|
|
1ปีที่ผ่านไป
1ปีที่กำลังผ่านไป
1.
ยังไม่ทันไรเวลาอีก 1 ปีก็ผ่านไปซะแล้ว หนึ่งปีที่ผ่านมา เราได้เจอเรื่องสุข เรื่องทุกข์ โศกเศร้าเคล้าน้ำตา แต่ไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ดีสุดท้ายแล้วมันก็เป็นประสบการณ์ที่ทำให้เราเติบโตขึ้น ก้าวเดินต่อไปข้าง ทิ้งสิ่งที่ไม่ดีเอาไว้เบื้องหลัง และเอามันไว้เตือนสติเรา สิ่งสำคัญคือเราต้องก้าวต่อไป
2.
ข่าวร้ายข่าวแรกของต้นปีที่แล้ว คงไม่พ้นข่าวการจากไปของพระพี่นาง ซึ่งก็นำความโศกเศร้ามาให้คนไทยทั้งประเทศ เวลา 1 ปีผ่านไป พระองค์ก็ยังคงอยู่ในความทรงจำของพวกเราทุกคน
3.
เรื่องเรียนก็ปีที่แล้วก็รู้สึกแย่ไม่ต่างกัน ไม่เคยคิดมาก่อนว่า เราจะเครียดเรื่องเรียน ขนาดโดดเรียนไปเที่ยวปาย ไปไกลถึงแม่ฮ่องสอน ไปกับเพื่อนๆ โดยไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วย ถือเป็นประสบการณ์ที่สนุกสนาน มีเหตุการณ์ประทับใจมากมายกับการไปครั้งนั้นจริงๆ
4.
ปาย เป็นเมืองเล็กๆที่น่ารัก อบอุ่น และสงบ (อาจเป็นเพราะเราไปช่วงที่ไม่ใช่หน้าท่องเที่ยว คนก็เลยไม่เยอะ ก็เลยดูน่าเที่ยว) ในขณะที่บางคนเคยไปปายตอนที่เป็นปายจริงๆ ไม่ใช่เน้นไปทางการค้าเหมือนสมัยนี้ ก็ยืนยันว่าสมัยก่อนปาย น่าอยู่กว่านี้ นั่นทำให้ฉันเริ่มอยากเห็นปายตอนนั้นบ้าง แต่สำหรับเรา ณ ตอนที่ไปปาย เราประทับใจได้ไม่ยาก และยากจะลืมจริงๆ เมืองเล็กแสนโรแมนติก ผู้คนใจดีน่ารัก
5.
การเดินทางที่คล้ายทัศนะศึกษา กับทริปของพี่ก้อง ที่มีวิทยากรที่เก่งๆอย่างอาจารย์ยงยุทธ อาจารย์ที่พยายามสอนให้คนไทยมีปัญญา ไม่ใช่ความรู้ ก็ยังอยู่ในหัวของเรา เหมือนกับเราห่างหายจากการทำกิจกรรมพวกนี้มานานแล้วยังไงก็ไม่รู้ แต่การเดินทางครั้งนี้ก็ทำให้เรารู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง ต่างกันตรงที่เราไม่ต้องทำรายงานส่งอาจารย์ แต่เราต้องพยายามจำมันใส่สมองเราเอาไว้ เพราะทุกอย่างล้วนเป็นประโยชน์
6.
โทรเลขที่ไม่ค่อยมีใครใช้ เนื่องจากเทคโนโลยีที่พัฒนาไปมาก ทำให้มันดูล้าสมัย และช้ามากๆ ในที่สุดมันก็ต้องจากไป จากโทรเลขที่ไม่มีใครสนใจ ในที่สุดเมื่อข่าวว่า โทรเลข กำลังจะปิดตัวลง ทุกคนก็แห่กันไปส่งโทรเลขไว้เป็นที่ระลึก ทำเอาไปรษณีย์วุ่นวายกันยกใหญ่ จนต้องจัดที่สำหรับส่งโทรเลขไว้โดยเฉพาะ เพื่อสะดวกในการส่ง
7.
ในโลกไซเบอร์ที่แต่ละคนมีพื้นที่เป็นของตัวเอง พวกเราได้แบ่งความคิด ความเห็น ประสบการณ์ต่างๆแก่กันและกัน ทำให้เราเข้าใจว่า โลกเสมือนจริงแห่งนี้ ทำอะไรได้มากกว่าการบันทึกชีวิตประจำวัน แต่มันยังเป็นการแบ่งปันความคิด ทำให้เราลองหัดพูดคุยกับคนอื่น และลองฟังความคิดของคนอื่นมากขึ้น และนั่นก็ทำให้เรามีความคิดมากขึ้นไปด้วยเหมือนกัน
8.
โลกไซเบอร์แห่งนี้ ที่ๆดูคึกคัก คอมเม้นต์เยอะแยะเต็มไปหมด แต่ใครจะรู้ว่าหลายๆคนอยู่กับมันเพื่อคลายเหงา เมื่อเราอัพบล๊อคบอกกับใครหลายๆคนว่ากำลังเหงา เราก็รับรู้จากคอมเม้นต์ได้ว่า หลายๆคนก็เหงาพอๆกับเรา
9.
ในชีวิตของเรา เราไม่เคยจะลองสมัคร หรือพยายามทำอะไรที่ต้องใช้ความสามารถอะไรเลยสักครั้ง แต่ครั้งนี้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น ที่เราตัดสินใจส่งใบสมัครไป มันเป็นประสบการณ์ ความประทับใจหลายๆอย่างที่ปะปนกันอย่างแยกแยะไม่ออก มันเป็นอะไรที่เราไม่อยากให้มันจางหายไป มันเป็นอีกเหตุการณ์ที่แทบจะเปลี่ยนความคิด เปลี่ยนทัศนคติของเราอย่างสิ้นเชิง มันทำให้เรากล้าที่จะกระโดดออกไปทำอะไรอีกมากมาย ขอบคุณมากที่ทำให้เราได้เดินทางครั้งนี้ด้วย
10.
หลังจากยกเลิกการใช้โทรเลขไปได้ไม่นาน ก็มีงาน 125 ปีไปรษณีย์ไทย เหมือนย้อนยุคไปสมัยที่มีโทรเลขยุคแรกๆเลย ขอชมว่าจัดงานได้น่ารักมากๆเลย
11. ปีที่ผ่านมา มีข่าวดีมาก มีเรื่องน่ายินดีมากก็จริง แต่ข่าวร้ายที่เราไม่อยากให้เกิดขึ้น ก็คงจะหนีไม่พ้น กลางปีที่แล้ว โทรศัพท์ของเราดังขึ้น พร้อมกับเสียงของเพื่อนของเราที่เศร้าสุด เพราะข่าวร้ายที่เกิดขึ้น ว่าเพื่อนรักของมันได้จากไป ด้วยวัยเพียง 21 ปีเท่านั้น แม้ว่าเราจะไม่ได้สนิทกับเธอคนนั้นมาก แต่มันก็ทำให้เราเศร้าได้ไม่ต่างกัน ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่า เพื่อนที่สนิทกันอย่างมัน จะเสียใจแค่ไหน เราแค่หวังว่า ให้เพื่อนคนนั้น ได้จากไปด้วยดี ไปอยู่ในที่ดีๆ
12. ปีนี้เป็นปีที่เราไปงานรับปริญญามากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ ใครรับเราก็ไปหมด แต จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เม บัณฑิตจากรั้วเกษตรศาสตร์ กิ่ง รี่ เก๋ กิ๊บ จากศิลปากร ยู แอร์ ออ อร โบ จากหอการค้า ยี้ จากม.รังสิต ทุกๆคน ล้วนผ่านช่วงเวลาสุข ทุกข์ เศร้า เหน็ดเหนื่อย มาตลอดระยะเวลา 4 ปี แต่วันที่ได้รับปริญญาก็คงจะเป็นวันที่สุขใจไม่น้อย ซึ่งเราก็ยินดีกับทุกคนด้วย
13. คอนเสริ์ตที่หัวหิน ที่นำความสุขสนุกสนานมาให้เรา เป็นครั้งแรกที่ได้นอนริมหาด (เรียกว่านอนคงไม่ได้ เพราะไม่ได้นอน) เนื่องจากที่พักเต็มหมด พวกเราสนุกสนาน เมื่อเลิกงานก็เดินกันออกไป โดยลืมมองหันหลังกลับมา เจอสิ่งที่ได้ทำไว้หลังจากความสนุกผ่านพ้นไป กองขยะมหาศาลที่พวกเราทิ้งไว้เบื้องหลัง จะมีใครบ้างมั้ยที่คิดถึงสิ่งแวดล้อม มากกว่าความสนุกสนาน
14. ไม่คิดว่าจะได้เข้าโรงพยาบาลครั้งแรกในรอบปีส่งท้ายปีเก่า เนื่องจากเคร่งเครียดกับการสอบ และพักผ่อนน้อยเกินไป ทำให้ปวดหัวและคลื่นไส้อาเจียนอย่างมาก จนต้องโดนหามเข้าโรงพยาบาล แต่ก็ยังไม่แคล้วออกไปเริงร่าพร้อมเพื่อนที่มาจากโคราช (ซ่าได้อีก 555 )
15. ปีนี้เป็นปีที่ได้รับโปสการ์ดมากที่สุดในชีวิตเลย หลังจากห่างหายจากจดหมายและโปรการ์ดมานาน ขอบคุณสำหรับโปสการ์ดทุกใบ ขอบคุณที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนย้อนเวลากลับไปเมื่อ10ปีที่แล้ว ที่ส่งจดหมายทุกอาทิตย์ และตั้งหน้าตั้งตารอจดหมายอย่างใจจดใจจ่อ ขอบคุณที่คิดถึงกัน
16. สุดท้ายนี้ ปีที่ผ่านมาคงเกิดเรื่องเยอะเกินไป จนจำได้ไม่หมด เอาเป็นว่าปีที่ผ่านไปก็มีแบบนี้แหละนะ
สุดท้ายจริงๆ ยังไงก็สวัสดีปีใหม่ ชาวบล๊อคแก้งค์และเพื่อนๆทุกคนนะค่ะ ขอให้ปีนี้พบเจอแต่สิ่งดีๆค่ะ
| Create Date : 07 มกราคม 2552 |
| Last Update : 7 มกราคม 2552 0:28:05 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 524 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: พี่จิตร IP: 124.120.177.22 วันที่: 7 มกราคม 2552 เวลา:11:13:56 น. |
|
|
|
โดย: than (ราม-ไทย-จีน  ) วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:5:50:25 น. |
|
|
|
| โดย: อ๊อฟ IP: 58.10.64.233 วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:15:24:08 น. |
|
|
|
| โดย: .. IP: 58.10.64.148 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:53:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [