BlogGang.com : : ChronoCross - ใจทองแดง

"ที่ว่างของงานเขียน..เล็กๆแต่อบอุ่น [Love&Warmth]"

Group Blog

All Blogs

ใจทองแดง

คนธรรมดา

ค่ำคืนหนึ่งที่พระจันทร์ส่องแสงสุกสกาวสว่างแลดูสวยงามกว่าทุกครั้ง สุเมธกำลังเดินย่ำน้ำคลำที่เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเป็นสายน้ำที่หลั่งไหลมาจากฟากฟ้า บนถนนลาดยางในซอยเปลี่ยวสุเมธย่างก้าวอย่างเดียวดาย โดยมีจุดหมายของเขาคือร้านอาหารบรรยากาศสบายริมแม่น้ำชื่อ บ้านลุงแอ็ด ร้านเก่าแก่ในย่านวงเวียนใหญ่ที่เป็นแหล่งรวมปีศาจสุราที่มักเรียกตัวเองว่าพวก “คอทองแดง”

“เฮ้ย.....ไอ้เมธ ทางนี้พวก” สิงห์หนุ่มขนองนาเรียกสุเมธให้มานั่งที่โต๊ะทันทีที่เห็นเพื่อนเดินก้าวย่างเข้ามาในร้าน
“หวัดดีพี่แอ็ด...วันนี้คนเยอะเหมือนเดิมนะพี่” สุเมธกล่าวทักทายเจ้าของร้านที่สนิทดั่งพี่น้องท้องเดียวกัน ซึ่งแอ็ดเป็นคนท้องถิ่นที่นำบ้านตัวเองมาดัดแปลงเป็นร้านอาหารได้อย่างลงตัว และด้วยฝีมือทำกับข้าวที่ไม่เป็นสองรองใคร ทำให้ทุกเย็นขาจรและขาประจำที่ติดใจฝีมือต้องแวะเวียนเข้ามาชิมข้าวฝีมือพี่แอ็ดกันทั้งนั้น และหากไม่มีที่ไปร้านเล็กๆ ริมน้ำแห่งนี้ยินดีต้อนรับผู้มาเยือนด้วยความอบอุ่นและเป็นกันเองเสมอ

“เยอะอะไร ก็ไอ้พวกหน้าเดิมๆ ทั้งนั้น แถมกินไม่จ่ายอีกต่างหาก จริงไหม...ไอ้สิงห์” พี่แอ็ดของเหล่าน้องๆ ตอบกวนไอ้สิงห์ขาประจำที่มักจะเซ็นบิลค่าเหล้าทุกครั้งที่มาดื่มกินร้านนี้
“โธ่พี่.....ถึงผมจะเซ็นแต่ต้นเดือนผมก็มาจ่ายทุกครั้งนะพี่” สิงห์เริ่มครวญ
“ทำให้ได้อย่างนี้ทุกเดือนละกัน” พี่แอ็ดเดินกลับเข้าครัวพร้อมยิ้มให้ไอ้สิงห์ที่สนิทดั่งพี่น้องเช่นเดียวกันกับสุเมธ

“มานานยังวะสิงห์” สุเมธถามไถ่เพื่อนที่มาจองโต๊ะล่วงหน้าก่อนใคร
“สักพัก... มึงดูสิเหล้ายังไม่ลดเลย”
“อืมจริงด้วยวะ...เป็นไปได้ไงวะที่เหล้ายังเหลือขนาดนี้” สุเมธมองขวดเหล้าที่ยังมีน้ำอยู่เต็มขวด
“กูว่าจะกินให้มันน้อยลงหน่อย เดี๋ยวนี้ร่างกายมันดูโทรมและเหนื่อยเร็วกว่าปกติยังไงก็ไม่รู้”
“เออ...ก็ดี เดี๋ยวนี้โรคอะไรแม่งมาเร็วกว่าอินเตอร์เน็ตอีกวะ”
“เรื่องงานเป็นไงบ้าง หางานได้รึยังวะ” สิงห์ถามไถ่เพื่อนสนิทที่รู้ดีว่าเพื่อนตกงานมานานแล้วหลังจากโดนไล่ออกจากที่เก่า
“ได้แล้ว...ตำแหน่งพนังงานส่งเอกสารบริษัทเล็กๆ แต่ก็คงพอจะมีเงินส่งให้ที่บ้านได้บ้าง”
“อ้าว...อย่างนี้ก็ต้องฉลองสิวะ...ดื่มโว้ย”

สุเมธยกแก้วสีอำไพขึ้นชน ในใจได้แต่คิดถึงเรื่องราวและเหตุการณ์ที่ผ่านมา หากเขาเป็นพวกเลียแข้งเลียขาประจบเจ้านายบ้าง ป่านนี้เขาอาจจะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าเงินเดือนสูงๆ เหมือนคนอื่นๆ ไปแล้ว สังคมปัจจุบันก็เป็นอย่างนี้ หากอยากอยู่รอดก็ต้องทำทุกวิธีทางเพื่อรักษาพื้นที่ของตัวเอง ส่วนผู้อ่อนแอย่อมเป็นเหยื่อของผู้เข้มแข็งสำนวนนี้ยังคงใช้ได้ดีเสมอในโลกเบี้ยวๆ ใบนี้

“เออ...แก้ว เป็นอย่างไรบ้าง ได้พบเจอกันบ้างไหม” สิงห์ถามถึงเมียเก่าเพื่อนรักที่เลิกรากับเพื่อนซี้ไปเมื่อนานมาแล้ว
“ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยได้โทรไปหาวะ”
“อ้าว...มึงไม่คิดถึงเค้าเหรอ”
“คิดถึงสิ แต่เกรงใจเค้าวะ ได้ข่าวมาว่ากำลังมีหนุ่มเข้ามาจีบ เลยไม่อย่าทำให้เค้าไม่สบายใจ เพราะเรื่องระหว่างเรามันก็จบกันไปนานแล้ว”
“โอ๊ยๆๆๆ พ่อคนดีฝังใน แล้วเมื่อไหร่เพื่อนกูจะมีเมียวะเนี่ย” สิงห์เริ่มเปลี่ยนอารมณ์มาแซวเพื่อนแทน เพราะรู้ดีว่าแก้วเป็นสาวเพียงคนเดียวที่เพื่อนรักมานาน

แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้สุเมธหยุดคิดถึงแก้วขึ้นมาไม่ได้ และเหมือนเดิมมันทำให้เขาคิดว่า ในอดีตหากตนมีเงินและเวลาให้กับเธอมากพอ เธอก็คงไม่บอกเลิก ซึ่งคำพูดของเพื่อนเริ่มทำให้สุเมธนึกถึงวันวานที่เขาเอาแต่ทำงานทำการ เพื่อสร้างบ้านและเก็บเงินไปสู่ขอตามความฝันที่ทั้งสองเคยวาดเอาไว้

ก่อนความคิดของสุเมธจะเตลิดไปไกล เสียงอึกทึกของพี่แอ็ดก็ทำให้ทั้งสองต้องมีสติกลับคืนมา
“แย่แล้ว!! ไฟไหม้คอนโดตรงปากซอย!!”
“จริงเหรอพี่!! เฮ้ย...ไปดูกันดีกว่า” สุเมธชวนสิงห์พร้อมพี่แอ็ดไปดูเหตุการณ์

ภาพข้างหน้าที่ทั้งสามได้พบมันคือเปลวเพลิงสีแดงพร้อมควันไฟดำทมึนที่กำลังโหมโรงตึกสามชั้นอย่างไฟบรรลัยกันย์ที่พวยพุ่งมาจากนรกอเวจี

“โอ้โห...ไฟแรงขนาดนี้กว่าจะดับได้อีกนานเลยนะเนี่ย และรถดับเพลิงจะเข้ามาได้หรือซอยแคบขนาดนี้” สิงห์เริ่มพะวงกับเหตุการณ์ระทึกขวัญตรงหน้า
“นั้นสิ...แต่เราก็คงทำอะไรกันไม่ได้อยู่ดี” พี่แอ็ดของน้องๆ เริ่มออกความคิดเห็น

“ช่วยด้วย!! ลูกชายชั้นยังอยู่ข้างในตึก ใครก็ได้ช่วยด้วย” หญิงสาวคนหนึ่งร่ำไห้เมื่อรู้ว่าลูกชายไม่ได้วิ่งหนีออกมาด้วย

ไม่ทันสิ้นเสียงหญิงสาวสุเมธได้วิ่งฝ่าเปลวเพลิงเข้าไปโดยไม่เกรงกลัวความตาย โดยเพื่อนทั้งสองไม่ทันได้ห้ามและไม่คิดว่าเพื่อนเกลอคนนี้จะมีความกล้า ได้แต่ยืนมองด้วยความสับสนและวิตกกังวลว่าเพื่อนรักจะไม่ได้กลับออกมา

“ทำไงดีพี่...มันบ้าอะไรเข้าไปช่วยคนที่ไม่รู้จักในกองเพลิงแบบนั้น” สิงห์เริ่มเครียดกลับสิ่งที่เพื่อนทำลงไป
“............................” ไม่มีเสียงตอบกลับจากพี่แอ็ด มีเพียงแววตาและสีหน้าที่กังวลเป็นคำตอบ

“เฮ้ยยย......มีคนกำลังวิ่งออกมาคนหนึ่ง” ชาวไทยมุงที่มายืนชมเริ่มส่งเสียงเมื่อเห็นร่างชายหนุ่มวิ่งออกมาพร้อมเด็กน้อยในอ้อมกอด

“ไอ้เหี้ยเมธ....มึงนึกบ้าระห่ำอะไรขึ้นมาวะ พวกกูตกใจแทบแย่ นึกว่าเพื่อนเกลอคิดสั้นฆ่าตัวตายขึ้นมาซะแล้ว” สิงห์เริ่มด่าทอเพื่อนที่ตัดสินใจเข้าไปช่วยเด็กในกองเพลิง

“ไม่รู้เหมือนกันวะอยู่ดีๆ ก็ตัดสินใจว่าต้องเข้าไป”
“เออๆๆ พ่อพระเอก สักวันหากไม่โชคดีเหมือนวันนี้ มึงจะเสียใจ”

“หากต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตไปตามกระแสสังคมที่ต่างคนต่างอยู่แล้ว กูก็ขอเดินอยู่บนวิถีชีวิตที่ตนเองเชื่อมั่นว่าถูกต้องต่อไป แม้ว่าจะต้องเดินอยู่บนเส้นทางอันยากลำบากและเดียวดายก็ตาม”

หลังสิ้นเสียงสุเมธไฟที่กำลังโหมโรงร้อนแรงได้เริ่มดับมอดและจางหาย ด้วยสายน้ำอันชุ่มฉ่ำของเหล่าสิงห์ดับเพลิงที่มาทันเวลา ทั้งสามคนมองเหตุการณ์รอบด้านที่ผู้คนต่างเริ่มมีรอยยิ้มและความช่วยเหลือเกื้อกูลให้แก่กันและกัน แอ่งน้ำบนถนนเวลานี้ช่างสวยงามไม่แพ้เงาพระจันทร์ที่สะท้อนมาสู่ตัวมันเลย

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 11 พฤศจิกายน 2549 16:15:32 น.

7 comments

Counter : 962 Pageviews.

เจ้าของเรื่องนี่ได้ข่าวว่า "คอทองคำ" ใช่ไหม

ยังไงส่งเรื่องมาอีกนะ

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross

) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:42:36 น.

จะมีจริงเหรอคนแบบนี้

โดย: .... IP: 58.9.109.112 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:46:15 น.

ไม่ได้แวะมานานเลย ช่วงนี้งานยุ่งอีกแล้ว + เรื่องหัวใจอีก แย่จังค่ะช่วงนี้

โดย: Wind IP: 124.157.172.238 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:52:21 น.

เฮ้ย...เอาใหม่ดิ้

โดย: ผู้ชายธรรมดา IP: 58.9.63.251 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:35:49 น.

เฮ้ย...เอาใหม่ดิ้

โดย: ผู้ชายธรรมดา IP: 58.9.63.251 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:39:40 น.

เป็นคนที่เขียนงานได้น่าสนใจมาก โดยเฉพาะภาษาและลีลาการเล่าเรื่อง แต่สิ่งที่ยังขาดอยู่มาก ก็ประสบการณ์ อ่านเรื่องสั้น ๆ เยอะ ๆ หัดสังเกต ถึงความสมจริง ที่จะทำให้คนเชื่อให้ได้ ถึงแม้เรื่องสั้นจะเป็น fiction เป็นเรื่องที่เกิดจากจินตนาการ แต่ก้อต้องมีความสมจริง มีเหตุมีผล มีน้ำหนัก...แม้จะเป็นเรื่องสั้นแนวแฟนตาซีก้อเถอะ
รักหลอก จึงบอกให้

โดย: ลุงรัน IP: 124.121.182.71 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:2:49:32 น.

ขอบคุณจากใจครับที่ติชม จะได้แก้ไขให้ดียิ่งขึ้น

โดย: คนธรรมดา IP: 58.9.93.78 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:23:40:33 น.

ChronoCross

Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs

[Add ChronoCross's blog to your web]

Links

BlogGang.com