*~ วันมหาปวารณา ~*
วันมหาปวารณา
คือวันสุดท้ายของการจำพรรษาของพระภิกษุ
คือ ตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑
วันออกพรรษา
คือวันสิ้นสุดระยะการจำพรรษาหรือออกจากการอยู่ประจำที่ในฤดูฝน
ซึ่งตรงกับวันขึ้น แรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๑
คำว่า"ปวารณา"แปลว่า "อนุญาต" หรือ "ยอมให้ "
คือเป็นวันที่เปิดโอกาสให้พระภิกษุสงฆ์ด้วยกัน
ไม่ว่าจะเป็นพระอาวุโส พระเถระ หรือแม้พระนวกะ
ที่จะได้แสดงการว่ากล่าวตักเตือนกันในข้อที่ผิดพลั้งล่วงเกิน
ระหว่างที่จำพรรษาอยู่ด้วยกันได้
ด้วยความเมตตาและเอื้ออาทรกันและกัน
เนื่องจากในระหว่างที่เข้าพรรษาอยู่ด้วยกันพระสงฆ์บางรูป
อาจมีข้อบกพร่องที่ต้องแก้ไขและการให้ผู้อื่นว่ากล่าวตักเตือน
ก็จะทำให้รู้ข้อบกพร่องของตน
อีกทั้งยังเปิดโอกาสให้ถามข้อสงสัย ซึ่งกันและกันได้ด้วย
พระผู้ใหญ่ก็กล่าวตักเตือนพระผู้น้อยได้และพระผู้มีอาวุโสน้อย
ก็สามารถชี้แนะถึงข้อไม่ดีของพระผู้ใหญ่ได้เช่นกัน
แม้พระผู้ใหญ่จะมีอาวุโสมากกว่า
แต่ท่านก็มิได้สำคัญตนผิดคิดว่าท่านทำอะไรแล้วถูกไปหมดทุกอย่าง
เพื่อเป็นเครื่องมือชี้ให้เห็นวิธีการคอยสังวร
คือ ตามระวัง ไม่ประมาทไม่ยอมให้ความเลวร้ายเกิดขึ้นได้
เหมือนล้อมรั้วไว้ก่อนที่วัวจะหาย
ไม่ว่าจะอยู่ในเทศกาลเข้าพรรษาหรืออกพรรษา
พระท่านจะประพฤติดี ปฏิบัติชอบ
ตามระบอบของพระธรรมวินัยอยู่ตลอดเวลา
สำหรับคำกล่าว ปวารณา มีคำกล่าวเป็นภาษาบาลีเป็นดังนี้
"สังฆัมภันเต ปะวาเรมิทิฎเฐนะ วา สุเตนะ วาปะริสังกายะ วา
วะทันตุ มัง อายัส์มันโต อะนุกัทปัง อุปาทายะปัสสันโต ปฎิกะริสสามิ"
มีความหมายว่า
ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญกระผมขอปวารณาต่อสงฆ์
ด้วยได้เห็นหรือได้ฟังก็ตาม
ขอท่านทั้งหลายโปรดอนุเคราะห์ว่ากล่าวตักเตือนกระผมด้วย
เมื่อกระผมมองเห็นแล้วจักประพฤติตัวเสียเลยใหม่ให้ดี
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
เมื่อเราหยุด...มองหา แล้วเราจะเห็น...