มารปรารถนา ปลดหนี้ 50%
ระหว่างที่ขับรถมานั้นเขาก็เอ่ยกับหญิงสาวถึงความต้องการของตนเอง ซึ่งอยากให้เธอเรียกเขาไม่เหมือนใคร
คุณครูมณีเรียกผมแบบพี่รินทร์ได้ไหมครับ มณีไพรำทำนัยน์ตางุนงงเมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนั้น เรียกคุณธาวิตแบบพี่รินเหรอคะ ใช่ครับ เรียกผมว่าพี่วิต ผมว่าเรียกคุณธาวิตมันดูไม่ค่อยกันเองน่ะครับ เขาอธิบายให้เธอฟังอย่างกระจ่าง จะดีเหรอคะคุณธาวิต มณีไพรำพลางถามซ้ำอย่างไม่มั่นใจ ชายหนุ่มจึงยืนยันกลับมาซ้ำด้วยการพยักหน้า ดีสิครับ หญิงสาวก็ยอมทำตามที่เขาบอกด้วยดี ตกลงค่ะฉันจะเรียกคุณธาวิตว่าพี่วิตค่ะ ขอบคุณครับมณี พี่ขอเรียกแบบนี้ละกันนะครับ คือพี่ไม่อยากเป็นลูกศิษย์ของมณีน่ะ ได้ค่ะ เธออนุญาตเขาด้วยการพยักหน้าตอบพร้อมกับรอยยิ้ม กระทั่งธาวิตขับรถมาส่งเธอที่บ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มณีไพรำก็เอ่ยกับอีกฝ่ายก่อนที่จะก้าวลงมาจากรถคันสวย ขอบคุณนะคะพี่วิตที่อุตส่าห์ขับรถมาส่งมณีค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะคะ ฝันดีนะดาด้า พร้อมกับก้มลงหอมแก้มนวลด้วย ธาวิตเห็นเช่นนั้นแล้วก็อยากให้อีกฝ่ายหอมแก้มตนเองเหมือนหลานสาวบ้างจัง แล้วไม่อวยพรให้พี่บ้างเหรอมณี ขอให้พี่วิตฝันดีเหมือนกันค่ะ เธอรีบเอ่ยตามที่เขาร้องขอ พี่ก็ขอให้มณีฝันดีนะ หลังจากนั้นสองน้าหลานก็พากันขับรถกลับบ้าน มณีไพรำยืนมองรถคันใหญ่ที่แล่นขับออกไป ดวงหน้านวลยิ้มอย่างไม่หุบ เข็มปัณต์ซึ่งเห็นเพื่อนมีรถคันใหญ่ขับมาส่งจึงถามด้วยความสงสัย ใครขับรถมาส่งเหรอมณี น้องชายของพี่รินทร์น่ะ มณีไพรำบอกให้รับรู้ ครั้นได้ยินเพื่อนสนิทก็เอ่ยอย่างคาดเดา พี่รินทร์ที่มณีไปสอนลูกสาวรำไทยน่ะเหรอ หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ ใช่แล้วล่ะ แล้วทำไมเขาถึงขับรถมาส่งมณีล่ะ แถมนี่ไม่ใช่เวลาสอนด้วยน่ะ ชักแปลกๆ นะ พลางซักไซ้ไม่หยุดอย่างอยากรู้ อาจจะเป็นทางผ่านก็ได้มั้ง หรือว่าน้องชายพี่รินทร์จะชอบเธอกันมณี ฉันว่าต้องใช่แน่ๆ เลย เข็มปัณต์เอ่ยอย่างคาดเดา ฉันกับเขาน่ะต่างกันมากเลยนะ เขารวยมากส่วนฉันก็แค่ครูสอนรำไทยธรรมดา ไม่หรอกถ้าคนเรารักกันฐานะไม่เกี่ยวนี่ ฉันรู้ตัวดีว่าเป็นยังไง ไม่เอาละเข้าบ้านดีกว่า ไม่อยากคิดในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้น่ะ ไปนอนก่อนนะเข็ม หลังจากนั้นมณีไพรำก็เตรียมก้าวเข้าไปในบ้าน เข็มปัณต์จึงบอกอย่างอวยพร ฝันดีนะมณี จ้ะ ฝันดีเหมือนกันนะเข็ม แล้วทั้งสองสาวก็พากันแยกย้ายเข้าบ้านไป โดยเข็มปัณต์นึกไปด้วยถ้าเพื่อนสนิทได้เจอผู้ชายดีๆ เธอจะยินดีกับเพื่อนด้วย อย่าเจอพวกปลาไหล เจ้าชู้ยักษ์ละกัน อย่างผู้ชายที่เธอได้เจอในวันนี้ เปลี่ยนผู้หญิงอย่างกับเปลี่ยนถุงเท้าเดือนหนึ่งควงผู้หญิงไม่ต่ำกว่าสามคน ผู้ชายหูดำ หลังจากที่ธาวิตขับรถออกมาจากบ้านคุณครูสาวแล้วเขาก็อดยิ้มอย่างยินดีอยากได้ยินคุณครูเสียงหวานที่ร้องรำมาร้องรำบนเตียงของตนเองจริง มันคงมีความสุขน่าดูเลย ตอนนี้เขาเริ่มที่จะสนิทสนมกับเธอมากขึ้นแล้ว พลันวงหน้าอ่อนหวานก็เปลี่ยนเป็นพนักงานสาวที่อยู่แผนกชุดชั้นใน กับภาพที่อีกฝ่ายทำปากเบะใส่เขาถึงสามคราว แถมครั้งสุดท้ายยังพูดว่าแหวะอีก ยายเด็กเมื่อวานซืน เขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าที่พูดจะเป็นความจริงน่ะ น้าวิตพูดอะไรเหรอคะ ดาด้าที่นั่งอยู่ทางด้านหน้าได้ยินผู้เป็นน้าชายบ่นงึมงำจึงถามด้วยความสงสัย ไม่มีอะไรหรอกดาด้า น้าวิตคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งน่ะ อยู่ๆ ก็มาทำหน้าเบะใส่น้าวิต เขาเล่าให้หลานสาวได้รับรู้ ทำไมผู้หญิงคนนั้นมาทำหน้าเบะใส่น้าวิตล่ะคะ น้าวิตก็ไม่รู้เหมือนกัน เอาไว้น้าวิตจะพาดาด้าไปเจอนะแล้วถามให้น้าวิตทีว่าเขามาทำหน้าเบะใส่น้าวิตทำไม ธาวิตคุยกับหลานสาวในขณะที่ขับรถไปด้วย ได้ค่ะน้าวิต หลานสาวตัวน้อยพยักหน้าตอบรับ หลังจากอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอนแล้วมณีไพรำก็นึกถึงชายหนุ่มคนเมื่อครู่ที่มาส่งตนเองเกิดความสงสัยไม่ต่างจากเพื่อนเลย เขาคิดอะไรกับตนเองรึเปล่าถึงได้อาสามาส่งที่บ้านอย่างนี้ วงหน้านวลคิดไปถึงธาวิตซึ่งอีกฝ่ายก็ดูสุภาพและไม่ได้ทำอะไรที่ดูไม่ดีกับตนเองเลย ที่สำคัญเป็นน้าชายที่น่ารักต่อหลานสาวอย่างมาก พลันภาพของผู้ชายอีกคนก็ผุดขึ้นมาให้เธอนึกถึงด้วย แม้ว่าอีกฝ่ายจะดูดีกว่าอีกฝ่ายมากก็ตามเธอนึกถึงเหตุการณ์ที่ได้พบกับอีกฝ่ายในช่วงที่กำลังจะเดินข้ามถนนก็พอดีกับที่มีรถคันหนึ่งแล่นออกมาซึ่งพอเห็นเธอก็เกิดอาการตกใจคิดว่ารถชนตนเองเป็นแน่ จึงก้าวถอยหลังแต่เจ้ากรรมกลับสะดุดหกล้มลงไปนั่งที่พื้น เข็มปัณต์จึงโกหกว่าโดนรถชนเพราะอีกฝ่ายเบรกไม่ทัน ซึ่งเพื่อนสนิทก็แอบส่งสัญญาณผ่านทางสายตา ทำให้เธอต้องเล่นเนียนไปตามน้ำ ต้องแสดงท่าทางเจ็บให้เหมือนจริง แสร้งทำเป็นเอามือกุมท้องไว้ด้วยราวกับว่าโดนชนจริงๆ ชายหนุ่มผู้เป็นคนขับก็ก้าวลงมาจากรถและถามด้วยความห่วงใย เป็นยังไงบ้างครับ ครั้นรับรู้จากเพื่อนว่าเจ็บหนักและเธอก็เล่นละครเจ็บได้อย่างแนบเนียนอีกฝ่ายก็เลยยื่นเงินให้และตั้งใจจะพาเธอไปโรงพยาบาลด้วย แต่ทั้งสองบอกไม่เป็นไรเดี๋ยวไปเอง แต่กลับไม่ได้ไปซ้ำยังเดินได้ปร๋อราวกับว่าไม่ได้เป็นอะไรสักนิดเดียว มีเพียงบาดแผลถลอกยังหัวเข่านิดหน่อยเท่านั้น และนั่นจึงทำให้เขารับรู้ว่าโดนหลอก แล้วภาพที่อ่อนโยนก็เปลี่ยนเป็นใจร้ายเมื่อเขาเห็นเธอเดินมายังบริเวณนั้นจึงรีบวิ่งไล่หญิงสาวอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลย เพื่อจะจับตนเองไปหาตำรวจ แม้ว่าอีกฝ่ายจะหล่อมากก็เถอะแต่แบบนี้ไม่ไหว ชิ แล้วเธอก็ต่อว่าตนเองหลังจากนั้น ไปนึกถึงคนใจร้ายอย่างนั้นทำไมกัน บ้าแล้ว พลางสลัดภาพวงหน้าคมออกไปโดยเร็วก่อนจะเตรียมตัวหลับเพื่อทำงานหาเงินในวันพรุ่งนี้ ในยามสายของวันอาทิตย์ ขณะที่เธอกำลังนั่งซ่อมชุดนางรำอยู่ที่บ้าน มารดาที่ไม่ได้ไปทำงานก็เอ่ยถึงธุระสำคัญขึ้นมาให้ลูกสาวได้รับรู้ มณีวันพุธหน้าแม่ไม่อยู่นะ พอดีว่าลูกสาวของหัวหน้างานแม่แต่งงานน่ะ ก็เลยต้องไปงานนี้ด้วย เช่ารถไปด้วยกันหลายคน ถ้าไม่ไปคงดูไม่ดีแน่เลยหัวหน้าอุตส่าห์ตั้งใจชวน แล้วน้าปิ่นไปด้วยรึเปล่าคะแม่ หญิงสาวถามกลับด้วยความสงสัย โดยมือก็เย็บสะไบอย่างคล่องแคล่ว ไปจ้ะ มณีไปนอนกับเข็มละกันนะวันนั้นน่ะ รติวรรณบอกด้วยความเป็นห่วงในตัวลูกสาว ค่ะแม่ มณีไพรำรับปากเป็นอย่างดี เดี๋ยวมณีเอาเงินไปให้คุณเบิร์กลี่ก่อนนะคะ นั่นเพราะว่าเมื่อวานนี้เงินเดือนของเธอเพิ่งออก หญิงสาวจะต้องโดนหักจากทางร้านอาหารด้วย เพื่อไปใช้หนี้ที่ตนเองได้ยืมพี่จรรยามาเนื่องจากว่าตอนแรกที่ไปยืมเงินเบิร์กลี่มามันก็ยังไม่เพียงพอที่จะส่งไปเป็นค่ารักษาของยายตนเอง จึงต้องไปกู้เพิ่มจากพี่จรรยา ซึ่งอีกฝ่ายก็ใจดีไม่ได้คิดดอกเบี้ยแต่หักจากเงินเดือนของมณีไพรำบางส่วนทุกเดือนเท่านั้น ดังนั้นถ้าไม่จำเป็นมณีไพรำจะไม่ขาดงานอย่างเด็ดขาด เพราะถ้าหยุดๆ หายๆ ครั้งต่อไปถ้าเดือดร้อนอีกพี่จันทร์อาจจะไม่ให้ยืมอีกก็ได้ ดังนั้นเธอจึงทำงานอย่างขยันขันแข็ง
++++++++++++++++++
แปะเฮียเจเดนให้อ่านต่อค่ะ จะได้กระชุ่มกระชวย ได้เห็นหน้าหล่อๆ
ข้าวชอบคู่สองมากเลย เพราะเขียนแล้วอารมณ์ดี กัดกันตลอด 555
| Create Date : 18 ตุลาคม 2557 |
| Last Update : 18 ตุลาคม 2557 10:08:40 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1167 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
