สวนสัตว์พาต้ากับกาลเวลาที่ล่วงเลย บล็อกเที่ยวแรกของปีนี้อุทิศให้สถานที่ท่องเที่ยวที่ผูกพันมายาวนานแต่ไม่รู้จะอยู่ให้เราเที่ยวไปอีกสักเท่าไหร่นะครับ สวนสัตว์พาต้าปิ่นเกล้า เคยเป็นสวนสัตว์ทันสมัยมีสัตว์หายากให้ชมหลากหลาย อยู่ใจกลางเมือง และมีการแสดงน่าสนใจมากมาย สมัยตั้งใหม่ๆ เป็นที่เที่ยวชั้นดีเลยครับ ค่าเข้า 70 บาท ถือว่าแพงมากในสมัยนั้น (เขาดินค่าเข้า 10 บาท) บ้านเก่าผมอยู่หนองแขม พ่อทำงานอยู่บางกรวย ปิ่นเกล้าคือประเทศที่เจริญที่สุดบนเส้นทางกลับบ้านแล้วครับ และพาต้าปิ่นเกล้าก็เป็นห้างใหญ่เก่าแก่ ก่อนมีเซ็นทรัลปิ่นเกล้า และก่อนมีตั้งฮั่วเส็งด้วยซ้ำ แต่ทั้งสวนสัตว์และตัวห้างก็เสื่อมถอยไปตามกาลเวลา ในขณะที่ค่าเข้าเขาดินขึ้นเป็น 100.- แล้ว (ก่อนปิด) พาต้าก็ยังคง 70 บาทไม่เปลี่ยนแปลง และเพิ่งขึ้นเป็น 80 บาทเมื่อไม่กี่ปีที่แล้ว จำนวนสัตว์น้อยลงและกรงที่ถูกปิดตัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าใจหาย รายได้จากสวนสัตว์ไม่คุ้มค่าใช้จ่าย แต่ถ้าปิดสวนสัตว์ลง สัตว์อย่างกอริลลาไม่น่าไปอยู่ที่อื่นรอด ก็ต้องทำต่อกันมาด้วยใจรักครับ มาร่วมรำลึกถึงสวนสัตว์พาต้าในความทรงจำกันดีกว่า เอ็นทรี่นี้ขอพาย้อนอดีตไปยังยุคที่พาต้าเจริญรุ่งเรืองมาจนถึงยุคปัจจุบัน เท่าที่เจ้าของบล็อกจะมีภาพเก็บไว้นะครับ ห้างพาต้า เดิมทีมีสาขาที่ห้างอินทราประตูน้ำและหัวหมาก แต่ก็ปิดตัวไปแล้ว เหลือเพียงพาต้าปิ่นเกล้าที่เปิดมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2525 จนถึงปัจจุบัน เป็นอาคารสูง 15 ชั้น (พื้นที่ห้าง 7 ชั้น) เป็นห้างสรรพสินค้าแห่งแรกของฝั่งธน และเป็นห้างแรกของไทยที่มีลิฟต์แก้ว รู้สึกหรูหรามีสไตล์มากครับในยุคนั้น เจ้าของห้างคือ คุณวินัย เสริมศิริมงคล ร่วมกับคุณวิวรรธน์ เสริมศิริมงคล คุณวินัยเสียชีวิตไปแล้วเมื่อปี 2533 ส่วนคุณวิวรรธน์ลงจากตำแหน่งไปเป็นที่ปรึกษาและให้รุ่นลูกขึ้นมาดูแลแทนแล้วครับ สวนสัตว์พาต้า อยู่ที่ชั้น 6 และ 7 ของห้างนี้ สวนสัตว์เปิดตัวในปี พ.ศ.2526 เป็นสวนสัตว์เอกชนแห่งแรกของประเทศไทย ช่วงแรกมีสัตว์มากมายมหาศาลสำหรับสวนสัตว์ที่ร่มในห้างเลยครับ เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 250 ตัว สัตว์ปีก 600 ตัว สัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก 700 ตัว คุณวินัย เสริมศิริมงคลเจ้าของห้างในยุคก่อตั้งมีความรักและสนใจสัตว์ จากการเป็นพ่อค้าสัตว์หายากที่สนามหลวง ...เผื่อใครเกิดไม่ทัน สนามหลวงยุคนั้นเป็นตลาดนัด มีร้านซื้อขายสัตว์ป่าด้วยนะครับ ก่อนจะถูกควบคุม ไม่แน่ใจว่าผมเคยไปห้างนี้ครั้งแรกปีไหน แต่ภาพถ่ายที่เก่าที่สุดที่เก็บอยู่คือภาพโพลารอยด์ที่สวนสัตว์พาต้านี้ครับ เจ้าของบล็อกถ่ายกับพ่อ น่าจะราวปี พ.ศ.2527 ตอนนั้นห้างเพิ่งเปิดปีแรกๆ อยู่ในยุคเจริญรุ่งเรืองเลย มีทั้งการจัดงานศิลปะวัฒนธรรม เทรดแฟร์ เทศกาลของดี 73 จังหวัด ฯลฯ  ครั้งที่มีรูปถ่ายเป็นเรื่องเป็นราวเห็นจะเป็นปี พ.ศ.2530-2531 สวนสัตว์ในร่มอันเป็นจุดขายของสวนสัตว์พาต้าอุดมสมบูรณ์สวยงาม ชั้น 7 เป็นสวนสัตว์ชั้นดาดฟ้า ชั้น 6 เป็นสวนสัตว์กลางคืน มีรูปปั้นและภาพวาดไดโนเสาร์ที่ตอนนั้นชอบมาก เสียดายถ่ายภาพมามีผมและน้องเกือบทุกรูปบังวิวมิด อยากได้บรรยากาศพาต้ายุคนั้นมากกว่า
โซนด้านหน้าเป็นฝูงนกแก้วและฟาร์มแบบตะวันตกมีม้าแคระ แต่ดาราตัวจริงของที่นี่คือกอริลลาครับ ปัจจุบันป้าบัวน้อยเป็นกอริลลาที่เหลืออยู่ตัวเดียวในประเทศไทย แต่ก่อนหน้านั้นกอริลลาตัวแรกที่เข้ามาในไทยคือ บวาน่า (Bwana) ลิงกอริลลาเพศผู้ที่พาต้าซื้อจากเยอรมันเมื่อปี พ.ศ.2527 จากนั้นในปี พ.ศ.2535 จึงซื้อบัวน้อย กอริลลาเพศเมียให้คู่กัน บัวน้อยเกิดปี พ.ศ. 2530 อายุน้อยกว่าบวาน่าประมาณหนึ่ง หลังจากนั้นไทยเข้าร่วมอนุสัญญา CITEES ห้ามซื้อขายสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เลยนำกอริลลาเข้ามาอีกไม่ได้แล้วครับ พอบวาน่าเสียชีวิตในวัย 40 ปีกว่าๆ ตามอายุขัยลิงกอริลลาแล้วเจ้าบัวน้อยก็เป็นกอริลลาเพียงหนึ่งเดียวในประเทศไทยมายาวนาน ห้องของบัวน้อยเป็นกระจกติดแอร์ขนาด 10 เมตร x 20 เมตร คุมอุณหภูมิที่ 27 องศา มีขั้นบันได กรง บ่อน้ำ มีค่าดูแลเดือนละ 10,000 บาท ถือเป็นกรงที่ทำได้ค่อนข้างครบถ้วนในสวนสัตว์พื้นที่จำกัดแบบนี้  ภาพปี พ.ศ.2531 ตัวนี้คงเป็นบวาน่าครับ แต่ก่อนเข้าใจว่าพาต้ามีบัวน้อยแค่ตัวเดียวมาตลอด
ชั้น 6 เคยจัดแสดงซาลามันเดอร์ยักษ์เพียงหนึ่งเดียวในประเทศไทยด้วยนะครับ แต่มันตายและถูกสตัฟไว้ เสียดายไม่เคยถ่ายรูปไว้ตอนมันยังมีชีวิต มีเหตุการณ์ไฟไหม้ห้างในปี พ.ศ.2535 ทำให้สัตว์เลื้อยคลานที่ชั้น 6 ตายไปหลายตัว ตอนดูข่าวก็เป็นห่วงกอริลลากับพี่เสือขาวนะครับ แต่อยู่รอดปลอดภัยทั้งคู่ สวนสัตว์ปิดตัวไปพักนึงแล้วก็เปิดกลับมาใหม่ ปี 2537 บัวน้อยอายุ 7 ขวบ 
ปีนี้มีภาพถ่ายโซนสัตว์กลางคืนและพวกสารพัดลิงมากมายเลย แต่ภาพปีเก่าๆ คุณภาพรูปไม่ได้เรื่องเลยครับ อะไรที่ยังคงมีอยู่จนถึงยุคหลังๆ ขอเอาไปลงไว้ท้ายๆ แล้วกัน หลังจากนั้นธุรกิจค้าปลีกเปลี่ยนไป มีการเปิดห้างสรรพสินค้ารองรับเมืองใหญ่หลายแห่ง เรียกได้ว่าไทยคงมีจำนวนห้างต่อพื้นที่เยอะอันดับต้นๆของโลก จนห้างที่สายป่านสั้นพากันล้มระเนระนาด ช่วงปลาย 90s และต้นปี 2000 ผมไม่ได้เที่ยวพาต้านานมากๆครับ ผมมาพาต้าอีกครั้งในปี พ.ศ.2555 หลังจากไม่ได้มาเกือบ 20 ปี ทุกอย่างดูซบเซาลงไป กระแสเรียกร้องให้ดูแลพวกสัตว์ให้ดีกว่านี้ก็ถาโถมเข้าใส่พาต้าเป็นระยะๆ พวกรูปปั้นและสัตว์หลายๆตัวที่เคยเห็นตอนเด็กๆก็ไม่อยู่แล้ว ช่วงนี้มีโลตัสมาเปิดชั้นใต้ดินของห้างนะครับ (แต่ตอนนี้ถอนกิจการออกไปแล้ว) หนนี้ใช้กล้องดิจิตัล และเริ่มเก็บภาพท่องเที่ยวเยอะละ เลยมีภาพให้คัดมาลงบล็อกเยอะหน่อย ชั้นล่างยังคงขายเสื้อผ้า และมีซุ้มอาหาร ชมรมพระเครื่อง (ขนาดของโซนพระเครื่องเป็นซิกแนลบอกว่าห้างนั้นกำลังจะเจ๊ง)  ตกใจกับค่าเข้าชมสวนสัตว์ที่ยัง 70 บาท ผมจำได้ว่าราคานี้ตั้งแต่สมัยอยู่อนุบาล (ปัจจุบันขึ้นเป็น 80 บาท) ชั้น 5 ยังคงมีเวทีการแสดงสัตว์อยู่นะครับ แต่ไม่เคยมาตรงรอบเลยไม่ได้ดู  ขอลงสัตว์ที่ปัจจุบันไม่อยู่ให้เห็นแล้วนะครับ (อาจย้ายไปที่พักสัตว์ที่บางกรวย หรือแลกเปลี่ยนกับสวนสัตว์อื่น หรือสู่ขิต) เริ่มจากชั้น 5 โซนสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ...
โซนสัตว์กลางคืน สมัยเด็กๆ มาเดินแล้วหลอนงูด้วยแอร์หนาวด้วย ตอนนี้ไม่หลอนแล้ว แต่กล้องก็ยังไม่ดีพอจะถ่ายสัตว์กลางคืนได้อยู่ดี เลยไม่มีรูปจะโชว์จ้ะ 
 กระดองเต่ายักษ์กาลาปากอส และร่างสตัฟของเต่าแอลิเกเตอร์ ซาลามันเดอร์ยักษ์ ราหู ที่โด่งดังก็ยังอยู่กันพร้อมหน้า ลานชั้น 7 น้ำตกหยุดไหล นกมาคอว์ก็เหลือไม่กี่ตัวแล้ว คนเลี้ยงใกล้ชิดกับสัตว์มากนะครับ อุรังอุตังจะผลัดกันออกมาให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปด้วย 
และพระเอกของเรากลางกรงลิงนั่นคือบัวน้อย ไม่ได้เจอกันเกือบ 20 ปี คนก็ชอบถ่ายภาพลิงจับลูกกรงไปโหนเอาดราม่าเนอะ ลิงไม่โหนลูกกรงจะให้มันโหนรถเมล์เหรอครับ 
นั่งกินแพนด้าสุกี้ที่แสนคิดถึง เอาจริงๆจำรสชาติไม่ได้แล้วละครับ รู้แต่ว่ามันอยู่หลังห้างพาต้า และสมัยเด็กๆ เรียกร้องให้พ่อพามากินบ่อยๆ สุกี้อร่อยหอมน้ำต้มกระดูก ส่วนเป็ดย่างเป็นเป็ดเชอรี่ย่างเตาถ่าน ราดน้ำสูตรพิเศษใช้เนยถั่วอย่างดี รองจานด้วยถั่วลิสง มากินที่นี่ต้องสั่งครับ!  ช่วงปี 2557 มีคนรวมรายชื่อกันรณรงค์ให้ย้ายเจ้าบัวน้อยไปอยู่ที่ใหม่ที่ดูแลได้ดีกว่านี้ ด้วยทุนทรัพย์ที่ร่อยหรอ สิ่งก่อสร้างชำรุดทรุดโทรม ป้ายเก่าจนแทบอ่านไม่ได้ แต่การดูแลเจ้าบัวน้อยและสัตว์อื่นๆไม่ได้แย่นะครับ มีการติดกระจก เปิดแอร์ ป้องกันเชื้อโรคจากภายนอก กอริลลาเป็นสัตว์เลี้ยงยาก สวนสัตว์ที่สิงคโปร์ยังเลี้ยงไม่รอดเพราะติดเชื้อจากพื้นดิน ดินในประเทศแถบนี้มีโรคประจำถิ่นคือเมลิออยโดซิส ซึ่งถ้ากอริลลาโดนโรคนี้เข้าไปไม่มีที่ไหนรักษาได้ครับ แม้สวนสัตว์พาต้าจะขาดทุน แต่ก็เอากำไรจากส่วนอื่นมาหล่อเลี้ยงให้สัตว์พวกนี้มีสภาพความเป็นอยู่ที่ดี คิดว่าต่อให้ยกสัตว์ให้ที่อื่นบางตัวก็คงตายภายในไม่กี่วัน ยิ่งช้อยส์ให้เอาไปปล่อยตามธรรมชาตินี่เท่ากับฆ่าทางอ้อมเลยครับ คำว่า "สัตว์ป่าต้องอยู่ในป่า" มันใช้ไม่ได้กับสัตว์ในสวนสัตว์ ช่วงนั้นหมอสัตว์หลายคนตอกกลับว่าเหล่านักอนุรักษ์วันนาบีควรทำความเข้าใจเรื่องสัตว์มากกว่านี้นะจ๊ะ บางคนก็ไปคิดแทนสัตว์ซะอีก อย่างที่บอกว่ากอริลลาร้องไห้ สัตวแพทย์ได้อธิบายไปแล้วนะครับว่ากอริลลาร้องไห้ไม่ได้ มันแค่ผลิตน้ำตามาหล่อเลี้ยงดวงตาเท่านั้น แม้จะมีกระแสโจมตีและหน่วยงานเข้ามาตรวจสอบหลายครั้ง แต่สวนสัตว์พาต้าก็ยังสามารถเปิดให้บริการได้ตามปกติ โดยไม่จำเป็นต้องย้ายสัตว์ให้ที่อื่น เจ้าของห้างก็ไม่ใช่ตระกูลที่มีเส้นอะไรขนาดจะกดดันคนตรวจสอบได้นะครับ แต่สวนสัตว์แห่งนี้ก็สอบผ่าน ในประเทศไทยไม่มีการกำหนดมาตรฐานชัดเจนว่าสวนสัตว์ที่ดูแลสัตว์ได้ดีจะต้องยังไงบ้าง ดัชนีที่วัดสวัสดิภาพของสัตว์ได้ดีที่สุดคือการดำรงเผ่าพันธุ์ของสัตว์ ซึ่งสัตว์ในพาต้าต่างมีสุขภาพดีและรู้สึกถึงความปลอดภัยจึงสามารถออกลูกได้ตามธรรมชาติ แนวความคิดที่เห็นชอบร่วมกันได้โดยง่ายคือการที่สัตว์เกิดและสูญพันธุ์ตามธรรมชาติเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว แต่มนุษย์ส่งผลกระทบต่อธรรมชาติมากเกินไปแล้ว ผมคิดว่าการนำสัตว์ออกจากธรรมชาติที่พิกลพิการไปจากธรรมชาติจริงๆ และดูแลรักษาเผ่าพันธุ์ให้พวกมันก็อาจเป็นการชดเชยที่เหมาะสม สวัสดิภาพของสัตว์เป็นสิ่งที่ถกเถียงกันได้ไม่สิ้นสุดเพราะสัตว์ในธรรมชาติมีอิสระแต่ก็ไม่มีคนคอยดูแลเมื่อหิวโหย เจ็บป่วย หรือถูกล่า มีสปีซี่ยส์มากมายที่สูญพันธุ์ไปจากธรรมชาติ แต่ก็ยังคงดำรงเผ่าพันธุ์มาได้จนถึงปัจจุบันเพราะมนุษย์แยกพวกมันออกมาดูแลในสวนสัตว์ เป้าหมายหลักของสวนสัตว์คือการเป็นแหล่งอนุรักษ์และศึกษา และการมีสวนสัตว์ในทุกประเทศพัฒนาแล้วทั่วโลกก็ยืนยันเจตนารมณ์นี้ ปี พ.ศ.2561 สวนสัตว์เขาดินปิดตัวลงไป จำนวนคนมาเที่ยวพาต้าเยอะขึ้นพอสมควรเลยครับ ก็เป็นสวนสัตว์กลางเมืองแห่งสุดท้ายแล้วอะนะ สถานที่ที่เป็นแหล่งเรียนรู้และสวนสาธารณะกลางกรุงกำลังลดลงไปเรื่อยๆ สงสารเด็กๆ ในครอบครัวที่ไม่ได้มีรถให้เดินทางไปรังสิตคลอง 6 สะดวกๆ นะครับ ในปี พ.ศ.2563 ห้างพาต้ามีไฟไหม้อีกรอบเพราะไฟฟ้าลัดวงจรที่ชั้น 6 ตรงที่จัดแสดงงู แต่ครั้งนี้เล็กน้อยและระงับเหตุทัน เลยไม่มีคนและสัตว์บาดเจ็บ อย่าว่าแต่สัตว์เลย แพนด้าสุกี้ที่เปิดปี พ.ศ.2526 หลังพาต้าเปิดไม่กี่เดือน ตอนนี้ก็ไม่อยู่แล้วครับ ย้ายไปเปิดใหม่ที่ราชพฤกษ์เมื่อปี 2564 แพนด้าสุกี้เป็นร้านสุกี้เก่าแก่แต่ช่วงหลังมีร้านสุกี้เปิดใหม่เยอะ จนแพนด้าซบเซาลง แต่ช่วงหลังๆ กระแสกลับมาเพราะโซเชี่ยลแชร์กันเยอะ และแพนด้าสุกี้ไม่เกี่ยวข้องกับฟู้ดแพนด้านะจ๊ะ  ผมมาพาต้าครั้งหลังสุดเมื่อปีใหม่นี้เองครับ (1 ม.ค. 2565) ปัจจุบันตัวห้างปิดให้บริการเกือบหมดแล้ว เหลือเพียงร้านขายเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ชั้น 1 และสวนสัตว์ที่เปิดเพียงชั้น 7 ชั้นเดียว แต่ห้างไม่ได้กำลังจะปิดตัวนะครับ แค่รอการปรับปรุงครั้งใหญ่ ตอนนี้มีเจ้าพ่อค้าปลีกรายใหญ่เข้ามาลงทุน (พนักงานลือกันว่าเป็นบิ๊กซี) และเตรียมซื้อที่เอดิสันศรีย่าน (นี่ก็ห้างติดโรงเรียนประถมผม) รอรถไฟฟ้าสายเตาปูน-ราษฎร์บูรณะเสร็จ บรรยากาศคงจะครึกครื้นขึ้น โดยห้างวางจุดขายไว้เป็น "ห้างในความทรงจำวัยหนุ่มสาวของคนรุ่นเก่า" และเน้นจับตลาดผู้สูงอายุ ....หืม! มิน่า เจ้าของบล็อกจึงถูกใจห้างนี้นัก  สวนสัตว์พาต้าปัจจุบันค่าเข้าผู้ใหญ่ 80 เด็ก 50 เด็กสูงไม่เกิน 90 ซม. เข้าฟรี เปิดทุกวัน 10.00 - 18.00 น. แต่ตอนนี้ชั้น 6 ปิดปรับปรุงนะครับ ถึงห้างจะซบเซา แต่สถานที่และกรงในสวนสัตว์ยังได้รับการดูแลความสะอาดเป็นอย่างดี มีการซ้อมหนีไฟและลำเลียงสัตว์ กรณีเกิดไฟไหม้แบบปี 35 ด้วย  รอบนี้สวนสัตว์ดูสะอ้านสะอ้านกว่าช่วงปี 50 มาก แต่สัตว์ก็น้อยลงมาก พวกสัตว์ใหญ่อย่างเสือหรือหมีถูกย้ายออกไปหมดแล้ว เหลือเจ้าบัวน้อยนี่ละครับที่เสี่ยงเกินจะย้ายไปที่ไหน นกมาคอว์เห็นเยอะๆ นี่ปลอมเกือบหมด และยังคงมีอุรังอุตังให้ถ่ายรูปคู่ครับ 
สวนสัตว์เด็กเหลือแต่แพะ มีลูกแพะออกมาเดินสร้างบรรยากาศตัวนึง  สารพัดไพรเมท ทั้งลิงชิมแปนซี อุรังอุตัง ลิงคาปูชิน ชะนี ลีเมอร์ และอื่นๆอีกมากมาย อาหารที่ซื้อสำหรับสวนสัตว์เด็กเอามาให้ลิงก็ได้นะครับ ขอแค่อย่าให้อาหารจากข้างนอกที่สวนสัตว์ไม่ได้ควบคุม  และแน่นอน พระเอกก็คือคนนี้ที่ยังคงอยู่คู่พาต้ามายาวนาน บัวน้อยเป็นลิงอารมณ์ดี และอยู่กับมนุษย์มาตั้งแต่แบเบาะ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะประทับใจบัวน้อยที่ออกมาเซอร์วิสแฟนๆ โพสต์ท่าสวยๆ ให้ถ่ายรูปกัน กอริลลาอยู่ได้ประมาณ 40 ปี เจ้าบัวน้อยปีนี้อายุ 35 แล้ว รีบๆ แวะมาเยี่ยมกอริลลาตัวสุดท้ายในประเทศไทยก่อนจะไม่มีอีกแล้วนะครับ  บัวน้อยกำลังแทะกะหล่ำปลี
 สารพัดนกเงือก อยู่หน้าโซนขายอาหาร สรุปภาพเปรียบเทียบพาต้าในอดีตและปัจจุบัน...  พาต้ามีสถานอนุบาลสัตว์ และมีสมาชิกเกิดใหม่ขึ้นมาเรื่อยๆ ในสวนสัตว์ แต่ก็พยายามลดความแออัดลงด้วยการขนย้ายสัตว์บางส่วนไปไว้ที่พักสัตว์ที่บางกรวย และยังคงแลกเปลี่ยนสัตว์กับสวนสัตว์อื่นๆ สัตว์ที่ยังอยู่ในสวนสัตว์พาต้าหมุนเวียนเหลือรอบละประมาณ 300 ตัว (จากที่เคยมีเป็นพัน) และหากป่าของประเทศไทยมีความพร้อม พาต้าก็พร้อมปล่อยสัตว์บางตัวสู่ธรรมชาติ ตามเป้าหมายที่สวนสัตว์ที่ประสบความสำเร็จทั่วโลกทำกัน  เรามาเอาใจช่วยพาต้าในยุคที่ธุรกิจค้าปลีกเยอะเกินไปนี้กันด้วยนะครับ ยังไงมันก็เป็นหนึ่งในสถานที่แห่งความทรงจำที่ไม่อยากให้หายไปตามกาลเวลาเหมือนสวนสัตว์เขาดิน สถานีรถไฟหัวลำโพง ห้างบางลำพู ตลาดเก่าสามย่าน โรงหนังสกาล่า และอื่นๆอีกมากมาย
ยินดีกับสายสะพายด้วยนะครับ
ที่นี่ยังไม่เคยเข้าไปเลยครับ  โดย: สองแผ่นดิน
  วันที่: 29 มกราคม 2565 เวลา:23:37:05 น.พี่ก๋าจำได้ว่าเคยไปพาต้าตอนเด็กๆคร้้งนึง
แต่จำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะมันนานเหลือเกิน วันนี้เหมือนมารำลึกความหลังที่บล็อกน้องชีริว ซึ่งไม่เพียงนำไปเที่ยว ยังมีภาพเก่า ภาพใหม่เปรียบเทียบกัน มีข้อมูลเรื่องสัตว์ป่าซึ่งข้อมูลแน่นปึ๊ก ชื่นชมในความตั้งใจทำบล็อกเลยครับ  ภาพถ่ายนั่น มาดามใช้มือถือของเธอถ่ายให้ครับ มันมีแอพนี้ในเครื่องเลย ของซัมซุง พี่ก๋าว่ามันสวยดี เลยขอให้เธอส่งภาพมาให้นี่ล่ะครับ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตเช่นกันครับ พี่ก๋าก็โหวตสาขาหลักให้น้องชีริวเช่นกันครับ เพราะน้องชีริวเป็นหนึ่งในบล็อกเกอร์คุณภาพของบล็อกแก๊งเช่นกัน  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 29 มกราคม 2565 เวลา:23:43:02 น.สวัสดีค่ะน้องซีริว ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกนะคะ
พี่กิ่งตามมาเที่ยวสวนสัตว์ห้างพาต้าปิ่นเกล้าในฃล็อกของน้องซีริวค่ะ ด้วยระยะทางไกลพี่กิ่งจึงไม่เคยไปเลยค่ะที่ห้างนี้ ได้มาเห็นในบล็อกน้องซีริวเหมือนกับได้ไปเที่ยวด้วยตัวเองจริงๆ พี่กิ่งชอบที่น้องซีริวเขียนบล็อกด้วยคุณภาพคับแน่นทั้งเนื้อหาและรูปภาพทำให้ได้ความรู้มากมาย ลิงกอลิลล่า น่ารักมากค่ะ สงสารจังมีตัวเดียวน่าจะมีสักสองตัวนะคะจะได้มีเพื่อน อิอิ พี่กิ่งก็ขอภาวนาให้ห้างพาต้าและสวนสัตว์อยู่รอดนะคะ ขำรูปภ่ายเปรียบเทียบอดีตคนเสื้อเขียว กับปัจจุบันคนเสื้อแดง ทำไมเหมือนกันจังคะ อิอิ พี่กิ่งโหวตให้เลยค่ะ โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:11:17:08 น.ผมคุ้นๆ ว่าคุณชีริวเคยเขียนเกี่ยวกับสวนสัตว์พาต้า เมื่อหลายปีก่อน แล้วตอบโต้ฝ่ายที่ด่าว่าสวนสัตว์แห่งนี้ แต่สมัยก่อนตอนที่มีข่าวใหม่ๆ ว่าที่นี่แย่อย่างนั้นอย่างนี้ คนยังคงเชื่อกันง่ายตามกระแสจริงๆ โดยที่ไม่ได้พิสูจน์หรือฉุกคิดอะไร เหมือนพวก Fw เมลที่ชอบบอก ถ้าคุณรักXXX ส่งต่อไปเยอะๆ พอเราได้อ่านเรื่องราวอีกมุม เฮ้ย!! ไหงมันคนละเรื่องกันเลยว้า
เขาดินตอนนี้ก็เป็นแค่ตำนาน ผมไปหลายครั้ง แต่ตอนที่ไปแต่ละครั้งไม่มีกล้องเป็นของตัวเอง ผมเคยพาเด็กไปทำกิจกรรมที่นั่นด้วย (คุมเด็กอนุบาลเที่ยวสวนสัตว์) วุ่นวายดีแต่เด็กๆ ก็เชื่อฟังเราดีนะ ผมยังคิดเลยว่าย้ายไปไกลขนาดนั้นจะไปอย่างไร อย่างพวกศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาผมไปก็แค่ครั้งเดียวแล้วก็ไม่ได้ไปอีก เพราะมันเดินทางไม่สะดวก มีรถก็เหนื่อย ไม่มีรถยิ่งลำบาก แถมการคมนาคมเมืองไทยเป็นอย่างไรก็รู้ๆ กันอยู่ค่ารถโดยสารมหาโหดเลยครับ ต่อให้มีพวกรถไฟฟ้าผ่านราคาก็โหดอยู่ดี ปัญหาเมืองของประเทศไทยต้องแก้เยอะ ผมพึ่งไปดูรูปเก่าๆ ตอนอยู่จีน สอบถามเพื่อนชาวรัสเซียที่แต่งงานแล้วอยู่ที่นั่นถึงสภาพปัจจุบัน ผมประเมินว่าประเทศไทยในส่วนของการคมนาคมในเมืองของ กทม. ตามหลังคุนหมิง 10 ปีครับ แล้วถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไปตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้น เอาง่ายๆ บัตรร่วมรถเมล์ของไทยยังเกิดไม่ได้เลย (คุนหมิงมีมาก่อนปี 2006) สนามหลวงสมัยก่อนเหมือนเป็นที่พบปะ ลานกิจกรรม แต่ปัจจุบันได้ยินว่าแทบไม่ต่างจะพื้นที่หวงห้ามเลย ผมก็ไม่ได้ไปนานแลว เลยไม่ได้พิสูจน์ด้วยตาตนเองว่ามันจริงหรือไม่อย่างไร ยิ่งสภาวะแบบนี้ยิ่งไม่อยากไปไหนเลย ในภาพตู้กาชาสมัยก่อนนั่นเอง สมัยก่อนในยุคนั้น 5.- บาท น่าจะเทียบสมัยนี้ได้สัก 40.- ได้เลยมั้ง ผมเทียบจากราคาอาหาร ได้ข้าวครึ่งจาน เข้าร่วมอนุสัญญา CITEES ห้ามซื้อขายสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ แต่ถ้าเป็นกรณีนำเข้าเพื่อการศึกษา (ไทยเก่งเรื่องเลี่ยงบาลีแบบนี้อยู่แล้ว) โดยที่ภาครัฐของประเทศอื่นยินยอม เหมือนให้ฟรี จะนำเข้าได้มั้ยนะ ก็น่าคิดแต่เดาว่าคงไม่ได้ บอร์ดที่ติดภาพสัตว์นี่คลาสิกมาก มีบางส่วนเขียนด้วยลายมือด้วย การบริหารสวนสัตว์นั้นไม่ง่ายเลยแน่นอน ผมได้ดูการ์ตูนเรื่องหนึ่งของเมื่อปีที่แล้ว (อควาโทป แห่งทรายขาว ไปดูในยูทูปได้เลยมีแบบลิขสิทธ์) เป็นเรื่องราวการบริหารอควาเรียมที่ใกล้จะเจ๊ง จะกระทั่งปิดตัว ปิดตัวก็ยังยุ่งยากอีกนะครับทุกอย่างไม่ง่ายเลย แต่นี่เป็นสวนสัตว์ ความแตกต่างของสัตว์มันมีมาก แต่พอจะเทียบเคียงกันได้ มีเสือดำด้วยดีนะที่นายเxรมxัxไม่อยู่แถวนั้นไม่งั้นไม่เหลือ ผมทึ่งตรงที่สวนสัตว์เล็กๆ แห่งนี้มีนักท่องเที่ยวต่างชาติมาเที่ยวด้วย แถวนั้นก็ต้องแพนด้าสุกี้จริงๆ ครับ (ในความทรงจำ) ถ้าพูดถึงสุกี้ผมคุ้นเคยโคคามากกว่า ส่วนเจ้าmassๆ ตั้งแต่ขายแบบมีติ่มซำ+เป็ดย่าง ที่บ้านผมไม่เข้าอีกเลย คุณภาพมันดรอปลงแล้วฝังใจในเรื่องของรสชาติ อีกทั้งราคายังไม่สมเหตุสมผล มากขึ้นเรื่อยๆ อย่างเห็นได้ชัด ผลก็คือเลิก ไม่กินเจ้านั้นกว่า 20 ปีแล้วจ้า เจ้าที่สนับสนุนช่องสถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่งจนคนดราม่าเลิกกินนี่แหละ ผมเลิกมากว่า 20 ปีแล้ว สุกี้กินเจ้าไหนก็ได้ที่ไม่ใช่เจ้านั้น ผมคิดว่ามันก็เหมือนเรื่องปล่อยปลาแหละครับ เอาปลาไปปล่อยแล้วก็โดนปลาท้องถิ่นกินหมด หรือปล่อยเต่าลงแม่น้ำแล้วเต่าตาย แบบเดียวกับทำบุญได้บาป นักบุญในคราบซาตาน อิ่มบุญในความบาป พนักงานดูแล้วทำด้วยใจรัก ไม่งั้นอยู่ได้แน่นอน เอนทรี่นี้รำลึกความหลังจริงๆ แต่อย่าได้ประมาทครับ ประเทศนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ อนุสาวรีย์ปราบกบฏ หายไปได้ยังไงใหญ่ขนาดนั้น หมุดคณะราษฎรงี้ หายแบบไร้ร่องลอย หลายๆ เรื่องมันก็พูดลำบาก ขนาดสังคมขนาดเล็กในบล็อกแก๊งหลายเรื่องคนในนี้ยังไม่เอาความจริงมาพูดกันเลย  โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:12:23:06 น.สวัสดีครับคุณชีริว
ขอบคุณที่อัพบล็อกเรื่องสวนสัตว์พาต้าให้อ่านกันนะครับ คิดถึงเลย ผมเคยไปครั้งเดียวตอนเด็กๆ แม่พาไป น่าจะช่วงปี2530 อ่ะครับ ไปดูเจ้ากอริลล่านี่แหละเพราะเป็นที่ร่ำลือกัน จำได้ว่าแม่ยังชี้ให้ดูตอนมันยิงฟันด้วย ^^ แต่ตอนเด็กที่บ้านไม่มีกล้องถ่ายรูป เลยไม่มีภาพเก็บไว้ ขากลับยังได้แวะซื้อยางลบกลิ่นผลไม้ที่แผนกเครื่องเขียนข้างล่างด้วย (อ้าว เดี๋ยวคนละเรื่องกัน55) เลื่อนมาดูภาพปัจจุบัน ดีใจว่าเค้าดูแลเจ้าบัวน้อยอย่างดี แม้มันอาจจะเหงาบ้าง(คิดแทนลิงอีกล่ะ อิอิ) ขอบคุณที่ชอบรูปวาดและไปส่งกำลังใจให้ที่บล็อกด้วยนะครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
 วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:12:40:24 น.สวัสดี จ้ะ น้องชีริว
ก่อนอื่นก็ขอแสดงความยินดีกับชีริว จ้ะ ที่ได้รับสายสะพายใน ปีนี้หลายสาย เป็นสายสะพานคุณภาพในการเล่าเรื่องได้ละเอียด ได้ ความรู้เต็มเปี่ยม จ้ะ บล็อกวันนี้ เป็นบล็อกเที่ยวสวนสัตว์กลางกรุง และเธอผูกพัน (ไม่ใช่ผูกผัน มั้ง เขียนเร็วไปหน่อย อิอิ) เป็นบล็อกที่ให้ความรู้มาก อีกบล็อกหนึ่งของการเริ่มต้นบล็อกแรกของปี 65 จ้ะ สำหรับห้างพาต้า ซึ่งอยู่ทางฝั่งธน ครูได้ยินแต่ชื่อมานานมาก แต่ไม่เคยได้ไปสักที เรื่องไฟไหม้ห้างพาต้าและมีสัตว์ตาย ก็เคย อ่านและได้ฟังข่าวมาเหมือนกัน มีโอกาสคงต้องไปเยี่ยมเยือนสัก ครั้งก่อนจะถูกปิดไปเหมือนเขาดิน (เขาดินยังเคยไปหลายครั้ง) เธอเล่าเรื่องห้างพาต้า ปิ่นเกล้า เรียงลำดับตั้งแต่เปิดห้างจน ถึงปัจจุบัน ได้ละเอียดมากเลย จ้ะ ได้เห็นถึงความตั้งใจของการ ทำงานเกี่ยวกับสวนสัตว์กลางเมือง เจ้าของคงเป็นคนรักสัตว์มากนะ รูปที่มีคนอุ้มเด็ก แหม ครูก็เดาว่า จะเป็นชีริวไหมเนี่ย เอ้า เฉลยแล้วเป็นน้องชายไปเสียนี่ อิอิ สัตว์ต่าง ๆ ในพาต้า ชอบมาก คือ ลิงบัวน้อย จ้ะ หน้าตา ทะเล้นดี เสียดาย มันไม่มีผู้สืบสกุลเหมือนสัตว์ชนิดอื่น ๆ เนาะ เต่าแต่ละประเภท ก็หาดูยากนะ ชอบ เต่าดาว กระดองสาย มีรูป เหมือนดาวเลย สารพัดไข่ อิอิ น่าสนใจ ใหญ่สุดคือ ไข่นกกระจอกเทศ อันนี้ ตอนไปเที่ยว น่าจะนิวซีแลนด์ ไกด์เคยอธิบายเหมือนกัน สารพัดกะโหลกนี้ ดูแล้วปลงเลยเนาะ สงสารพวกสัตว์ทั้งหลาย เพิ่งรู้ว่า กะโหลกของตัวสมเสร็จใหญ่ที่สุด ความรู้ว่า กอริลลาร้องไห้ไม่ได้ ที่เห็นเป็นน้ำตาหล่อเลี้ยง ดวงตาเท่านั้น ไม่น่าเชื่อเนาะ ทำไมร้องไห้ไม่ได้ สัตว์อื่น ๆ มัน ยังร้องไห้ได้เลย เนาะ เป้าหมายของการสร้างสวนสัตว์ คือ เป็นการอนุรักษ์และการ ศึกษา เออ เหตุผลที่ยกมา ครูเห็นด้วยนะ สัตว์บางชนิดที่อ่อนแอ อาจจะถูกมนุษย์ใจร้ายไล่ล่าจนสูญพันธุ์ ได้ แต่ถ้าเราอนุรักษ์ไว้ได้ ก็เป็นการป้องกันการสูญพันธุ์ได้ สรุปบล็อกนี้ ได้ความเป็นมาของสวนสัตว์พาต้า และสัตว์ชนิด ต่าง ๆ มากมาย มีประโยชน์เหมือนได้ไปชมสวนสัตว์แห่งนี้เองจ้ะ โหวดหมวด ท่องเที่ยว โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:14:58:07 น.ตั้งแต่เปิดจนบัดนี้ยังไม่เคยไปเลยค่ะ
แต่ก็ดีใจที่เขาเอาใจใส่สมาชิกเป็นอย่างดี โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:15:10:06 น.ไปตั้งหลายครั้ง ไม่เคยรู้เลยว่าชื่อบัวน้อยหนะชีริว
โดย: หอมกร
 วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:18:20:59 น.ผมไปพาต้าปิ่นเกล้าบ่อย คงเป็นเพราะทำงานแถวภัตตาคาร
เจ้าพระยา.. ตอนเที่ยงมักจะไปเที่ยวห้าง รับแอร์เย็น ๆ สวนสัตว์เห็นแว๊บ ๆ ไม่เคยเข้าไปครับ ดูแปลกเห็นภาพ กอลิลา เหงา แล้วสงสาร ชอบไปกินแพนด้าสุกี้บ่อยหน่อย... ปี 2530 กว่านิด ๆ ทาง ห้างเขาประกาศว่า ประหยัดไฟตามรัดบานให้ประหยัดเลย ให้ความเย็นน้อยลงคือ ร้อนอบอ้าว.. ผมคนหนึ่งที่ละทิ้ง เดินเที่ยวไม่สนุก ร้อน.. แต่ยังไปกินแพนด้าอยู่ เพราะอากาศเย็น โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:21:05:22 น.ซัมซุงลูกเล่นเยอะกว่าไอโฟนนะครับ
แต่อย่างพี่ก๋าใช้ไอโฟน ก็แทบไม่เคยแต่งภาพอะไรเลยครับ ทำไม่เป็น 555 คนอินเดียเค้าเต้นกันเก่งจริงๆ เต้นเก่งอยู่ในสายเลือดเลย  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:23:35:26 น.หลังไมค์ครับ ยาวเกิน
จากบล็อก สายสะพายด๋อย ผมนึกสาขาไม่ออกเลยว่าจะตั้งสาขาอะไรดี โดยรวมตั้งใจว่า จะมอบรางวัลคร่าวๆ ดังนี้ - รางวัลส่วนบุคคล 5 สาขา - รางวัลเอนทรี่ยอดเยี่ยม 5 สาขาเช่นกัน แต่จะแบ่งหมดอะไรยังไงต้องไปคิดอีกที ตอนนี้ยังคิดไม่ออก แต่ยังมีเวลาให้คิดอีกปี ปีหน้าประกาศผล นักแสดงได้รางวัลกันมากขึ้นแน่นอน (ถ้าไม่ลืมนะ) 555 โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 30 มกราคม 2565 เวลา:23:41:45 น.พาต้า ไปครั้งสุดท้าย น่าจะ 5-6 ปี ที่แล้วนะครับ
แต่ยังไปทันตอน โลตัสเปิดอยู่ จำได้ว่าคนน้อยมากๆ เดินอยู่แถวๆชั้น ที่มีเครื่องไฟฟ้า หนักไปทาง ร้านขายของแบบตลาดนัดซะแยะ ซื้อ mem แบบ usb ได้อันนึง ถูกกว่าห้างใหญ่ๆซะอีก แต่เสียดายไม่ได้ขึ้นไปดู สวนสัตว์ เพราะคิดว่าปิดไปแล้วซะอีก เซ็งเลย ถ้าไปคราวหน้าไม่พลาดแน่ครับ จริงๆไม่ได้ตั้งใจจะไป พาต้าเลยนะ ครั้งแรกไปวัด แถวนั้น แล้วเดินเล่น ฆ่าเวลาไปเจอพาต้าเข้า เลยสำรวจดู บรรยากาศเหงามากๆ555 สวนสัตว์นี่ เท่าที่ฟังมา แสดงว่า คนเลี้ยงต้องดูแลสัตว์ดีมาก ไม่งั้น คงป่วยตายไปนานแล้ว เลี้ยงสัตว์นี่ ต้องมีใจรักด้วย เพราะต้องคอยหาอาหาร ป้อนข้าวป้อนน้ำ ทำความสะอาดกรง สังเกตอาการ เวลาเจ็บป่วย ว่า ซึม เศร้าเหงา หิวแสง หรือเปล่า 555 แถมต้องคอยเล่น พูดคุยกับมัน ไม่ให้มันเหงา ตอนเด็กๆ ซีริว กับน้อง น่าจะเข้าไปเล่น เกาพุงกับเสือขาว เสือดำมั่ง สงสารมันไม่มีเพื่อนเล่น อิอิ ซีริวกับน้องบอก ข้าให้เกียรติ เชิญเอ็งก่อนเลย ได้ข่าวว่าเอ็งแปรงฟันเสือเก่งนี่นา เย้ย 555 ชอบบัวน้อย หน้าตาหล่อมาก ขนก็สวย เสียดายไม่มีเพื่อนเลย ถ้าอยู่ในป่า คงอยู่กันเป็นฝูง เฮฮาปาร์ตี้กันน่าดู เห็น ในหนังชอบเอามาเป็นพระเอก เป็นดารากันแยะเลย ส่วนพาต้านี่ ใจจริง ไม่อยากให้ปิด สงสารสัตว์ มันคงเหมือนกับคนอยู่ที่ไหนนานๆ ก็ผูกพัน บ้านเเกิด บ้านถึงแม้จะเก่าแค่ไหน ก้ยังเป็นบ้านที่อบอุ่นของเค้าเสมอนะครับ  โดย: multiple
 วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:9:41:06 น.สมัยเรียน ป.ตรี เวลาผมจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ระหว่างไปสายใต้เก่า ต้องไปต่อรถที่พาต้า ผมจะแวะไปเดินร้านหนังสือ กับร้านขายเทป ชั้นบนไม่เคยเดินขึ้นไปเลยครับ อาจจะด้วยความรีบด้วยครับ
พอมาอ่านบล็อกคุณชีริว เหมือนพลาดอะไรไปบางอย่าง หลัง ๆ พอมี เซ็นทรัลปิ่นเกล้า กับเมเจอร์ ก็ไม่ค่อยได้แวะพาต้าเลยครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:10:16:25 น.ตะก่อน..เวลาไปประตูน้ำต้องแวะ eat air ที่ห้างพาต้า รร.อินทรา ด้วย
เฟื่องมากมาย...ชั้น 2 มี โรงหนังด้วย เป็นโรงหนังประจำเหมือนกัน ก่อนหรือเข้าโรงหนังต้องเดิน พาต้า ก่อน ด้านหน้า..ติด KFC มีร้านขายเทปคาสเซ็ท แนวๆ ร้านน้องท่าพระจันทร์ แต่เป็น สานHeavy / Hard core. ยังเปิดอยู่จนทุกวันนี้.. แต่ขายเสื้อและgiftshop เพิ่มเติม  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:11:21:46 น.ผมว่าผมไม่ทันยุครุ่งเรืองของพาต้าอ่ะครับ แต่ได้ยินชื่อนี้บ่อยมาก ที่จำได้เลยคือ กอลิล่า ที่พาต้า
เข้าดินนี่ค่าเข้า 100 บาทเลยหรอครับ จำได้ว่าผมเพิ่งไปมาเมื่อก่อนปิดนี่เอง แต่ไม่ได้ดูราคาเลยว่าเท่าไหร่ แต่ที่รู้ ๆ พอเขาดินปิด ก็ต้องพาหลานไปซาฟารีเวิร์ดแทน แพงไปอีก 700กว่ามั้ง พอไปครั้งเดียวบอกพ่อแม่เค้าเลยว่า ไปกันเองนะ น้าไม่ไหว เชื่อแหละครับว่าพาต้าสมัยก่อนมันต้องหรูหราหมาเห่ามาก ๆ เพราะมีสวนสัตว์อยู่ในห้าง คิดดูว่าจะต้องมีกระบบจัดการดูแลเยอะแค่ไหน เมื่อก่อนมีห้างอะไรซักอย่างทีมีสวนน้ำยังค่าเข้าแพงเลย อันนี้ผมก็ไม่เคยไป ได้ยินเค้าพูดๆ กันมาเหมือนกัน ตอนนี้พอพูดถึงห้างโซนปิ่นเกล้า ใครๆ ก็คงนึกถึง เซนปิ่น ส่วนพาต้าก็เป็นตำนานไปแล้ว สุด!!!!! การมีภาพโพรารอยด์ไปเที่ยวพาต้านี่สุดมากครับ คุณชีริวเก็บดีมากๆ ปกติโพรารอยด์มันจางไวมาก เอ่อ....ถ้าปี 27 พี่สาวผมยังไม่ทันเลย T_T อ่านแล้วลุ้นมากตอนที่บอกว่าเกิดไฟไหม้ ยิ่งบัวน้อยฉลาดต้องรู้แน่ ๆ ว่ามีไฟไหม้ ไม่รู้ว่าจะตกใจแค่ไหน แต่ก็ดีแล้วที่พี่แก่ปลอดภัยดีพร้อมเพื่อนๆ อีกหลายตัว ได้ยินมาตลอดเลยครับเพื่อนที่อยากให้ย้ายบัวน้อยไปปล่อยป่า ผมก็คิดเหมือนคุณชีริวว่า ไม่ได้ดิ เค้าอยู่แบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ การเอาตัวรอด การดูแลตัวเองอะไรไม่เหลือแล้ว เอาเค้าไปปล่อยป่าก็ตายดิ เหมือนกับหมาโกลเด้นรีทรีฟเว่อร์ไปปล่อยป่า บอกว่า ก็บรรพบุรุษแกเป็นหมาป่านิ.....เดี๋ยวก่อน...ตรูเป็นโกลเด้น จะห้ามใจไม่ให้เล่นกับโจรยังไม่ได้เลยเดี๋ยวก่อน แล้งเค้าอายุเยอะแล้วถ้าต้องจากที่อยู่เดิม หรือจากคนเลี้ยงเดิมๆ เนี้ย อันนี้จะทรมานใจมากกว่าอ่ะครับ จะย้านสวนสัตว์มารังสิตผมไม่มักนะ จากใจคนรังสิต เพราะแค่นี้รถก็ติดวายป่วงอยู่แล้ว สายคลองถนนแค่ 3 เลน ชั่วโมงเร่งด่วนก็วิ่งกัน 4-5เลน แล้ว อย่าเอาอะไรมาอีกเลย แถมอย่างที่บอกอ่ะครับ เด็กๆ ที่บ้านไม่มีรถเดินทางมารังสิตก็ลำบาก การเดินทาง รถสาธารณะอะไรไม่ได้เยอะเท่า ใจกลาง กทม แถมเอาจริงๆ ไม่รู้เราจะได้เห็นสวนสัตว์ที่คลอง 6 ในชั่วอายุรึป่าว ขอให้บัวน้อย หนุ่มใหญ่ แข็งแรงสดชื่น ไปนานๆ นะครับ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:12:01:37 น.สวัสดีค่ะน้องซีริว ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจทุ่งดอกทานตะวัน ว่างมาเที่ยวลำปางแวะเที่ยวนะคะอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองค่ะ
มาลุ้นให้พาต้าปิ่นเกล้าอยู่ต่อด้วยค่ะ  โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:12:37:45 น.เห็นชื่อบล๊อกแล้วตกใจเลยครับ
ปกติเห็นคุณชีริวรีวิวแต่พวกซากอิฐ นึกว่าห้างพาต้ากลายเป็นซากอิฐไปซะแล้ว (นี่ถ้าเห็นชีริวรีวิวพวกห้างหรู ๆ อย่างเอ็มควอเทียร์ ไอคอนสยาม เจ้าของห้างอาจกินไม่ได้นอนไม่หลับเหมือนกัน 55)  ห้างพาต้าปิ่นเกล้านี่ผมไปน้อยครั้งมากครับ เพราะมันไกลบ้านจริง ๆ แต่ถ้าพูดถึงสวนสัตว์พาต้านี่แม้ไปแค่ไม่กี่ครั้งแต่ก็ประทับใจนะ ตอนเด็ก ๆ ผมมีโอกาสได้จับงูหลามทองที่นี่นี่แหละมั้ง ตัวแข็งมากแต่ผิวหนังเย็น ๆ หน่อย นี่แหละสัตว์เลือดเย็น (ไม่น่าสัมผัสเอาซะเลย ^^") ตอนนั้นลิงกอริลลามายังก็ไม่รู้ ตอนนั้นผมยังเด็ก พวกตัวอะไรที่อยู่ในกรงจำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ จำได้แต่ตัวที่ได้จับ ที่โยงมานี่เพื่อจะบอกว่า การที่จะให้เด็ก ๆ ได้เรียนรู้ชีวิตสัตว์ป่า (หมายถึง wild animals) จริง ๆ ดูวิดีโอก็ช่วยได้แหละครับ แต่ถ้่าได้เห็นตัวจริงแบบเป็น ๆ นี่ช่วยได้เยอะกว่ามากเลย การที่เด็กเล็กจะไปส่องสัตว์ื้ตัวเป็น ๆ ที่เคนยาหรือแอนตาร์กติกานี่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว การไปดูสัตว์ที่สวนสัตว์จึงเป็นตัวเลือกนึง แม้จะมีข้อถกเถียงจากคนรักสัตว์บ้าง (ซึ่งผมคิดว่าบางอย่างเป็นเหตุผลที่ดีนะ) แต่ถ้าการไปสวนสัตว์เป็นสิ่งเข้าถึงได้ยากเท่าไหร่ โอกาสที่้เด็กจะได้เรียนรู้ชีวิตสัตว์ป่า (แบบตัวเป็น ๆ) ก็ยิ่งน้อยลงเท่านั้นครับ (โยงได้อี๊กกกก) ผมเข้าใจฟีลตอนที่หนัง Jurassic Park ภาคแรกเข้าฉายในโรงนะ แม้ว่าคนดูมีหลากหลายวัยรวมทั้งผู้ใหญ่ด้วย แต่นี่มันเป็น "ฟีลตื่นเต้นแบบเด็กน้อย" ตอนที่ได้เห็นหรือสัมผัสสัตว์ป่าครั้งแรกเลยแหละ อารมณ์ประมาณว่า... "เฮ้ย! เราเคยเห็นไดโนเสาร์แต่ในสมุดภาพ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เห็นตัวเป็น ๆ ในสวนสัตว์ด้วย" (ถึงจริง ๆ จะเป็นแค่ภาพยนตร์ก็เหอะ ^^)  ป.ล. เรื่องยอดวิวบล๊อกนู้น น่าจะบังเอิญจังหวะพอดีครับ คือผมเอาไปแชร์ที่กลุ่ม Perfume Thailand เลยมีคนดูเยอะกว่าปกติมั้ง ผมก็ตกใจเหมือนกัน แค่วันแรกก็ 250+ pageviews แล้ว ^^" โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:13:48:33 น.ลืมไปนิด
โคนาตะ ฮารุฮิ เป็นตัวที่บทมันส่งมาเลยได้เล่นบ่อยครับ พวกลูกรักจะเป็นตัวที่ชอบแบบไม่มีเหตุผล อาจจะไม่ค่อยได้เอามาเล่นในบล็อกก็เป็นไปได้ ตัวอย่างลูกรักคนอื่นๆ - พาชูลี่ น้องหัวม่วงที่ชอบอ่านหนังสือ - คุณเซ็นโกะ จิ้งจอกหัวเหลือง - โฮโระ เทพหมาป่าสาว - โวะ โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 31 มกราคม 2565 เวลา:20:14:49 น.สวัสดีค่ะน้องชีริว
เป็นการเริ่มต้นวันดีๆอีกวันที่ได้ซึมซับบรรยากาศสวนสัตว์พาต้าตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ภาพคุณพ่ออุ้มน้องชีริวเที่ยวสวนสัตว์น่ารักจังค่ะ "สัตว์ในพาต้าต่างมีสุขภาพดีและรู้สึกถึงความปลอดภัยจึงสามารถออกลูกได้ตามธรรมชาติ" เป็นข้อความที่อ่านแล้วสบายใจ ตลอดระยะเวลายาวนานถึงผ่านปัญหามาหลายครั้งก็เห็นถึงความตั้งใจจริงของเจ้าของนะคะ ที่นอกจากจะลงทุนหาสัตว์หาชมยากมาให้เด็กๆและคนทั่วไปได้เห็นได้เรียนรู้แล้ว ยังไม่ย่อท้อในการเสียค่าใช้จ่ายสูงต่อเนื่องยาวนานเพื่อเลี้ยงดูสัตว์อย่างดีถึงจะมีจากไปหรือเปลี่ยนแปลงบ้างตามกาลเวลา หลังจากปรับปรุงครั้งใหม่เสร็จหวังว่าสวนสัตว์ยังคงอยู่ให้รุ่นเราและหลังจากเราได้เที่ยวได้ศึกษาเรียนรู้ บัวน้อยตามอายุขัยเหลือเวลาไม่มากแล้ว พี่ต๋าเคยไปห้างนานแล้วค่ะแค่ชั้น 1 มีของวางขายนิดหน่อยดูเงียบๆก็เดินออกมา มีโอกาสน่าไปเที่ยวที่นี่สักครั้งค่ะ ขอแสดงความยินดีกับรางวัลนะคะน้องชีริว ปีนี้จะตามเที่ยว ตามดูหนังกับน้องขีริวต่อ พี่ต๋าบางครั้งมาดึกได้แต่โหวตต้องขอโทษด้วยค่ะ เมื่อวานพี่ต๋าไปฉีดวัคซีนเข็มสามมา ตอนนี้ปวดๆแขน กำลังดูอาการอื่นอยู่เห็นบางคนบอกไข้จะมาวันที่สอง ถึงจะแล้วแต่คนก็ระวังและดูอาการต่อไปค่ะ ขอให้ทุกอย่างในวันนี้ราบรื่นนะคะ ขอบคุณน้องชีริวสำหรับกำลังใจค่ะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:6:49:46 น.ถ้าไปกับพ่อนี่ต้องสวนสัตว์ดุสิต
พ่อมักจะพาไปนั่งเรือถีบ หรือสวนลุม ก็เดินๆและนั่งเรือถีบ แต่โตมากลับไม่ชอบถีบเรือ..ยังงๆอยู่ คงอยากนั่งคู่กับพ่อเท่านั้น *********************** สุขสันต์วันตรุษจีนค่ะ วินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:10:58:11 น.สวัสดีครับ
เพิ่งได้มาทักทายครับ สวนสัตว์ในห้างแบบนี้สมัยนี้ไม่ค่อยมีแล้วนะครับ ขอบคุณที่แวะไปนะครับ โดย: Sleepless Sea
 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:22:54:50 น.ใช่เลยครับ
ยุคนี้เป็นยุคทองของแก๊งคอลเซ็นเตอร์ แก๊งออมเงิน แชร์ลูกโซ่ ขายตรง ฯลฯ มีให้เห็นเป็นระยะๆ และดูเหมือนจะทิ้งห่างการทำงานของเจ้าหน้าที่ไปไกลลิบ จับยังไงก็ไม่หมดนะครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:23:23:10 น. อ่านจนจบเป็นเรื่องราวที่ย้อนอดีตความประทับใจเลยเราเองก็คุ้นเคยและทำธุรกิจมาส่งของที่ห้างพาต้าบ่อยมากๆ ช่วงหลังเป็นห้างที่ถูกลืมของเราไปเลย ให้นึกสงสารจับใจทั้งเรื่องสวนสัตว์ชั้นบนด้วยค่ะ สุขสันต์วันตรุษจีน เฮงๆๆๆรวยๆๆๆปังๆๆๆค่ะคุณชีริว ชอบภาพคุณพ่ออุ้มคุณชีริวจัง... พร้อมขอขอบคุณคำชมและแสดงความยินดีกับ สายสะพายปีนี้ของ จขบ.ด้วยนะคะ โดย: Tui Laksi
 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:3:03:49 น.เมื่อวานปวดแบบหนักแขนคงเพราะไม่ได้ขยับแขนให้วัคซีนกระจายนี่เอง
ดีที่วันนี้ค่อยยังชั่วแล้ว ขอบคุณคำแนะนำนะคะน้องชีริว สูตรขนมครกนี้ทำได้ 60 ชิ้น เป็นครั้งแรกที่ได้ทำก็สนุกและอร่อยแต่คงเว้นระยะอีกพักใหญ่เลยค่ะ ขอบคุณน้องชีริวสำหรับกำลังใจนะคะ โดย: Sweet_pills
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:7:46:06 น.รู้จักสวนสัตว์นี้แต่ยังไม่เคยไปเที่ยวเลยค่ะ
นี่ถ้าไม่อ่านบล็อกนี้คงไม่รู้ว่าสวนสัตว์ยังเปิดให้เข้าชมอยู่ ไม่ค่อยชอบไปสวนสัตว์เท่าไหร่ รู้สึกสงสารที่มันโดนขังน่ะ ขอบคุณมากที่เล่าเรื่องสวนสัตว์พาต้าให้ฟังอย่างละเอียด แถมแปะรูปให้ชมแบบจุใจเลย ขอแสดงความยินดีที่ไ้ด้สายสะพายค่ะ ยังไงก็เล่นบล็อกเป็นเพื่อนกันไปอีกนาน ๆ นะคะ สุขสันต์วันตรุษจีน ขอให้เฮง เฮงตลอดปีเลยค่า ^_^ โดย: haiku
 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:21:51:10 น.สวัสดีมีสุขค่ะ
เคยไป2ครั้งค่ะ ก็ประทับใจกอริลล่าค่ะ และชอบสัตว์แปลก ประเภทเผือกๆ ที่ชอบอีกอย่างคือนกหลากสีค่ะ สมัยเปิดแรกๆ ตื่นเต้นดี และไปอีกครั้งตอนที่ซบเซาแล้ว ชอบไปสวนสัตว์ค่ะ โดยเฉพาะชอบช้างมากๆ เขาน่ารักดี แต่หลังๆ ดูแล้วสงสาร เพราะสัตว์บางตัวดูเหงามาก ก่อนเขาดินปิด ไปเห็นช้างถูกล่ามโซ่ไว้ เดินไปเดินมาใกล้ๆคูน้ำ ใจห่อเหี่ยวบอกไม่ถูกเลย เขาดินตั้งแต่วัยเด็ก ไม่มีให้ดูอีกต่อไป ขอบคุณกำลังใจที่ให้ตะพาบมิจฉาชีพด้วยค่ะ โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:7:31:27 น.เมื่อวันก่อน
ก็นั่งอยู่ที่หน้าพาต้าปิ่นเกล้า นั่งคิดว่าสมัยก่อน อยากดูงูหลามทองมากกกก กว่าจะได้ดู โดย: อุ้มสี
 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:10:16:56 น.จากบล๊อก
แค่เห็นชื่อแบ้งออฟไนจีเรีย ก็หนาวแล้วครับ 55555 แต่งงตรงมันก็ยังไม่ได้ให้เลขที่ บช แต่มันก็เริ่มทำอะไรกับ บช เราไม่ได้แล้วหรอครับ หือออ น่ากัวมาก ดีที่ธนาคารก็มีระบบรักษาความปลอดภัยดีมาก ๆ มีอะไรผิดปกติก็รีบมาถามก่อน ผมว่าไอ่ตอนขายออนไลน์น่ะ ผมเกือบเชื่อแล้ว ดีใจที่มีคนสนใจจนลืมฟังไปเลยว่าสำเนียงมันแปลกๆ แล้วไอ่นั่นก็คงไม่ได้ฟังเหมือนกันว่า ตำรวจปลอมที่พูดบริชทิชก็ไม่ใช่ Native speaker 555555 ผมรู้สึกว่าตั้งแต่กู้บ้านเนี้ย พี่มิจฯ โทรมาบ่อยขึ้น ผมก็ไม่รู้อะไรโทรไปด่าโนาคารก่อนว่าขายข้อมูลลูกค้ามั่ว Sex phone ค่าปรับเท่าไหร่ครับ 5555555 ถ้า 500 ก็โอเคนะ ขับเร็วก็ตั้งพันนึงแล้ว แต่ก็นะ ไม่แน่เหมือนกันครับ ขนาดเดียร์ลอง ยังจะโดนหลายข้อหา บล๊อกตะพาบนี้ได้รับความอนุเคราะห์จากคุณต่อครับ ทีแรกคิวอยู่ที่มีนาโน้นเลย แต่ผมไปอ้อนคุณต่อบอกว่าของมันร้อน คุณต่อเลยเลื่อนขึ้นให้เลย เผื่อเป็นประโยชน์กับใครบ้างครับ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:14:52:01 น.ผมมีความทรงจำดีๆอยู่ที่นี่นครับ
สามสิบกว่าปีก่อนหอบลูกเล็กมาเที่ยวจากบ้านหนองแขม ดุการแสดสัตว์ต่างๆ เด็กๆชอบกันมาก ไม่น่าเชือว่าภาพเหล่านี้ยังอยู่ เหมือนหยุดเวลาไว้  โดย: Insignia_Museum
 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:13:52:54 น.^
^ ^ บล๊อกตะพาบนี้ได้รับความอนุเคราะห์จากคุณต่อครับ ทีแรกคิวอยู่ที่มีนาโน้นเลย แต่ผมไปอ้อนคุณต่อบอกว่าของมันร้อน คุณต่อเลยเลื่อนขึ้นให้เลย เผื่อเป็นประโยชน์กับใครบ้างครับ โดย: จันทราน็อคเทิร์น แก้ข่าวครับ อ้อนไม่มีผลหรอกระดับนี้แล้ว ผมตัดสินใจจัดอันดับคิวใหม่ทั้งหมดเลยต่างหากครับ เพื่อที่คนร่วมส่งโจทย์จะได้ไม่ต้องรอนาน (พอดีเริ่มเยอะแล้ว) โจทย์โควต้าคนที่ร่วมตั้งโจทย์ ผมเลยใส่มาเรื่อยๆ ครับ ดังจะเห็นได้จากโจทย์ต่อไปที่ผมยังคงให้ผู้ร่วมตั้งโจทย์ท่านอื่น (The Kop Civil) โจทย์คราวหน้าก็ยากเหมือนกันนะ แต่ผมเขียนได้ครับ เขียนเสร็จนานแล้วด้วย กำลังคิดอยู้ว่าจะใส่มุกอะไรเพิ่มเติมเข้าไปอีกหน่อยดีมั้ย โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:20:20:47 น.สวัสดีค่ะ คุณชีริว
บล็อกนี้รำลึกความหลังตั้งแต่รูปแรกตัวเล็กๆ เลยเนาะ สวนสัตว์พาต้า นุ่นได้ยินแต่ชื่อ ยังไม่เกิด ไม่เคยไปสักกะครั้งด้วยค่ะ เห็นเหมื่อนข่าวปีที่แล้วเรื่องกอริลล่าอดก็ว่าน่าสงสารจัง สงสัยว่าเจ้าของที่ดูแลแต่แรกเสียไปเนาะ ก็เลยเหมือนว่าไม่ดีเหมือนเดิม หรือว่าพอเวลาเปลี่ยน คนก็ปรับเปลี่ยนนั่นนี่ตาม เมื่อก่อนพาต้าคงหรูหรามากจริงๆ มีสวนสัตว์อะไรด้วยอะ สุดๆ เห็นแล้วนึกถึงสวนน้ำกับอควเรียมที่มาอยู่ในห้างตอนนี้เลย ไม่รู้เวลาผ่านไปจะเป็นยังไงต่อ แต่พาต้าที่เลี้ยงสัตว์หลากหลายขนาดนี้น่าจะลำบากมากจริงๆ ไหนจะไฟไหม้อีก สงสารเลย คุณชีริวไปบ่อยแน่เลยนะคะ มีรูปตั้งแต่เด็กน้อยเลย ห้างแถวฝั่งธนเคยไปแรกเลยคือเซ็นทรัลปิ่นเกล้าค่ะ คน ตจว.ก็งี้ อิอิ เสือขาวสวยจัง ตกลงตอนไฟไหม้น้องเค้าไม่เป็นไร แล้วตอนนี้ไปไหนแล้วคะ หรือว่าไม่อยู่แล้ว เสียดาย เพนกวินน่ารักมากเลยอะ ตัวซ้ายแบบกวิ้นมากแต่ตัวขวาไม่เหมือน 55 เหมือนนก ตอนนี้พาต้ายังอยู่อีกเหรอ แงงงง เห็นคุณชีริวเล่าแล้วใจหายเนอะ ความเจริญเข้ามา สวนสัตว์พาต้ายัง 70 เลย เอาอะไรมาสู้กับที่อื่นหรือว่าเอาอะไรมาเลี้ยงดูสัตว์ทั้งหลายให้อยู่ดีกินดีได้ เต่าสองตัว แบบซ้ายทำให้นึกถึงข่าวนึงสักสองปีได้แล้วมั้ง ที่ว่าหลุดออกมาจากที่ไหนสักที่ว่าไม่เคยเห็นมาก่อนไรงี้ แต่ด้านขวาเต่าดาวกระดองน่ารักดีจังค่ะ โซนกลางคืนภาพแรกๆ ก็ยังไม่รู้สึก มาเจอภาพอาณาจักรขอมทำไมน่ากลัวจัง >//< พาต้าจะมีนายทุนใหม่ อาจจะดีขึ้นก็ได้นะคะ เห็นในภาพแล้วทั้งมืดทั้งเงียบเหงา น้องบัวน้อยก็คงจะเหงาน่าดูมีอยู่ตัวเดียวแถมอายุเยอะมากแล้วด้วย หวังว่าจะกลับมามีชีวิตชีวาได้อีก ภาพสัตว์ท้ายบล็อกดูหายากด้วยนะคะ เสียดายจัง ขอบคุณคุณชีริว มากๆ ค่า เมื่อคืนจะมาอ่านหลับเฉยเลย งือออ โดย: lovereason
 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:20:31:27 น.มาส่องบล็อก..เวลาตาไม่ดีนี่กลับช่างสังเกตุสังกา
คุณพ่อคุ๊ชีริว .อย่างหล่อเลย ใส่ชุดขาว Matchingด้วย ปานนักร้องนำวง รอยัลสไปรซ์ เลย ชอบๆๆผู้ชายยุค 70 จะแต่งตัวโทนสีเดียวกันแบบสวยงาม คุณชีริว ตี๋น้อยก็สรวมชุดขาวไปด้วย.. หน้าตาไม่เปลี่ยนสักเท่าไหร่.. น่าเอ็นดู..คงจะชอบให้คุณพ่ออุ้ม..  โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:5:30:20 น.สวัสดีครับคุณชีริว
ขอบคุณที่ไปส่งกำลังใจให้นะครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:20:36:57 น.ที่ไปคุย
ของไทยทำหนังสือแบบนี้ไม่ได้แน่นอนครับ เพราะอาหารกากเกิน มีภาพไม่รับทัพไหนเฟคจัด พิซซ่าให้กินทั้งกล่อง 8 ชิ้นเต็มกล่อง หยิบขึ้นมาบนมืออีก 1 ชิ้น ท่ากำลังจะกิน พิซซ่า 1 กล่องมันมี 8 ชิ้น นี่ให้ 9 ชิ้น อห โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:23:10:09 น.สวัสดีครับคุณชีริว
บางทีก็ว่าเค้าปั่นราคากันเองไหมครับ บทจะสูงก็สูงจนน่าตกใจ คหสต. ถ้าการ์ตูนผีผมชอบแนวนี้มากกว่าผีที่แฟนตาซีนะครับ แบบนี้มันดูเป็นประสบการณ์ เรื่องเล่าดี ตอนสุสานพี่ชายนักกล้ามก็บ้าพลังมาก หมุนมันซะทุกป้ายเลย 55 ได้แรงผีเข้าจริงๆ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:23:12:55 น.ใช่ครับน้องชีริว
ช่วงนี้พี่ก๋าทำบล็อกไฮกุ ต่อจากปีที่แล้ว ดองข้ามปีเลย 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:23:22:41 น.สวัสดีค่ะน้องซีริว ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกกล้วยไม้นะคะ
พี่กิ่งแวะมาเที่ยวสวนสัตว์พาต้าอีกรอบค่ะ ภาวนาว่าขอให้อยู่ยงคงกระพันอย่าได้หายไปไหนเลยนะคะ โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:11:26:42 น.สวัสดีค่า คุณชีริว
ยังบล็อกสวนสัตว์พาต้าแสดงว่ายุ่งมากจริงๆ อิอิ นุ่นก็ยุ่งมากเหมือนกันค่ะ เข้ากักตัวคราวนี้ได้พล็อตนิยายมา ได้ดูซีรีส์ อ่านอีบุ๊คที่ค้างคานิดหน่อย แล้วก็ได้เขียนบันทึกประสบการณ์โควิดค่ะ ตอนนี้เขียนตอนสองค้างยังไม่ได้ต่อเลย เรื่องประกันกำลังทำเคลมค่ะ นุ่นก็มีนะทำเจอจ่ายจบ เดี๋ยวจะเล่าไว้ในบล็อกตอนสองดีกว่า มันก็มีขั้นตอนยุ่งยากนิดหน่อยค่ะ แต่ว่าก็ไม่เจอแบบที่ปิดหนี มีแต่เกือบปิด แงงงงง คุณชีริวอยู่บ้านคนเดียวดีเลยค่ะ ไม่ต้องเสี่ยงติดในครอบครัว แต่ว่าตอนนี้มันเยอะมากเลยนะ ออกไปไหนๆ ก็เสี่ยงไปหมดเลยค่ะ นุ่นทางนี้คือคิดไม่ถึง ไม่ได้ระวังก็เลยติดจากในครอบครัว ลำพังไปข้างนอกระวังตัวมากจริงๆ นึกแล้วก็แบบโมโหตัวเองต้องมากังวลว่าจะมีผลอะไรหลังจากนี้มั้ย แล้วชุดตรวจ atk แต่ละยี่ห้อก็มีทั้งผ้่านและไม่ผ่านการรับรองแถมราคาก็ไม่เบาด้วย ถ้าเราต้องใช้ชีวิตแล้วยังต้องเสียเงินกับชุดตรวจบ่อยๆ ก็ทรัพย์จางได้เหมือนกัน TT ขอบคุณคุณชีริวมากๆ เลยค่า ระวังรักษาสุขภาพ ขอให้ห่างไกลจากน้องโอโควิดนะคะ  โดย: lovereason
วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:23:04:20 น.ขอบคุณคอมเมนท์นะคะน้องชีริว
เบื้องต้นพี่ต๋าเปลี่ยน BG ก่อน ขอบคุณกำลังใจนะคะ ฝันดีคืนนี้ค่ะ โดย: Sweet_pills
วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:0:42:57 น.จากบล๊อก
5 โลนี่ก็หอบนะครับ 5555555 แต่เหมือนกันจะมี Breaking point ถ้าเลยจุดนี้ไปได้จะไหลๆ แล้วครับ ผมอ่ะบอกเพื่อนสายวิ่งเสมอว่า เมิงวิ่งไปได้ไง 21 โล 10 โลกุก็เรียกแท็กซี่แล้ว - -'' จิงครับ คนเบรกให้ตัวเห้มากกว่าเบรกให้ทางม้าลายอีก อุ้มตัวเห้ไปไม่มีใครชนแน่นอน รถจะชนนี่ก็โยนตัวเห้ใส่ 555555 แต่กว่าจะไปอุ้มมันมาได้นี่สิ....... โดย: จันทราน็อคเทิร์น
วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:13:07:53 น.สวัสดี จ้ะ น้องชีริว
ครูเพิ่งกลับจากเที่ยวใต้ ยังง่วง สะลืมสะลืออยู่เลย แต่ต้องรีบ ไปเยี่ยมเพื่อนชาวบล็อกก่อน เพราะหายไปเกือบอาทิตย์ ห้าห้า ช่วงนี้ เธอคงงานเยอะหรือติดซีรี่ย์ เลยไม่ได้ขึ้นบล็อกใหม่ และ ไม่ได้มาอ่านบล็อกครู น่าจะสองบล็อกแล้วมั้ง อิอิ ขอบใจนะ ที่มาเยี่ยม มาอ่านและให้กำลังใจ ตะพาบ ฟันรัน จ้ะ ครูก็ไม่มีความรู้เรื่อง วิ่ง หรอก ต้องไปหาข้อมูลมา ประสบการณ์วิ่ง ก็มีเพียงที่เล่าไว้ในบล็อก จ้ะ โดย: อาจารย์สุวิมล
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:18:08:15 น.ขอบคุณข้อมูลดีๆที่ทำให้เรารำลึกถึงห้างพาต้าค่ะ
โดย: กระต่าย IP: 49.230.159.70 วันที่: 13 สิงหาคม 2565 เวลา:13:38:16 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
)
ผู้ติดตามบล็อก : 89 คน [
ห้างพาต้า ทันทั้งที่ อินทรา
และที่ปิ่นเกล้า..
มีงูเผือก อะไรๆเผือกๆ เป็นสิ่งที่นำมาPromote
นึกว่าปิดไปแล้วเสียอีกนะคะ
จองๆๆที่ไว้ก่อน
ไว้มาใหม่..ง่วงอ๊ะ