พรายพลับพลึง (ชุด บุษบาลายเพลิง) : ญาณิช
พรายพลับพลึง


ขอบคุณรูปภาพจาก สนพ.คำต่อคำ


เรื่องย่อหลังปก


ชีวิตบุรพัทธ์ สงบสุขอยู่ดีๆ กลับต้องมีเรื่องปวดหัวมาพัวพัน

เริ่มจากเรื่องเหลือเชื่ออย่างผีสาวแสนทะลึ่งแถมโลภมาก

ที่มาอาศัยบ้านเขาเพื่อทำความดีขึ้นสวรรค์

เท่านั้นยังไม่พอ…โชคชะตายังลากสาวน้อยแสนดื้อรั้น

มาฝากเขาเลี้ยงอีกหนึ่งคน

สาวน้อยผิวขาวอกอึ๋ม หุ่นเอกซ์ เซ็ก(ซี่)กระจาย

แต่เรื่องกลับเลวร้ายเมื่อผีสาวกับสาวน้อยไม่ลงรอยกัน

บุรพัทธ์ต้องคอยไกล่เกลี่ยเพราะสิ่งสำคัญคือพวกเขาต้องช่วยกัน

ทำภารกิจของผีสาวให้สำเร็จภารกิจยากแค่ไหนชายหนุ่มไม่เคยหวั่น

แต่กับสาวน้อยคนนั้น...เขาไม่มั่นใจ!

ก็ผิวขาวเนียนมันเข้าตายิ่งใกล้ยิ่งเสน่หายิ่งเร้าใจ

สุดท้ายภารกิจจะทำให้ผีสาวขึ้นสวรรค์ได้ไหม

และหัวใจของบุรพัทธ์จะต้านสาวน้อยคนนั้นได้หรือเปล่า

ก็คงต้องแล้วแต่โชคชะตาถ้าต้านไม่ไหวคงต้องทำใจเสียว่า

เกลียดอะไร…ต้อง ‘ได้’ สิ่งนั้น

ความในใจ…หลังอ่าน

นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในชุดบุษบาลายเพลิง โดยมีตัวดำเนินเรื่องที่เพิ่มเข้ามาจากพระ-นางคือ ผี(โสเภณี)ซึ่งในเรื่องพรายพลับพลึง ได้ผีผกาวดีหรือ เจ๊ผกาผีสาวที่หิวกระหายเงินทั้งตอนมีชีวิตอยู่และตายไปแล้ว นางเอก พิชชาหรือมะนาว หญิงสาวอายุ 19 ปี จบวุฒิม.3 ต้องมาอาศัยอยู่กับ บุรพัทธ์ชายหนุ่มอายุ 30 ปี อาจารย์สอนชีววิทยา ถือศีล 5 เข้าวัดถ้าใครชอบแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน เรื่องนี้คงตอบโจทย์ได้ไม่ยาก ถึงจะเป็นแนว 18+ แต่ก็ไม่ได้มีฉากวาบหวิวมากเกินไปนะคะ แกนหลักๆ ของเรื่องจะคิดถึงความรักของพี่อ้ายกับมะนาวความแตกต่างระหว่างคนทั้งสองที่เหมือนมาบรรจบกันอย่างพอดี และยังมีเรื่องบาปบุณ ชั่ว-ดีมาเกี่ยวข้อง เพราะผกาวดีผีสาวต้องทำภารกิจให้ครบทั้ง 100 ภารกิจ 1 ภารกิจจะเเทนด้วยต้นพลับพลึงที่ขึ้นมา 1 ต้น จึงจะได้ขึ้นสวรรค์ได้ และมีตัวละครกลุ่มเพื่อนพระเอกเข้ามาเพิ่มสีสันด้วย ตัวเราอ่านไปยิ้มไปเขินไป ฉากที่ไม่เข้าใจกันก็บีบคั้นอารมณ์ได้ดี ตรงนี้จะเห็นได้ถึงช่องว่างระหว่างวัยของทั้งคู่

โดนส่วนตัวเราชอบเรื่องนี้ ไม่หวือหวาเหมือนนิยาย 18+ แต่มีความละมุนความรัก อยู่รอบๆ ทำให้ 400 กว่าหน้าผ่านไปไวเหมือนโกหก ชอบช่วงที่พี่อ้ายรู้ว่าชอบมะนาวคุณพี่ดูกระวนกระวายทำอะไรไม่ถูก ตินิดนึง รู้สึกว่าจะใช้คำว่า อ้ะ มากเกินไปถึงแม้จะเป็นบทสนทนาก็ตาม เลยรู้สึกขัดๆ ไปนิดหน่อยแต่โดยภาพรวมก็ถือว่าน่าสนใจอยู่ค่ะ

.................................................

อันนี้ตัดมาจากหนังสือค่ะ  ส่วนตัวคิดว่าตรงกับความรู้สึกมาก เพราะบางครั้งการกระทำของเราก็เกิดขึ้นจากเหตุผลง่ายๆ ที่ว่า 'อยากสบาย' โดยไม่ได้ถามถึงความต้องการหรือคุณค่าที่แท้จริง

“ทำไมคุณถึงอยากขึ้นสวรรค์ล่ะครับ”

คำถามง่ายๆ ทว่าทำเอาผกาวดีอึ้งไปทีเดียว ไม่เคยมีใครถามหล่อนแบบนี้เลยสักครั้ง ทำภารกิจร่วมกับคนอื่นมาก็หลายต่อหลายครั้ง ไม่ยักมีใครสนใจเรื่องนี้ แม้แต่ตัวหล่อนเองก็เถอะ ไม่เคยคิดว่าการขึ้นสวรรค์

ันสำคัญอะไรไปมากกว่า...

“ก็...มันคงสบายกว่าตกนรกมั้ง ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานแต่ไปนั่งสบายเป็นเทวดานางฟ้าเหมือนที่ใครเขาว่ากัน” สี่สิบปีที่ผ่านมาผกาวดีอยากขึ้นสวรรค์เพราะเหตุผลแค่นั้นจริงๆ

“ที่แท้คุณก็แค่อยากสุขสบาย ไม่ต่างอะไรจากตอนมีชีวิตอยู่เลยสินะครับ”




Create Date : 23 มกราคม 2559
Last Update : 23 มกราคม 2559 17:02:01 น.
Counter : 1894 Pageviews.

0 comments
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ความสุขโดยสังเกต : กะว่าก๋า
(22 มิ.ย. 2568 05:29:20 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - แล้วชีวิตก็บอกกับเราว่า : กะว่าก๋า
(19 มิ.ย. 2568 04:14:52 น.)
18 มิย 68 mcayenne94
(18 มิ.ย. 2568 17:08:30 น.)
เพลงรักพันราตรี เพลงที่ห้า บทเพลงสีชาด : จิเอโกะ ฮาระ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(16 มิ.ย. 2568 10:30:38 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Thewhiteocean.BlogGang.com

thewhiteocean
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

บทความทั้งหมด