สวัสดีค่ะ ตอนนี้ออยท้องสอง ได้9 เดือนแล้วนะคะ เข้าใจคนท้องแก่ค่ะ พอใกล้คลอดจะกังวล และกลัวเรื่องการคลอด โดยเฉพาะแม่ที่คิดไว้ว่าจะคลอดธรรมชาติถ้าหากเป็นไปได้ ออยก็เหมือนกันค่ะ ถึงแม้นี่จะท้องสองแล้ว แต่ก็ยังตื่นเต้น นอนไม่หลับ ก็เลยจะนำประสบการณ์คลอดเองธรรมชาติตอนท้องแรก มารีวิวใหม่อีกครั้ง เผื่อว่าจะเรียกสติตัวเองกลับคืนมาได้บ้าง และแชร์ประสบการณ์กับแม่ๆที่ใกล้คลอดอยู่เหมือนกันค่ะ

ออยเริ่มจดบันทึกเวลา เจ็บเตือน (ปวดท้อง/ท้องแข็ง/ท้องเกร็ง เบาๆช่วงใต้สะดือ) มาตั้งแต่ 38 วีคค่ะ แรกๆ จะเป็นวันละ 2-3 ครั้ง หลังๆ จะเป็นวันละ 10 ครั้งขึ้นไป จนมาถึงคืนวันที่ 28 มิถุนา อาการปวดท้องก็แปลกไปจากเดิมคือ ปวดตั้งแต่ยอดมดลูก บีบรัดทั่วทั้งท้อง แล้วหายไป ปนะมาณ 1 ถึง 2 ชั่วโมงก็มาอีก แต่ไม่ถึงกับปวดมาก พอนอนหลับได้ 

ตื่นเช้ามาพร้อมกับสัญชาตญาณแห่งความเป็นแม่ บอกพี่สาวให้เตรียมรถไว้ รอดูอาการอีกซักพัก ถ้าปวดถี่ขึ้นมากขึ้น ก็จะลองไปให้หมอตรวจดู อาการปวดไม่รุนแรงเลย ปวดบีบๆ แน่นๆ ไม่ถึงกับต้องร้องโอยๆ ไม่มีมูกเลือด ไม่มีน้ำเดิน ออยยังเดินไปเดินมาในบ้าน กินขนม ดูซีรี่ย์ตามปกติ แต่จะคอยจดเวลาปวดท้องไว้ตลอด  เห็นว่ามันถี่ขึ้น ตอนใกล้ๆเที่ยงก็เลย ตัดสินใจไปโรงพยาบาลค่ะ

ด่านแรกที่ต้องเจอที่โรงพยาบาล
ด่านที่ 1 ตรวจ NST เพื่อฟังหัวใจของทารก และการบีบตัวของมดลูก และการดิ้นของทารก

จากบ้านพี่สาว ขับรถไปไม่กี่นาทีก็ถึง ออยลงที่แผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลศิริราช มีบุรุษพยาบาลเอารถเข็นมารับ ยื่นใบฝากครรภ์ให้เจ้าหน้าที่ เค้าถามว่าจะไปห้องคลอดพิเศษหรือสามัญ เราก็บอกไปอย่างเขิลๆว่า “คลอดพิเศษค่ะ” ที่เขิลเพราะว่า เราไม่ได้เจ็บท้องมาก ไม่ได้ร้องเหมือนในละคร มองภายนอกไม่มีอาการเหมือนคนกำลังจะคลอดเลย ยังเฮฮาคุยเล่นกับพี่สาว เดินตัวปลิวลงจากรถเข็นเองด้วยซ้ำค่ะ

ถึงชั้น 8 พยาบาลก็ตรวจใบฝากครรภ์ ถามอาการ ชั่งน้ำหนัก วัดความดัน เวลานี้ความเจ็บหายไปแล้ว คิดไว้ว่าโดนไล่กลับบ้านแล้วต้องมาใหม่อีกแน่เลย แต่คุณหมอก็รับไว้ตรวจ บอกญาติว่า รอตรวจประมาณ 2 ชั่วโมง ให้นั่งรอ แล้วจะมาแจ้งผลอีกที

ออยถูกให้เปลี่ยนเสื้อผ้า รองเท้า เข้าไปห้องคลอดแต่ตัว กระเป๋า โทรศัพท์ก็ไม่ให้นำเข้าไปเลยค่ะ ให้เอาไว้ที่ญาติทั้งหมด ด่านแรกเราจะยังไม่ต้องขึ้นขาหยั่ง นอนเตียงราบเพื่อตรวจ NST ก่อน ประมาณ 1 ชั่วโมง พยาบาลจะนำสาย 2 เส้น ติดเครื่องวัดกลมๆ มารัดไว้ที่ท้องเรา เพื่อตรวจวัดหัวใจการเต้นของหัวใจทารก การดิ้น และการบีบรัดของมดลูก แล้วก็เปิดทีวีให้เราดูไปพลางๆ (ห้องคลอดพิเศษมันดีอย่างนี้ค่ะ) 

ระหว่างนั้น ในใจคิดว่า โดนไล่กลับบ้านชัวร์ๆ มันไม่ปวดบีบๆ เหมือนอยู่ที่บ้านแล้ว มีแต่ความรู้สึกลูกดิ้น ลูกสะอึก แต่ยังไงก็สบายใจที่ได้มาตรวจ จะได้คลอดวันนี้หรือคลอดวันไหนก็ไม่เป็นไรค่ะ 

ตรวจ NST ได้ประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ พยาบาลก็มาอ่านค่าที่เครื่อง ไม่ได้อ่านผลอะไรให้ออยฟัง แค่ถามเราว่าปวดระดับไหน ให้คะแนน1-10 “ระดับ 5 ค่ะ” คือปวดกลางๆ ตั้งแต่เช้า แต่ตอนนี้ไม่ค่อยปวดแล้วค่ะ กลัวโดนว่าปวดท้องไม่จริงแล้วมาทำมากๆ แต่พยาบาลก็ออกไปตามคุณหมอมาค่ะ คุณหมอบอกว่า จะตรวจปากมดลูกว่าเปิดหรือยัง ออยตื่นเต้นมากค่ะ เป็นครั้งแรกที่จะโดนตรวจปากมดลูกเปิดค่ะ

วิธีตรวจปากมดลูกคือ เราก็ชันขาขึ้น แล้วคุณหมอก็ใช้มือล้วงไปอย่างนั้นเลย ความเจ็บปวดมาแล้วค่ะ ได้เจ็บจริงๆสมใจอยากแล้วค่ะ เจ็บสุดๆก็ตอนคุณหมอล้วงเข้าไปตรวจปากมดลูกนี่แหละค่ะ ล้วง ดัน กด จนจุกไปหมด แต่สิ่งที่คุณหมอพูดออกมาก็ทำให้ยิ้มได้ทั้งน้ำตาซึม คือ “ปากมดลูกเปิด 3.5 เซนแล้วนะคะ ดูกระดูกเชิงกรานแล้ว คลอดธรรมชาติได้ค่ะ เดี๋ยวอยู่โรงพยาบาลรอคลอดได้เลยนะคะ” งง มากเลยค่ะ

แล้วคุณหมอก็เดินออกไปแจ้งญาติ ให้กลับไปรอที่บ้าน ใกล้คลอดแล้วจะโทรไปแจ้งให้มาอีกที 

ส่วนออยนอนงงต่อค่ะ คือฉันจะคลอดแล้วหรอ ปากมดลูกเปิดแล้วหรอ เปิดตอนไหนไม่เห็นรู้เรื่อง เลือดก็ไม่มีไม่ใช่หรอ หรือหมอทำให้มันเปิดเองหรือเปล่า ที่ล้วงไปเมื่อกี้มันแรงมากเลยนะ ไม่เปิดก็ต้องเปิดแหละ นี่มา กะโดนไล่กลับบ้าน แต่ต้องอยู่ยาวเลย ยังไม่ได้โพสเฟสเลยนะเนี่ย...

บ่ายโมงครึ่ง หลังจากคุณหมอฟังธงว่าเริ่มขั้นตอนคลอดได้เลย ออยยังนอนงงไม่จบ และยังเจ็บระบบมไม่หาย พยาบาลก็เข้ามาสวนอึ วิธีสวนอึ คือ ให้เรานอนตะแคงบนเตียง แล้วพยาบาลก็นำลูกยาง ใส่ยาน้ำๆ เสียบและบีบ เข้าไปในรูทวารของเรา นี่เป็นการสวนอึครั้งแรกของออย ถามว่าอายไหม เป็นใครก็ต้องอาย แต่เราก็แค่ทำใจให้สบายๆ มันไม่ใช่เรื่องที่จะอาย พยาบาลเค้าไม่สนใจและจดจำหรอกว่า หน้าแบบนี้รูตูดเป็นแบบไหน วันนึงคนไข้หลายคน เขาทำจนชินแล้ว 

ไม่ถึง 5 นาที ก็รู้สึกปวดท้องอึค่ะ เราต้องลุกไปอึเอง ห้องคลอดพิเศษจะเหมือนโรงแรมเลย มีห้องน้ำในตัว เราก็นั่งอึปกตินี่แหละค่ะ อึออกจนหมดไส้หมดพุง แล้วกลับมานอนเตียง คาดสายรัด 2 เส้นนั้นไว้ต่อ

พออึเสร็จกลับมานอนที่เตรียม ก็มีพยาบาล เข็นรถอุปกรณ์ มาทำความสะอาดจิมิให้ และจะต้องโกนขนจิมิให้ด้วย! อายไหม อายมาก แต่ทุกคนก็ต้องทำแบบนี้ไม่ใช่หรอ ทุกคนทำตามหน้าที่ เราก็ทำตามหน้าที่ไปเท่านั้นเอง อย่าไปคิดอะไรมากค่ะ ชันขาขึ้นตามที่พยาบาลสั่ง แล้วก็ปล่อยตัว ปล่อยใจ ตามสบาย ฟินๆไป

พยาบาลจะใช้กระโถนแบนๆมารองก้น แล้วโกนขนจิมิของเรา ออกจนหมด ด้วยมีดโกน พร้อมกับล้างทำความสะอาด พยาบาลทำดี ใจเย็นและ เบามือมาก ไม่มีทีท่ารังเกียจ ไม่พูดอะไรให้เรารู้สึกไม่ดีหรือกดดันเลยค่ะ