“เก็จอุษา” ฟื้นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำที่หายไป

และรับรู้ว่าเธอเกือบตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรม

นอกจากนี้น้องสาวเพียงคนเดียวที่เพิ่งหายตัวไป

ก็ตกเป็นผู้สงสัยอีกด้วย

เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองและน้องสาว

เธอจะต้องหาคนร้ายตัวจริงให้เจอ ก่อนที่ชีวิตของเธอเองจะตกอยู่ในอันตราย

การตามหากุญแจที่จะไขไปสู่เหตุการณ์ในวันนั้น

ก็ได้เริ่มขึ้น

..............

เป็นนิยายแนวสืบสวนที่มีกลิ่นอายความรักวนเวียนอยู่ สำหรับเราอ่านแล้วคิดว่าความรักกลายเป็นประเด็นรองไปได้ เพราะด้วยความสัมพันธ์ระหว่างฆราวัสส์กับเก็จอุษายังมีคำคั่นกลางระหว่าง พี่สามีและน้องสะใภ้ ฉากหวานๆ ก็มีไม่เยอะเท่าไรอ่านถึงตอนท้ายๆ ก็มีงงๆ บ้างว่า เอ้า รักกันตอนไหนฟะ คือ เหมือนเป็นความรักที่ค่อยๆเก็บมาเรื่อย แต่เมื่อประเด็นเรื่องตัวเก็จอุษาและเก็จอาภาคลายเราก็เข้าใจความเป็นมาและความรักระหว่างพระ-นางได้ว่าทำไมถึงมารักกันได้

ตัวละครหลัก

เก็จอุษา: หญิงสาวที่ตื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองความจำเสื่อมสิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวตัวเธอคือ ฆราวัสส์ ชายหนุ่มที่เธอรู้ว่าเขาคือพี่ของสามีเธอ!! แต่เมื่อยิ่งสาวเรื่องราวลึกลงไปเรื่อยๆความจริงก็ยิ่งเปลี่ยนแปลงไป รวมถึงความรู้สึกของเธอด้วย

ฆราวัสส์: เขาหวังเพียงว่าความหวังเดียว เก็จอุษาคนเพียงคนเดียวที่สามารถทำให้เขาไปถึงตัวฆาตกรที่ลงมือฆ่าน้องชายเขาและทำร้ายหล่อน แต่เมื่อเจ้าตัวความจำเสื่อมและเมื่อคนที่เขาเชื่อว่าเป็นเธอสุดท้ายแล้วกลับไม่ใช่

เก็จอาภา:น้องสาวที่หายไปของเก็จอุษา

ทิวธวัสส์: สามีของเก็จอุษาที่เสียชีวิตลง เพราะถูกฆาตกรรม

ความในใจ...หลังอ่าน

นิยายเรื่องแรกที่อ่านของชมบุหลันค่ะ ถือว่าสำนวนดีการเรียบเรียงภาษาดี อ่านง่ายด้วย การวางโครงเรื่องเป็นลำดับ เข้าใจง่ายแบ่งส่วนของตัวละครตามความสำคัญได้ดี แต่ในส่วนของการคลี่คลาย อยากให้ใส่ความน่าสงสัยของตัวละครหรือใส่ความน่าจะเป็นในการฆาตกรรมให้มากกว่านี้ เพราะในเรื่องการคลี่คลายคดีสำหรับตัวเราเองคิดว่ายังไม่ชวนให้ตื่นเต้นตามทั้งๆ ที่แก่นเรื่องเป็นการสืบหาตัวฆาตกรฆ่าทิวธวัสส์ ถ้าจะเพิ่มความสนใจ น่าจะกระจายบทปมตัวละคร ให้นางเอกค่อยๆ คิดหาตัวฆาตกร เลยทำให้ในตอนจบไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากมายเพราะไม่ได้ลองคิดว่า ใครคือคนฆ่า เนื่องจากเบาะแสให้สืบหา เรียกว่าไม่มี เมื่อไม่ใส่ก็ทำให้อ่านได้เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่อมากจนอ่านไม่ไหวสำหรับคนที่ชอบแนวสืบสวนอย่างเราเพราะมีปมตัวละครมาช่วยให้ดีขึ้นทั้งเรื่องนิสัยที่รักสนุกของเก็จอุษา รักการท่องเที่ยวของเก็จอาภา และสิ่งสุดท้ายที่ทำให้ชีวิตมีจุดจบแบบทิวธวัสส์ทุกการกระทำของตัวละครมีเหตุผลทั้งหมด รวมถึงตัวฆาตกรเองคนเขียนดึงปมตัวละครมาปิดจนลบเรื่องการคลี่คลายคดีที่ไม่ได้น่าตื่นเต้นไปได้บ้าง

จะเรียกว่าเป็นนิยายสืบสวนที่มีกลิ่นอายของความรักรอบๆก็ไม่ถูกทีเดียว เหมือนจะเป็นแนวดราม่าครอบครัวมากกว่าสิ่งที่เหมือนกันระหว่างพี่น้องทั้งสองคู่คือ ‘ความแตกแยก’ และความแตกแยกนั้นเก็จอุษา เก็จอาภา ฆราวัสส์ทิวธวัสส์ ก็เลือกที่จะแก้ปัญหานั้นแตกต่างกันการเลี้ยงดูตอนเด็กมีส่วนทำให้เด็กในวันนั้นกลายเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้แต่การเลี้ยงดูที่พรั่งพร้อมไปหมด ก็ไม่ได้หมายความว่า เด็กในวันนั้นจะเดินทางเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันนี้เช่นกัน

สรุปลงความเห็นว่า เป็นแนวดราม่า+โรแมนติก และมีกลิ่นสืบสวนจางๆ