|
|
|
Did Michael do it?: The Untold Story Part VII
Part 7 Over the months
Over the months, lawyers for both sides were retained, demoted and ousted as they feuded over the best strategy to take. Rothman ceased being Chandlers lawyer in late August, when the Jackson camp filed extortion charges against the two. Both then hired high-priced criminal defense attorneys to represent them.. (Rothman retained Robert Shapiro, now O.J. Simpsons chief lawyer.) According to the diary kept by Rothmans former colleague, on August 26, before the extortion charges were filed, Chandler was heard to say Its my ass thats on the line and in danger of going to prison. The investigation into the extortion charges was superficial because, says a source, the police never took it that seriously. But a whole lot more could have been done. For example, as they had done with Jackson, the police could have sought warrants to search the homes and offices of Rothman and Chandler. And when both men, through their attorneys, declined to be interviewed by police, a grand jury could have been convened.
It was just a matter of time before someone like Jackson became a target. Hes rich, bizarre [and] hangs around with kids...
In mid-September, Larry Feldman, a civil attorney whod served as head of the Los Angeles Trial Lawyers Association, began representing Chandlers son and immediately took control of the situation. He filed a $30 million civil lawsuit against Jackson, which would prove to be the beginning of the end.
Once news of the suit spread, the wolves began lining up at the door. According to a member of Jacksons legal team, Feldman got dozens of letters from all kinds of people saying theyd been molested by Jackson. They went through all of them trying to find somebody, and they found zero.
With the possibility of criminal charges against Jackson now looming, Bert Fields brought in Howard Weitzman, a well-known criminal-defense lawyer with a string of high-profile clientsincluding John DeLorean, whose trail he won, and Kim Basinger, whose Boxing Helena contract dispute he lost. (Also, for a short time this June, Weitzman was O.J. Simpsons attorney.) Some predicted a problem between the two lawyers early on. There wasnt room for two strong attorneys used to running their own show.
From the day Weitzman joined Jacksons defense team, he was talking settlement, says Bonnie Ezkenazi, an attorney who worked for the defense. With Fields and Pellicano still in control of Jacksons defense, they adopted an aggressive strategy. They believed staunchly in Jacksons innocence and vowed to fight the charges in court. Pellicano began gathering evidence to use in the trial, which was scheduled for March 21, 1994. They had a very weak case, says Fields. We wanted to fight. Michael wanted to fight and go through a trial. We felt we could win.
Dissension within the Jackson camp accelerated on November 12, after Jacksons publicist announced at a press conference that the singer was canceling the remainder of his world tour to go into a drug-rehabilitation program to treat his addiction to painkillers. Fields later told reporters that Jackson was barely able to function adequately on an intellectual level. Others in Jacksons camp felt it was a mistake to portray the singer as incompetent. It was important, Fields says, to tell the truth. [Larry] Feldman and the press took the position that Michael was trying to hide and that it was all a scam. But it wasnt.
On November 23, the friction peaked. Based on information he says he got from Weitzman, Fields told a courtroom full of reporters that a criminal indictment against Jackson seemed imminent. Fields had a reason for making the statement: He was trying to delay the boys civil suit by establishing that there was an impending criminal case that should be tried first. Outside the courtroom, reporters asked why Fields had made the announcement, to which Weitzman replied essentially that Fields misspoke himself. The comment infuriated Fields, because it wasnt true, he says. It was just an outrage. I was very upset with Howard. Fields sent a letter of resignation to Jackson the following week.
There was this vast group of people all wanting to do a different thing, and it was like moving through molasses to get a decision, says Fields. It was a nightmare, and I wanted to get the hell out of it. Pellicano, who had received his share of flak for his aggressive manner, resigned at the same time.
With Fields and Pellicano gone, Weitzman brought in Johnnie Cochran Jr., a well-known civil attorney who is now helping defend O.J. Simpson. And John Branca, whom Fields had replaced as Jacksons general counsel in 1990, was back on board. In late 1993, as DAs in both Santa Barbara and Los Angeles counties convened grand juries to assess whether criminal charges should be filed against Jackson, the defense strategy changed course and talk of settling the civil case began in earnest, even though his new team also believed in Jacksons innocence.
Why would Jacksons side agree to settle out of court, given his claims of innocence and the questionable evidence against him? His attorneys apparently decided there were many factors that argued against taking the case to civil court. Among them was the fact that Jacksons emotional fragility would be tested by the oppressive media coverage that would likely plague the singer day after day during a trial that could last as long as six months. Politics and racial issues had also seeped into legal proceedingsparticularly in Los Angeles, which was still recovering from the Rodney King ordealand the defense feared that a court of law could not be counted on to deliver justice. Then, too, there was the jury mix to consider. As one attorney says, They figured that Hispanics might resent [Jackson] for his money, blacks might resent him for trying to be white, and whites would have trouble getting around the molestation issue. In Resnicks opinion, The hysteria is so great and the stigma [of child molestation] is so strong, there is no defenseagainst it.
Jacksons lawyers also worried about what might happen if a criminal trial followed, particularly in Santa Barbara, which is a largely white, conservative, middle-to-upper-class community. Any way the defense looked at it, a civil trial seemed too big a gamble. By meeting the terms of a civil settlement, sources say, the lawyers figured they could forestall a criminal trial through a tacit understanding that Chandler would agree to make his son unavailable to testify.
Part 7 Over the months (คคห 6) - คุณ P.S.T.
ตลอดระยะเวลาหลายเดือน เหล่าทนายความของทั้งสองฝ่ายมีทั้งที่ยังถูกจ้างต่อ ถูกลดขั้น และถูกไล่ออก เพราะพวกเขาต่างต่อสู้กันด้วยกลยุทธ์ที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ รอธแมนยุติการเป็นทนายความให้กับแชนดเลอร์ในปลายเดือนสิงหาคม เมื่อฝ่ายของไมเคิลยื่นฟ้องคดีรีดไถทรัพย์ต่อบุคคลทั้งสอง ในภายหลัง ทั้งคู่ได้จ้างทนายความนักต่อสู้คดีอาญาค่าตัวสูงมาเป็นตัวแทนให้กับพวกเขา (รอธแมนได้ว่าจ้างโรเบิร์ต เชพิโร (Robert Shapiro) ซึ่งเป็นหัวหน้าทนายความของโอ. เจ. ซิมสันอยู่ในขณะนี้) ตามบันทึกที่เก็บรักษาไว้โดยอดีตเพื่อนร่วมงานของรอธแมน บันทึกของวันที่ 26 สิงหาคมระบุไว้ว่า ก่อนหน้าที่จะมีการยื่นฟ้องคดีรีดไถทรัพย์ มีคนได้ยินแชนดเลอร์พูดว่า ผมคือ คนที่ยื่นขาเข้าไปเสี่ยงกับคุกนะ แหล่งข่าวคนหนึ่งกล่าวว่า การสืบสวนเกี่ยวกับคดีรีดไถทรัพย์นี้ ไม่ได้มีความสำคัญมากมายนัก เพราะ ตำรวจไม่เคยทำการสืบสวนเรื่องแบบนี้อย่างจริงจัง แต่ก็อาจจะมีสิ่งอื่น ๆ มากกว่านี้เกิดขึ้นก็ได้ เช่น เจ้าหน้าที่ตำรวจอาจจะออกหมายค้นเพื่อเข้าตรวจค้นบ้านและสำนักงานของรอธแมนและแชนดเลอร์ เช่นเดียวกับที่เคยทำกับไมเคิลมาแล้ว และในขณะที่ ชายทั้งสองตอบปฏิเสธการให้การกับตำรวจ ผ่านทางทนายความของพวกเขา พวกคณะลูกขุนอาจจะทำการประชุมพิจารณาหลักฐานกันไปแล้วก็ได้
มันไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจเลย ที่คนอย่างไมเคิลจะกลายเป็นเป้าของเรื่องนี้ เขาร่ำรวย ทำตัวแปลกประหลาด (และ) ชอบเล่นกับเด็ก ๆ
ในช่วงกลางเดือนกันยายน ลาร์รี่ เฟลด์แมน (Larry Feldman) ทนายความคดีแพ่ง ซึ่งดำรงตำแหน่งหัวหน้าของสมาคมนักกฏหมายพิจารณาคดีแห่ง Los Angeles เริ่มเป็นตัวแทนว่าความให้กับลูกชายของแชนดเลอร์ และเริ่มควบคุมสถานการณ์ในทันที เขายื่นฟ้องคดีแพ่งเป็นจำนวนเงิน $30 ล้านต่อไมเคิล ซึ่งเป็นการพิสูจน์ให้เห็นถึงจุดเริ่มต้นของจุดจบ
ทันทีที่ข่าวเกี่ยวกับคดีความนี้ได้แพร่ออกไป บรรดาหมาป่าผู้หิวกระหายก็เริ่มมาตั้งแถวรอกันที่หน้าประตู ตามที่สมาชิกท่านหนึ่งของทีมฝ่ายกฏหมายขอไมเคิลได้กล่าวไว้ เฟลด์แมนได้รับจดหมายจำนวนมาก จากบรรดาผู้คนที่อ้างว่าถูกแจ๊คสันกระทำชำเรา พวกเขาตามค้นหาผู้คนเหล่านี้ พยายามที่จะหาใครสักคน และก็พบแค่เพียงความว่างเปล่า
เมื่อมีสัญญาณของความเป็นไปได้ที่จะมีการยื่นฟ้องคดีอาญาต่อไมเคิล แจ๊คสัน เบิร์ธ ฟิลดส์ (ทนายความของไมเคิล) ได้ดึงตัวโฮวาร์ด เวียทซ์แมน (Howard Weitzman) ทนายความนักต่อสู้คดีอาญาผู้มีชื่อเสียง เจ้าของคดีต่าง ๆ ที่ลูกความเป็นที่รู้จักกันดี ซึ่งรวมถึง จอห์น เดอลอรีน ซึ่งเขาชนะคดีในคราวนั้น และคิม บาซิงเจอร์ ซึ่งแพ้คดีเกี่ยวกับสัญญาภาพยนตร์เรื่อง Boxing Helena (นอกจากนี้ เวียทซ์แมนยังเป็นทนายความให้กับโอ. เจ. ซิมสันในเดือนมิถุนายน เป็นระยะเวลาสั้น ๆ อีกด้วย) หลายคนคาดการณ์ว่าจะต้องเกิดปัญหาขึ้นระหว่างทนายความทั้งสองในไม่ช้า เพราะเป็นไปได้ยากที่ทนายความผู้แข็งกร้าวสองคนจะทำงานร่วมกัน
จากวันแรกที่เวียทซ์แมนเข้ามาร่วมทีมต่อสู้คดีของไมเคิล เขาก็เริ่มพูดถึงการระงับข้อพิพาท บอนนี่ เอซเกอนาซี (Bonnie Ezkenazi) ทนายความซึ่งทำงานให้กับการต่อสู้คดีนี้กล่าว ฟิลดส์และเพลลิคาโน ใช้กลยุทธ์การต่อสู้แบบเชิงรุกเพื่อต่อสู้คดีของไมเคิล พวกเขาเชื่อมั่นมาก ว่าไมเคิลเป็นผู้บริสุทธิ์ และตั้งปณิธานไว้ว่าจะต่อสู้คดีในศาลให้ได้ เพลลิคาโนเริ่มรวบรวมหลักฐานเพื่อใช้ในการพิจารณาคดี ซึ่งถูกกำหนดให้มีขึ้นในวันที่ 21 มีนาคม ปี 1994 พวกเขามีคดีที่อ่อนมาก ฟิลดส์กล่าว พวกเราต้องการจะต่อสู้ ไมเคิลต้องการสู้และชนะการพิจารณาคดีให้ได้ พวกเราต่างรู้สึกว่าเราจะต้องชนะ
ความขัดแย้งภายในทีมของไมเคิลเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ในวันที่ 12 พฤศจิกายน หลังจากที่เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของไมเคิลประกาศในงานแถลงข่าวต่อสื่อมวลชนว่า นักร้องดังได้ทำการยกเลิกรายการทัวร์คอนเสิร์ตที่เหลือทั้งหมดของเขา เพื่อเข้ารับการรักษา จากอาการติดยาแก้ปวดในโครงการฟื้นฟูอาการผู้ติดยา ฟิลดส์ได้กล่าวกับบรรดาสื่อมวลชนในภายหลังว่า ไมเคิล แทบจะไม่สามารถกระทำการใด ๆ ด้วยระดับสติปัญญาปกติ การกล่าวเช่นนี้ ทำให้คนอื่น ๆ ในทีมของไมเคิลรู้สึกว่ามันเป็นความผิดพลาดที่แสดงภาพของนักร้องดัง ว่าเป็นบุคคลที่ไร้ความสามารถเช่นนั้น ฟิลดส์กล่าวว่า มันจำเป็นที่จะต้องพูดความจริง มิฉะนั้น (ลาร์รี่) เฟลด์แมนและพวกสื่อต่าง ๆ ก็จะเล่นงานไมเคิลว่าเขาพยายามหลบหนี และเราก็จะตกหลุมพรางของพวกเขา แต่มันจะไม่เกิดขึ้น
ในวันที่ 23 พฤศจิกายน ความแตกร้าวได้มาถึงจุดสูงสุด จากข้อมูลที่เขาอ้างว่าได้รับจากเวียทซ์แมน (Weitzman) ฟิลด์กล่าวในห้องพิจารณาคดีที่เต็มไปด้วยสื่อมวลชนว่า ใกล้จะมีการฟ้องร้องคดีอาญาต่อไมเคิลแล้ว ทำให้ฟิลดส์ทีความจำเป็นที่จะต้องประกาศว่า: เขาพยายามจะเลื่อนคดีแพ่งของเด็กชายออกไป ด้วยการตั้งประเด็นว่ายังมีคดีอาญาที่จวนเจียนจะเกิดขึ้นซึ่งควรทำการพิจารณาก่อน เมื่อออกจากห้องพิจารณาคดี บรรดานักข่าวต่างพากันตั้งคำถามว่า เพราะเหตุใดฟิลด์จึงประกาศออกไปเช่นนั้น เวียทซ์แมนตอบอย่างหนักแน่นว่า ฟิลดส์นั้น พูดพล่อย ๆ ออกมาเอง คำวิจารณ์ดังกล่าวทำให้ฟิลดส์โกรธมาก เพราะว่ามันไม่เป็นความจริง เขากล่าวว่า มันเป็นแค่ความโมโหเดือดดาลเท่านั้น ผมเสียอารมณ์กับโฮวาร์ดมาก ฟิลดส์ส่งจดหมายลาออกต่อไมคิลในสัปดาห์ถัดมา
ในการทำงานร่วมกันเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ เช่นนี้ ต่างคนต่างอยากทำในสิ่งที่แตกต่างกัน และมันก็ดำเนินไปอย่างเชื่องช้า ราวกับการเคลื่อนที่ผ่านน้ำเชื่อมหนืด ๆ กว่าจะได้ข้อตัดสินสักข้อ ฟิลดส์กล่าว มันเป็นฝันร้าย และผมต้องการจะออกจากนรกนี้เสียที เพลลิคาโน ซึ่งก็เจอลูกหลงเข้าด้วยเหมือนกันเนื่องจากนิสัยที่ก้าวร้าวของเขา ได้ตัดสินใจลาออกในเวลาเดียวกัน
เมื่อฟิลดส์และเพลลิคาโนจากไปแล้ว เวียทซ์แมนดึงตัวจอห์นนี่ โคชราน จูเนียร์ (Johnnie Cochran Jr.) ทนายความคดีแพ่งชื่อดัง ผู้ซึ่งกำลังช่วยต่อสู้คดีให้กับโอ. เจ. ซิมสันและจอห์น บรานกา บุคคลซึ่งถูกฟิลดส์เข้ามาแทนที่ในตำแหน่งที่ปรึกษาทั่วไปของแจ๊คสันในปี 1990 ได้กลับเข้ามาร่วมคณะอีกครั้ง ในช่วงปลายปี 1993 เมื่อกรมการปกครอง (DA) ทั้งในเขต ซานตา บาบารา (Santa Barbara) และ ลอสแองเจอลิส (Los Angeles) ได้เรียกประชุมคณะลูกขุนเพื่อพิจารณาและประเมินว่าการฟ้องร้องคดีอาญาต่อไมเคิลนั้นเป็นสิ่งสมควรหรือไม่ กลยุทธ์การต่อสู้ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป และเริ่มมีการพูดถึงการรอมชอมระงับข้อพิพาทในคดีแพ่งกันอย่างจริงจัง ถึงแม้ว่าทีมใหม่ของเขาจะยังเชื่อในความบริสุทธิ์ของไมเคิลก็ตาม
เพราะเหตุใดฝ่ายของไมเคิลจึงตกลงที่จะยอมความกันนอกศาล ในเมื่อเขาอ้างถึงความบริสุทธิ์ของเขาและหลักฐานต่าง ๆ ที่ใช้ฟ้องร้องเขานั้นก็ล้วนแต่น่าสงสัย เหล่าทนายความของเขาตัดสินใจว่า มีหลายปัจจัยที่ทำให้เกิดการถกเถียงเรื่องการนำคดีขึ้นศาลแพ่ง ปัจจัยหนึ่งในนั้น คือข้อเท็จจริงที่ว่า ไมเคิลจะต้องถูกทดสอบความอ่อนแอทางอารมณ์ของเขาโดยข่าวที่น่าห่อเหี่ยวใจจากบรรดาสื่อทั้งหลาย ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเข้ามารบกวนนักร้องดังทุกวัน ตลอดระยะเวลาการพิจารณาคดีซึ่งอาจยาวนานถึงหกเดือน นอกจากนี้ อาจมีประเด็นทางการเมืองและสีผิวแทรกซึมเข้ามาในกระบวนการทางกฏหมายด้วย โดยเฉพาะในลอสแองเจอลิส ซึ่งยังอยู่ในช่วงฟื้นตัวจากการพิจารณาคดีของ ร็อดนีย์ คิง (Rodney King) และการต่อสู้คดีครั้งนี้ยังเป็นที่น่าหวาดหวั่นว่า ศาลแห่งกฏหมายอาจจะไม่สามารถเชื่อใจได้ว่าจะให้ความยุติธรรมจริง นอกจากนี้ยังมีความกังวลในแง่ของเชื้อชาติของคณะลูกขุนด้วย เช่นที่ทนายความคนหนึ่งกล่าวว่า พวกเขาพบว่า พวกคนละตินอเมริกาอาจไม่พอใจ (ไมเคิล) ในเรื่องเงินของเขา พวกคนดำอาจไม่พอใจที่เขาพยายามเปลี่ยนสีผิวเป็นสีขาว และพวกคนขาวเองก็อาจจะมีปัญหากับการเข้ามายุ่งเกี่ยวในคดีกระทำชำเรา ในความเห็นของเรสนิค โรคฮิสทีเรียนั้นเป็นเรื่องใหญ่มากและการถูกตราหน้า (ในเรื่องการกระทำชำเราเด็ก) นั้นก็รุนแรงเหลือเกิน ไม่มีการต่อสู้ใด ๆ ต่อเรื่องนี้
นอกจากนี้ บรรดาทนายความของไมเคิลยังเป็นกังวลอีกด้วยว่า อะไรจะเกิดขึ้นหากมีคดีอาญาตามมา โดยเฉพาะในซานตา บาบาร่า (Santa Barbara) ซึ่งคนส่วนใหญ่เป็นคนผิวขาว หัวโบราณ และอยู่ในสังคมชนชั้นกลางถึงชั้นสูง ไม่ว่าจะมองในแง่มุมใด การต่อสู้ในคดีแพ่งก็ดูเหมือนจะเป็นการเสี่ยงที่มากเกินไป แหล่งข่าวกล่าวว่า ในการประชุมหารือเพื่อยอมความในคดีแพ่งนั้น เหล่าทนายความพบว่าพวกเขาสามารถยับยั้งคดีอาญาได้โดยการตกลงให้เป็นที่เข้าใจกันกับแชนดเลอร์ว่า ลูกชายของเขาจะต้องไม่เกี่ยวข้องกับการเป็นพยานให้การในศาล
ขอขอบคุณ ทีมแปลไมเคิลคลับ
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8298463/C8298463.html
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8343178/C8343178.html
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552 | | |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2552 22:31:34 น. |
| Counter : 499 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
Did Michael do it?: The Untold Story Part VI
Part 6 When asked by Jacksons attorney
When asked by Jacksons attorney where he had gotten his impressions, Williams replied: Just what Ive been hearing in the media and what Ive experienced with my own eyes.
Okay. Thats the point. You experienced nothing with your own eyes, did you?
Thats right, nothing.
(The guards lawsuit, filed in March 1994, was still pending as this article went to press.)
[NOTE: The case was thrown out of court in July 1995.]
Next came the maid. On December 15, Hard Copy presented The Bedroom Maids Painful Secret. Blanca Francia told Dimond and other reporters that she had seen a naked Jackson taking showers and Jacuzzi baths with young boys. She also told Dimond that she had witnessed her own son in compromising positions with Jacksonan allegation that the grand juries apparently never found credible.
A copy of Francias sworn testimony reveals that Hard Copy paid her $20,000, and had Dimond checked out the womans claims, she would have found them to be false. Under deposition by a Jackson attorney, Francia admitted she had never actually see Jackson shower with anyone nor had she seen him naked with boys in his Jacuzzi. They always had their swimming trunks on, she acknowledged.
The coverage, says Michael Levine, a Jackson press representative, followed a proctologists view of the world. Hard Copy was loathsome. The vicious and vile treatment of this man in the media was for selfish reasons. [Even] if you have never bought a Michael Jackson record in your life, you should be very concerned. Society is built on very few pillars. One of them is truth. When you abandon that, its a slippery slope.
The investigation of Jackson, which by October 1993 would grow to involve at least twelve detectives from Santa Barbara and Los Angeles counties, was instigated in part by the perceptions of one psychiatrist, Mathis Abrams, who had no particular expertise in child sexual abuse. Abrams, the DCS caseworkers report noted, feels the child is telling the truth. In an era of widespread and often false claims of child molestation, police and prosecutors have come to give great weight to the testimony of psychiatrists, therapists and social workers.
Police seized Jacksons telephone books during the raid on his residences in August and questioned close to thirty children and their families. Some, such as Brett Barnes and Wade Robson, said they had shared Jacksons bed, but like all the others, they gave the same responseJackson had done nothing wrong. The evidence was very good for us, says an attorney who worked on Jacksons defense. The other side had nothing but a big mouth.
Despite the scant evidence supporting their belief that Jackson was guilty, the police stepped up their efforts. Two officers flew to the Philippines to try to nail down the Quindoys hand in the pants story, but apparently decided it lacked credibility. The police also employed aggressive investigative techniquesincluding allegedly telling liesto push the children into making accusations against Jackson. According to several parents who complained to Bert Fields, officers told them unequivocally that their children had been molested, even though the children denied to their parents that anything bad had happened. The police, Fields complained in a letter to Los Angeles Police Chief Willie Williams, have also frightened youngsters with outrageous lies, such as We have nude photos of you. There are, of course, no such photos. One officer, Federico Sicard, told attorney Michael Freeman that he had lied to the children hed interviewed and told them that he himself had been molested as a child, says Freeman. Sicard did not respond to requests for an interview for this article.
All along, June Chandler Schwartz rejected the charges Chandler was making against Jacksonuntil a meeting with police in late August 1993. Officers Sicard and Rosibel Ferrufino made a statement that began to change her mind. [The officers] admitted they only had one boy, says Freeman, who attended the meeting, but they said, Were convinced Michael Jackson molested this boy because he fits the classic profile of a pedophile perfectly.
Theres no such thing as a classic profile. They made a completely foolish and illogical error, says Dr. Ralph Underwager, a Minneapolis psychiatrist who has treated pedophiles and victims of incest since 1953. Jackson, he believes, got nailed because of misconceptions like these that have been allowed to parade as fact in an era of hysteria. In truth, as a U.S. Department of Health and Human Services study shows, many child-abuse allegations48 percent of those filed in 1990 proved to be unfounded.
It was just a matter of time before someone like Jackson became a target, says Phillip Resnick. Hes rich, bizarre, hangs around with kids and there is a fragility to him. The atmosphere is such that an accusation must mean it happened.
The seeds of settlement were already being sown as the police investigation continued in both counties through the fall of 1993. And a behind-the-scenes battle among Jacksons lawyers for control of the case, which would ultimately alter the course the defense would take, had begun.
By then, June Chandler Schwartz and Dave Schwartz had united with Evan Chandler against Jackson. The boys mother, say several sources, feared what Chandler and Rothman might do if she didnt side with them. She worried that they would try to advance a charge against her of parental neglect for allowing her son to have sleepovers with Jackson. Her attorney, Michael Freeman, in turn, resigned in disgust, saying later that the whole thing was such a mess. I felt uncomfortable with Evan. He isnt a genuine person, and I sensed he wasnt playing things straight.
Part 6 When asked by Jacksons attorney (คคห 5) - - - แปลโดย Snow Crystal
เมื่อวิลเลี่ยมส์ถูกทนายของไมเคิลถามว่าทำไมเขาถึงคิดเช่นนั้น เขาตอบว่า ผมได้ยินมาจากสื่อและจากสิ่งที่ผมเห็นกับตา
ตกลง ประเด็นก็คือ คุณไม่เห็นอะไรด้วยตาตัวเองเลยใช่ไหม
ใช่ครับ ผมไม่เคยเห็นอะไรเลย
(คำฟ้องร้องของพนักงานรักษาความปลอดภัยถูกนำส่งศาลในเดือนมีนาคม 1994 และยังคงไม่ได้รับการพิจารณาในขณะที่บทความนี้ถูกตีพิมพ์)
(โน๊ต: ศาลสั่งยกฟ้องคดีนี้ในเดือนมิถุนายน 1995)
ต่อมาถึงคราวของแม่บ้าน ในวันที่ 15 ธันวาคม รายการฮาร์ด ก๊อปปี้ได้เสนอข่าว ความลับอันน่าเจ็บปวดของแม่บ้าน (The Bedroom Maids Painful Secret) บรังก้า ฟรานเซีย (Blanca Francia) บอกไดม่อน (Dimond) และผู้สื่อข่าวคนอื่นๆว่า เธอเห็นไมเคิลเปลือยกายอาบน้ำและอยู่ในอ่างจากุซซี่กับเด็กผู้ชาย เธอยังบอกไดม่อนว่าเธอเห็นลูกชายของเธอกำลังมีเซ็กซ์กับไมเคิล ซึ่งเป็นข้อกล่าวหาที่ลูกขุนคณะใหญ่ไม่เคยเห็นว่าน่าเชื่อถือเลย
สำเนาคำให้การภายใต้การสาบานของฟรานเซีย เปิดเผยว่า ฮาร์ด ก็อปปี้จ่ายเงินเธอ 20,000 เหรียญ และถ้าไดม่อนได้ตรวจสอบข้อกล่าวหาของฟรานเซีย เธอก็จะพบว่าข้อกล่าวหานั้นเป็นเท็จ จากการไต่สวนโดยทนายของไมเคิล ฟรานเซียยอมรับว่าเธอไม่เคยเห็นไมเคิล อาบน้ำกับใครและไม่เคยเห็นเขาเปลือยกายอยู่ในอ่างจากุซซี่กับเด็กผู้ชาย เธอยอมรับด้วยว่าพวกเขาจะสวมกางเกงว่ายน้ำทุกครั้ง
ไมเคิล เลอวีน (Michael Levine) โฆษกของไมเคิล กล่าวว่า การรายงานข่าวของฮาร์ดก็อปปี้นั้น น่ารังเกียจ การที่สื่อปฏิบัติต่อไมเคิล แจ๊คสันอย่างเลวร้ายนั้น ก็เพียงเพราะความเห็นแก่ตัวของสื่อเอง และถึงแม้ว่าในชีวิตของคุณ จะไม่เคยซื้ออัลบั้มเพลงของไมเคิล แจ๊กสันเลยสักครั้ง แต่คุณก็ควรจะใช้ความตระหนักให้มาก สังคมของเรานั้นถูกค้ำจุนด้วยเสาหลักเพียงไม่กี่ต้น และหนึ่งในนั้นคือ ความสัตย์จริง เมื่อใดก็ตามที่คุณละเลยมัน สังคมก็จะเริ่มพังครืน
ภายในเดือนตุลาคม 1993 เจ้าหน้าที่สืบสวนอย่างน้อย12 คนจากเขตซานตา บาร์บาร่าและลอสแองเจอลิสได้ร่วมกันทำคดีของไมเคิล โดยมูลเหตุส่วนหนึ่งนั้น มีที่มาจากความเข้าใจของจิตแพทย์เพียงคนเดียว คือดร.มาธิส อาบรามส์ ผู้ซึ่งไม่มีความเชี่ยวชาญ ในกรณีการล่วงละเมิดทางเพศในเด็ก รายงานของ เจ้าหน้าที่จากแผนกสงเคราะห์เยาวชนชี้ให้เห็นว่า อาบรามส์ รู้สึกว่าเด็กพูดความจริง ในช่วงเวลา ที่มีการกล่าวหาในกรณีลวนลามเด็กทางเพศอย่างกว้างขวาง ซึ่งโดยมากจะเป็นการแจ้งความเท็จ ตำรวจและอัยการจะให้น้ำหนักความน่าเชื่อถือ กับคำให้การของจิตแพทย์ นักบำบัดและนักสังคมสงเคราะห์
ตำรวจได้ยึดสมุดโทรศัพท์ของไมเคิลไว้เมื่อครั้งที่เข้าค้นบ้านพักของเขาในเดือนสิงหาคม และได้สอบปากคำเด็กและครอบครัวเกือบ 30 ราย เด็กบางราย เช่น แบร็ท บาร์เนสและเวด ร็อบสัน (Brett Barnes and Wade Robson) เปิดเผยว่าพวกเขาเคยนอนบนเตียงกับไมเคิล แต่ก็เหมือนกับเด็กคนอื่นๆซึ่งตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ไมเคิลไม่เคยทำอะไรไม่ดีกับพวกเขา หลักฐานต่าง ๆ เป็นผลดีต่อฝ่ายเรามาก ทนายที่ทำงานให้กับไมเคิลกล่าว อีกฝ่ายไม่มีหลักฐานอะไรเลย นอกจากคำพูดของพวกปากสว่าง
ถึงแม้ว่าจะมีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะสนับสนุนว่าไมเคิลมีความผิด แต่ตำรวจก็ไม่ลดละความพยายาม ตำรวจสองนายเดินทางไปยังประเทศฟิลิปปินส์เพื่อสรุปเรื่อง มือใต้กางเกงของสามีภรรยาควินดอยส์ แต่เห็นได้ชัดว่าตำรวจก็ตัดสินใจว่าเรื่องนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือ นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจยังใช้เทคนิคการไต่สวนที่รุนแรงก้าวร้าว รวมถึงการพูดโกหกเพื่อขู่ให้เด็ก ๆ กล่าวหาไมเคิล ตามคำบอกเล่าของพ่อแม่หลายคนที่มาร้องเรียนกับเบิร์ท ฟิลด์ เจ้าหน้าที่ตำรวจบอกกับพ่อแม่เด็กว่าเด็ก ๆ ถูกไมเคิลลวนลามอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงแม้ว่าเด็กๆเหล่านั้นจะบอกว่าไม่มีเหตุการณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น ฟิลด์ได้เขียนจดหมายร้องเรียนถึงวิลลี่ วิลเลี่ยม ผู้บัญชาการตำรวจนครลอสแองเจอลิส (Los Angeles Police Chief Willie Williams) เขาเขียนว่า ตำรวจทำให้เด็ก ๆ ตกใจกลัวด้วยการโกหกคำโต เช่น ตำรวจมีรูปเปลือยของหนูนะ ซึ่งแน่นอนว่ารูปพวกนั้นไม่มีอยู่จริง ทนายไมเคิล ฟรีแมน กล่าวว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจ แฟเดริโก้ ซีคาร์ด (Federico Sicard) ได้บอกกับเขาว่า ตัวเขาเองเคยโกหกเด็ก ๆ ที่เขาทำการไต่สวนโดยการบอกกับพวกเขา ว่าเขาเองก็เคยถูกลวนลามเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก และซีคาร์ดปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ลงบทความนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ ปฏิเสธข้อกล่าวหาที่แชนดเลอร์ ฟ้องร้องไมเคิล จนกระทั่งเธอได้พบกับตำรวจเมื่อปลายเดือนสิงหาคม 1993 เจ้าหน้าที่ซีคาร์ดและเจ้าหน้าที่โรซีเบล เฟอร์รูฟีโน่ ได้พูดคำพูดประโยคหนึ่งซึ่งทำให้เธอเริ่มเปลี่ยนใจ ตำรวจยอมรับว่ามีเด็กเพียงคนเดียวที่เป็นผู้เสียหายในคดี ฟรีแมนซึ่งอยู่ในเหตุการณ์กล่าว แต่พวกเขาว่า เราเชื่อว่าไมเคิลลวนลามเด็กคนนี้จริงเพราะไมเคิลมีพฤติกรรมที่เหมือนกับพวกที่ชอบมีเซ็กซ์กับเด็ก
ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ารูปแบบพฤติกรรมของพวกที่ชอบมีเซ็กซ์กับเด็กหรอก พวกตำรวจทำผิดพลาดอย่างโง่เง่าที่สุดและไม่สมเหตุสมผลเลย ด็อกเตอร์ ราล์ฟ อันเดอร์เวเกอร์ (Dr. Ralph Underwager) จิตแพทย์แห่งมินิอาโพลิซ (Minneapolis psychiatrist) ผู้ซึ่งทำการบำบัดพวกชอบร่วมเพศกับเด็กและเหยื่อของการร่วมเพศกับคนในครอบครัวตั้งแต่ปี 1953 กล่าว เขาเชื่อว่าไมเคิล ถูกปรักปรำ เพราะ ความเชื่อที่ผิด ๆ แบบนี้ถูกเชื่อว่าเป็นความจริง ในยุคของสังคมที่แสนวุ่นวายสับสน ข้อเท็จจริงก็คือผลการศึกษาโดยกรมสุขภาพและสังคมสงเคราะห์พบว่า 48 เปอร์เซ็นต์ของการฟ้องร้องคดีล่วงละเมิดทางเพศเด็กในปี1990 ไม่มีมูลความจริง
มันเป็นแค่เรื่องของช่วงเวลาเท่านั้น ในการที่คนอย่างไมเคิลตกเป็นเป้า ฟิลลิป เรสนิค (Phillip Resnick ) กล่าว เขาเป็นคนรวย ทำตัวแปลกประหลาดและชอบเล่นกับเด็ก ๆ นั่นเป็นจุดอ่อนของเขา สภาพการณ์เช่นนี้ทำให้คนเชื่อว่าข้อกล่าวหานี้เป็นความจริง
สัญญาณของการประนีประนอมยอมความเริ่มมีขึ้น ในขณะที่ตำรวจจากทั้งสองเขตดำเนินการสืบสวนสอบสวนตลอดช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี 1993 และการทะเลาะเบาะแว้งเบื้องหลังฉากของทนายฝ่ายไมเคิลเพื่อแย่งกันเข้าควบคุมคดีได้เริ่มขึ้น ซึ่งในที่สุดได้เปลี่ยนวิถีทางที่ทนายฝ่ายจำเลยใช้ต่อสู้คดี
หลังจากนั้น จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ และเดฟ ชวาทซ์ได้ร่วมมือกับ อีวาน แชนดเลอร์ เพื่อทำการฟ้องร้องแจ็กสัน แหล่งข่าวกล่าวว่าจูนกลัวสิ่งที่แชนดเลอร์และรอธแมนอาจจะทำ หากเธอไม่ให้ความร่วมมือ เธอกังวลว่าพวกเขาจะฟ้องร้องข้อหาละเลยหน้าที่ของพ่อแม่ที่ให้ลูกชายไปนอนค้างคืนกับไมเคิล ต่อมาทนายของเธอ ไมเคิล ฟรีแมน ขอถอนตัวด้วยความรู้สึกสะอิดสะเอียด เขากล่าวว่า เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเหลวไหล ผมรู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่กับ อีวาน เขาไม่ใช่คนจริงใจ และผมรับรู้ได้ว่าเขาไม่ได้เล่นอย่างตรงไปตรงมา
ขอบคุณ ทีมแปลไมเคิลคลับค่ะ....
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8298463/C8298463.html
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8343178/C8343178.html
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552 | | |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2552 22:20:07 น. |
| Counter : 415 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Did Michael do it?: The Untold Story Part V
Part 5 Because of sodium Amytals potential side effects (คคห 4)
Because of sodium Amytals potential side effects, some doctors will administer it only in a hospital. I would never want to use a drug that tampers with a persons unconscious unless there was no other drug available, says Gottlieb. And I would not use it without resuscitating equipment, in case of allergic reaction, and only with an M.D. anesthesiologist present.
Chandler, it seems, did not follow these guidelines. He had the procedure performed on his son in his office, and he relied on the dental anesthesiologist Mark Torbiner for expertise. (It was Torbiner whod introduced Chandler and Rothman in 1991, when Rothman needed dental work.)
The nature of Torbiners practice appears to have made it highly successful. He boasts that he has $100 a month overhead and $40,000 a month income, says Nylla Jones, a former patient of his. Torbiner doesnt have an office for seeing patients; rather, he travels to various dental offices around the city, where he administers anesthesia during procedures.
This magazine has learned that the U.S. Drug Enforcement Administration is probing another aspect of Torbiners business practices: He makes housecalls to administer drugsmostly morphine and Demerolnot only postoperatively to his dental patients but also, it seems, to those suffering pain whose source has nothing to do with dental work. He arrives at the homes of his clientssome of them celebritiescarrying a kind of fishing-tackle box that contains drugs and syringes. At one time, the license plate on his Jaguar read SLPYDOC. According to Jones, Torbiner charges $350 for a basic ten-to-twenty-minute visit. In what Jones describes as standard practice, when its unclear how long Torbiner will need to stay, the client, anticipating the stupor that will soon set in, leaves a blank check for Torbiner to fill in with the appropriate amount.
Torbiner wasnt always successful. In 1989, he got caught in a lie and was asked to resign from UCLA, where he was an assistant professor at the school of dentistry. Torbiner had asked to take a half-day off so he could observe a religious holiday but was later found to have worked at a dental office instead.
A check of Torbiners credentials with the Board of Dental Examiners indicates that he is restricted by law to administering drugs solely for dental-related procedures. But there is clear evidence that he has not abided by those restrictions. In fact, on at least eight occasions, Torbiner has given a general anesthetic to Barry Rothman, during hair-transplant procedures. Though normally a local anesthetic would be injected into the scalp, Barry is so afraid of the pain, says Dr. James De Yarman, the San Diego physician who performed Rothmans transplants, that [he] wanted to be put out completely. De Yarman said he was amazed to learn that Torbiner is a dentist, having assumed all along that he was an M.D.
In another instance, Torbiner came to the home of Nylla Jones, she says, and injected her with Demerol to help dull the pain that followed her appendectomy.
On August 16, three days after Chandler and Rothman rejected the $350,000 script deal, the situation came to a head. On behalf of June Chandler Schwartz, Michael Freeman notified Rothman that he would be filing papers early the next morning that would force Chandler to turn over the boy. Reacting quickly, Chandler took his son to Mathis Abrams, the psychiatrist whod provided Rothman with his assessment of the hypothetical child-abuse situation. During a three-hour session, the boy alleged that Jackson had engaged in a sexual relationship with him. He talked of masturbation, kissing, fondling of nipples and oral sex. There was, however, no mention of actual penetration, which might have been verified by a medical exam, thus providing corroborating evidence.
The next step was inevitable. Abrams, who is required by law to report any such accusation to authorities, called a social worker at the Department of Childrens Services, who in turn contacted the police. The full-scale investigation of Michael Jackson was about to begin.
Five days after Abrams called the authorities, the media got wind of the investigation. On Sunday morning, August 22, Don Ray, a free-lance reporter in Burbank, was asleep when his phone rang. The caller, one of his tipsters, said that warrants had been issued to search Jacksons ranch and condominium. Ray sold the story to L.A.s KNBC-TV, which broke the news at 4 P.M. the following day.
After that, Ray watched this story go away like a freight train, he says. Within twenty-four hours, Jackson was the lead story on seventy-three TV news broadcasts in the Los Angeles area alone and was on the front page of every British newspaper. The story of Michael Jackson and the 13-year-old boy became a frenzy of hype and unsubstantiated rumor, with the line between tabloid and mainstream media virtually eliminated.
The extent of the allegations against Jackson wasnt known until August 25. A person inside the DCS illegally leaked a copy of the abuse report to Diane Dimond of Hard Copy. Within hours, the L.A. office of a British news service also got the report and began selling copies to any reporter willing to pay $750. The following day, the world knew about the graphic details in the leaked report. While laying next to each other in bed, Mr. Jackson put his hand under [the childs] shorts, the social worker had written. From there, the coverage soon demonstrated that anything about Jackson would be fair game.
Competition among news organizations became so fierce, says KNBC reporter Conan Nolan, that stories werent being checked out. It was very unfortunate. The National Enquirer put twenty reporters and editors on the story. One team knocked on 500 doors in Brentwood trying to find Evan Chandler and his son. Using property records, they finally did, catching up with Chandler in his black Mercedes. He was not a happy man. But I was, said Andy OBrien, a tabloid photographer.
Next came the accusersJacksons former employees. First, Stella and Philippe Lemarque, Jackson ex-housekeepers, tried to sell their story to the tabloids with the help of broker Paul Barresi, a former porn star. They asked for as much as half a million dollars but wound up selling an interview to The Globe of Britain for $15,000. The Quindoys, a Filipino couple who had worked at Neverland, followed. When their asking price was $100,000, they said the hand was outside the kids pants, Barresi told a producer of Frontline, a PBS program. As soon as their price went up to $500,000, the hand went inside the pants. So come on. The L.A. district attorneys office eventually concluded that both couples were useless as witnesses.
Next came the bodyguards. Purporting to take the journalistic high road, Hard Copys Diane Dimond told Frontline in early November of last year that her program was pristinely clean on this. We paid no money for this story at all. But two weeks later, as a Hard Copy contract reveals, the show was negotiating a $100,000 payment to five former Jackson security guards who were planning to file a $10 million lawsuit alleging wrongful termination of their jobs.
On December 1, with the deal in place, two of the guards appeared on the program; they had been fired, Dimond told viewers, because they knew too much about Michael Jacksons strange relationship with young boys. In reality, as their depositions under oath three months later reveal, it was clear they had never actually seen Jackson do anything improper with Chandlers son or any other child:
So you dont know anything about Mr. Jackson and [the boy], do you? one of Jacksons attorneys asked former security guard Morris Williams under oath.
All I know is from the sworn documents that other people have sworn to.
But other than what someone else may have said, you have no firsthand knowledge about Mr. Jackson and [the boy], do you?
Thats correct.
Have you spoken to a child who has ever told you that Mr. Jackson did anything improper with the child?
No.
Part 5 Because of sodium Amytals potential side effects (คคห 4) - - - แปลโดย ปานิ ปานิ
เนื่องจากผลข้างเคียงที่ไม่แน่นอนของ โซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) แพทย์หลายท่านจึงเลือกใช้มันในโรงพยาบาลเท่านั้น ผมจะไม่ใช้ยาที่มีผลให้คนไข้หมดสติ นอกจากว่าจะไม่มียาตัวอื่นแล้ว กอตเลียบ (Gottlieb) กล่าว และก็จะไม่ใช้มันโดยที่ไม่มีเครื่องช่วยชีวิตเตรียมพร้อมอยู่ด้วยในกรณีที่คนไข้แพ้ยา และก็จะต้องอยู่ภายใต้คำแนะนำจากวิสัญญีแพทย์เท่านั้น
ดูเหมือนว่าแชนด์เลอร์จะไม่ทำตามคำแนะนำเหล่านี้ เขาใช้วิธีนี้กับลูกชายของเขาในสำนักงานของเขา และเขาก็เชื่อมั่นในความชำนาญของ มาร์ค ทอร์บิเนอร์ (Mark Torbiner) วิสัญญีทันตแพทย์ (ทอร์บิเนอร์เป็นผู้แนะนำแชนด์เลอร์ให้กับรอธแมน เมื่อรอธแมนต้องการทำทันตกรรม ในปี 1991
แนวทางการรักษาของทอร์บิเนอร์ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จอย่างสูง เขาคุยว่า เขามีค่าใช้จ่าย เดือนละ 100 $ และมีรายได้ 40,000 $ ต่อเดือน นีลล่า โจนส์ (Nylla Jones) อดีตคนไข้ของทอร์บิเนอร์กล่าว ทอร์บิเนอร์ไม่ได้เปิดสำนักงานเป็นของตัวเองเพื่อให้การรักษา แต่เขาจะเดินทางไปตามคลินิกทันตกรรมต่างๆในเมือง โดยเขาจะรับหน้าที่วางยาให้แก่คนไข้ในระหว่างทำการรักษา
นิตยสารของเราพบว่าสำนักควบคุมการใช้ยาแห่งสหรัฐ ฯ (U.S. Drug Enforcement Administration) ว่าเขาจะให้บริการแก่ ลูกค้าที่โทรศัพท์มาเพื่อให้เขาเดินทางไปให้ยาที่บ้าน โดยทั่วไปจะเป็นยาประเภทมอร์ฟีน (Morphine) และ เดอเมอรัล (Demerol) เขาไม่ได้ให้บริการเฉพาะลูกค้าที่เพิ่งรับบริการทางทันตกรรมเท่านั้น กำลังทำการ แต่รวมถึงการใช้ยาเพื่อรักษาความเจ็บปวดอื่นๆนอกเหนือจากทันตกรรมด้วย เขาไปถึงบ้านคนไข้ (ซึ่งบางครั้งก็จะเป็นดาราที่มีชื่อเสียง) พร้อมกับกระเป๋าที่มีลักษณะคล้ายกล่องอุปกรณ์ตกปลา ซึ่งภายในบรรจุยาและไซริงค์ มีครั้งหนึ่ง จากคำกล่าวอ้างของโจนส์ ทอร์ไบเนอร์คิดค่าบริการ 350 ดอลล่าห์สหรัฐ ต่อการให้บริการทั่วไปเพียง 10-20 นาที โดยโจนส์กล่าวว่า นั่นคือราคามาตรฐาน หากลูกค้ารายใดไม่แน่ใจว่า ต้องการจะให้ทอร์ไบเนอร์อยู่ให้ยานานเป็นเวลานานเท่าใด ลูกค้าที่จะหมดสติหลังจากที่ยาเริ่มออกฤทธิ์ ก็จะเขียนเช็คเปล่าทิ้งไว้ให้กับทอร์ไบเนอร์เพื่อให้เขากรอกตัวเลขที่คิดว่าเหมาะสมเอง
แต่โชคก็ไม่เข้าข้างทอร์ไบเนอร์เสมอไป ในปี 1989 เขาถูกจับได้ว่าโกหก และถูกขอให้ลาออกจาก UCLA ซึ่งเขาทำงานเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์อยู่ที่คณะทันตกรรม (school of dentistry) สาเหตุมาจากทอร์ไบเนอร์ขอลาหยุดครึ่งวัน เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา แต่ท้ายที่สุด พบว่าเขาลางานเพื่อไปทำงานให้กับคลินิคทันตกรรมแห่งหนึ่ง
จากการตรวจสอบของคณะกรรมการพิจารณาทางทันตกรรมพบว่า เขาถูกกฎหมายจำกัดสิทธิ์การให้ยาในกระบวนการต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการทันตกรรมเท่านั้น แต่ก็มีหลักฐานชัดเจนที่จะพิสูจน์ว่า เขาไม่ได้ปฏิบัติตามข้อจำกัดนั้น มีอย่างน้อย 8 ครั้ง ที่ทอร์บิเนอร์ได้ให้ยาระงับความรู้สึกกับแบรี่ รอธแมน ระหว่างการรักษาเพื่อปลูกผม โดยทอร์บิเนอร์จะฉีดยาเข้าที่หนังศรีษะของรอธแมน การรักษาโดยทั่วไปจะใช้วิธีฉีดยาเข้าหนังศีรษะ แบรี่กลัวความเจ็บปวดมาก ดร.เจมส์ เดอ ยาร์แมน (Dr.James De Yarman) แพทย์อายุรกรรมผู้ที่ทำการปลูกผมให้กับรอธแมน กล่าว เขาต้องการที่จะให้มันออกมาสมบูรณ์ที่สุด เดอยาร์แมนบอกว่า เขาประหลาดใจเมื่อทราบว่า ทอร์บิเนอร์เป็นทันตแพทย์ เนื่องจากเขากระทำการเหมือนกับเป็นแพทย์
อีกกรณีหนึ่ง เมื่อทอร์ไบเนอร์มาที่บ้านของ ไนลา โจนส์ เธอเล่าว่า เขามาเพื่อฉีดยาเดอเมอรัลให้เธอหลังจากที่เธอเพิ่งผ่าตัดไส้ติ่ง
ในวันที่ 16 สิงหาคม 3 วันหลังจากแชนดเลอร์ และ รอธแมน ได้ปฎิเสธข้อตกลง ซึ่งมีมูลค่า 350,000 เหรียญ สถานการณ์ก็เลวร้ายลงเรื่อยๆ ไมเคิล ฟรีแมน ในฐานะตัวแทนของ จูน แชนดเลอร์ แจ้งต่อรอธแมนว่า เขาจะจัดส่งเอกสารต่างๆ ในเช้าวันรุ่งขึ้น ซึ่งนั่นจะเป็นการบังคับให้แชนดเลอร์ ส่งตัวเด็กชายกลับ แชนดเลอร์ตอบสนองคำบอกกล่าวนี้อย่างรวดเร็ว ด้วยการพาลูกชายของเขาไปพบกับ ดร.มาร์ติน อาบรามห์ นักจิตวิทยาผู้ที่ทำการประเมินผลเหตุการณ์การล่วงละเมิดเด็กให้กับรอธแมน ในระหว่างเวลา 3 ชั่วโมง เด็กได้ กล่าวหาไมเคิล ว่าเขาทำการล่วงเกินทางเพศต่อเขา เด็กได้พูดถึงการสำเร็จความใคร่ การจูบ การลูบไล้หน้าอก และการสำเร็จความใคร่ด้วยปาก แต่อย่างไรก็ตามไม่ได้มีการกล่าวถึงพฤติกรรมการล่วงล้ำ ซึ่งก็จะสามารถพิสูจน์ได้ทางการแพทย์
และขั้นตอนที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ก็คือการรายงานข้อกล่าวหานั้นแก่เจ้าหน้าที่ของรัฐ อาบรามห์โทรศัพท์หานักสังคมสงเคราะห์ โดยนักสังคมสงเคราะห์จะเป็นผู้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และการสืบสวนอย่างเต็มรูปแบบกับไมเคิล แจ๊คสัน ก็ กำลังจะเริ่มขึ้น
5 วันหลังจากที่อาบรามห์โทรศัพท์หาเจ้าหน้าที่ ภาคสื่อก็ได้เริ่มการสืบค้นข้อมูล ในเช้าเช้าวันอาทิตย์ที่ 22 สิงหาคม ในขณะที่ดอน เรย์ (Don Ray) นักข่าวอิสระจากเบอร์แบงค์ (Burbank) กำลังนอนหลับอยู่นั้น ก็มีโทรศัพท์มาถึงเขา ปลายสาย คือผู้ส่งข่าวลับ ๆ ของเขา โทรมาแจ้งว่า มีการออกหมายค้นจากตำรวจเพื่อขอเข้าค้นบ้านไร่ เนเวอร์แลนด์และคอนโดมิเนียมของไมเคิล แจ๊คสัน เรย์ขายเรื่องนี้ให้กับ L.A.s KNBC TV ซึ่งทำการเผยแพร่ข่าวในเวลา 4 โมงเย็น ของวันต่อมา
หลังจากขายข่าว เรย์ นั่งดูข่าวของเขาที่ได้รับการเผยแพร่อย่างต่อเนื่อง ราวกับขบวนรถไฟ เขากล่าวว่า ภายใน 24 ชั่วโมง ข่าวของไมเคิลกลายเป็นข่าวหลักของรายการข่าว 73 รายการ ที่ออกอากาศในลอสแองเจอลิส และอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์อังกฤษทุกฉบับ ข่าวของไมเคิล แจ๊คสัน และเด็กชายวัย 13 ปี กลายเป็นข่าวลือที่ได้รับการเผยแพร่เกินจริงอย่างบ้าคลั่ง
รายละเอียดข้อหาของไมเคิลไม่เป็นที่เปิดเผย จนกระทั่งวันที่ 25 สิงหาคม สำเนาข้อกล่าวหาถึงไดแอน ไดมอนด์ ได้รั่วไหลออกมาโดยคนใน ภายใน 1 ชม สำนักข่าวอังกฤษในแอล เอ ได้รับรายงานนี้และเริ่มที่จะขายข่าวให้กับนักข่าวคนใดก็ได้ที่สามารถจ่าย 750 ดอลลาห์สหรัฐ สำหรับข่าวนี้ วันต่อมา โลกก็ได้รับรู้ถึงรายละเอียดของข้อหาดังกล่าว ขณะที่นอนข้างๆเด็กๆบนเตียง ไมเคิลได้เคลื่อนมือเข้าไปในกางเกงขาสั้นของเด็กชาย ข้อความรายงานที่เขียนโดยนักสังคมสงเคราะห์ จากนั้นเอง การรายงานข่าวต่าง ๆ เกี่ยวกับไมเคิล ต้องอยู่ในเกณฑ์ที่สามารถรับได้
การแข่งขันระหว่างสำนักข่าวต่าง ๆ มีความรุนแรงขึ้น ผู้สื่อข่าวของ KNBC โคนัน โนแลน (Conan Nolan) กล่าวว่า มันเป็นเรื่องที่โชคร้ายมาก ๆ ที่เรื่องราวต่าง ๆ ไม่ได้รับการตรวจสอบ หนังสือ The National Enquirer (หนังสือพิมพ์แทบลอยด์เล่มหนึ่ง) ใช้ผู้สื่อข่าว และบรรณาธิการข่าว 20 คนเพี่อทำงานในเรื่องนี้ ผู้สื่อข่าวกลุ่มหนึ่งทำการเคาะประตูบ้านมากกว่า 500 หลังในเบรนท์วู้ด เพื่อจะตามหาตัว อีวาน แชนดเลอร์ และลูกชาย ท้ายที่สุด ผู้สื่อข่าวพบแชนดเลอร์ ในรถเบนซ์สีดำของเขา เขาดูไม่มีความสุขมากนัก แต่ผมมี แอนดี้ โอเบรียน (Andy OBrien) ช่างภาพหนังสือพิมพ์กล่าว
โจทก์คนต่อ ๆ มาที่ให้การกล่าวหาไมเคิล คืออดีตพนักงานของครอบครัวแจ็คสัน โดยเริ่มจาก สเตลล่า และฟิลลิป เลอมาร์ค (Stella and Philippe Lemarque) อดีตแม่บ้านของครอบครัวแจ็คสัน ที่พยายามขายเรื่องราวของพวกเขาให้กับหนังสือพิมพ์ โดยความช่วยเหลือจาก พอล บาร์เรสซี่ (Paul Barresi) อดีตดาวโป๊ พวกเขาเรียกร้องเงินจำนวนถึง 5 แสนดอลลาห์สหรัฐ และท้ายสุด จบลงที่การขายบทสัมภาษณ์ให้กับ The Globe of Britain ในราคา 15,000 ดอลลาห์สหรัฐ 2 ต่อมา สามีภรรยาชาวฟิลิปปินส์ ควินดอยส์ (The Quindoys) ซึ่งเคยทำงานที่เนเวอร์แลนด์ ก็ทำตามอย่าง พวกเขาเรียกร้องเงิน 100,000 ดอลลาห์สหรัฐ โดยกล่าวว่า มืออยู่นอกกางเกงเด็ก บาร์เรสซี่บอกกับผู้จัดรายการ Frontline ช่อง PBS ว่า เมื่อราคาพุ่งขึ้นถึง 500,000 ดอลลาห์สหรัฐ มือก็จะอยู่ในกางเกงเด็กทันที อัยการสูงสุดของ LA จึงสรุปว่า ทั้ง 2 คู่นี้ เป็นพยานที่ไม่มีความน่าเชื่อถือ
รายต่อมาคือพนักงานรักษาความปลอดภัย (Bodyguard) ของไมเคิล ไดแอน ไดมอนด์ จากรายการ ฮาร์ด ก๊อปปี้ กล่าวกับนิตยสาร ฟร๊อนท์ไลน์ (Frontline) เมื่อต้นเดือนพฤศจิกายนปีก่อนว่า รายการของเธอ ทำเรื่องนี้อย่างใสสะอาด เราไม่เคยจ่ายเงินเพื่อทำเรื่องนี้เลย แต่หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ เมื่อมีการเปิดเผยสัญญาของ ฮาร์ด ก๊อปปี้ ก็พบว่ารายการฮาร์ด ก๊อปปี้ ได้มีการจ่ายเงิน 100,000 ดอลลาห์ สหรัฐให้กับอดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย 5 คนของไมเคิล แจ๊คสัน ที่ในขณะนั้นกำลังวางแผนจะฟ้องเพื่อเรียกเงิน 10 ล้าน ดอลลาห์สหรัฐ จากการไล่พวกเขาออกจากงาน
วันที่ 1 ธันวาคม เป็นวันที่ทำสัญญา อดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย 2 คนปรากฏตัวในรายการ ไดมอนด์บอกกับผู้ชมว่า พวกเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งแล้ว เนื่องจาก พวกเขารู้เรื่องความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดระหว่างไมเคิลกับเด็กๆมากเกินไป ในความเป็นจริง คำให้การของพวกเขาภายใต้คำสาบาน 3 เดือนหลังจากนั้น ได้เปิดเผยอย่างชัดเจนว่า พวกเขาไม่เคยพบว่าไมเคิลได้ทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับลูกชายของแชนดเลอร์และเด็ก ๆ คนไหนเลย
แสดงว่าคุณไม่รู้เรื่อง คุณแจ็คสันกับเด็ก เลยใช่หรือไม่? หนึ่งในทนายของไมเคิลถาม มอริส วิลเลียม อดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย ภายใต้คำสาบาน
ทุกอย่างที่ผมรู้ ก็อยู่ในบันทึกคำให้การเท่านั้น
แต่นั่นก็อาจจะพูดได้ว่า, คุณไม่เคยรู้เห็นเรื่อง เกี่ยวกับไมเคิลและ(เด็ก)เลย ใช่หรือไม่?
ถูกต้องครับ
คุณเคยคุยกับเด็กคนไหนที่เคยเล่าให้คุณฟังว่าเขาถูกไมเคิล กระทำการบางอย่างที่ไม่เหมาะสมหรือไม่
ไม่ครับ
ขอบคุณ ทีมแปลไมเคิลคลับค่ะ....
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8298463/C8298463.html
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8343178/C8343178.html
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552 | | |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2552 22:13:46 น. |
| Counter : 3194 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Did Michael do it?: The Untold Story IV
Part 4 Jackson asked his then-lawyer
Jackson asked his then-lawyer, Bert Fields, to intervene. One of the most prominent attorneys in the entertainment industry, Fields has been representing Jackson since 1990 and had negotiated for him, with Sony, the biggest music deal everwith possible earnings of $700 million. Fields brought in investigator Anthony Pellicano to help sort things out. Pellicano does things Sicilian-style, being fiercely loyal to those he likes but a ruthless hardball player when it comes to his enemies.
Given the facts about sodium Amytal and a recent landmark case that involved the drug, the boys allegations, say several medical experts, must be viewed as unreliable, if not highly questionable.Its a psychiatric medication that cannot be relied on to produce fact.
On July 9, 1993, Dave Schwartz and June Chandler Schwartz played the taped conversation for Pellicano. After listening to the tape for ten minutes, I knew it was about extortion, says Pellicano. That same day, he drove to Jacksons Century City condominium, where Chandlers son and the boys half-sister were visiting. Without Jackson there, Pellicano made eye contact with the boy and asked him, he says, very pointed questions: Has Michael ever touched you? Have you ever seen him naked in bed? The answer to all the questions was no. The boy repeatedly denied that anything bad had happened. On July 11, after Jackson had declined to meet with Chandler, the boys father and Rothman went ahead with another part of the planthey needed to get custody of the boy. Chandler asked his ex-wife to let the youth stay with him for a one-week visitation period. As Bert Fields later said in an affidavit to the court, June Chandler Schwartz allowed the boy to go based on Rothmans assurance to Fields that her son would come back to her after the specified time, never guessing that Rothmans word would be worthless and that Chandler would not return their son.
Wylie Aitken, Rothmans attorney, claims that at the time [Rothman] gave his word, it was his intention to have the boy returned. However, once he learned that the boy would be whisked out of the country [to go on tour with Jackson], I dont think Mr. Rothman had any other choice. But the chronology clearly indicates that Chandler had learned in June, at the graduation, that the boys mother planned to take her son on the tour. The taped telephone conversation made in early July, before Chandler took custody of his son, also seems to verify that Chandler and Rothman had no intention of abiding by the visitation agreement. They [the boy and his mother] dont know it yet, Chandler told Schwartz, but they arent going anywhere.
On July 12, one day after Chandler took control of his son, he had his ex-wife sign a document prepared by Rothman that prevented her from taking the youth out of Los Angeles County. This meant the boy would be unable to accompany Jackson on the tour. His mother told the court she signed the document under duress. Chandler, she said in an affidavit, had threatened that I would not have [the boy] returned to me. A bitter custody battle ensued, making even murkier any charges Chandler made about wrong-doing on Jacksons part. (As of this August [1994], the boy was still living with Chandler.) It was during the first few weeks after Chandler took control of his sonwho was now isolated from his friends, mother and stepfatherthat the boys allegations began to take shape.
At the same time, Rothman, seeking an experts opinion to help establish the allegations against Jackson, called Dr. Mathis Abrams, a Beverly Hills psychiatrist. Over the telephone, Rothman presented Abrams with a hypothetical situation. In reply and without having met either Chandler or his son, Abrams on July 15 sent Rothman a two-page letter in which he stated that reasonable suspicion would exist that sexual abuse may have occurred. Importantly, he also stated that if this were a real and not a hypothetical case, he would be required by law to report the matter to the Los Angeles County Department of Childrens Services (DCS).
According to a July 27 entry in the diary kept by Rothmans former colleague, its clear that Rothman was guiding Chandler in the plan. Rothman wrote letter to Chandler advising him how to report child abuse without liability to parent, the entry reads.
At this point, there still had been made no demands or formal accusations, only veiled assertions that had become intertwined with a fierce custody battle. On August 4, 1993, however, things became very clear. Chandler and his son met with Jackson and Pellicano in a suite at the Westwood Marquis Hotel. On seeing Jackson, says Pellicano, Chandler gave the singer an affectionate hug (a gesture, some say, that would seem to belie the dentists suspicions that Jackson had molested his son), then reached into his pocket, pulled out Abramss letter and began reading passages from it. When Chandler got to the parts about child molestation, the boy, says Pellicano, put his head down and then looked up at Jackson with a surprised expression, as if to say I didnt say that. As the meeting broke up, Chandler pointed his finger at Jackson, says Pellicano, and warned Im going to ruin you.
At a meeting with Pellicano in Rothmans office later that evening, Chandler and Rothman made their demand $20 million.
On August 13, there was another meeting in Rothmans office. Pellicano came back with a counteroffera $350,000 screenwriting deal. Pellicano says he made the offer as a way to resolve the custody dispute and give Chandler an opportunity to spend more time with his son by working on a screenplay together. Chandler rejected the offer. Rothman made a counterdemanda deal for three screenplays or nothingwhich was spurned. In the diary of Rothmans ex-colleague, an August 24 entry reveals Chandlers disappointment: I almost had a $20 million deal, he was overheard telling Rothman.
Before Chandler took control of his son, the only one making allegations against Jackson was Chandler himselfthe boy had never accused the singer of any wrongdoing. That changed one day in Chandlers Beverly Hills dental office.
In the presence of Chandler and Mark Torbiner, a dental anesthesiologist, the boy was administered the controversial drug sodium Amytalwhich some mistakenly believe is a truth serum. And it was after this session that the boy first made his charges against Jackson. A newsman at KCBS-TV, in L.A., reported on May 3 of this year that Chandler had used the drug on his son, but the dentist claimed he did so only to pull his sons tooth and that while under the drugs influence, the boy came out with allegations. Asked for this article about his use of the drug on the boy, Torbiner replied: If I used it, it was for dental purposes.
Given the facts about sodium Amytal and a recent landmark case that involved the drug, the boys allegations, say several medical experts, must be viewed as unreliable, if not highly questionable.
Its a psychiatric medication that cannot be relied on to produce fact, says Dr. Resnick, the Cleveland psychiatrist. People are very suggestible under it. People will say things under sodium Amytal that are blatantly untrue. Sodium Amytal is a barbiturate, an invasive drug that puts people in a hypnotic state when its injected intravenously. Primarily administered for the treatment of amnesia, it first came into use during World War II, on soldiers traumatizedsome into catatonic statesby the horrors of war. Scientific studies done in 1952 debunked the drug as a truth serum and instead demonstrated its risks: False memories can be easily implanted in those under its influence. It is quite possible to implant an idea through the mere asking of a question, says Resnick. But its effects are apparently even more insidious: The idea can become their memory, and studies have shown that even when you tell them the truth, they will swear on a stack of Bibles that it happened, says Resnick.
Recently, the reliability of the drug became an issue in a high-profile trial in Napa County, California. After undergoing numerous therapy sessions, at least one of which included the use of sodium Amytal, 20-year-old Holly Ramona accused her father of molesting her as a child. Gary Ramona vehemently denied the charge and sued his daughters therapist and the psychiatrist who had administered the drug. This past May, jurors sided with Gary Ramona, believing that the therapist and the psychiatrist may have reinforced memories that were false. Gary Ramonas was the first successful legal challenge to the so-called repressed memory phenomenon that has produced thousands of sexual-abuse allegations over the past decade.
As for Chandlers story about using the drug to sedate his son during a tooth extraction, that too seems dubious, in light of the drugs customary use. Its absolutely a psychiatric drug, says Dr. Kenneth Gottlieb, a San Francisco psychiatrist who has administeredsodium Amytal to amnesia patients. Dr. John Yagiela, the coordinator of the anesthesia and pain control department of UCLAs school of dentistry, adds, Its unusual for it to be used [for pulling a tooth]. It makes no sense when better, safer alternatives are available. It would not be my choice.
Part 4 Jackson asked his then-lawyer (คคห 3) - - - แปลโดย P.S.T.
ไมเคิลขอให้ทนายความของเขาในเวลานั้น คือเบิร์ท ฟิลดส์ (Bert Fields) ซึ่งเป็นทนายความที่มีชื่อเสียงที่สุดในวงการบันเทิงเข้ามาแทรกแซง ฟิลดส์ ได้ทำหน้าที่ผู้แทนของแจ๊คสันมาตั้งแต่ปี 1990 และได้ทำการต่อรองกับ Sony ในข้อตกลงทางธุรกิจดนตรีที่ใหญ่ที่สุดตั้งแต่เคยมีมาเพื่อไมเคิลด้วยรายได้ที่อาจสูงถึง $700 ล้าน ฟิลดส์ได้ดึงนักสืบชื่อว่า แอนโทนี่ เพลลิคาโน (Anthony Pellicano) เข้ามาช่วยเพื่อทำให้เรื่องต่าง ๆ กระจ่างขึ้น เพลลิคาโนทำงานในสไตล์แบบชาว Sicilian (เกาะที่ใหญ่ที่สุดในทะเลเมดิเตอเรเนียน ref: Wikipedia) นั่นคือซื่อสัตย์อย่างรุนแรงต่อบุคคลที่เขาชอบ แต่จะเป็นผู้เล่นที่โหดเหี้ยมไร้ความปราณีกับบุคคลที่เป็นศัตรูของเขา
จากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับยาโซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal: สาร sodium amytal จะออกฤทธิ์ทำให้เกิดอาการเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น หรือเบลอๆ) และกรณีที่สำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับยาดังกล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านยาหลายท่านกล่าวว่า คำกล่าวอ้างของเด็กชายเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ หรือไม่ก็เป็นคำกล่าวอ้างที่น่าสงสัยอย่างมาก "มันเป็นการใช้ยาทางด้านจิตเวชซึ่งไม่สามารถจะไว้วางใจได้เลยว่ามันจะทำให้ได้ข้อมูลที่เป็นความจริง"
ในวันที่ 9 กรกฎาคม 1993 เดฟ ชวาทซ์ และจูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ ได้ทำการเปิดเทปบันทึกบทสนทนาให้เพลลิคาโนฟัง "หลังจากได้ฟังเทปเป็นเวลาสิบนาที ผมก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับการรีดไถเงิน" เพลลิคาโนกล่าว ในวันเดียวกันนั้นเอง เขาขับรถไปยังคอนโดมิเนียม Century City ของไมเคิล ซึ่งเป็นสถานที่ที่ลูกชายของแชนดเลอร์และน้องสาวต่างมารดาของเขามาเที่ยวเล่น ในตอนนั้น ขณะที่ไมเคิลไม่ได้อยู่ในที่นั่น เพลลิคาโน "จ้องตา" เด็กชายคนนั้น และเริ่มตั้งคำถามกับเขา เขากล่าวว่า "ขอถามคำถามแบบไม่อ้อมค้อมเลยนะ": "ไมเคิลเคยแตะต้องตัวเธอไหม? เธอเคยเห็นเขาเปลือยบนเตียงไหม?" คำตอบสำหรับคำถามทั้งหมดนี้คือ "ไม่" เด็กชายตอบปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าไม่ได้มีสิ่งเลวร้ายใด ๆ เกิดขึ้นเลย ในวันที่ 11 หลังจากที่ไมเคิล ปฏิเสธที่จะพบกับแชนดเลอร์ พ่อของเด็กชายคนนั้น รอธแมนได้เดินหน้าแผนการขั้นต่อไปทันที พวกเขาจำเป็นต้องได้สิทธิ์ในการดูแลเด็กชายคนนี้ แชนดเลอร์ขอกับภรรยาเก่าของเขา เพื่อให้เธอยอมให้เด็กชายได้อยู่กับเขา 1 สัปดาห์ โดยถือว่าเป็น "ช่วงเวลาการมาเยี่ยมเยือน 1 สัปดาห์" โดยเบิร์ท ฟิลดส์กล่าวไว้ในบันทึกคำให้การต่อศาลภายหลังว่า จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ อนุญาตให้เด็กชายคนนั้นไปได้ โดยยึดถือการที่รอธแมนรับรองกับฟิลดส์ว่า ลูกชายของเธอจะกลับมาหาเธอหลังจากเวลาที่กำหนดแล้วแน่นอน ไม่ต้องเดาเลยว่าคำพูดของรอธแมนนั้นไม่มีค่าอะไรเลย และแชนดเลอร์จะไม่ยอมคืนลูกชายของพวกเขาให้อย่างแน่นอน
ไวลีย์ เอทเคน (Wylie Aitken) ทนายความของรอธแมน อ้างว่า "ในตอนที่ (รอธแมน) พูดออกไปเช่นนั้น เขาตั้งใจจะคืนเด็กให้จริง ๆ" อย่างไรก็ตาม เมื่อ "เขาได้รู้ว่าเด็กชายคนนั้นจะถูกดึงตัวออกนอกประเทศ (เพื่อไปทัวร์กับแจ๊คสัน) ผมคิดว่าคุณรอธแมนคงไม่มีทางเลือกอื่น" แต่ในบันทึกลำดับเวลาได้ระบุเอาไว้ชัดเจนอยู่แล้วว่า แชนดเลอร์ รู้ตั้งแต่ในพิธีจบการศึกษาเมื่อเดือนมิถุนายนว่าแม่ของเด็กชายวางแผนที่จะพาลูกชายของเธอออกทัวร์ บันทึกบทสนทนาทางโทรศัพท์ที่บันทึกไว้เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม ก่อนหน้าที่แชนดเลอร์จะได้สิทธิ์ในการดูแลลูกชายของเขา ยังเป็นการยืนยันอีกครั้งว่า แชนดเลอร์และรอธแมน ไม่มีความตั้งใจ ที่จะรักษาข้อตกลงเรื่องช่วงเวลาในการเยี่ยมเยือนเลย "พวกเขา (เด็กชายคนนั้นและแม่ของเขา) ยังไม่ทราบเรื่องนี้" แชนดเลอร์กล่าวกับชวาทซ์ "แต่พวกเขาจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น"
ในวันที่ 12 กรกฎาคม 1 วันหลังจากที่แชนดเลอร์ได้ควบคุมตัวลูกชายของเขา เขาจัดการให้ภรรยาเก่าของเขาเซ็นเอกสารที่รอธแมนเตรียมไว้ เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้เธอพาเด็กออกนอกเขต Los Angeles นี่หมายความว่าเด็กชายคนนี้จะไม่สามารถติดตามไมเคิลเพื่อไปร่วมทัวร์กับเขาได้ แม่ของเขากล่าวกับศาลว่า เธอยอมเซ็นเอกสารเพราะถูกบังคับข่มขู่ เธอกล่าวไว้ในบันทึกคำให้การว่า แชนดเลอร์ขู่ว่า "ฉันจะไม่ยอมคืน (เด็กชาย) ให้กับเธอ" การต่อสู้อย่างดุเดือดเพื่อแย่งสิทธิ์ในการเลี้ยงดูบุตรจึงเกิดขึ้น นั่นยิ่งทำให้คดีความต่าง ๆ ที่แชนดเลอร์ได้ฟ้องร้องการกระทำผิดในส่วนของไมเคิลยิ่งมืดมัวลงกว่าเดิม (ในเดือนสิงหาคมนี้ (1994) เด็กชายก็ยังคงอาศัยอยู่กับแชนดเลอร์) ในช่วงเวลาไม่กี่สัปดาห์หลังจากที่แชนดเลอร์ได้ควบคุมตัวลูกชายของเขา เด็กชายถูกแยกออกจากเพื่อน ๆ แม่ และพ่อเลี้ยงของเขา ช่วงเวลานี้เองที่ข้อกล่าวหาของเด็กชายคนนี้ได้เริ่มก่อตัวขึ้น
ในเวลาเดียวกัน รอธแมนก็พยายามสืบเสาะแสวงหาคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญซึ่งจะช่วยสร้างข้อกล่าวหาต่อแจ๊คสันได้ โดยเขาได้โทรหา ดร.มาธิส อาบรามส์ (Dr. Mathis Abrams) จิตแพทย์แห่ง Beverly Hills จากการสนทนาทางโทรศัพท์ รอธแมนได้ยกสถานการณ์สมมติและถามคำถามกับอาบรามส์ อาบรามส์ทำการตอบคำถามนั้น ทั้งที่ไม่พบกับแชนดเลอร์และลูกชายของเขามาก่อน โดยในวันที่ 15 กรกฎาคม เขาได้ส่งจดหมายความยาว 2 หน้ากระดาษมาหารอธแมน พร้อมระบุว่า "เป็นข้อสงสัยที่สมเหตุสมผลว่าน่าจะมีการกระทำผิดทางเพศเกิดขึ้น" ที่สำคัญ เขายังระบุไว้อีกด้วยว่า ถ้าหากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เป็นเพียงแค่สถานการณ์สมมติแล้ว ตามกฎหมายเขาจำเป็นต้องรายงานเรื่องนี้ให้กับหน่วยงานเพื่อช่วยเหลือเยาวชนแห่งเขต Los Angeles (DCS) ได้รับทราบด้วย
ตามบันทึกของวันที่ 27 กรกฎาคมของอดีตเพื่อนร่วมงานของรอธแมน ทำให้แน่ใจว่า รอธแมนได้ชี้แนะแนวทางในการวางแผนแก่แชนดเลอร์ โดยในบันทึกได้กล่าวไว้ว่า รอธแมนเขียนจดหมายถึงแชนดเลอร์และให้คำแนะนำต่อเขาในการเขียนรายการเกี่ยวกับการกระทำผิดทางเพศต่อเด็กโดยพ่อแม่ไม่ต้องรับผิด
ณ จุดนี้ ยังไม่มีการเรียกร้องหรือกล่าวหาอย่างเป็นทางการ มีเพียงถ้อยคำคลุมเครือที่เริ่มเข้ามาพัวพันในการต่อสู้แย่งสิทธิในการเลี้ยงดูเด็กอย่างดุเดือด อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 4 สิงหาคม 1993 สิ่งต่าง ๆ เริ่มชัดเจนมากขึ้น แชนดเลอร์และลูกชายของเขาได้พบกับไมเคิลและเพลลิคาโนในห้องชุดที่โรงแรม Westwood Marquis เพลลิคาโนกล่าวว่า ทันทีที่ได้เห็นไมเคิล แชนดเลอร์ตรงเข้าสวมกอดนักร้องดังอย่างรักใคร่ (ซึ่งบางคนบอกว่า สิ่งนี้เป็นสัญญาณที่ชี้ให้เห็นว่า ความสงสัยของทันตแพทย์ที่มีต่อตัวไมเคิลในการล่วงละเมิดทางเพศลูกชายของเขานั้นเป็นเท็จ) จากนั้นเขาก็ล้วงกระเป๋าเสื้อของเขาและดึงจดหมายของอาบรามส์ออกมา และเริ่มต้นอ่านข้อความในจดหมายนั้น เมื่อแชนดเลอร์อ่านมาถึงข้อความเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศในเด็ก เพลลิคาโนบอกว่า เด็กชายคนนั้นก้มศีรษะลงก่อนจะมองขึ้นมายังไมเคิลด้วยสีหน้าประหลาดใจ ราวกับจะบอกว่า ผมไม่ได้พูดแบบนั้นนะ เมื่อการพบปะกันครั้งนี้สิ้นสุดลง เพลลิคาโนเล่าว่า แชนดเลอร์ชี้นิ้วไปยังไมเคิล และกล่าวเตือนว่า ฉันจะทำให้แกต้องล่มจม
หลังจากนั้น ในการพบปะกันกับเพลลิคาโนในสำนักงานของรอธแมนในช่วงเย็น แชนดเลอร์และรอธแมนยื่นข้อเรียกร้องเป็นจำนวนเงิน $20 ล้าน
ในวันที่ 13 สิงหาคม ได้มีการพบปะกันอีกครั้งในสำนักงานของรอธแมน เพลลิคาโนกลับมาพร้อมกับข้อเสนอตอบกลับ ซึ่งเป็นจำนวนเงิน $350,000 สำหรับข้อตกลงเรื่องการเขียนบทภาพยนตร์ เพลลิคาโนกล่าวว่าเขาได้ทำข้อเสนอนี้ขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาการโต้แย้งเรื่องสิทธิ์ในการดูแลเด็กและให้โอกาสแชนดเลอร์ได้มีเวลาในการแต่งบทภาพยนตร์ด้วยกันกับลูกชายของเขามากขึ้น แชนดเลอร์ปฏิเสธข้อเสนอนี้ รอธแมนได้ยื่นข้อเรียกร้องตอบกลับ เป็นข้อตกลงสำหรับบทภาพยนตร์ 3 เรื่องโดยไม่มีการต่อรอง ซึ่งได้ถูกปฏิเสธไปอย่างไม่ไยดี ในบันทึกของวันที่ 24 สิงหาคม ของอดีตเพื่อนร่วมงานของรอธแมน เปิดเผยความผิดหวังของแชนดเลอร์ไว้ดังนี้ ฉันเกือบจะได้เงิน $20 ล้านอยู่แล้วเชียว เขาแอบได้ยิน (แชนดเลอร์) กล่าวกับรอธแมน
ก่อนหน้าที่แชนดเลอร์จะได้ควบคุมตัวลูกชายของเขา บุคคลเดียวที่ทำการกล่าวหาไมเคิลคือตัวแชนดเลอร์เอง เด็กชายไม่เคยกล่าวหานักร้องดังเกี่ยวกับการกระทำผิดใด ๆ ทั้งสิ้น แต่สิ่งนั้นได้เปลี่ยนแปลงไปในวันหนึ่ง ณ คลินิกทันตกรรมที่ Beverly Hills ของแชนดเลอร์
ในการปรากฏตัวของแชนดเลอร์และมาร์ค ทอร์ไบเนอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการให้ยาสลบทางทันตกรรมเด็กชายได้รับการให้ยาโซเดียม อมีทอล (sodium Amytal) ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก โดยยาตัวนี้เป็นที่เชื่อกันอย่างผิด ๆ ว่า เป็น ซีรั่มที่ทำให้พูดความจริง (*truth serum/truth drug = ยาที่ทำให้ผู้ได้รับยอมให้ข้อมูลในสิ่งที่เขาไม่เต็มใจ มักถูกใช้ในการทำงานของตำรวจหรือการทหาร ref: Wikipedia) และหลังจากได้รับยานี้ เด็กชายเริ่มกล่าวหาแจ๊คสันเป็นครั้งแรก นักข่าวคนหนึ่งของ KCBS-TV ใน L.A. รายงานในวันที่ 3 พฤษภาคมของปีนี้ว่า แชนดเลอร์ได้ใช้ยานี้กับลูกชายของเขา แต่ทันตแพทย์อ้างว่า เขาใช้ยานี้เพียงเพื่อจะถอนฟันของลูกชายของเขาเท่านั้น และในขณะที่ยาออกฤทธิ์ เด็กชายก็เริ่มตั้งข้อกล่าวหานี้ขึ้นมาเอง สำหรับเรื่องราวการใช้ยากับเด็กชายที่ได้ถูกไต่ถามขึ้นมานี้ ทอร์ไบเนอร์ตอบว่า ถ้าผมใช้มัน ก็ใช้เพื่อจุดประสงค์ทางงานทันตกรรมเท่านั้น
จากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับยาโซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) และกรณีที่สำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับยาดังกล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านยาหลายท่านกล่าวว่า คำกล่าวอ้างของเด็กชายเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ หรือไม่ก็เป็นคำกล่าวอ้างที่น่าสงสัยอย่างมาก
"มันเป็นการใช้ยาทางด้านจิตเวช ซึ่งไม่มีความน่าเชื่อถือพอที่จะใช้อ้างอิงได้เลยว่าจะทำให้ได้ข้อมูลที่เป็นความจริง" ดร. เรสนิค (Dr. Resnick) จิตแพทย์จาก Cleveland กล่าว พวกคนที่ได้รับยานี้จะถูกชักจูงได้ง่ายมาก พวกเขาจะพูดในสิ่งที่ไม่เป็นความจริงอย่าสิ้นเชิงเมื่ออยู่ภายใต้อำนาจของ โซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) โซเดียม อมีทอล (Sodium Amyal) เป็นยาระงับประสาท เป็นยาที่ออกฤทธิ์ทำให้ผู้รับยาอยู่ในภาวะเหมือนถูกสะกดจิตเมื่อมันถูกฉีดเข้าไปในหลอดเลือดดำ มันถูกนำมาใช้ครั้งแรกในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อรักษาอาการหลงลืมในเหล่าทหารที่ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างหนัก บ้างก็เข้าสู่ภาวะสูญเสียความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ด้วยสาเหตุของความหวาดกลัวในสงคราม การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ในปี 1952 ได้กล่าวถากถางการที่ยาตัวนี้ถูกเรียกว่าเป็นซีรั่มที่ทำให้พูดความจริง และได้เปิดเผยความเสี่ยงที่แท้จริงของยานี้แทนว่า: ความทรงจำที่ผิดพลาดอาจก่อตัวขึ้นได้อย่างง่ายดายในกลุ่มคนที่ได้รับยานี้ มันเป็นไปได้มากทีเดียวที่จะใส่ความคิดอย่างหนึ่งเข้าไปในตัวผู้ได้รับยา เพียงแค่ถามคำถามเท่านั้น เรสนิคกล่าว แต่ผลของมันสามารถทำให้เกิดความทรงจำที่หลอกลวงได้มากกว่านั้น ความคิดนั้น ๆ สามารถกลายเปลี่ยนเป็นความทรงจำของพวกเขาได้เลย และจากผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ถึงแม้คุณจะบอกความจริงแก่พวกเขาในภายหลัง แต่พวกเขาก็ยังจะเชื่อแบบหัวชนฝาและสาบานกับกองคัมภีร์ไบเบิ้ลอยู่อย่างนั้นว่า สิ่งนั้นได้เกิดขึ้นจริง เรสนิคกล่าว
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ประเด็นเรื่องความน่าเชื่อถือของการใช้ยานี้ ได้กลายมาเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันอย่างมากในคดีความชื่อดังของเขตนาปา รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยฮอลลี่ ราโมนา (Holly Ramona) วัย 20 ปี ได้กล่าวหาว่าพ่อของเธอกระทำชำเราเธอในวัยเด็ก หลังจากที่เธอได้ผ่านการรักษาพยาบาลมาหลายครั้ง และมีอย่างน้อยหนึ่งครั้งที่ได้รับยา โซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) แกรี่ ราโมนา ปฏิเสธข้อกล่าวหานี้อย่างรุนแรงและฟ้องร้องผู้ช่วยแพทย์ผู้ให้การรักษาลูกสาวของเขาและจิตแพทย์ที่ได้ให้ยานี้แก่เธอ ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา คณะลูกขุนเข้าข้างแกรี่ ราโมนา โดยเชื่อว่าผู้ช่วยแพทย์และจิตแพทย์อาจใส่ความทรงจำผิด ๆ ให้แก่เธอ กรณีของแกรี่ ราโมนาเป็นการฟ้องร้องทางกฎหมายที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรก ในการต่อสู้กับ ปรากฏการณ์สะกดความทรงจำ ซึ่งได้สร้างข้อกล่าวหาเกี่ยวกับการกระทำผิดทางเพศจำนวนหลายพันคดีในทศวรรษที่ผ่านมา
สำหรับเรื่องของแชนดเลอร์ที่ได้ใช้ยาดังกล่าวนี้เพื่อทำให้ลูกชายของเขาสงบระหว่างการถอนฟัน นั่นก็ฟังดูน่าสงสัยเช่นกัน ในแง่ของการใช้งานโดยทั่วไปของยานี้ มันเป็นยาทางด้านจิตเวชอย่างแน่นอน ดร.เคนเนท กอทเลียบ (Dr. Kenneth Gottlieb) จิตแพทย์จาก San Francisco ซึ่งเคยให้ยาโซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) แก่ผู้ป่วยโรคความทรงจำเสื่อม ดร.จอห์น ยาเกียลา (Dr. John Yagiela) ผู้ประสานงานของแผนกยาสลบและการควบคุมความเจ็บปวดแห่งคณะทันตแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัย UCLA กล่าวเสริมว่า มันไม่ใช่เรื่องปกติที่จะใช้ยานี้ (ในการถอนฟัน) มันไม่มีเหตุผลเลยในเมื่อมีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า ปลอดภัยกว่าให้ใช้ มันจะไม่ใช่ทางเลือกของผมแน่ ๆ
ขอขอบคุณทีมแปลไมเคิลคลับ
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8298463/C8298463.html
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8343178/C8343178.html
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552 | | |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2552 21:57:03 น. |
| Counter : 2950 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Did Michael do it?: The Untold Story III
Part 3 To know Rothman
To know Rothman, says a former colleague who worked with him during the Jackson case, and who kept a diary of what Rothman and Chandler said and did in Rothmans office, is to believe that Barry could have devised this whole plan, period. This [making allegations against Michael Jackson] is within the boundary of his character, to do something like this. Information supplied by Rothmans former clients, associates and employees reveals a pattern of manipulation and deceit.
Rothman has a general-law practice in Century City. At one time, he negotiated music and concert deals for Little Richard, the Rolling Stones, the Who, ELO and Ozzy Osbourne. Gold and platinum records commemorating those days still hang on the walls of his office. With his grayish-white beard and perpetual tanwhich he maintains in a tanning bed at his houseRothman reminds a former client of a leprechaun. To a former employee, Rothman is a demon with a terrible temper. His most cherished possession, acquaintances say, is his 1977 Rolls-Royce Corniche, which carries the license plate BKR 1.
Over the years, Rothman has made so many enemies that his ex-wife once expressed, to her attorney, surprise that someone hadnt done him in. He has a reputation for stiffing people. He appears to be a professional deadbeat
He pays almost no one, investigator Ed Marcus concluded (in a report filed in Los Angeles Superior Court, as part of a lawsuit against Rothman), after reviewing the attorneys credit profile, which listed more than thirty creditors and judgment holders who were chasing him. In addition, more than twenty civil lawsuits involving Rothman have been filed in Superior Court, several complaints have been made to the Labor Commission and disciplinary actions for three incidents have been taken against him by the state bar of California. In 1992, he was suspended for a year, though that suspension was stayed and he was instead placed on probation for the term.
In 1987, Rothman was $16,800 behind in alimony and child-support payments. Through her attorney, his ex-wife, Joanne Ward, threatened to attach Rothmans assets, but he agreed to make good on the debt. A year later, after Rothman still hadnt made the payments, Wards attorney tried to put a lien on Rothmans expensive Sherman Oaks home. To their surprise, Rothman said he no longer owned the house;three years earlier, hed deeded the property to Tinoa Operations, Inc., a Panamanian shell corporation. According to Wards lawyer, Rothman claimed that hed had $200,000 of Tinoas money, in cash, at his house one night when he was robbed at gunpoint. The only way he could make good on the loss was to deed his home to Tinoa, he told them. Ward and her attorney suspected the whole scenario was a ruse, but they could never prove it. It was only after sheriffs deputies had towed away Rothmans Rolls Royce that he began paying what he owed.
Documents filed with Los Angeles Superior Court seem to confirm the suspicions of Ward and her attorney. These show that Rothman created an elaborate network of foreign bank accounts and shell companies, seemingly to conceal some of his assetsin particular, his home and much of the $531,000 proceeds from its eventual sale, in 1989. The companies, including Tinoa, can be traced to Rothman. He bought a Panamanian shelf company (an existing but nonoperating firm) and arranged matters so that though his name would not appear on the list of its officers, he would have unconditional power of attorney, in effect leaving him in control of moving money in and out.
Meanwhile, Rothmans employees didnt fare much better than his ex-wife. Former employees say they sometimes had to beg for their paychecks. And sometimes the checks that they did get would bounce. He couldnt keep legal secretaries. Hed demean and humiliate them, says one. Temporary workers fared the worst. He would work them for two weeks, adds the legal secretary, then run them off by yelling at them and saying they were stupid. Then hed tell the agency he was dissatisfied with the temp and wouldnt pay. Some agencies finally got wise and made Rothman pay cash up front before theyd do business with him.
The state bars 1992 disciplining of Rothman grew out of a conflict-of-interest matter. A year earlier, Rothman had been kicked off a case by a client, Muriel Metcalf, whom hed been representing in child-support and custody proceedings; Metcalf later accused him of padding her bill. Four months after Metcalf fired him, Rothman, without notifying her, began representing the company of her estranged companion, Bob Brutzman.
The case is revealing for another reason: It shows that Rothman had some experience dealing with child-molestation allegations before the Jackson scandal. Metcalf, while Rothman was still representing her, had accused Brutzman of molesting their child (which Brutzman denied). Rothmans knowledge of Metcalfs charges didnt prevent him from going to work for Brutzmans companya move for which he was disciplined.
By 1992, Rothman was running from numerous creditors. Folb Management, a corporate real-estate agency, was one. Rothman owed the company $53,000 in back rent and interest for an office on Sunset Boulevard. Folb sued. Rothman then countersued, claiming that the buildings security was so inadequate that burglars were able to steal more than $6,900 worth of equipment from his office one night. In the course of the proceedings, Folbs lawyer told the court, Mr. Rothman is not the kind of person whose word can be taken at face value.
In November 1992, Rothman had his law firm file for bankruptcy, listing thirteen creditorsincluding Folb Managementwith debts totaling $880,000 and no acknowledged assets. After reviewing the bankruptcy papers, an ex-client whom Rothman was suing for $400,000 in legal fees noticed that Rothman had failed to list a $133,000 asset. The former client threatened to expose Rothman for defrauding his creditorsa felonyif he didnt drop the lawsuit. Cornered, Rothman had the suit dismissed in a matter of hours.
Six months before filing for bankruptcy, Rothman had transferred title on his Rolls-Royce to Majo, a fictitious company he controlled. Three years earlier, Rothman had claimed a different corporate owner for the carLongridge Estates, a subsidiary of Tinoa Operations, the company that held the deed to his home. On corporation papers filed by Rothman, the addresses listed for Longridge and Tinoa were the same, 1554 Cahuenga Boulevardwhich, as it turns out, is that of a Chinese restaurant in Hollywood.
It was with this man, in June 1993, that Evan Chandler began carrying out the certain plan to which he referred in his taped conversation with Dave Schwartz. At a graduation that month, Chandler confronted his ex-wife with his suspicions. She thought the whole thing was baloney, says her ex-attorney, Michael Freeman. She told Chandler that she planned to take their son out of school in the fall so they could accompany Jackson on his Dangerous world tour. Chandler became irate and, say several sources, threatened to go public with the evidence he claimed he had on Jackson. What parent in his right mind would want to drag his child into the public spotlight? asks Freeman. If something like this actually occurred, youd want to protect your child.
Part 3 To know Rothman (คคห 2) - - - แปลแอร์ริโกะ
เรื่องราวของรอธแมน (ทนายความของแชนดเลอร์) จากคำบอกเล่าของอดีตผู้ที่เคยทำงานร่วมกันในคดีของไมเคิล ผู้ทำหน้าที่จดบันทึกการสนทนาของรอธแมนและแชนดเลอร์ รวมถึงกิจกรรมอื่น ๆ ที่พวกเขาทำร่วมกันในสำนักงานของรอธแมน ทำให้เชื่อได้ว่าแบร์รี่ น่าจะเป็นคนที่คิดแผนการณ์ขึ้นมาทั้งหมด มันไม่น่าแปลกใจเลย หากคนแบบเขาจะทำเรื่องแบบนี้ อดีตผู้ร่วมงานของรอธแมน เปิดเผยรูปแบบของการจัดการแผนชั่ว
รอธแมนเคยเป็นทนายความอยู่ที่ เซนจูรี่ ซิตี้ (Century City) ครั้งหนึ่ง เขาเคยทำหน้าที่เป็นผู้ต่อรองในเรื่องของเพลงและคอนเสิร์ตให้กับ ลิตเติ้ล ริชาร์ด (Little Richard), โรลลิ่ง สโตน (Rolling Stones), เดอะ ฮู (The Who), อีแอลโอ (ELO) และออสซี่ ออสบอร์น (Ozzi Osbourne) รางวัลต่าง ๆ (Gold and platinum records) ที่ได้มาในช่วงเวลานั้น ยังคงแขวนอยู่บนผนังสำนักงานของเขา หนวดสีเงิน และผิวสีแทนที่รอธแมนเฝ้าทะนุถนอมทำให้เพื่อนร่วมงานของเขานึกถึงเลปพราคอน (Leprechaun - เลปพราคอนเป็นความเชื่อของชาวไอริช เป็นคนแคระที่มีรูปร่างเล็กมากแต่งตัวค่อนข้างซอมซ่อแต่มิดชิดเนื่องจากอยู่ในเมืองหนาวบางครั้งอาศัยอยู่ในห้องเก็บไวน์ใต้ดิน บางครั้งในบ้านในไร่นาส่วนใหญ่แล้วจะเป็นแถบชนบทชานเมือง แถบเนินเขาสูงชอบช่วยเหลือคนในงานต่างๆ) ในความคิดของอดีตเพื่อนร่วมงาน รอธแมนเปรียบเสมือนปีศาจ ที่มีอารมณ์ร้าย สมบัติที่เขาหวงแหนเหลือเกินคือรถ โรสรอยซ์ คอร์นิช (Rolls-Royce Corniche) ปี 1977 ติดเลขทะเบียน BKR 1
ในช่วงเวลาหลายปี รอธแมนสร้างศัตรูมากมาย ครั้งหนึ่งภรรยาเก่าของเขา เปิดเผยกับทนายความของเธอว่า เธอรู้สึกประหลาดใจ ที่ไม่มีใครจัดการกับเขาได้เสียที เขามีชื่อเสียงในเรื่องความร้ายกาจที่มีต่อคนอื่น เขาเป็นคนเหนียวหนี้ตัวฉกาจ ที่แทบไม่เคยจ่ายเงินใครเลย เอ็ด มาร์คัส (Ed Marcus) สรุปไว้ในสำนวนสอบสวน (ประจำศาลสูงของเมืองลอสแองเจอลิส ส่วนหนึ่งของคดีฟ้องร้องรอธแมน) หลังจากทบทวนข้อมูลของเจ้าหนี้ที่มีมากกว่า 30 รายที่กำลังไล่ล่ารอธแมนอยู่ในขณะนั้น นอกจากนี้ รอธแมนยังพัวพันในคดีแพ่งที่บรรจุอยู่ในการพิจารณาของศาลสูงอีกมากกว่า 20 คดี ยังไม่รวมถึงข้อร้องเรียนที่มีต่อสมาพันธ์แรงงาน และการทำผิดทางวินัยอีก 3 ครั้งที่ได้รับการลงโทษโดยสภาเนติบัญญัติ แห่งแคลิฟอร์เนีย ในปี 1992 เขาโดนพักใบอนุญาตประกอบวิชาชีพเป็นเวลา 1 ปี แต่ในภายหลังเขาถูกตัดสินให้ถูกคุมประพฤติแทนการพักใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ
ในปี 1987 รอธแมนยังคงติดค้างการจ่ายค่าเลี้ยงดูบุตรเป็นจำนวนเงิน 16,800 ดอลลาห์สหรัฐ ทนายความของอดีตภรรยา (Joanne Ward : โจแอน วอร์ด) เรียกร้องเอาทรัพย์สินจากรอธแมน แต่เขาขอผ่อนผัน โดยการขอชำระหนี้สิน แต่ในช่วง 1 ปีถัดมา ก็ยังไม่มีการจ่ายเงินใด ๆ จากรอธแมน ทนายความของโจแอน พยายามที่จะทำเรื่องขอครอบครองบ้าน เชอร์แมน โอ๊ค (Sherman Oaks) ของรอธแมน แต่ก็ต้องพบกับความประหลาดใจเมื่อรู้จากรอธแมนว่า เขาไม่ได้เป็นเจ้าของบ้านหลังนั้นมาเป็นเวลา 3 ปีแล้ว โดยเขาได้ยกกรรมสิทธิ์ของบ้านไปให้กับบริษัท Tinoa Operation ซึ่งเป็นบริษัทที่ไม่มีการดำเนินการใด ๆ (Shell company) สัญชาติปานามา จากการอ้างอิงของทนายความของโจแอน ทำให้ทราบว่า รอธแมนอ้างว่าเขาทำเงินสดของบริษัท Tinao หายไป 2 แสนดอลลาห์สหรัฐ ในคืนที่เขาโดนปล้นในบ้านของตัวเอง และหนทางเดียวที่จะสามารถปลดหนี้นั้นได้ คือการโอนกรรมสิทธิ์ของบ้านหลังนี้ให้กับบริษัทไป โดยที่โจแอนและทนายความของเธอสันนิษฐานว่าเรื่องที่รอธแมนเล่านั้น ไม่เป็นความจริง แต่ไม่สามารถหาหลักฐานมาพิสูจน์ได้ เพียงครั้งเดียวที่รอธแมนยอมชำระหนี้สิน คือครั้งที่เจ้าหน้าที่ของรัฐจะมาลากรถโรสรอยซ์ของเขาไป
เอกสารทางคดีที่บันทึกอยู่ที่ศาลสูง แห่งลอสแองเจอลิส ช่วยตอกย้ำความคลางแคลงใจของโจแอน และทนายความได้เป็นอย่างดี โดยเนื้อหาของเอกสารแสดงว่า รอธแมนได้เปิดบัญชีในต่างประเทศ และบริษัทนี้ดูเหมือนจะเป็นที่เก็บซ่อนทรัพย์สมบัติบางอย่างของเขา ทรัพย์สมบัติดังกล่าวได้แก่ บ้านของเขา และรายได้มากกว่า 531,000 ดอลล่าห์สหรัฐ ในปี 1989 มีการสืบสาวความเกี่ยวพันของนายรอธแมน และบริษัทต่าง ๆ (รวมถึงบริษัท Tinao) เขาทำการซื้อบริษัทที่ไม่มีการดำเนินการใด ๆ สัญชาติปานามา (ซึ่งปัจจุบันยังคงอยู่แต่ไม่มีการดำเนินธุรกรรมใด ๆ) และปกปิดไม่ให้มีรายชื่อของเขาปรากฏอยู่ในรายชื่อพนักงานของบริษัท รอธแมนเป็นผู้ถือหนังสือมอบฉันทะแบบไม่มีเงื่อนไข เพื่อที่เขาจะมีอำนาจเต็มที่ในการควบคุมทางการเงิน
ในขณะเดียวกัน พนักงานในบริษัทของรอธแมนก็ได้รับการปฎิบัติไม่แตกต่างจากภรรยาเก่าของเขา อดีตพนักงานของบริษัทเปิดเผยว่า บางครั้งพวกเขาก็ต้องเอ่ยขอเช็คค่าจ้าง โดยที่บางครั้งเช็คที่ได้มาก็ไม่สามารถนำไปขึ้นเงินได้ ไม่เคยมีเลขาทนายคนไหนทำงานกับเขาได้นาน เขาทำให้คนพวกนั้นขายหน้า เขาปฏิบัติกับพนักงานชั่วคราวแย่กว่านั้น เขาจะใช้คนเหล่านั้นทำงานประมาณสองอาทิตย์ เลขาทนายคนหนึ่งกล่าว และก็จะไล่คนพวกนั้นออกโดยการตะโกน กร่นด่าพวกเขา ว่าพวกเขาเป็นคนโง่ และรอธแมนก็จะบอกกับตัวแทนหาคนทำงาน เขาไม่พอใจกับพนักงานชั่วคราวเหล่านั้น และไม่จ่ายเงิน แต่ก็มีบางตัวแทนที่รู้เท่าทัน และขอให้รอธแมนจ่ายเงินสดก่อนที่จะทำธุรกิจร่วมกัน
ในปี 1992 รอธแมนทำเรื่องที่นำไปสู่ความขัดแย้งทางผลประโยชน์ 1 ปีก่อน รอธแมนถูกให้ออกจากการทำคดีของลูกความคนหนึ่ง เมอเรียล เมทคาล์ฟ (Muriel Metcalf) ซึ่งรอธแมนเคยทำหน้านี้เป็นตัวแทนในคดีของการดูแลและเลี้ยงดูบุตร ซึ่งภายหลัง เมทคาล์ฟ จับได้ว่า รอธแมนคิดค่าบริการเกินราคา สี่เดือนหลังจากนั้น เมทคาล์ฟ ไล่รอธแมนออก แต่ในภายหลัง รอธแมนไปทำงานเป็นตัวแทนให้กับเพื่อนที่ไม่สนิทของเมทคาล์ฟที่มีชื่อว่า บ๊อบ บรุทซ์แมน (Bob Brutzman) โดยที่ เมทคาล์ฟ ไม่ได้ระแคะระคายแต่อย่างใด
รายละเอียดของคดีนี้ถูกเปิดเผย เพื่อแสดงให้เห็นว่ารอธแมนมีประสบการณ์ในการทำคดีลวนลามเด็กมาก่อน ก่อนที่จะทำคดีของไมเคิล ในขณะที่รอธแมนยังทำหน้าที่เป็นตัวแทนของ เมธคาล์ฟ อยู่นั้น ได้กล่าวหาว่า บรุทซ์แมน ล่วงละเมิดทางเพศกับลูก ๆ ของเขา (แต่บรุทซ์แมนให้การปฏิเสธ) ถึงแม้รอธแมนจะรู้เรื่องคดีของเมธคาล์ฟ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนใจจากการทำงานให้กับบริษัทของ บรุทซ์แมน
ในปี 1992 รอธแมนหลบหนีจากบรรดาเจ้าหนี้ หนึ่งในนั้นคือบริษัท Folb Management ซึ่งเป็นบริษัทรับเป็นตัวแทนด้านอสังหาริมทรัพย์ รอธแมนเป็นหนี้บริษัทดังกล่าวเป็นจำนวนเงิน 53,000 ดอลล่าห์ สหรัฐ ซึ่งเป็นเงินค่าเช่ารวมดอกเบี้ยสำหรับสำนักงานของเขาบน ถนน sunset เมื่อบริษัท Folb ยื่นฟ้อง รอธแมนก็ทำการฟ้องกลับ โดยอ้างว่าตึกแห่งนั้น ไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีเพียงพอ มีโจรขึ้นไปขโมยอุปกรณ์สำนักงาน รวมมูลค่า 6,900 ดอลล่าห์สหรัฐ ในเวลากลางคืน ระหว่างการพิจารณาคดี ทนายความของบริษัท Folb กล่าวต่อศาลว่า คนอย่างนายรอธแมน คำพูดของเขา ไม่มีน้ำหนักเพียงพอที่จะทำมาพิจารณาคดี
เดือนพฤศจิกายน 1992 บริษัทของรอธแมน ถูกฟ้องล้มละลาย โดยเจ้าหนี้ 13 ราย หนึ่งในนั้นคือ Folb Management มูลค่ารวมหนี้สินของเขาเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 880,000 ดอลล่าห์สหรัฐ จากการตรวจสอบเอกสารล้มละลาย พบว่า รอธแมนเคยฟ้องร้องเพื่อค่าบริการทางกฎหมายจำนวน 4 แสนดอลล่าห์สหรัฐ จากลูกค้าคนหนึ่ง แต่ลูกค้าดังกล่าวเกิดพบว่ารอธแมนจงใจบันทึกรายละเอียดทรัพย์สินของเขา (รอธแมน) ขาดไปเป็นมูลค่า 133,000 ดอลล่าห์ สหรัฐ โดยลูกค้าคนนั้นขู่ว่าจะเปิดโปงรอธแมน เรื่องที่เขาโกงเจ้าหนี้ของเขา ซึ่งถือเป็นคดีอาญาที่ร้ายแรง ถ้ารอธแมนไม่ยกเลิกการฟ้องร้อง หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง รอธแมนก็ยกเลิกการฟ้องร้องดำเนินคดีกับลูกค้าคนนั้น
6 เดือนก่อนหน้าที่รอธแมนจะล้มละลาย รอธแมนได้โอนกรรมสิทธิ์รถโรสรอยซ์ของเขาให้กับบริษัท มาโจ (Majo) บริษัทที่เขาตั้งขึ้นมาลอย ๆ โดยสามปีก่อนหน้านั้น เขาได้โอนกรรมสิทธิ์รถให้กับอีกบริษัทหนึ่งคือ Longridge Estate ซึ่งบริษัทลูกของ Tinao Operation บริษัทที่ถือกรรมสิทธิ์บ้านของเขา เอกสารการก่อตั้งบริษัทของรอธแมน แสดงให้เห็นว่า ทั้ง 2 บริษัท ได้แก่ Longridge และ Tinao ใช้ที่ตั้งที่เดียวกันคือ 1554 ถนน Cahuenga ซึ่งท้ายที่สุดก็พบว่ามันเป็นที่ตั้งของร้านอาหารจีนแห่งหนึ่ง ในฮอลลีวูด
ในเดือนมิถุนายน 1993 อีวาน แชนดเลอร์ ได้ชักชวนชายคนนี้ (รอธแมน) ให้ร่วมปฏิบัติการตาม แผน ที่ได้ถูกกล่าวถึงในเทปบันทึกการสนทนาของเขากับเดฟ ชวาทซ์ ระหว่างพิธีจบการศึกษาในเดือนเดียวกันนั้น แชนดเลอร์ได้บอกเล่าความสงสัยของเขาให้กับอดีตภรรยาฟัง เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องเหลวไหล ไมเคิล ฟรีแมน (Michael Freeman) อดีตทนายความของเธอกล่าว เธอบอกกับแชนดเลอร์ว่า เธอคิดจะให้ลูก ๆ ของเธอออกจากโรงเรียนในช่วงฤดูใบไม้ร่วง เพื่อที่พวกเขาจะสามารถเดินทางรอบโลกเพื่อร่วมทัวร์คอนเสิร์ต Dangerous กับไมเคิล แชนดเลอร์โกรธมาก และเขาก็เริ่มทำให้สาธารณชนรับรู้ถึงเรื่องราวของไมเคิลจากหลักฐานที่เขาอ้างว่ามี มีพ่อแม่ที่จิตใจปกติคนไหนบ้าง ที่จะดึงให้ลูกของตัวเองเป็นที่จ้องมองของคนจำนวนมาก ฟรีแมน ตั้งคำถาม แต่ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริง คุณก็ควรจะต้องปกป้องลูกของคุณ
ขอขอบคุณทีมแปลไมเคิลคลับ
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8298463/C8298463.html
//topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/09/C8343178/C8343178.html
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552 | | |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2552 21:52:08 น. |
| Counter : 554 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
แดุ่ไมเคิล ที่รัก....
ตั้งใจทำบล็อกนี้ เพื่อเป็นการเก็บรวบรวมบทความดี ๆ ที่เขียนเรื่องราวของคุณ..
ผลงานที่งดงาม..
ภาพแห่งความประทับใจที่ทิ้งร่องรอยของคุณไว้ ณ โลกใบนี้...
โลกที่คุณใช้เวลาทั้งชีวิตที่จะปกป้อง...หวงแหน...
ด้วยความรักและปรารถนาทีุ่ลึกซึ้งต่อผู้คนทั้งหลาย...
สิ่งที่ฉันทำได้เพื่อคุณช่างเล็กน้อยราวหยดน้ำในมหาสมุทร
เมื่อเทียบกับสิ่งที่คุณทำเพื่อคนอื่นอยู่เสมอ...
พักให้สบายนะ...
สักวันเราคงได้พบกันอีกครั้งในบ้านของพระเจ้า.....
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [