เข้ามาอ่านครับ

อ่านสำนวนแล้วชัดเลย จิตปรึกษาจุฬาแหงมๆ 5555 (เรียนอยู่เหมือนกันครับ)

ครับ ดูจากลิงค์ด้านขวาก็เปิดเผยสำนักไปในตัวอยู่แล้วนะครับ

ประมาณว่า ปล่อยวางบ้าง.. น่าจะดี
อย่ายึดมั่น ถือมั่น..
ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ ยั่งยืน

หยุดความยึดมั่นถือมั่นเมื่อไหร่ จะหมดทุกข์เมื่อนั้น

ถามบ้าง...

การฝืนหลายเรื่องทำให้เครียด

แต่ก็ต้องทำต่อไป

ต้องทำใจอย่างไร

.....สงสัยเราจะมาเป็นขาประจำแล้วนะนี่

อาการเราก็เอาการอยู่นะ

นักจิตวิทยาข้างตัวยังเอาไม่ค่อยอยู่เลย

อาการแบบนี้คนพูดพูดได้เข้า แต่คนทำกลับทำยาก คนให้คำปรึกษาอาจจะให้คำปรึกษาได้ แต่คนทำอาจจะรู้สึกดีในตอนแรกแต่สุดท้ายสิ่งที่นิสัยเดิม ๆ ที่เราคุ้นเคยมันก็จะตามมา...ลองใช้วิธีนี้ดูนะครับ สวดมนต์ เกิดอาการนี้ตอนไหนสวดอย่างเดียว พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ พาหุงมหากา แล้วก็ชินบัญชร...คุณไม่ต้องคิดอะไรเลยสวด ๆๆ...กลุ้มมาตอนไหนสวดไปเลย แอบไปห้องน้ำก็ได้ถ้าทำงานอยู่จากนั้นก็สวดเลย ไม่ต้องคิดถึงเรื่องพิธีรีตองอะไรทั้งนั้น สวดอย่างเดียว...แล้วก็ไม่ต้องอธิษฐานอะไรด้วย

พอกลับถึงบ้านลองดู นั่งสมาธิวันละชั่วโมง มันจะทรมานมาก ๆ ในตอนแรกและอาจจะไม่ได้อะไรเลย แต่นั่งไปเถอะรับรองไม่เกิน 1 อาทิตย์เห็นผล ตอนเย็นอากาศหวิว ๆ นั่นแหละกำลังได้อารมณ์เลย

ไอ้ตัวปัญหามันคือไอ้ก้อนสมองขาว ๆ ที่อยู่ในหัวนั่นแหละ พอมันคิดเรื่องอะไรขึ้นมาแล้วมันจะส่งลงไปถึงหัวใจตอนนั้นแหละคุณจะทำอะไรไม่ได้....

ขอให้โชคดีครับ...(ผมไม่ใช่จิตแพทย์แต่ผมเป็นนักทดลอง)

การห่วงแฟนหรือคนที่ตนรักเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติของหัวใจ ซึ่งการจะห้ามไม่ห่วงใยคนที่เรารักก็ดูเหมือนเป็นการฝืนธรรมชาติ โดยลำพังเพียงแค่ความห่วงใยจะไม่ทำให้ใจของเรานั้นรู้สึกทุกข์หรือเครียด แต่หากเมื่อไรที่ใจของเราห่วงไปพร้อมๆ กับการปรุงแต่เรื่องราวต่างๆ หรือการคิดไปเองล่วงหน้า ที่เราจินตนาการไปร้อยแปดพันเก้าแล้วย่อมพาให้ความห่วงใยของเรานั้นเป็นทุกข์ ลองให้หัวใจของเราห่วงใยด้วยความรู้สึกดีๆ ปราศจากความคิดปรุงแต่งใดๆ แล้วถ่ายทอดความห่วงใยนั้นให้แฟนได้รับรู้ ความห่วงใยนั้นก็จะค่อยๆ เป็นปุ๋ยให้ความรักนั้นมั่นคง เติบโตอย่างงอกงาม ความห่วงใยก็เหมือนการใส่ปุ๋ยให้กับต้นไม้ ซึ่งต้องรู้จักให้อย่างพอเหมาะพอดีกับช่วงเวลาและจังหวะ ไม่ใส่ปุ๋ยอย่างถี่ๆ และไม่ทอดทิ้งหรือละเลย แต่ให้อย่างพอดีไม่มากไป หรือน้อยไป เมื่อนั้นต้นไม้ก็จะงอกงามได้อย่างเต็มที่และสวยงามที่สุด ความห่วงใยของคุณก็เช่นกันห่วงใยแบบพอดี ไม่มากไปไม่น้อยไปเมื่อนั้นความรักของคุณก็จะงอกงาม และงดงามคะ

อ่านแล้วชอบคำแนะนำ วิธีการคิดของคุณนักจิตวิทยาการปรึกษามากเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกทำให้ใจร่มเย็นๆ ประยุกต์เอาแนวคิดแบบศาสนาพุทธมาใช้ด้วย ภาษาง่าย ไม่ยาก อ่านแล้วตรงๆดี ชอบมากค่า

เราเพิ่งเข้ามาดูโพส แต่ก้อไม่รู้ว่าจะมีใครมาดูอยู่รึเปล่า แต่เมก้อมีเรื่องที่ทำให้เมทุกข์ใจจนถึงทุกวันนี้ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนที่เมกำลังเรียนอยู่มัธยม มีวันหนึ่งคุณตา ของเมเค้าไม่สบายนอน อยู่ที่บ้าน แต่ไม่มีใครไปดูแลท่านเลย แล้ววันนั้นเมก้อเข้าไปหาท่าน เห็นท่านลืมตาอยู่ทันใดนั้น ท่านก้อหลับตาลง แต่เมก้อไม่ได้เอะใจอะไร หลังจากนั้นเมก้อกลับมาที่บ้านอีกหลัง แล้วเมบอกให้แม่ไปดู แม่ก้อบอกว่า ตาเสียแล้ว หลังจากนั้น เมคิดมาตลอดว่าเมเป็นคนทำให้ตาของเมตาย เมไม่เคยนอนหลับเลย นี่ก้อ 5 ปีผ่านมาแล้ว เมก้อยังรู้สึกผิดมาตลอด ที่ดูแลท่านไม่ดี

เมไม่ได้ผิดอะไรหรอกครับ และเมก็ไม่ได้เป็นต้นเหตุให้คุณตาเสียแต่อย่างใด คนเรานั้นมีเวรมีกรรมเป็นของตนเองทั้งนั้นแหละครับ ทั้งเวรกรรมในชาตินี้ และเวรกรรมในชาติปางก่อน บางคนทำบุญมาเยอะ เกิดมาสวยเกิดมางาม เกิดมาบนกองเงินกองทอง บางคนทำบาปมาเยอะ เกิดมาขี้ริ้วขี้เหร่ เกิดมาพิกลพิการ เกิดมาไม่มีข้าวจะกินไม่มีที่จะนอน ทุกคนในโลกนี้ต้องตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น จะต่ำต้อยแค่ไหน หรือจะยิ่งใหญ่เพียงใด สุดท้ายก็ต้องตาย จะตายช้าหรือตายเร็วก็ขึ้นอยู่กับเวรกรรมที่ได้สะสมมาในชาติปางก่อนๆ บวกกับเวรกรรมในชาตินี้ด้วย คุณตาของเม..ท่านก็มีเวรกรรมของท่าน ท่านหมดอายุขัยแค่นี้ก็เป็นเพราะเวรกรรมของท่าน แต่ท่านเองก็มีบุญอยู่มาโข ที่อายุยืนมาจนถึงขั้นนี้ แล้วก็ได้ไปอย่างสงบ บางคนตายเสียตั้งแต่ยังเด็กยังรุ่นก็มีมาก เมจงวางใจซะเถิดครับ เมทำดีที่สุดแล้ว ไม่มีใครห้ามการตายของใครได้ ผมเชื่อว่าคุณตาท่านไม่โกรธเมหรอกครับ ท่านรักเมมากนะครับ ชาติหน้าฉันใด คงได้เกิดมาเป็นตาเป็นหลานกันอีก อย่างไรก็ตามผมก็อยากให้เมละเว้นบาปทุกประการ แล้วก็สะสมบุญสะสมกุศลเอาไว้เยอะๆ เพราะบุญจะช่วยให้ภายภาคหน้าเราไม่ต้องลำบาก ที่สำคัญอยากจะให้เมรักษาศีลห้าอย่างเคร่งครัด ถ้าสามารถเลิกกินเนื้อสัตว์ได้ก็จะยิ่งดีมาก และอย่าลืมรักษาธรรมชาติด้วยนะครับ อย่าทำร้ายธรรมชาติ พยายามช่วยลดโลกร้อนอย่างทุกวิธี เท่านี้ก็จะทำให้เมมีความสุขและไม่ตกนรกอย่างแน่นอนครับ สุดท้ายนี้ผมอยากจะให้เมเลิกคิดมาก มีคนที่เป็นห่วงเมอยู่มากมายนะครับ..รวมถึงผมด้วย ต่อไปนี้เมคงนอนหลับฝันดี ฝันถึงคนที่รักเม..คนที่คอยเรียงร้อยและถักทอหัวใจไว้รอเมอยู่ในวิมาน