กินๆช๊อบๆใน 1 วัน Sunshine City Ikebukuro@Japan(29/March/2012) ตอนออกจากบ้าน แถวทางเดินมีต้นซากุระเล็กๆ เพิ่งนำมาลงดินมั่ง ไม่รู้เอาซากุระที่ไหนมาลงมีดอกเต็มเชียวค่ะ เพราะต้นซากุระแถวบ้านที่มีมานานมาก ยังแค่เป็นดอกตูม อันนี้เขาเรียกดอกอะไรไม่รู้ค่ะ เห็นอยู่ในกระถางใหญ่ข้างทาง สวยดี วันนี้ป้าซิ่งมาเที่ยวย่าน อิเคะบุคุโระ(Ikebukuro)คนเดียว เพราะรู้ตัวเองว่า วันนี้มาช๊อปฯต้องแวะร้านโน้น ร้านนี้ วนไป วนมา เยอะ เกรงใจเพื่อนที่อยากไปด้วยมาก ไปคนเดียวถือว่าสะดวกสุดๆ ร้านแรกที่ต้องช๊อปฯคือร้าน Matsumoto Kiyoshi ความจริงแถวบ้านก็มีนะคะ แต่ร้านมันเล็ก มาที่นี่ย่านอิเคะบุคุโระ ร้านนี้ใหญ่สุด มาช๊อปทั้งที เหมาไปเลยดีกว่า ซื้อแป้งริฟิวส์ ของ Majolika เพราะป้าซิ่งใช้อยู่เป็นประจำ จะทาแป้งนี้ตอนกลางวัน แบบไม่ต้องแต่งหน้านะ เที่ยวนี้คงอยู่เมืองไทยนาน กว่าจะไปน่าจะปลายๆปีโน้นน่ะ สบู่ดำ KOSE อันนี้น้าฮิมดอย ประจำห้องบลูพาเน็ต เขาฝากซื้อ เดี่ยววันที่ 11-15 เมษา ช่วงสงกรานต์ป้าซิ่งต้องไปเจอะน้าฮิมฯที่เชียงใหม่ เดินเข้ามาภายในตึก Sunshine City แล้ว ถ่ายรูปช๊อปฯมานิดหน่อย มาย่านนี้ ป้าซิ่งอยากได้กระเป๋าใส่สตางค์ ก็เดินปวนเปี้ยนไปหลายร้าน เช็คว่าร้านไหนมีกระเป๋าใส่ตังค์ลูกใหญ่หน่อย สามารถจุได้เยอะๆ หลังจากย้อนไปมาระหว่างร้าน ก็ตกลงใจซื้อที่ร้าน ANNA SUI ราคา 16,xxx yen ร้าน SANRIO ของ Kitty ก็ได้มาอีกใบ ราคาไม่แพงมาก 4,000 เยนกว่าๆ เดินนานได้เวลากินอาหารกลางวันแล้ว ป้าซิ่งเดินมาทางโซนอาหารที่อยู่บริเวณชั้น 1 อยากกินโซบะเลยตัดสินใจเข้าร้านนี้ ตัดสินใจได้ถูกจริงๆเพราะทั้งอร่อย และ ราคาไม่แพงค่ะ บรรยากาศภายในร้านสไตร์เรียบง่าย เมนูอาหารมีรูปและราคา ซึ่งป้าซิ่งก็เรียกว่าง่ายสำหรับการสั่งอาหาร น้ำดื่มเปล่าๆมีไว้บริการค่ะ ถ้าจะเป็นเครื่องดื่มๆอื่นๆก็ต้องสั่งจ่ายต่างหาก ป้าซิ่งอยากดื่มชาเขียวเย็นๆเพิ่ม โซบะที่ป้าซิ่งสั่งมาแล้ว คือ เทมปุระ กับ โซบะ 3 กะบะน้อยๆ ไปกินคนเดียว แต่อยากถ่ายรูปได้บรรยากาศในร้านที่มีรูปตัวเอง พร้อมอาหารและแบล๊คกราวน์มีคนญี่ปุ่นนั่งอยู่ด้วย ป้าซิ่งต้องวานขอให้พนักงานถ่ายรูปให้ค่ะ พยายามหาจังหวะที่พนักงานว่างหน่อยนะคะ สุดท้ายของศิปละวัฒนธรรมการกินโซบะของชาวญี่ปุ่น คือ กินน้ำล้างชาม อ้าว!!! ว่าไปนั้น จากที่เรากินเอาโซบะชุบลงกับน้ำซอส ทสุยุ หลังจากการกินสำเร็จไป เหลือแต่น้ำซอสที่ยังเหลืออยู่ พนักงานเอากาน้ำร้อนมาให้ แล้วเราก็เอาน้ำร้อนนั้นใส่ลงไปในชาม แล้วยกขึ้นดื่ม อืมมมมม................มันได้รสชาดดื่มด่ำจริงๆค่ะ ส่วนร้าน CASA คนญี่ปุ่นพากันมากินเยอะมาก ร้านก็ใหญ่ดีนะ ลูกค้าตรึมด้วย แถมทะลักเข้าคิวกันข้างนอกก็เยอะ เดินช๊อปฯย่อยอาหารกันต่อดีกว่า คราวนี้ล่องลอยไปเรื่อยๆ แบบชอบก็ซื้อ ไม่ชอบก็ไม่เอา ถูกๆก็ซื้อไปเล่นๆ ได้เสื้อยืด LADY GAGA ราคา 1,995 yen เสื้อตัวนี้ก็ราคา 1,995 yen เห็นสีสรรค์มันแปลกๆแสบตาดีก็เอา ได้เสื้อยืดมาอีกตัวราคา 2,990 yen สีเขียว ทั้งด้านหน้า และ หลัง มีลายการ์ตูนน่ารัก แสบตา กินใจ มื้อเย็น ซื้อชาชิมิ สลัดผัก และ เนื้อสดสลัด มากินที่บ้าน ชีวิตจบลงไปอีก 1 วัน ไว้พบกันใหม่ในวันหน้านะคะ   Create Date : 04 เมษายน 2555     Last Update : 4 เมษายน 2555 8:14:14 น. Counter : 14788 Pageviews.   Share Tweet

กินๆช๊อปๆใน 1 วัน Koshigaya-Laketown @Japan(30/March/2012) วันนี้กะว่าจะอยู่ติดบ้านบ้างเพราะออกไปเที่ยวช๊อปมา3วันติดๆกันแล้ว แต่อากาศมันชั่งน่าออกนอกบ้านจังเลยค่ะ ตื่นขึ้นมาตอนเช้า ดื่มกาแฟไปแค่แก้วเดียว แล้วก็นั่งคิดว่า วันนี้น่าจะไป Koshigaya Laketown ดีกว่า แต่ก่อนออกจากบ้านซื้อแปรงล้างแกลลอนด้ามยาวกลับเมืองไทยดีกว่า เพราะที่เมืองไทย มีแต่แปรงล้างส้วมที่ด้ามยาวสุดๆ ซื้อที่ญี่ปุ่นกลับไทยคงจะดี ราคา 294 yen ซื้อที่ร้าน D2 ใกล้ๆบ้าน เดินมานั่งรถไฟที่สถานี Kawaguchi ใกล้บ้าน จอดลงที่ป้าย Minami-Urawa เพื่อเปลี่ยนสายไป Koshigaya-Laketown เริ่มต้นช๊อปกันเลยแล้วกัน ได้กางเกงทรงแปลกๆมา 1 ตัว ราคา 3,990 yen ได้เสื้อสีดำมัน เบาสบาย มีมุกติดเกาะที่ปก ราคา 1,995 yen จากร้านเดียวกันบนกางเกงตัวข้างบน รองเท้ากำลังลดราคาของยี่ห้อ Fin ราคา 5,240 yen กำมะหยี่สีดำ มีเพชรสีดำและขาวแวววาว ติดประดับ มีส้นสูงไม่มาก สายรัดรองเท้า หลังจากเราสวมรองเท้าเสร็จค่อยสวมสายรัดนี้อีกที รัดได้ทั้งหมดทั้งรองเท้าและเท้าเรา กระชับรัดดีตอนเราเดินค่ะ ราคา 1,680 yen มีหลายแบบให้เลือก ป้าซิ่งเลือกเป็นโบว์ไว้แล้วกัน ช๊อปไปช่วงแรก เดินเยอะท้องชักเริ่มหิว อยู่เมืองไทยนานกว่าญี่ปุ่น เมื่อก่อนอยู่ญี่ปุ่นนานคิดถึงอาหารไทย มาคราวนี้คิดถึงและอยากกิน แต่อาหารญี่ปุ่นเท่านั้น อยู่เมืองไทยอาหารญี่ปุ่นมันไม่ค่อยสด และสะอาดเท่า สำคัญรสชาดที่ไทยงั้นๆแล้วก็แพงด้วย วันนี้อยากกินราเมง กับ เกี้ยวซ่า ป้าซิ่งเลยเลือกร้าน Shinasobaya ราคาที่ถูกใจกระเป๋าตังค์ป้าซิ่งสุดๆ บรรยากาศภายในร้านเป็นแบบเรียบง่าย รายการอาหารก็มีไม่เยอะ สำคัญมีรูปให้เราชี้พอเข้าใจที่จะสามารถสั่งได้ ในร้านมีน้ำเย็นๆบริการให้ดื่มฟรี มีเตรียมไว้ให้รินได้เองทุกโต๊ะค่ะ ดีเลย ไม่ต้องมาจ่ายตังค์ค่าน้ำ ป้าซิ่งสั่งแค่เมนูราเมงน้ำซอสกับเกี้ยวซ่า ไปช๊อปย่อยอาหารต่อดีกว่า ได้ลิปมันของ มาโจลิก้า ,กระซับหน้ามัน, เสปรย์ฉีดรักแร้สำหรับพกพา, ตะไบขัดเล็บมัน และ อายไลน์เนอร์สีฟ้าวิบๆวับๆ ว่าจะไม่ซื้อเสื้อผ้าแล้วมาเจอะกางเกงถูกแป๊คง่ะ กางเกงยืดสีดำ ขาจั้มปิดเข่า สำคัญมีวิบๆวับๆ สีทอง ราคาโอเค เลยค่ะ ราคา 3,990 yen ด้านหน้า ด้านหลังมันจ๊าปมาก ชอบๆ เสื้อลดราคาจาก 2,990 yen เหลือ 997 yen ก็ต้องเอาซิ สำคัญใส่คู่กับกางเกงสีดำประกายทองก็ได้ด้วย ร้านรองเท้าสปอร์ต ร้านนี้มีเยอะมากๆ ร้านเสื้อผ้าเด็ก จะอยู่ชั้นบนสุด มีหลายร้านมาก ถ่ายมานิดเดียวเองค่ะ ร้าน " Gu " ที่กำลังมาแรงแซงโค้งกว่าร้าน " UNIGLO " เสื้อผ้าราคาถูก ดีไซน์น่ารัก ลองแวะเข้าไปดูกันนะคะ ซื้อขนมโมจิ แบบญี่ปุ่นไส้ถั่วดำดั้งเดิมร้านนี้อร่อยมาก กับ โมจิซากุระสตอเบอรี่ 1 ผล ผสมกับไส้ถั่วแดงบด อีกอย่าง โดรายากิ เอากลับเมืองไทย เพราะพรุ่งนี้เราต้องเดินทางแต่เช้า ร้านญี่ปุ่นเปิดไม่ทันเรากลับแน่ เลยเตรียมๆแพ็คๆกันไปค่ะ ให้พนักงานขายห่อให้เป็นแพ็คกล่อง 1 แพ็คต่อ 1 ชิ้น ตอนอยู่ในร้านโมจิมันจะอยู่ในกะบะไม้ไผ่ น่ากินมากนะคะ ซื้อกระเป๋าเดินทางขนาดนำขึ้นเครื่องบินเข้าลิ้นชักบนเหนือหัวได้ ราคา 9,200 yen ลาย Alice in Wonderland สีม่วง ไว้เดินทางติดตัวตลอดแล้วคราวนี้ พอกลับมาสถานี Kawaguchi ซึ่งเป็นสถานีรถไฟใกล้บ้าน เห็นมะนาวญี่ปุ่นซื้อเอาเมืองไทยดีกว่าคงยังมีที่ว่างใส่ลงในกระเป๋า ไว้ใส่โหลผสมกับน้ำโซดา ดื่มที่่บ้านตอนอารมณ์เย้ายวนกลางสวน ฮ่าๆ มื้อเย็นวันนี้ซื้อซาชิมิ , ไส้หมูหมักซอส ,เต้าหู้ญี่ปุ่น ,สลัดผัก และมิโซะซุป กินที่บ้าน ตบท้ายด้วย ไอศครีมช๊อกโกแล๊ต Royce มีคนซื้อเตรียมไว้ให้ บอกว่า หวังว่าคงถูกใจ คงไม่เคยเห็นซินะ รู้ว่าป้าซิ่งกินแต่ช๊อคฯร้อยซ์สด จบแร๊ะคร่า   Create Date : 03 เมษายน 2555     Last Update : 6 เมษายน 2555 9:53:54 น. Counter : 7113 Pageviews.   Share Tweet

ช่วงซากุระได้จับมือและถ่ายรูปกับพี่เบิร์ด(ธงไชย แมคอินไตย์)ที่ญี่ปุ่น(31/March/2012) เมื่อวันเสาร์ที่ 31 มีนาคม 2012 ป้าซิ่งได้เดินทางกลับประเทศไทยด้วยสายการบินไทย ไฟล์ท TG 643 เครื่องออกเวลา 12:00 Terminal 1 ที่สนามบินนาริตะ ช่วงเวลานี้เป็นช่วงซากุระเริ่มผลิบานในญี่ปุ่น ป้าซิ่งไม่รู้หรอกว่าพี่เบิร์ดจะมาญี่ปุ่นหรือไม่มา เรียกว่าไม่รู้อะไรเลยเพราะไม่ได้เป็นแฟนคลับพี่เบิร์ด หรือดารานักร้องที่ไหน ก็ไม่ได้เป็นแฟนคลับทั้งนั้น อันหมายถึงไม่ได้ลงทะเบียนตามเว็ปของศิลปินดารา- นักร้อง แต่พี่เบิร์ดเป็นขวัญใจของป้าซิ่งมานานตั้งแต่วัยรุ่นยันเป็นผู้สูงอายุ ป้าซิ่งอายุน้อยกว่าพี่เบิร์ดแค่ 6 ปี เองนะ คอนเสิร์ตทั้งที่แสดงที่เมืองทองและที่ศูนย์สิริกิต ก็เคยไปดูอยู่ห่างๆ ป้าซิ่งชอบพี่เบิร์ดสมัยเป็นเด็กอยู่ฝั่งธนบุรีเหมือนกัน (ว่าไปนั่น) ป้าซิ่งเกิดอยู่วัดปากน้ำ อำเภอภาษีเจริญ ส่วนพี่เบิร์ดถ้าจำไม่ผิดอยู่บางแค ซึ่งระยะทางก็ไม่ไกล วันนั้น (วันที่ 31 มีนาคม)ก็เดินทางตามชีวิตกลับประเทศไทยตามปรกติ หลังจากผ่านกองตรวจคนเมืองที่สนามบินนาริตะ Terminal 1 เพราะนั่งสายการบินไทยประจำ มันผิดปรกติที่เราไม่เคยขึ้นเคยตอนเที่ยงเลย จะชอบนั่งไฟล์ทเย็น TG 677 เวลาออกประมาณห้าโมงเย็นมากกว่า ถึงเมืองไทยประมาณสี่ทุ่มดึกดีรถไม่ติด เพราะไม่มีที่นั่งในวันนั้นเลยต้องมานั่งเครื่องที่ออกตอนเที่ยงแทน หลังจากผ่านกองตรวจคนเข้าเมือง เราก็ได้แต่ดูของในดิวตี้ฟรีเป็นที่เพลิดเพลินอารมณ์ เดินดูของไปเรื่อยๆเพราะทางขึ้นเครื่องออกที่ประตู 43 ซึ่งอยู่สุดอาคารที่สนามบินนาริตะ ฝ่าจะไปถึงสุดอาคารได้อีกตั้งไกล ช่องตรงกลางระหว่างทางเดิน จะเป็นทางเดินเลื่อนอัตโนมัติ ส่วนทางเดินทั้งซ้ายและขวาก็เป็นพื้นเดินตามปรกติค่ะ เจ้าช่องทางเดินตรงกลาง เป็นเลื่อนแบบสวนทางกัน ป้าซิ่งก็ใช้ทางเดินเลื่อนสไลด์เพื่อไปสู่จุดหมายตามชะตาลิขิต และแล้ว........................ก็สวนทางกันบนพื้นสไลด์นั่นเอง เฮ้ย!!ๆ ใครหว่า!!!! เขาแต่งตัวเหมือนวัยรุ่นเกาหลี หน้าตาผิวพรรณบ่งบอกว่าเกาหลีชัวร์ ช่วงนี้ป้าซิ่งยิ่งบ้าดูซีรี่ย์เกาหลีขึ้นสมอง ป้าซิ่งก็นึกว่าต้องเป็นดารานักร้องเกาหลีแหละ ชัวร์ แล้วใครล่ะ ชื่ออะไรก็จำไม่ได้แต่จำหน้าได้ ไม่ใช่เกาหลีนี่นา นี่เป็นคนที่คุ้นตามาช้านานมาก..................... พอมาดูลักษณะท่าทางเดิน ลีลาหลบสายตาผู้คนแบบมีทีท่า อ๊ายยยยยยยยยยยย................. นั่นเขา................... โมเลกุลของหัวสมองแตกกระจายเต้นระบำกันไม่รู้จังหวะอะไร เล่นเอาผมที่อยู่บนหัวเกือบตั้ง ลูก กะ ตา ที่มีมาตั้งแต่เกิดลุกวาว แทบถลักออกมานอกเบ้า ปากเราอยากแหกปาก แต่ ทำไมกลายเป็นแค่เสียงกระซิบ ว่า "พี่เบิร์ด" แค่พอให้พี่เบิร์ดได้ยินช่วงที่สวนทางกัน เขากลายเป็นภาพสไลด์สำหรับป้าซิ่งไปแล้ว พี่เขาไม่ได้หันกลับมามองเลยด้วยซ้ำ คิดว่าพี่เขาคงได้แต่อมยิ้ม ทั้งๆที่ไม่อมอะไรเลย ระยะทางอีกไกลกว่าจะถึงสิ้นสุดของทางเดินสไลด์ พี่เบิร์ดคงเดินต่อไป เราจะทำไงดี ให้เขาผ่านไปเหรอ? เชื้อโรคราวจุลินทรีย์มันเริ่มคิดอีกแล้ว วิ่งตามพี่เขาไปดี หรือ เราไปตามทางสุดอาคารของเราดี เจ้าจุลินทรีย์ตัวที่สองบอก ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทย คนไทยก็ไม่ค่อยเยอะหรือจะเห็นเขาได้ในนาทีนี้ เราต้องตาม เพื่อพิซิตกล่าวคำทักทายเพื่อให้เป็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบซิ และแล้ว..............วินาทีนั้นวิญญาณซินเดอร์เรลล่าเข้าสิง เหมือนต้องรีบไปหารถฟักทอง(พี่เบิร์ด) ป้าซิ่งก็กระชากเกียร์คือรถเข็นที่เราช๊อปปิ้งดิวตี้ฟรีขนาดมินิ วิ่งตามเจ้าฟักทองไปติดๆ เวลาวิ่งตามมันไกลมาก พี่เบิร์ดเลี้ยวเข้าช่องทางประตู เพื่อยื่นบอร์ดดิ้งพาสที่ประตู ที่ 31ให้เจ้าหน้าที่แล้ว (เสียงแห้วๆกำลังหัวเราะมาแต่ไกล) เราก็ไม่รู้หรอกว่าช่องทางมันไปยุโรปหรือเอเชีย ช่วงเวลาที่พี่เบิร์ดยื่นบอร์ดดิ้งพาสให้เจ้าหน้าที่ ได้เวลาป้าซิ่งทักทายว่า "พี่เบิร์ดคะ สวัสดีค่ะ" (พร้อมจังหวะหัวใจป้าซิ่งหอบ แฮ่กๆๆๆๆๆ) พี่เบิร์ดหันมาทางป้าซิ่งและกล่าวคำว่า "สวัสดีครับ"พร้อมกับยิ้มแย้มเหมือนในปกแผ่นซีดีเลย พี่เบิร์ดกำลังเดินไป 4-5 ก้าว เพราะเราตามเข้าประตูที่ 31 ไปด้วยไม่ได้ การสนทนาพร้อมบรรยากาศมีแต่ เจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นที่รับฟังแบบไม่รู้เรื่อง เพราะเป็นการถ่ายทอดสดภาษาไทยล้วนๆ เหงยหน้าดูประตู 31 อ้าวนี่มัน TG 641 ไป Bangkok 11:00 คนไทยที่บินพร้อมคงขึ้นเครื่องกันไปเกือบหมดแล้ว แปลว่าพี่เบิร์ดคงเข้าเครื่องเกือบเป็นผู้โดยสารท้ายๆสุด ป้าซิ่ง นู๋ตามพี่มา เพราะอยากถ่ายรูปค่ะ โอ๊ย เหนื่อยแทบตับแล่บ พี่เบิร์ด ตามเข้ามาถ่ายรูปในนี้ซิ (พร้อมหันหลัง ชูส่งสัญญาณมือให้เข้ามา) ป้าซิ่ง นู๋เข้าไปไม่ได้ค่ะ เพราะนู๋ต้องไปขึ้นเครื่องสุดอาคาร พี่เบิร์ด ( เดินกลับมาที่เจ้าหน้าที่บอร์ดดิ้งพาสอีกครั้ง พร้อมยื่นมือมาจับมือป้าซิ่ง เหมือนเป็นการปลอบ) ป้าซิ่งดีใจจนเบลอแร๊ะ ได้สัมผัสมือพี่เบิร์ดด้วย ป้าซิ่ง งั้นพี่เบิร์ดอยู่ข้างใน ยืนตรงนี้ก็ได้ค่ะ ขอถ่ายเป็นที่ระลึกไว้ในกล้องล่ะกัน พี่เบิร์ด (ยืนยิ้ม ยอมให้ถ่ายรูป) เจ้าหน้าที่สาวญี่ปุ่นเห็น บอกเอาบอร์ดดิ้งพาสมาซิ ( borading pass please) เจ้าหน้าที่ คิดว่าป้าซิ่งเป็นคนไทยคงกลับไทยไฟล์ทนี้ ป้าซิ่งบอกกับเจ้าหน้าที่ วาตะชิ วา โค๊ะโคะ จะ ไน การา ทสึโตะ ไซโงะ โนะ บิรุ เดสซึ (แปลว่า คือ ดิฉันไม่ใช่ที่นี่นะคะ ต้องไปสุดอาคารค่ะ) เจ้าหน้าที่สาวญี่ปุ่นที่อยู่ในเคาน์เตอร์ (ทำท่าดีใจที่ป้าซิ่งพูดภาษาญี่ปุ่นได้) จา.................ไฮเตะ กุดาไซ ชาชิน โทริไต เดะโชว ( แปลว่า ถ้างั้นเข้ามาซิ อยากถ่ายรูปใช่ไหม?) ป้าซิ่ง (กำลังใจตีตื้นขึ้นมา แบบมีท่าที เพราะเจ้าหน้าที่อนุญาติแล้ว) โฮนโตะ เดสก้า? วาตะชิ ไฮรุ เดง กิ รุ ? (จริงรึคะ? ให้ดิฉันเข้าไปได้?) เจ้าหน้าที่ยิ้มด้วยมีใจอย่างยิ่ง พร้อมยกกล้องถ่ายรูปให้เสร็จสรรพ์ ช่วงที่เจ้าหน้าที่ถ่ายรูป เธอพูดว่า หนึ่ง สอง สาม จนป้าซิ่งต้องเอ่ยปากชมว่า โอ้โจวซึ ไทยโงะ เดงกิรุ เดสซึเนะ (แปลว่า โอ้เก่งจัง พูดภาษาไทยได้ด้วย) ป้าซิ่ง พูด กับพี่เบิร์ดว่า( พร้อมยกมือขึ้นไหว้ เป็นการขอบคุณ) "ขอบคุณมากค่ะพี่เบิร์ด ที่ยืนให้ถ่ายรูปคู่เป็นที่ระลึก ขอให้พี่เบิร์ดโชคดี เดินทางปลอดภัยนะคะ" ป้าซิ่ง พูด กับเจ้าหน้าที่สาวญี่ปุ่น ว่า โดโมะ อะริงะโตะ(ขอบคุณมากค่ะ) ก่อนที่จะขอทางออกจากช่องทางออก มาดูรูปถ่าย พี่เบิร์ด ต้องขอขอบคุณพี่เบิร์ดที่ให้ความเมตตาตอนช่วงที่เดินย้อนกลับมา เพราะรู้ว่าป้าซิ่งคงเข้าไปไม่ได้แล้ว พี่เบิร์ดถึงยื่นมือเพื่อเป็นการปลอบใจให้แทน ช่วงนั้นน้ำตาแทบตกเลยค่ะ จะเก็บภาพนี้ไว้เป็นที่ระลึก ขยายให้ใหญ่ติดไว้ที่บ้านเลยทีเดียว ถึงแม้ว่า รูปหน้าป้าซิ่งจะบานเป็นดอกซากุระ (ดีกว่าจานเชิงง่ะนะ) แถมหน้าเหมือนเทพธิดาโอโกเมะ( เทพธิดาข้าวสารญี่ปุ่น ใบหน้าอวบอิ่ม แบบเป็นสุข) ดูซิค่ะเพื่อนชาวบล๊อคของป้าซิ่ง หน้าป้าซิ่งยิ้มแฉ่งเกือบถึงใบหู อิๆ ส่วนพี่เบิร์ดของเราไม่ต้องพูดถึง หล่อ หน้าเนียน ตลอดกาล ขอให้พี่เบิร์ดหล่อกว่าอายุต่อไปนะคะ หากเวลาได้ย้อนกลับไป อยากกระโดดจูบพี่เบิร์ดมาก แต่ก็กลัวลิปสติกจะไปโดนแก้ม กลัวแก้มพี่เบิร์ดหมอง หรืออยากเอาแก้มป้าซิ่งไปชนแก้มพี่เบิร์ดในสไตร์ยุโรป ก็กลัวว่า แป้งยี่ห้อนางโหงพรายของป้าซิ่ง จะไปโปรยเสน่ห์แถวๆแก้มเนียนพี่เบิร์ดอีก ไม่ทำอะไรเลยดีกว่า ได้ภาพคู่กับพี่เบิร์ดเป็นที่ระลึก ดีใจเป็นที่สุดของที่สุดแล้วค่ะ ขอให้พี่เบิร์ดแข็งแรงตลอดไป นะคะ การมาเยือนแดนอาทิตย์อุทัยในช่วงซากุระของพี่เบิร์ด เพราะมาถ่ายรูปแฟชั่นของนิตยสาร "แพรว" ต้องรออวดโฉมกันเร็วๆนี้ นะคะ   Create Date : 02 เมษายน 2555     Last Update : 18 มิถุนายน 2555 18:43:31 น. Counter : 3473 Pageviews.   Share Tweet

พระพิฆเนศที่จังหวัดนครนายก ( 18/3/2012) หลังจากเที่ยววัดเขาทุเรียน ส้วมระดับประเทศจบแล้ว เราก็ขับรถมาเที่ยวพระพิฆเนศ ที่อยู่ใกล้ๆกันต่อไปค่ะ องค์พระพิฆเนศ ที่สร้างมาตั้งแต่แรกเริ่ม คำอธิษฐานต้องไปกระซิบที่หูหนูเทพองครักษ์ของพระพิฆเนศซะก่อน องค์พระพิฆเนศ องค์ที่ 2 ปางเสวยสุข ต่อด้วยไปเล่นขับ ATV ปล่อยให้เด็กๆได้สนุก ครึ่งชั่วโมง 400 บาท โปรแกรมนี้ตั้งใจไว้แล้วจะมาเล่นน้ำ ก็เอาชุดมาเปลี่ยนด้วย แหะๆ มีแต่ดูเด็กๆเล่น เรานั่งเล่นบนผืนเสื่อ และกินจุกจิกประจำ เออ มีเหมือนกันที่โดนน้ำ เพราะแค่เอาขาลงไปสัมผัสในลำธาร น้ำเย็นจับใจจริงๆ ช่วงนี้จะน้ำตกที่ไหน ก็ไม่ค่อยมีน้ำ เราเลยมาเล่นแถวเขื่อน ไม่เสียตังค์ ก็ดีนะ   Create Date : 26 มีนาคม 2555     Last Update : 28 เมษายน 2555 14:46:10 น. Counter : 3289 Pageviews.   Share Tweet

ไปวัดเขาทุเรียน กับ ส้วมระดับประเทศ จังหวัด นครนายก ( 18/3/2012) เมื่อวันอาทิตย์ที่ 18 มีนาคม 2012 ไปเที่ยวจังหวัดนครนายกมาค่ะ อยากไปเห็นวัดสีชมพู คือ วัดเขาทุเรียน และ เขาว่ามีส้วมระดับประเทศ พวกเราทั้งหมด 6 คน ก็ยกโขยงกันไป ไปเช้า เย็นกลับ แนะทางเข้าโบส์ถสีชมพู สาเหตุที่ทาสีชมพู เพราะเจ้าอาวาสที่อยู่ในตำแหน่งในเวลานี้ เกิดวันอังคาร ค่ะ ทางขึ้นบันไดก็สวย ซุ้มทางเข้าโบส์ถ ประตูโบส์ถ ด้านข้างโบส์ถ พระแก้วใส สีประจำวันเกิด ต่อจากนั้น พวกเราก็เดินไปส้วมระดับประเทศกันค่ะ ภาพด้านนอกโดยรวม ผ่านประตูเข้ามา ก็มีรองเท้าแตะฟองน้ำให้เปลี่ยน ส้วมติดแอร์ ด้านนอก มีอ่างล้างมือและส่องกระจก ดูหน้า ดูตา กันไปตามแต่สะดวก ภายในห้องส้วม มาถึงส้วมแล้วก็ต้องถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อย ช่วงเวลาที่นั่งรอเพื่อนออกจากห้องน้ำ ก็มาแก้เมื่อยกันตรงนี้ค่ะ   Create Date : 26 มีนาคม 2555     Last Update : 28 เมษายน 2555 14:45:12 น. Counter : 5353 Pageviews.   Share Tweet