LAOS :: มหากาพย์ความสนุกบุกเมืองลาว ตอนที่ 12 บายๆ วังเวียง
ตอนที่แล้ว จขบ. พาไปเที่ยว "ถ้ำจัง" กันมาแล้ว มาตอนนี้ตอนสุดท้ายแล้วจ้า มาอยู่ลาวหลายวันยังไม่สัมผัสอาหารเมืองลาวแท้ๆ เลย พวกเราเลยบอกพี่ตุ๊กๆ ว่าช่วยพาไปร้านอาหารลาวหน่อย เอาแบบที่พี่กินเลยอ่ะ พี่แกเลยพามาร้านนี้ดูจากทางเข้าแล้วแลดูเล็กๆ เนอะ เราก็นึกในใจเลยมันต้องเป็นร้านอาหารท้องถิ่นแน่ๆ เดินไปเข้าไปเลยจ้า เอ่อ.. ใช่แน่เหรอพี่ตุ๊กๆ เดินมาด้านในกลายเป็นร้านอาหารใหญ่เชียวล่ะ เอาวะเป็นไงเป็นกันมาแล้วนี่ จัดไป
อาหารก็เริ่มต้นราวๆ 30,000 กีบ ประมาณ 120 บาทไทย สั่งกันได้งงมากคือเค้ามีให้เป็นเซต พวกเราก็เลือกอย่างที่ชอบเลย ด้วยความที่เข้าใจว่ามันจะมาเหมือนอาหารตามสั่งบ้านเราอ่ะ แต่เปล่าเลยมาจานชามใหญ่มาก จะใหญ่ไปไหน นี่เราเลือกอาหารตามสั่งเหรอเนี่ย แลดูเหมือนแยกสั่งมากกว่านะ
อันนี้ต้มยำปลาไม่รู้เหมือนกันว่าปลาอะไร รสชาติไม่เหมือนต้มยำเลยอ่ะ ส่วนผัดกระเพราถือว่าเหมือนนะ
หมูทอดก็เซมๆ บ้านเราเลย แต่ที่ไม่เหมือนลาบหมูเค้าเนี่ย มายังกะยำผัก แต่ จขบ.ชอบนะรสชาติแปลกๆ อร่อยดีอ่ะ
จานนี้ผัดกระเพราเนื้อ ผัดกระเพราบ้านเค้าใส่มะเขือเทศด้วยอ่ะ แลดูเฮลตี้เนอะ แต่ส้มตำเนี่ยรสชาติต่างกับบ้านเรา คนละเรื่องเลยจ้า ต้นฉบับเค้าไม่อร่อยเลยอ่ะ สงสัยบ้านเราเอามาประยุกต์ซะอร่อยถูกปากคนไทยแน่ๆ เลย หรือเปล่าหว่า
พอทานกันเสร็จพวกเราก็เดินกลับที่พักกัน ฝนก็ตกจัง อากาศแบบนี้หลับสักงีบก่อนแระกันนะ เดี๋ยวเย็นๆ ค่อยว่ากันใหม่ เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก หลับไปแป๊บเดียวเย็นแล้ว เอาไงดีล่ะพวกเราไปปั่นจักรยานเล่นแระกัน พอเช่าจักรยานเสร็จเท่านั้นล่ะ ฝนเทลงมาเลยจ้า ยังไงฟ่ะเนี่ยหาอะไรกินรอฝนหยุดแล้วกัน กลับมายังร้านเดิมรสชาตินี้ดีสุดแระ
พวกเราก็ทานกรุ๊ปกริปกันไป ยิ่งนานยิ่งตกหนัก เอาแล้วไงจะกลับแล้วด้วยเหอะ มาตกอะไรเยอะแยะขนาดนี้ รอสักพักใหญ่มาก ฝนเป็นใจหยุดให้แป๊บหนึ่งพวกเราเลยได้ขี่จักรยานชมเมือง
เท่าที่สังเกตุส่วนใหญ่ที่นี่มีแต่ร้านอาหารสำหรับชาวต่างชาติ เลยสังสัยว่าแล้วคนลาวเค้ากินอะไรกัน หากปั่นไปตามซอกซอยจะเห็นว่า มีร้านที่คนลาวเค้าทานกัน อารมณ์เหมือนร้านข้าวแกงบ้านเรานั่นล่ะ แลดูน่าลองทีเดียว จัดไปค่ะ ชีวิตเกิดมาเพื่อทดสอบ จขบ.ซื้อแหนมเนี่ยมา เข้าท่าทีเดียวกินกรุ๊ปกริปแกล้มเบียร์ลาวกันไป กว่าจะได้นอนเกือบเที่ยงคืนเหอะ
เช้าวันสุดท้ายของการเดินทางทริปวังเวียง ที่ทำงานเวลาน้านนาน ที่มาเที่ยวจะรีบหมุนไปเร็วนักนะเวลาอ่ะ แถมเป็นเช้าหลังฝนที่อากาศดีมากๆ อยากหยุดเวลาไว้เลยทีเดียว
แต่ความสุขมันกผ่านไปเร็ว ต้องอำลาวังเวียงกันแล้วล่ะ ก่อนอื่นต้องตุ้นสเบียงกันก่อน ก็ร้านเดิมเลยที่นั่งกินเมื่อวาน แฮมเบอร์เกอร์เค้าอร่อย แถมถูกด้วยต้องจัดติดไม้ติดมือไปเสียหน่อย กันหิวกลางทาง
พวกเรานัดรถมารับประมาณเก้าโมงก็ทานอาหารเช้าที่รีสอร์ทก่อน ประทับใจแยมสัปปะรดที่นี่จริงๆ เลยอ่ะ เค้าน่าจะมีขายให้ซื้อกลับบ้านรับรองขายดีแน่นอน
เอาล่ะได้เวลาอำลาวังเวียงกันแระ รถมารับพวกเราแล้วพาไปส่งยังท่ารถ ไม่น่าเชื่อว่าฝั่งตรงข้ามท่ารถวังเวียง เป็นสนามบินด้วยเหอะ รันเวย์สุดติ่งกระดิ่งแมวมาก คิดว่าน่าจะเป็นสนามบินส่วนบุคคลอ่ะนะ
มาถึงก็ซื้อตั๋วเลยจ้าวังเวียง-อุดรธานี คนละ 400 บาท เป็นรถบัสระหว่างประเทศล่ะ ระหว่างรอรถออกพวกเราก็ถามข้อมูลเกี่ยวกับรถบัสเนี่ยแหละ คนขับถามพวกเราว่าประเทศไทยเค้ายังไม่ได้ใช้ 3G อีกเหรอ ลาวเค้าใช้ 4G มานานแล้วนะ เหอๆๆ ตอกย้ำเค้าไป เดี๋ยวตรูพัฒนาไป 6G เลย คิคิ ฝันเอามือตบหน้าตัวเองทีหนึ่งจะได้ตื่น 555
รถที่นี่ออกตรงเวลามาก พวกเราขึ้นรถได้ก็หาที่นั่งเลย คนโล่งมากระหว่างทางฝนตกตลอดเลย ใจก็หวั่นๆ เหมือนกันจะมีอะไรไหมน้า แต่ฟังจากคนขับเค้าก็ชำนาญทางมาก เค้าขับไม่ค่อยเร็วก็เลยไม่น่ากลัว แล้วก็มาถึงด่านตรวจพวกเราก็ลงไป ตม.ก่อน รถจะไปรอฝั่งตรงข้าม ภัทรานิตย์ไม่รู้เป็นไงพักหลังๆ ดวงถูกชะตากะ ตม. ซะเหลือเกิน ที่คนอื่นไม่เห็นจะโดนถามที่ตรูโดนทุกที เห็นหน้าตรูเฟรนลี่หรือไงฟ่ะ ถามตรูสักคำม๊ะว่าอยากทักทายด้วยเปล่า 555
เห็นธงประเทศไทยโบกสะบัด คิดฮอตบ้านหลายๆ ไปไหนมาทีไรไม่อุ่นใจเท่าบ้านเราจริงๆ รักนะประเทศไทย รถข้ามมาส่งเราถึงอุดรธานีเลยจ้า เดินมาหน่อยเดียวก็เซ็นทรัลอุดรแล้วล่ะ ด้วยความที่บนรถหนาวไม่ได้เอาเสื้อหนาวออกมา มีผ้าขาวม้าติดมาในกระเป๋า ใช้ให้เป็นประโยชน์กันหนาวได้เหอะ แลดูเหมือนเด็กลาวม๊ะ 555
พอถึงเซ็นทรัลอุดรได้เท่านั้นแหละ ทุกคนสั่งข้าวกินสบายใจ หายอยากไปเลยทีเดียว เรื่องรสชาติอาหารบ้านเราเนี่ย ไม่เป็นรองใครเลยบอกตรง มิน่าฝรั่งถึงรักเมืองไทย จากนั้นก็เหมาแท็กซี่ไปสนามบินเลยจ้า และไม่ลืมที่จะหาซื้อของฝากเมืองอุดร แหนมเนืองเนี่ยเหมาๆ เลยจ้า
ทริปนี้ก็เสียค่าใช้จ่ายรวมตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว 7,000 บาทแหละ ก็เป็นอีกทริปที่ประทับใจ ขอบคุณเพื่อนร่วมทริป ป้าโอ๋ ลุงเต่า ป้าแก้วและเมย์ เพื่อนเลิฟที่ทำให้การเดินทางสนุกสนาน มีเรื่องให้เล่ายาวเป็นมหากาพย์ข้ามปี แล้วพบกันใหม่ในทริปต่อไป ฉางซา-จางเจียเจีย-อู๋ฮั่นค๊า
Photo and Story By Patthanid C.
| Create Date : 06 มกราคม 2558 |
| Last Update : 6 มกราคม 2558 0:48:22 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1879 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
