|
|
ยายผู้ทรนง คงจะเล่นหุ้นไม่ได้ โดย คลาย เครียด
แฮะ แฮะ ก็ตั้งชื่อให้มันเกี่ยวกับหุ้นเท่านั้นแหละ
ความจริงเพียงแต่อยากจะเล่าเรื่องคนเดินดิน
ที่มีศักดิ์ศรีในตัวเอง
เมื่อวานมีคนมากดออดที่บ้าน
พอมองผ่านประตูกระจกออกไป
ก็เจอ "น้าไข่"
ผมไม่รู้จักชื่อจริงของแก
เรียกติดปากตามแม่
แกเป็นคนขายไข่ในตลาดเล็กๆใกล้ๆโรงเรียนของลูก
อายุน่าจะเกินเจ็ดสิบ แต่ยังดูแข็งแรง
หรือไม่ก็จำเป็นต้องแข็งแรง เพื่อความอยู่รอด
ทุกวันแกจะหาบไข่ไก่เต็มสองตะกร้ามาวางขายกับพื้นในตลาด
ตอนแม่ผมยังอยู่ด้วยกันที่บ้าน
จะต้องไปซื้อไข่กับแกทุกครั้ง
ไม่ว่าจะมีซุปเปอร์มาร์เก็ตของบักสีดา
มาตั้งแถวบ้าน เดินจากบ้านไปไม่ถึงห้าสิบเมตร
แม่ก็ยังยืนยันให้ไปซื้อกับน้าไข่ที่ตลาดฯ
แม้ว่าแม่จะย้ายบ้านไปแล้ว ก็ยังกำชับให้ต้องซื้อไข่กับ น้าไข่
มีบ่อยครั้ง ที่แกจะลดให้จากราคาป้าย
จนเวลาที่ผมจะซื้อไข่
ผมจะต้องเตรียมเงินให้ครบตามจำนวนเงินที่ต้องจ่ายจริง
ตามราคาป้ายที่บอก
ไม่ว่าจะเป็นเศษกี่บาท ก็ต้องหยิบให้ครบ
เพราะถ้าหยิบเป็นแบงค์แล้วรอทอน
แกจะหยิบเงินทอน ตามราคาที่แกจะลดให้ทุกครั้ง
จนในที่สุด ผมต้องบอกไปว่า
มาซื้อกับน้า เพราะแม่สั่งไว้
ถ้าอยากจะแค่ซื้อไข่จริงๆ
ผมเดินไปซื้อในซุปเปอร์มาร์เก็ตแถวบ้านแล้ว
แต่มาซื้อกับน้าไข่ ซึ่งต้องขี่จักรยานเป็นระยะทางเกือบกิโล
เพราะแม่สั่งไว้
มาระยะหลัง ผมไม่ค่อยได้ซื้อไข่มาเก็บ
เพราะไม่มีใคร มีเวลาทำกับข้าว ซื้อกินเอา
เมื่อวานนี้ น้าไข่คงจะไม่รู้ว่าจะระบายไข่ที่เหลือยังไง
จึงหาบตะกร้าเดินมาจากตลาดฯเป็นระยะทางเกือบกิโล
เพื่อจะให้ผมช่วยซื้อไข่
ผมดูๆแล้ว นึกไม่ออกว่าจะซื้อไปทำอะไร
แต่ก็อุดหนุนไปสิบใบ
ป้ายราคาติด ๑๐ ใบ ๓๒ บาท
แกจะคิดผมแค่ ๓๐ บาท
แต่สีหน้าดูจะไม่สบายใจ ที่ขายไข่ได้ไม่หมด
ผมเลยลองนับดู จำนวนไข่ที่เหลือในตะกร้า
มีอยู่อีกทั้งหมด ๒๗ ใบ
เลยบอกว่าผมจะขอซื้อทั้งหมด
ในราคา ๑๒๐ บาทก็แล้วกัน
หลังจากจ่ายเงินและรับไข่มาเรียบร้อย
สักพักหนึ่ง น้าไข่กลับมากดออดเรียก
ผมสงสัยว่ามีการคิดเงินผิดหรือเปล่า
คือผมให้แกน้อยเกินไป
ปรากฏว่าผิดคาด
แกถือว่า ขายผม ๑๐ ใบ ๓๐ บาท
ดังนั้น ไข่ต้องตกฟองละ ๓ บาท
ขายไปทั้งหมด ๓๗ ใบ ก็เท่ากับ ๑๑๑ บาท
น้าไข่เลยเอาเงินที่ให้เกินมา มาคืนให้ผม
ผมจะบอกว่าไม่ต้องทอนยังไง แกก็ไม่ยอมท่าเดียว
ในที่สุด ก็ต้องยอมรับเศษเงินทอน เป็นเหรียญบาท ๙ อัน
ในสังคมนี้ ก็ยังมีคนซึ่งทรนงในศักดิ์ศรีของตัวเอง
ไม่คิดเอาของคนอื่น ที่คิดว่าไม่ใช่ของตัวเอง
ถ้านักการเมืองทุกคนในประเทศนี้
เป็นได้อย่าง น้าไข่ ยายผู้ทรนง
ประเทศไทยคงเจริญกว่านี้อีกเยอะเลย
ก็จบดื้อๆแค่นี้แหละครับ
ใครอยากแจ้งลบ เพราะไม่เกี่ยวกับหุ้นก็เชิญตามสบาย
| Create Date : 11 สิงหาคม 2548 |
| Last Update : 11 สิงหาคม 2548 13:26:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 564 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]
|
สวัสดีครับทุกท่าน...ผมหมากเขียวแห่งสินธร...จาก Head of Prop Trade สู่ Private Trader อิสรภาพที่รอคอย
สงวนลิขสิทธิ์ © พ.ศ.2553 โดย หมากเขียว™ ห้ามลอกเลียน ทำซ้ำ หรือคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใดของบทความที่เขียนโดยข้าพเจ้านอกจากจะได้รับอนุญาต
Copyright © 2010.All rights reserved. These articles and photos may not be copied, printed or reproduced in any way without prior written permission of Mhakkeaw™.
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
