หลายๆ เคสที่พวกเราเห็นเพื่อนๆ ผู้ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกับเตี่ย เมื่อกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงก็ไม่มีโอกาสได้ออกนอกบ้านอีกเลย พวกเราจึงเข้าใจทุกครั้งที่ลูกชายเค้ากลับบ้านจะต้องได้พาออกไปกินข้าวนอกบ้านหรือไปเที่ยวทุกครั้ง เพราะต้องการให้เตี่ยมีกำลังใจแม้เป็นผู้ป่วยติดเตียงก็ไปเที่ยวได้
โชคดีมากที่เตี่ยมีฟันแข็งแรงเรื่องกินหายห่วง ตอนนี้ทำให้พวกเรารู้ว่าร้านอาหารที่ไหนที่ให้วีลแชร์ได้กินฟรีเพราะพวกเราพาเตี่ยไปตะลุยกินบุฟเฟ่ต์กันมาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นชาบูนางในหรือ Hotpot ขอบพระคุณมากๆ ที่ให้วีลแชร์ได้เข้าไปรับประทานเหมือนคนปกติและไม่คิดค่าหัวบุฟเฟ่ต์ด้วย แม้แต่ MK สุกี้พวกเราไปบ่อยๆ เค้าให้บริการผู้ป่วยวีลแชร์ได้ดีมากโดยเฉพาะสาขาโลตัสราชบุรีมีพื้นที่ให้วีลแชร์เข้าได้สะดวก พวกเราจึงชอบสาขานี้ที่สุด ในราชบุรีที่เป็นบุฟเฟต์มีเพียงเจ้าเดียวที่คิดค่าหัวคือโออิชิชาบูบุฟเฟต์วีลแชร์เสียเงินเท่าเงินคนปกติ
พวกเราพาเตี่ยไปเที่ยวจนตอนนี้เตี่ยดีขึ้นแม้จะเดินไม่ได้ แต่ความรู้สึกเค้าก็ดีขึ้นหน้าตาสดใสจนไม่เหมือนคนป่วย ชอบกินขนมเห็นแบบนี้มีความสามารถพิเศษคือ ถ้าเป็นพวกเศษเล็กๆ น้อยๆ ถ้าเค้ากินเข้าไปแล้วเค้าจะคายออกทุกสิ่งอย่าง ถือเป็นข้อดีที่บางทีระวังแล้วอาจจะมีเศษกระดูกหรือเมล็ดผลไม้ติดไปบ้าง ก็ไม่ต้องเป็นห่วงเพราะเตี่ยจัดการคายออกได้เองสบาย
แต่ที่หนักใจคือด้วยความที่ไม่สามารถควบคุมส่วนต่างๆ ได้ทำให้เกิดอาการเกร็งและเริ่มกัดฟันกรอดๆๆ ฟันกรามตอนนี้ให้หมอถอนออกหมดแล้วเหลือแต่ฟันหน้า ถ้าเป็นคนอื่นๆ ก็คงกินอะไรไม่ค่อยได้ แต่เป็นเตี่ยยังเคี้ยวไก่เคเอฟซีได้เลยอ่ะ แต่ให้กินชิ้นเล็กลงนะคะเพื่อให้สะดวกต่อการเคี้ยวแล้วบอกเค้าให้เคี้ยวอาหารช้าๆ
การดูแลผู้ป่วยติดเตียงต้องดูแลใกล้ชิดมาก กำลังใจเป็นเรื่องสำคัญพาเค้าออกไปเที่ยวบ้างจะได้มีกำลังใจไม่โดดเดี่ยวมองเพดาน อุปกรณ์ทุกสิ่งอย่างต้องสะอาด แผลกดทับเป็นสิ่งสำคัญมากต้องมีอุปกรณ์ที่ช่วยกันแผลกดทับ การอาบน้ำบ่อยๆ ทำให้คนป่วยสดชื่นอย่าเช็ดแต่ตัวอย่างเดียว
พวกเราอาบน้ำเตี่ยวันเว้นวันเพราะต้องอุ้มเข้าห้องอาบน้ำ แปรงฟันทุกวันเพื่อให้ฟันสะอาด ถุงฉี่เปลี่ยนสม่ำเสมอ เนื่องจากเตี่ยเป็นผู้ชายการติดเชื้อจะมากจูดจู๋สำคัญมากต้องล้างให้สะอาดเพื่อไม่ให้เป็นที่เพาะเชื้อโรค แพมเพริดเราไม่ค่อยได้ใช้นอกจากเวลาพาเตี่ยมาข้างนอกเท่านั้น อยู่บ้านใส่เป็นสายยางต่อเข้าถุงฉี่จะได้ไม่อัพชื้นเป็นที่มาของแผลกดทับ
การดูแลคนป่วยติดเตียงต้องใส่ใจทุกรายละเอียด ตอนนี้พยายามให้เตี่ยหัดนั่งก็ยังไม่สามารถนั่งได้ เริ่มพูดน้อยลงสื่อสารทางสายตาเป็นหลัก ต้องพยายามอ่านใจให้ออกอะไรชอบอะไรไม่ชอบ โชคดีที่ตอนเตี่ยปกติเราอยู่ด้วยตลอดเลยเดาทางได้ง่ายว่าอันไหนชอบ อันไหนไม่ชอบ ชอบกินรสอาหารประเภทไหน
เป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยติดเตียงและคนดูแลทุกท่านนะคะ เข้าใจว่ามันเหนื่อยแต่ให้ลองมองย้อนกลับไปดูวันที่เราเป็นเด็กน้อยนะ พยายามเข้าใจและเห็นใจให้กำลังใจเพราะวันหนึ่งที่เราชราลงไปก็เป็นแบบนี้แหละ ขึ้นอยู่กับว่าจะโชคดีเป็นคนชราแบบปกติหรือเปล่าเท่านั้นเอง สตรองนะคะทุกท่าน!!
Photo and Story By
Patthanid C.
#ชาบูนางใน #ฮอตพอทบุฟเฟ่ต์ #Hotpod #วีลแชร์ #โออิชิบุฟเฟ่ต์ #ผู้ป่วยติดเตียง #การดูแลผู้ป่วยติดเตียง #ครอบครัว #ดูแลผู้ป่วย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
