ไปดู concert พี่จุ้ยที่หอใหญ่ธรรมศาสตร์ ไปคนเดียวเพราะเพื่อนบางคนอยู่ไกลไปถึงขอนแก่น บางคนมีลูกแฝดต้องเลี้ยง แต่ไปคนเดียวก็มีความสุขได้ในสามชั่วโมงเต็ม รู้สึก... อิ่มเอม

ที่หอใหญ่ เป็นที่แรกที่เจอกับพี่จุ้ยตัวเป็นๆ จากที่เป็นเด็กบ้านนอก สมัยม.ปลาย เห็นเฉลียงในทีวี ติดตามนิตยสารบ้าง หนังสือบ้าง พอมาอยู่เมือง รู้สึกว่าตอนปีหนึ่งก็ได้เจอพี่จุ้ยที่นั่น พอวันนี้ไปนั่งในหอใหญ่ ฟังเขาร้องเพลง ฟังเรื่องราวทั้งหลาย เหมือนเวลามันสัมพัทธ์ กลับไปรู้สึกได้เหมือนยังอยู่ในบรรยากาศเก่าๆ งั้นแหละ 

มีเพลงคิดถึงอย่างแรงด้วย คิดถึงค่ะ... 

แขกรับเชิญที่ชอบมากๆ เป็นเด็กมอสองจากจ.กาฬสินธุ์ มาวาดภาพบนพื้นทรายได้อย่างรวดเร็วและน่ารัก ประกอบเพลงอิ่มอุ่น 

อีกคนตอนตบท้าย ผู้หญิงชื่อโอ๋ เสียงเพราะมาก ชื่อจริงชื่ออะไร? จำไม่ได้แล้ว

'แพร่พอเพียง' ที่มีลีลาศประกอบก็น่ารัก

'หัวใจหล่นที่สกลนคร' แนวแบบนี้ล่ะที่เราว่าเหมาะกับเขามากๆ ชอบเพลงนี้นะ ได้ซีดีมาฟังให้อิ่มกันไปเลย

ได้กบถแกมกวนกลับบ้านมา 1 เล่มพร้อมขนมปังสังขยาร้านอิ่มอุ่น

.......

เห็นตราสัญลักษณ์มหาวิทยาลัยในหอใหญ่ ก็คิดเล่นๆไปถึงอะไรต่อมิอะไร ออกมาจากหอใหญ่ เดินผ่านสนามฟุตบอล คลับคล้ายว่าจะเห็นบก.ลายจุด จัดแถวถ่ายรูป ต้องอะไรซักอย่างเกี่ยวกับศาลรธน. แน่ๆเลย เดินไปอีกนิด เจอ อ.สมศักดิ์ เจียมในเสื้อสีดำ อืม..ช่วงนี้เขาไว้ทุกข์ให้ ตลก. กัน

บนเส้นทางที่ใครใครก็อยากให้ประเทศเป็นอย่างรูปแบบที่ตัวเองคิด ตัวเองฝัน เราจะหามิตรภาพในความขัดแย้งได้ยังไง? มิตรภาพที่เห็นในตอนนี้ ดูจะมีให้กับคนที่เห็นด้วยกับตัวเอง แต่ไม่เหลือเจือจานให้กับคนที่เห็นต่าง เราจะอยู่กันแบบนี้..งั้นหรือ?