XX3MyYdiary Part 12 9 ต.ค คืนก่อนวันนัดที่พี่วินให้เราไปพบ ผมก็ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ ก่อนหน้านั้น ผมก็กังวลสารพัด จนแทบไม่มีสมาธิกับการซ้อม ถ้าไม่มี xx ช่วย ผมคงแย่กว่านี้ ยังไงเขาก็เก็บอาการได้ดีกว่าผม ถึงเขาจะกังวลไม่ต่างจากผมก็ตาม เช้าววันนัด ก่อนพี่วินจะมา xx เอากระดาษที่มีเนื้อเพลงออกมาวาง ทำท่าเหมือนจดจ่ออยู่กับทุกตัวอักษร แต่จริงๆไม่ใช่ ผมเห็นเขาวาดลายเส้น เป็นรูปตัวผม ตัวเขา โดยมีผู้คนมากมายกั้นกลางระหว่างเรา ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังปลอบใจผม บอกรักผม เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ตั้งแต่วันที่ผมไปสารภาพรักกับเขา ถึงมันจะเป็นคำซ้ำๆ แต่ผมก็ไม่เคยเบื่อจะฟัง ยิ่งในตอนที่ไม่ร่ว่า จะมีโอกาสได้ฟังไปอีกนานแค่ไหน ผมก็ยิ่งรู้สึกว่า มันมีค่ามาก ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง ตอนได้ยินว่า พี่วินรู้อยู่แล้วว่าเรารักกัน ตอนที่ xx ยังร้องเพลงแย่ๆ พี่วินยังมองออกว่า เขาจะเป็นศิลปินที่ดีได้ เรื่องชองเรา ทำไมพี่จะไม่เห็น พี่วินบอกว่า เขาจัดการกับนักข่าวได้ อย่างน้อยก็จนกว่าคอนเสิร์ตจะผ่านไป แต่พี่วินจัดการกับรูปและกระแสสังคมไม่ได้ แต่ยังไงเราก็ไม่ควรโกหก และ เรา ซึ่งก็คือ ทั้งเรา 2 คน วงของเรา พี่วิน และบริษัท จะต้องเผชิญหน้ากับเรื่องนี้ไปด้วยกัน เราสองคนหันมามองหน้ากัน แล้วก็ถามพร้อมๆกันว่า เราเปิดเผยเรื่องนี้ได้เหรอครับ พี่วินบอกว่า อย่าดูถูกตัวเอง อย่าดูถูกแฟนคลับ พี่อุตส่าห์จ้างครูเก่งๆมาสอนเราทุกอย่าง ตั้งโจทย์ยากๆให้เราต้องทำลายกำแพงผ่านมันไปให้ได้ พยยามฝึกกันมาเป็นปีๆ ทำมาขนาดนี้แล้ว จะไม่มีคนรัก คนชื่นชม เพราะผลงาน เพราะฝีมือ เพราะความเก่งกว่าเดิมของเราบ้างหรือไง คงไม่ได้มีแต่คนที่หลงรูปลักษณ์มาหลงเราหรอก พี่วินบอกอีกว่า คุยกับพ่อแม่ของเรา 2 คนให้แล้วด้วย ทีแรกพี่วินกลัวว่า ผู้ใหญ่จะไม่เข้าใจ พี่วินว่า พวกเราโชคดีที่พ่อแม่เข้าใจความรักของลูก เข้าใจความจริงของชีวิต สรุปว่า ไม่มีใครว่าอะไรที่เรารักกัน แค่ต้องรอเวลา หลังคอนเสิร์ตจบ เราจะค่อยๆเปิดเผยเรื่องนี้ให้ทุกคนรู้ ยืดเวลาที่ต้องเผชิญกับเรื่องที่น่ากลัวที่สุดออกไปได้อีกนิดหน่อย คืนนั้น ที่บ้านผมมีปาร์ตี้ของหวาน แม่บอกว่า ฉลองที่ผมเปิดตัวแฟน ทุกคนในครอบครัว ทั้งพ่อ ทั้งพี่พี่ ทุกคนรอผมมาฉลองด้วยทั้งที่ดึกมากแล้ว แม่ถ่ายรูปเก็บไว้ บอกว่าจะไว้ลงไอจี ตอนเราประกาศอย่างเป็นทางการ ผมถามแม่ว่า มันจะไม่เป็นไรใช่มั้ย แม่ตอบว่า มันก็คงต้องเป็นอะไรบ้างแหละ แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไง เราทุกคนก็รักสาม และก็จะอยู่ข้างๆสามไปตลอด แล้วทุกคนก็กอดผม ขอบคุณนะครับ พ่อ แม่ พี่พี่ ที่รักของผม เราซ้อมกันหนักมากขึ้นเรื่อยๆ ตามระยะเวลาที่เหลือน้อยลงเรื่อยๆ นี่จะเป็น 1 บทพิสูจน์ให้แฟนๆเห็นว่า พวกเราดีพอที่จะเป็นศิลปินตัวจริง พวกเราไม่ได้แค่ฝัน แต่พวกเรากำลังพยายามทำให้มันเป็นจริง และเป็นได้อย่างดีด้วย และผมอยากให้พวกเขาเห็นด้วยว่า ไม่ว่าจะเป็นเพือน หรือเป็นแฟน เราก็จะทำหน้าที่ของเราอย่างดีที่สุดเสมอ เพื่อส่งต่อความสุขออกไปให้ทุกๆคน วันที่เราได้กลับไปขึ้นเวทีอีกครั้ง มันช่างแสนวิเศษ ผมอดคิดไม่ได้ว่า หลังจากวันนี้ หลังจากเรายืนยันความต้องการของเรา.... วันนี้อาจเป็นวันสุดท้าย เราสามคน ผม xx น้ำนิ่ง ยืนอยู่หลังเวที รอเวลาเริ่มทำการแสดง xx มองตาผม พูดสิ่งที่ผมคิดอยุ่ในหัว ถ้านี่คือครั้งสุดท้ายของเรา ผมเห็นเปลวไฟในตัวผม สะท้อนเงาอยู่ในดวงตาของเขา ผมตอบเขาว่า งั้นก็ออกไปทำให้เต็มที่ น้ำนิ่งก้าวมายืนข้างๆเรา เขาพูดต่อว่า แล้วเราจะไม่มีวันลืม เรา 3 คนประสานมือกัน ตะโกนชื่อวงให้ดังสุดเสียง แล้วก้าวออกไปสู่แสงไฟ เสียงดนตรี ความฝันที่กำลังปรากฏเป็นภาพจริง และความรู้สึกของทุกคนที่มาอยุ่กับเราในค่ำคืนนี้ คืนที่เราทำให้เขาจดจำ และเราเองก็ด้วย ผมตื่นเต้นมาก สนุกมาก และดีใจมากๆที่ทุกคนสนุกไปด้วยกันกับเรา ถ้าหากนี่จะเป็นครั้งสุดท้าย ผมก็ได้ทำอย่างเต็มที่ที่สุด และดีที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียดาย วันนั้น นอกจากของขวัญที่แฟนๆ อุตส่าห์หอบหิ้วเอามาให้ที่คอนเสิร์ต ผมยังได้การ์ดใบเล็กๆกลับมาด้วยอีกหลายร้อยใบ การ์ดทุกใบมีข้อความเดียวกัน เขียนด้วยลายมือว่า Be Happy, Be Yourself. มีลายเซ็นเจ้าของการ์ด บางใบมีวาดรูปเพิ่มมาด้วย แฟนคลับคงตั้งใจทำโปรเจคท์ให้เรา ผมไม่รู้จะขอบคุณพวกเขายังไงดี ผมก็พูดได้แค่นี้ ชอบคุณจริงๆครับ คืนนั้นผมเหนื่อยมากแล้ว แต่ผมนอนไม่หลับ ผมเอาการ์ดทั้งหมด ค่อยๆติดเรียงกันไป ทับลงบนโปสเตอร์รูปของวงเราที่ผมติดไว้ที่หัวนอน ผมอ่านการ์ดแล้วก็ติดลงไป ทีละใบ ทีละใบ ขอให้มีความสุข ขอให้เป็นตัวเอง ขอให้ได้มีความสุข ขอให้ได้เป็นตัวเอง ผมติดการ์ดลงบนโปสเตอรืจนครบทุกใบ หลับตาและอธิษฐานขอให้มันเป็นจริง xx ส่งรูปจูบใต้เงาไฟที่เขาใส่แคปชั่นว่า Coz I luv ya มาให้ผม นัดเวลาให้ลงรูปในไอจีสตอรี่พร้อมกัน ผมไปขอนอนหนุนตักแม่ ตอนที่ถึงเวลา ผมกดลงรูปแล้วส่งโทรศัพท์ให้แม่ดู แต่แม่จูบหน้าผากผม บอกให้ผมปิดมือถือ แล้วลุกมาดูหนังเป็นเพื่อนแม่ อะไรที่จะเกิดก็ปล่อยให้มันเป็นเรื่องต่อๆไป ไม่ใช่เรื่องที่เราต้องคิดตอนนี้
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [