"ที่ว่างของงานเขียน..เล็กๆแต่อบอุ่น [Love&Warmth]"
Group Blog
All Blogs
พ่อค้าเร่แห่งท่าพระจันทร์
เธอคือแสงดาวอันอบอุ่น
สุขแท้แค่ได้มี...
หญิงสาวของยามเช้า
หน้าต่างบานนั้น
นิทาน..ความรัก
เงา
ปริศนาของหนึ่ง
นิยายรัก..พาฝัน
เหตุผลที่คนรักกัน
หุ่นยนต์สังกะสี
แม่ของผม
ความทรงจำใต้ผ้าห่มสีจาง
ร้านตัดผม ช้วนเกศา
เรื่องเล่า..เต่ากับกระต่าย(ภาคพิเศษ)
ฟ้าหลังฝน
เมืองในฝัน
โลกใบใสกับความในใจของพระจันทร์
"อิ่ม..."
ในวันฝนร่ำ....(On The Rainy Day)
โกร๋น
เพียงแค่...โลกคนละใบ
MSN ในคืนเหงา
เจ้าหญิงรองเท้าแตะ
รางวัลแห่งชีวิต จากการพิชิต...ดอยปุยหลวง
จดหมายรักกับกระท่อมน้อยริมทะเล
แม่ของ น้ำพุ
เรื่องอุ่นใจ
ใจทองแดง
ร่มสีรุ้งของคนเมา
ห้องปิดตายกับเจ้าชายในฝัน
ปาย...เมืองแห่งฝัน
โลกรื่นรมย์
ค่ำคืนแห่งสายฝนกับเรื่องราวในร้านกาแฟ
คืนวันฝนตก ( ตอน ..ก้อนหินในสลัม )
เรื่อง ร.รัก
คำงดงามที่สุดในโลก
Sin & sad วิถีแห่ง ชู้ ในสังคมไทย
พระจันทร์ที่สะพานพุทธ
เปลี่ยนชื่อ
เส้นทาง...ฉันและเธอ
เจ้าชายกบ
The Brooklyn Bridge สะพานข้ามฝัน
(......................)
ห้องปิดตายกับเจ้าชายในฝัน
คืนวันฝนตก
(ตอน..ห้องปิดตายกับเจ้าชายในฝัน)
เจ้ากอล์ฟ
คืนวันฝนตกหนัก......
......ดอกไม้
ที่เคยสีสวยกลิ่นหอมสำหรับใครใคร ถูกทอดทิ้งอยู่ ณ มุมหนึ่งของห้องที่มืดสนิท ท่ามกลางความอ้างว้างมีเพียงประตูหนึ่งบานที่ถูกลงกลอนเอาไว้อย่างแน่นหนา ทุกอย่างรอบข้างช่างเงียบงัน ไม่มีสิ่งไหนเลยนอกเสียจากเสียงลมหายใจของเธอที่เข้าออกอย่างช้า ๆ และแผ่วเบา เสมือนชีวิตของดอกไม้ที่ถูกเด็ดออกจากต้นเพียงเพื่อให้ใครบางคนเชยชม น้ำตาของความโศกเศร้าเอ่อล้นทุกครั้งยามที่เธอนึกถึงเรื่องเก่าๆ ขึ้นมา มันเป็นความเจ็บปวดเสียเหลือเกินสำหรับความรักของหล่อนในครั้งนั้น.....
ก่อก...ก่อก....เสียงเคาะประตูจากภายนอกห้องดังขึ้น
ฟ้าครับ....คุณอยู่ข้างในใช่ไหม เสียงของชายคนหนึ่งเอ่ย
ค่ะ นั่นใครกัน หญิงสาวสวยตอบอย่างเศร้าซึม พร้อมยกแขนขึ้นปาดรอยน้ำตาที่พึ่งไหลไปไม่นาน
เอ่อ...เปิดประตูสิครับ คุณก็จะรู้ว่าผมเป็นใคร ชายหนุ่มพูดเชิงอ้อนวอน
ไม่ค่ะ ฟ้าไม่เปิด ฟ้าไม่อยากเจอใคร ตอนนี้อยากอยู่คนเดียว อยากร้องไห้อยู่ตรงนี้ คุณลืมไปเสียเถิด ฟ้าจะไม่เปิดประตูพบใครทั้งนั้น เสียงของสาวสั่นเครือสะอึกสะอื้น
นานเพียงใดแล้วที่เธอจมน้ำตาทนทุกข์ทรมานกับความรักที่ผิดหวังนี้ เสียงที่นุ่มนวลของชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาว
จะกี่เดือน กี่ปี หรือนานเท่าใดก็ช่างปะไร ฟ้าลืมไม่ได้ ฉันรักเขามากนัก ถึงแม้ว่าวันนี้มีแต่ความเหงาใจ ฟ้าก็จะทนยอมรับความเจ็บปวดนี้ไว้เองแต่เพียงผู้เดียว สาวที่เคยสวยดั่งดอกไม้สำหรับใครคนหนึ่งเริ่มร้องไห้อีกครั้ง
อย่าปิดกั้นตัวเองต่อไปอีกเลยครับ เพียงแค่ฟ้าเปิดประตูออกจากห้องแคบๆ ห้องนี้ ฟ้าก็จะเห็นโลกที่งดงาม โลกที่ยังมีแสงอาทิตย์สาดส่องยามกลางวัน พระจันทร์ที่ฉายแสงยามค่ำคืน มีดอกไม้ที่บานยามเช้า แสงหิ่งห้อยวับวาวยามย่ำค่ำ และยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างมากมายให้ฟ้าได้เห็น ซึ่งมันต่างจากห้องเก่าๆของคุณที่มืดมิดน่ากลัวไม่มีแม้แต่สิ่งใดๆแม้กระทั่งวิญญาณ ชายหนุ่มพยายามเกลี้ยมกล่อมให้สาวสวยใจอ่อน
คุณไปเสียเถอะค่ะ ฟ้าขอบคุณมากที่เป็นห่วง แต่ฉันลืมเรื่องราวความรักที่เคยผ่านมาไม่ได้ สิ่งเดียวที่ทำให้ฟ้าพอจะบรรเทาความเจ็บปวดได้ก็มีเพียงน้ำตาเท่านั้น ยิ่งได้ร้องยิ่งรู้สึกว่าได้อยู่ใกล้ๆ เขา ฟ้าจะอยู่คนเดียวแบบนี้ตลอดไป หญิงสาวเอ่ยในขณะที่นึกถึงคนรักเก่าจนร้องไห้ตาแดงก่ำ
ถ้าเป็นเช่นนั้นผมจะรอคุณอยู่หน้าห้องนี่ล่ะครับ จะคอยเฝ้า และคุยเป็นเพื่อนกับคุณตรงนี้ไม่ไปไหนจนกว่าคุณจะออกมาพบกับผม ชายหนุ่มยืนยันหนักแน่น
......ความเงียบ
เกิดขึ้นภายในห้องนี้อีกครั้ง ฟ้านั่งอยู่บนพื้นก้มหน้ากอดเข่าทั้งสองข้างไว้ หยดน้ำตาไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้าง ชีวิตของสาวผู้แสนสวยคนนี้ต้องบอบช้ำทางใจ ทั้งๆ ที่เธอดูแลเอาใจใส่กับความรักที่เธอมีเป็นอย่างดี แต่ใยโชคชะตาช่างโหดร้ายแยกคนสองคนให้จากกันดั่งในนิยายหลายๆ เรื่องที่เคยอ่านมา ยิ่งเงียบมากเท่าใดภาพในวันเก่าก็ถูกผุดขึ้นมาในจินตนาการของเธอทุกครั้ง ตอนนี้บรรยากาศในห้องแคบๆ ของฟ้าเสมือนดังถูกสายฝนห่าใหญ่ที่พัดพาความเศร้าและความผิดหวังถาโถมเข้าใส่หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอเลยทีเดียว......
..............................................
คืนวันฝนตกโปรยปราย....
..หญิงสาวสวย
นอนทอดกายเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง ข้างกายของเธอเป็นชายหนุ่มหน้าหน้าตาดีผิวสีดำแดง กำลังนอนพักอยู่ด้วยความอ่อนเพลีย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของผู้หญิงอย่างเธอที่ถูกสัมผัสทางกายอย่างจริงจัง และเร่าร้อนจากผู้ชาย ตัณหาความสุขที่เกิดขึ้นได้แบ่งปันกันและกันแก่ทั้งสองฝ่ายที่ได้ยินยอมพร้อมใจในเพลงรักบทนี้ เหมือนเธอกับเขาได้ช่วยกันย่อโลกแห่งความสุขสมหวังมาสู่อ้อมกอดของกันและกันเพียงสองคน.....
พี่ต้นคะ พี่ต้นคิดอย่างไรกับฟ้าในตอนนี้บ้าง หญิงสาวเอ่ยปากถามเพื่อความแน่ใจในความรู้สึกของตนเอง
พี่ก็รักฟ้ามากสิครับ ถ้าพี่ไม่รักฟ้าพี่จะทำแบบนี้กับสุดสวยอย่างนั้นหรือ ต้นแฟนหนุ่มของฟ้าตอบกลับ พลางเอามือลูบไปตามท่อนขาที่ขาวเนียนของเธอไปมาอย่างช้า ๆ
สัญญานะพี่ต้นว่าจะรักฟ้าคนเดียวตลอดไป ฟ้าไม่เคยให้ใครมากเท่าพี่ต้นเลย ฟ้ารักพี่ต้นมากนะ สาวงามเอ่ยพลางมองชายที่ตัวเองรักด้วยสายตาที่จริงจังกับเรื่องที่พูด
รักก็รักสิครับ ฟ้าอย่ากังวลไปเลยนะ ฟ้าสวยออกขนาดนี้ ถ้าพี่ทิ้งไป พี่ก็คงเป็นคนที่โง่ที่สุดในโลกแล้วล่ะ ต้นพูดตอบพลางซุกหน้าไซร้ไปตามซอกมุมต่างๆ บนเรือนร่างที่เรียวงามได้สัดส่วนของหญิงสาว
พี่ต้นอย่านะ ฟ้าดิ้นตัวไปมาด้วยอาการสั่นสะท้าน
.....ไม่มี
คำตอบใดๆ จากปากของชายหนุ่ม หรือเป็นเพราะเขากำลังง่วนอยู่กับการบรรเลงเพลงจูบไปทั่วเรือนร่างของแฟนสาว เริ่มจากอกอิ่มคู่งาม ผ่านมายังหน้าท้องที่แบนราบ ไปจนถึงเรียวขาที่ขาวเนียน ทำเอาสาวฟ้าอ่อนไปทั้งตัวตามการเคลื่อนไหว ความต้องการของเขาเปรียบดังสายฝนพรำที่โปรยปรายลงมาให้หัวใจของหญิงสาวชุ่มฉ่ำไปด้วยบรรยากาศแห่งความรัก นี่ใช่ไหม....คือเจ้าชายในฝันที่เธอเฝ้าคอยและค้นหามานานแสนนาน.....
..............................................
คืนวันฝนตกหนัก......
......ดอกไม้
ที่เคยสีสวยกลิ่นหอมสำหรับใครใคร ถูกทอดทิ้งอยู่ ณ มุมหนึ่งของห้องที่มืดสนิท ท่ามกลางความอ้างว้างมีเพียงประตูหนึ่งบานที่ถูกลงกลอนเอาไว้อย่างแน่นหนา ทุกอย่างรอบข้างช่างเงียบงัน ไม่มีสิ่งไหนเลยนอกเสียจากเสียงลมหายใจของเธอที่เข้าออกอย่างช้า ๆ และแผ่วเบา น้ำตาของความโศกเศร้าเอ่อล้นทุกครั้งยามที่เธอนึกถึงเรื่องเก่าๆ ขึ้นมา.....
ก่อก...ก่อก....เสียงเคาะประตูจากภายนอกห้องดังขึ้น
ฟ้าครับ....คุณยังอยู่ใช่ไหมครับ เสียงของชายคนหนึ่งเอ่ย
ค่ะ ฟ้าอยู่ค่ะ แล้วคุณไม่คิดจะไปไหนบ้างหรือคะ ฉันได้ยินเสียงคุณทุกวันเลย นี่ก็ผ่านมาเกือบสองเดือนแล้ว ฟ้าถามด้วยความฉงนในบุรุษปริศนาผู้นี้
ครับใช่ ผมอยู่ที่หน้าห้องของฟ้ามานานพอสมควรแล้ว แล้วคุณเล่า..พร้อมที่จะออกมาพบกับผมหรือยัง ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงที่ฟ้าฟังแล้วรู้สึกอบอุ่น
คือฟ้า...ฟ้าไม่แน่ใจในความรู้สึกตัวเอง ฟ้ายังรักเขาคนนั้น ฟ้าไม่สามารถลืมเขาได้ ขอเวลาให้ฟ้าตัดสินใจอีกจะได้ไหม แล้วฟ้าสัญญาว่าจะออกจากที่นี่เพื่อพบกับคุณ หญิงสาวน้ำตาเริ่มคลออีกครั้งยามพูดถึงคนรักเก่า
สิ่งที่ผมได้พูด ได้คุยกับฟ้าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ขอให้คุณเป็นคนคิด คนตัดสินใจด้วยตนเองเถิด ไม่มีใครที่จะบังคับชีวิตของใครได้หรอก ผมยินดีนะ และมีความสุขมากที่ได้คุยกับฟ้า ในเมื่อฟ้ายังตัดสินใจที่จะออกมาพบผมไม่ได้ ผมก็คงจะต้องไปแล้ว และสักวันหนึ่งคุณจะคิดได้ด้วยตัวเอง ลาก่อนครับ ชายหนุ่มเอ่ยคำร่ำลากับหญิงสาว
เดี๋ยว.....เดี๋ยวก่อนค่ะคุณ อย่าเพิ่งจากไปไหนเลยนะ ให้เวลาฟ้า ขอเวลาตัดใจกับอดีตที่เลวร้ายของตัวเองก่อนจะได้ไหม หญิงสาวพูดด้วยความกลัวที่จะเสียชายคนนี้ไป
.....ชายหนุ่ม
ไม่เอ่ยอะไรกลับมา เสียงทุกอย่างเงียบสนิทราวกับว่าคนที่อยู่หน้าห้องนั้นได้จากไปแล้ว ฟ้าเริ่มกระวนกระวายใจแต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร น้ำตาที่เป็นเพื่อนกับหญิงสาวมาตลอดนั้นได้ไหลออกมาทักทายกับแก้มสีชมพูระเรื่อทั้งสองข้างอีกครั้ง ตอนนี้บรรยากาศในห้องแคบ ๆ ของฟ้าเสมือนดังถูกสายฝนห่าใหญ่ที่พัดพาความเศร้าและความผิดหวังถาโถมเข้าใส่หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอเลยทีเดียว......
..............................................
คืนวันฝนตก.....
.....ความกลัว
เริ่มเข้ามาแทนที่ความโศกเศร้าภายในใจของเธอ ห้องมืดมิดแห่งนี้จะกลับเป็นห้องที่เงียบสนิทอีกครั้งถ้าชายหน้าห้องจากไป ผ่านมาเกือบสองเดือนที่เขามาคุย มาคอยปลอบโยน และให้กำลังใจกับฟ้าเสมอ แล้วจะเป็นอะไรไปเล่าที่เธอจะออกไปพบกับเขาไม่ได้ หรือเขาจะเป็นเจ้าชายในฝันตัวจริงของนางฟ้าที่ไร้ปีกคนนี้......
คุณคะ รอฟ้าก่อน ฟ้าตัดสินใจแล้วว่าฟ้าจะออกไปพบกับคุณ หญิงสาวร้องเรียกสุดเสียงพร้อมกับรีบมาที่ประตูบานเดียวของห้องที่อ้างว้างแห่งนี้
.....ฟ้าไข
กุญแจเพื่อปลดล็อคประตูห้องที่ปิดตายมาเนิ่นนานแห่งนี้ ห้องของหัวใจที่ไม่เคยมีผู้ใดจะย่างกรายเข้ามาได้ บัดนี้ถูกเปิดออกแล้ว สิ่งแรกที่เธอแลเห็นเป็นภาพของผู้ชาย และผู้หญิงหลายคนที่เดินไปมากันขวักไขว่ มีทั้งผู้เฒ่าผู้แก่ คนหนุ่มคนสาว มีเด็กเล็กวิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน บางคนหัวเราะ บางคนร้องไห้ ฟ้าทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ว่างตัวหนึ่ง พลางมองโลกที่มีชีวิตชีวาใบนี้ด้วยรอยยิ้มที่งดงามที่สุดที่เธอเคยปริปากมา สายฝนได้ตกโปรยลงมาอย่างช้าๆ หยดน้ำจากฟากฟ้าได้พัดพาสิ่งเลวร้ายในอดีตของเธอให้จางหายไป ถึงแม้วันนี้จะไม่มีเจ้าชายในฝันที่เธอตามหา มีเพียงผู้ชายธรรมดาทั่วไปเท่านั้น แต่มันก็ไม่แปลกแต่อย่างใด เพราะเธอเองก็เป็นแค่นางฟ้าเดินถนนคนหนึ่ง....เช่นกัน.....
...........................................
**เรื่องสั้นนี้เขียนขึ้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้หญิงคนหนึ่งและผู้หญิงอีกหลายๆคนบนโลกใบนี้
Create Date : 24 ตุลาคม 2549
Last Update : 9 เมษายน 2551 19:49:09 น.
16 comments
Counter : 1421 Pageviews.
Share
Tweet
ความรักสวยงามพอๆกับที่น่ากลัว
โดย: รัน IP: 202.29.54.64 วันที่: 24 ตุลาคม 2549 เวลา:18:48:53 น.
อ่านแล้วนึกถึงเพลงนี้เลย T-T
ชื่อเพลง/Title : เพื่อเธอ
อัลบัม/Album :
ศิลปิน/Artist : หิน เหล็ก ไฟ
เนื้อร้อง
เธอเหม่อลอยในความมืดมน
สับสนเสียใจเหลือเกิน
กรีดตัวเองไม่เจ็บเท่าใจ
ไร้คนสิ้นหนทาง ทุกอย่าง
จบเกมแล้วเธอพ่าย
อยากตายเพื่อหนึไป ไม่มีคำอธิบาย
แต่อยากตอกย้ำให้เธอรู้ว่า
คำปลอบโยนใดที่เธอต้องการ
แท้จริงอยู่ที่เธอ
อยากให้ใครมาเข้าใจ
สุดท้ายมีเพียงเธอ อ้อมกอด
โอบตัวเองเสียบ้าง
เนิ่นนานเท่าไร มากมายเท่าไร
ที่เธอนั้นมีแต่ให้
* แต่นี้.....จะหวังพึ่งใครไม่ได้อีก
ถูกแล้ว....ชีวิตดำเนินต่อไป
ความรัก...เก็บเหลือไว้ให้ตัวเองบ้าง
ชีวิตเธอมีไว้...เพื่อเธอ
ไม่อาจเป็นเธอคนเดิมเหมือนเก่า
แต่ขาดเขาเธอคงไม่ตาย
ยังมีความหมายและคุณค่า ทุกอย่าง
ยังไม่ลบลืมเลือน
เจ็บปวดยังฝังใจ แต่เธอจะก้าวไป
เพื่อชีวิตของเธอวันหน้า
(*)
ไม่อาจคาดหวังอะไร
ไม่มีใคร มีแต่เธอ...
(*)
ลองฟังดูนะคะ
//www.icygang.com/jukebox/media_file/Stone_metal_fire-puer_ter.wma
(=^.^=) ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอค่ะ
โดย: น้องเจ้าค่ะ (
blue mint
) วันที่: 24 ตุลาคม 2549 เวลา:20:02:54 น.
เป็นอุทาหรณ์สอนใจผู้หญิงหลาย ๆคนได้ดีเชียวค่ะ เข้าใจความรู้สึกของนู๋ฟ้าจัง
โดย: Nueng (
Nueng_Zaa
) วันที่: 24 ตุลาคม 2549 เวลา:20:50:40 น.
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะครับ เรื่องแบบนี้อาจจะไม่มีใครผิดใครถูก ต่างคนต่างต้องยอมรับมันให้ได้และดำรงอยู่ต่อไปเท่านั้นเอง^_^
โดย: เจ้ากอล์ฟ (
ChronoCross
) วันที่: 24 ตุลาคม 2549 เวลา:22:21:40 น.
ความรักที่สมหวัง เปรียบเหมือนน้ำทิพย์ชะโลมใจ ที่มีแรงขับเคลื่อน ให้พลังใจฮึกเฮิม ที่จะต่อสู้กับอุปสรรคทุกอย่างที่ขวางกั้น แต่เป็นเหมือนยาพิษยามพลาดหวัง ซึ่งอานุภาพของมันสามารถ ทำให้ดวงใจที่แกร่งแกร่งปานภูผา กลับอ่อนยวบไร้แรงผงาดไม่อาจสู้อีกต่อไป แม้เพียงแค่อุปสรรคเล็กน้อย แต่ถึงอย่างไร ความรักก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิต ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป คนที่มีสติเท่านั้น ที่จะสามารถกำกับความรักให้อยู่ในคอนโทรลได้ สามารถพิชิตความรักได้ ผู้ที่ฉลาด ย่อมรู้ว่า ความรักก็เหมือนกับผีเสื้อน้อย ที่มีสีสันสวยงาม ยามเมื่อเราพยายามจะไขว่คว้ามันมาเชยชม มันกลับบินหนีเราไป แต่เมื่อใดที่เรายืนนิ่ง มันกลับโผผินบินมาจับตัวเรา ฉะนั้น จงรัก แต่รักเพียงครึ่ง อย่าเทใจจนหมด ต้องเผื่อความผิดหวังไว้บ้าง
โดย: Niveta IP: 58.9.112.146 วันที่: 25 ตุลาคม 2549 เวลา:16:19:43 น.
ลึกซึ้ง...เข้าถึงอารมณ์....
อยากรู้จังว่า..เธอคนนั้น....รู้สึกอย่างไร
โดย: มด X IP: 58.8.22.127 วันที่: 25 ตุลาคม 2549 เวลา:19:35:53 น.
นี่ถ้าคุณกอล์ฟเขียนช่วงหน้าฝน คงมีคนอินมากมายกว่านี้แน่ๆ อิอิ
โดย:
YaM_NoT
วันที่: 25 ตุลาคม 2549 เวลา:20:22:25 น.
หายไปนานไม่ได้เข้ามาเลยค่ะ ช่วงนี้มีเรื่องเศร้าๆมากมาย มาเจอเรื่องนี้อีก บ่อน้ำตาแตก เหมือนกับมาตอกย้ำ แต่ยังไงก็จะสู้ต่อไปหวังว่าจะได้เจอคนดีๆกับเขาบ้าง แล้วจะแวะมาอีกนะคะ
โดย: Wind IP: 222.123.36.163 วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:3:00:49 น.
โอ้วมีคนแวะมาเยี่ยมมากมาย
**หนูแยม นี่ก็หน้าฝนแย่นะ ตกทุกวันเลย-.-
**คุณwind ขอให้สู้ต่อไปนะครับ อะไรที่ผ่านแล้วก็ให้ผ่านไป เหงาๆก็แวะมาที่นี่ได้บ่อยๆนะ
**คุณniveta อธิบายมาลึกซึ้งเชียว ขอบคุณครับ
โดย: เจ้ากอล์ฟ (
ChronoCross
) วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:4:26:31 น.
กลับมาแล้วนะครับคุณเจ้ากอล์ฟ
โดย: คนธรรมดา IP: 58.9.100.43 วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:10:53:12 น.
คนเราจะแกร่งได้มากขึ้นเมื่อก้าวผ่านความเจ็บปวด
เป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์นี้นะคะ
ถึงจะเจ็บยังไง คนฉลาดก็เรียนรู้ที่จะปรับตัวเองเพื่อให้อยู่สู้กับวันพรุ่งนี้ได้อยู่แล้วล่ะ
ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมองเห็นทางออกจากห้องมืด ช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง
โดย:
แร่ใยหิน
วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:14:19:55 น.
ตัดต่อเรื่องดี อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจผุ้หญิงมากขึ้น
โดย: ไข่เจียว IP: 58.9.121.43 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:2:10:25 น.
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันครับ
**โอมกลับมาแล้วพร้อมเรื่องใหม่ด้วยหรือเปล่ารออยู่นะ
โดย: เจ้ากอล์ฟ (
ChronoCross
) วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:15:19:11 น.
อ่านแล้วได้เรียนรู้ว่า .......
เวลาเดินตากฝนให้กางร่มด้วย เด๋วเปียก
โดย:
aus_aus
วันที่: 31 ตุลาคม 2549 เวลา:20:17:49 น.
อ่านแล้ว นึกถึงตัวเอง เคยนะ เคยเป็นแบบนี้มาก่อน โดนมากเลยค่ะ สุดท้ายเวลาจะคอยเป็นยารักษาแผลใจของเราเอง
**ถึงผู้ ญ ทุกคน**
อย่าเอาหัวใจไปผูกติด กับเท้าของใคร เมื่อเค้าเดินออกจากใจเราไปแล้ว เราจะเจ็บ!
โดย: kan IP: 58.10.128.41 วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:2:02:04 น.
ถูกต้องครับ คุณ kan อย่าไปยึดติด แต่บางครั้งมันอาจจะทำให้เราเหงา เราเศร้าบ้าง ก็เป็นแค่เพียงบางเวลาเท่านั้นล่ะครับ สู้ๆกันต่อไป
โดย: เจ้ากอล์ฟ (
ChronoCross
) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:11:12:09 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ChronoCross
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
blue mint
opleee
อาคุงกล่อง
ลมหนาวกับดาวเดือน
nadear_ku
Webmaster - BlogGang
[Add ChronoCross's blog to your web]
Links
คลิปวีดีโอต่างๆ
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
ฟังเพลง คลาสสิค เก่าแต่ไพเราะ
ข่าวสาร update ทันเหตุการณ์
สำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น
เวบวรรณกรรม
Love Story (สิรินดา)
Makeup is Magic
Scroe รู้ผลบอลแม่นยำทันที
เวบไซด์เกมอันดับ1ของเมืองไทย
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.