เมื่อไหร่ควรแทรก เมื่อไหร่ควรหยุด) กับคนที่คิดสเต็ปและท่าเต้นเพราะดูกี่ที ๆ ก็ทึ่ง มันช่างพอเหมาะจริง ๆ ดูแล้วถูกจังหวะจะโคนและมีเสน่ห์มาก ๆ

หนุ่มที่บ้าพลังที่สุด คือ เซี่ย (as always) รองลงมาก็แจจุง (ลมยาว แรงเยอะดีจิง แต่มีบ้างนะที่เสียงต่ำกว่าคีย์ไปครึ่งเสียง ซึ่งมักจะเกิดเวลาที่ยังไม่ได้วอล์มเสียงจนเข้าที่ น่านน สังเกตสังกากานเข้าปาย) ชางมินมีบทบาทบ้าง (เวลาเซี่ยและแจจุงไม่ร้อง) ยุนโนจะโดดเด่นตอนเต้นเป็นส่วนใหญ่ (เต้นเก่ง เร็วและคล่อง) ส่วนมิกกี้ร้องและเต้นได้เป็นธรรมชาติ เหมือนเป็นตัวเอง ไม่ค่อยทำให้รู้สึกว่าเป็นคิวอะไรประมาณนั้น

คอสตูมง่ายดี เปลี่ยนประมาณ 3 ชุด (รวมอังกอร์ด้วย) แต่ฉลาดตรงที่จริง ๆ แล้วต้องเปลี่ยนหลายชุด แต่ค่อย ๆ ถอดออกทีละชิ้นแทน (ฟังแล้วล่อแหลมแฮะ) ซึ่งเมื่อถอดออกไปแล้วมู้ดเสื้อผ้าก็เปลี่ยนไป ขอชมเพราะดีไซน์ออกแนวเก๋และมีประโยชน์

เสียดายที่ไม่มีเพลงไหนในคอนเสิร์ตนี้ร้องเป็น acappella version เลย

วงนี้แปลกนิดนึงตรงช่วงอังกอร์ คือ ถ้า DVD ไม่ระบุว่าช่วงนี้เป็นอังกอร์นะก็จะไม่รู้เลย ตั้งแต่ Rising Sun Concert แล้ว ยังนึกเลยว่าทำไมไม่มีอังกอร์ฟะ แหมม ก็พี่แกเล่นเปลี่ยนชุดเฉย ๆ แล้วขึ้นมาร้องเพลงต่อ แล้วครายจารู้ลาค้าคู้ณ อังกอร์ตามสากลน่ะ เค้าต้องโบกมือร่ำลาแล้วให้คนดูเรียกออกมาอีกรอบอ่ะ ซึ่งก็มีตอนช่วงท้ายจริงที่ถูกเรียกออกมาหลังจากคอนเสิร์ตจบแล้ว แต่ไม่ได้ร้องแถมเลยซักเพลง แค่โค้งขอบคุณและบ๊าบบายเฉย ๆ (หึ หึ สงสัยค่าตัวจะแพง) แต่ถ้าทำแบบนั้นได้จะดีมากเลย อย่างน้อยก็ร้องอีกซักเพลงเป็น acappella สั้น ๆ ก็ได้ถ้าจะอ้างว่าไม่ได้เตรียมเพลงเพิ่มมาละก็ จะได้ใจคนดูไปอีกเยอะเชียว


เมื่อดูคอน (เรียกตามแบบสมัยนิยมหรือขี้เกียจพิมพ์แล้วเนี่ย) จบแล้ว กลับชอบเพลง 'Heart, Mind and Soul' ขึ้นมาทันทีทันใด ทั้ง ๆ ที่ก่อนจะดู ชอบเพลงอื่นอยู่แล้วหลายเพลง เช่น My Destiny (ยังไง acappella version ก็ดีกว่าเวอร์ชั่นปกติ) Begin (ตั้งใจจะดูเพลงนี้สุด ๆ ตอนซื้อ DVD) และ One (เดิมเป็นเกาหลีแล้วทำ cover เป็นเวอร์ชั่นญี่ปุ่น แต่ชอบมากกว่าแฮะ)

ชอบ Heart, Mind and Soul เพราะอะไรหรือ อืม ทำนองเพลงมั้ง ประมาณว่ามีเนื้อหาและอารมณ์ต่างจากเพลงอื่น ๆ (มันเหมือนเป็น curve อ่ะ) ชอบตรงท่อนแยกช่วงกลางเพลงที่ร้องว่า "don't ask me why" มั่ก ๆ คนแต่งเข้าใจเปลี่ยนอารมณ์ของเพลงได้ดีจริง ๆ ส่วนคนที่วาง line ร้อง (คนเดียวกันป่าวเนี่ย) ก็ให้เซี่ยร้องต่อจากชางมินซึ่งเป็นการเปลี่ยนเสียงแต่ยังอยู่ใน rank เดียวกัน (น่าสนใจมั่ก ๆ ทำไมเพลงไทยมันไม่เขียนหรือทำแบบนี้บ้างฟระ) ต่อจากเซี่ยก็เป็นแจจุง มัน rise ขึ้นเรื่อย ๆ จน peak แล้วค่อย ๆ ลงมาเป็น "heart, mind and soul" ตอนจบซึ่งก็ตรงกับชื่อเพลง ชื่ออัลบั้มและชื่อคอนเสิร์ตพอดี (คิดได้งัยเนี่ย ทำได้งัยเนี่ย) ยิ่งพอร้องสดแล้ว โอ้วว มันได้ใจง่ะ อยากฟังเพลงสไตล์แบบนี้มาตั้งนานแล้วแต่ไม่ค่อยมีให้ฟัง เลยประมาณว่า yes!

เฮ้อ เขียนมาตั้งยืดยาว (จะมีใครอ่านมั๊ยเนี่ย) สรุปว่า เป็นคอนที่ดูแล้วเพลิดเพลินดี เหมาะกับวันเวลาว่างที่ไม่มีอะไรจะทำ และเหมาะจะดูคนเดียว *เน้นและย้ำ* ดูคนเดียวและต้องเปิด volume ดัง ๆ ฟังเสียงชัด ๆ เพื่ออรรถรสที่เต็มเปี่ยม

แล้ว..จะหลับสบายและฝันถึงใครบางคน โฮ่ โฮ่








Create Date : 03 พฤษภาคม 2550
Last Update : 13 มิถุนายน 2550 14:27:12 น. 0 comments
Counter : 673 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เสี่ยวป้างจื่อ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

"Yesterday is History. Tomorrow is Mystery. Today is a Gift. That is why it is called Present."
Friends' blogs
[Add เสี่ยวป้างจื่อ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.