ถนนสายนี้มีตะพาบ km 9 >> ดินแดนแห่งความลับ

ณ ดินแดนลึกลับแห่งหนึ่งที่ไม่สามารถระบุพิกัดบนแผนที่ได้แต่กลับมีมนต์สเน่ห์ที่น่าค้นหาแบบสุด ๆ
เพราะว่าเป็นสถานที่ของสิ่งมีชีวิตที่เเรียกว่า"อาร์ตตัวแม่"อาศัยอยู่ นี่แหละ
จึงทำให้งมีหนุ่ม ๆ หลายรายใ่ฝ่ฝันเหลือเกินที่จะเข้ามาอาศัยอยู่ในสถานที่นี้
แต่ปรากฎว่า ไม่มีใครทีออกมาจากเมืองอาร์ตตัวแม่ได้โดยสวัสดิภาพซักคน
ว่ากันว่า ส่วนใหญ่จะโดนฆ่าหมกป่าโทษฐานที่ไม่ให้เกียรติประชากรในดินแดนแห่งนั้นนี่สิ

อ๊ะ ๆ อย่าตกใจ ในรอบหลายพันปีที่ผ่านมา มีบุรุษเพียงกลุ่มเดียวที่เดินทางผ่านเมืองนี้อย่างปลอดภัย
ไม่โดนรุมทึ้งแบบกลุ่มอื่น ๆ ซึ่งนักเดินทางกลุ่มนั้นก็คือ "พระถังซำจั๋งและศิษย์" นั่นเอง

ตัดมาที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินปนเทาอันสนุกสนาน วุ่นวาย ปันป่วน อลเวง ในปี พ.ศ. 3013
ยุคนั้น ผู้ชายถือว่าเป็น rare item ที่ควรจะมีในครอบครอง
สาเหตุมากจาก อัตราส่วนของประชากรชายต่อหญิง อยู่ที่ 1 : 100
ซึ่งทำให้เกิดการแข่งขันในการไล่หาไขว่คว้าซื้อขายแลกเปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่น
ส่วนคุณผู้ชายทั้งหลายต่างก็ใช้ยุทธวิีธีโปรโมชั่นแปลก ๆ ใหม่ ๆเพื่อหากินกันมากขึ้น
(ว่ากันว่าเป็นการโชว์ในกลุ่มของเพศเดียวกันว่าใครมีเด็กในสังกัดมากที่สุดด้วยแหละ)

จะว่าไปแล้ว ก็ยังมีชายหนุ่ม 4 คน ที่ชื่อว่า ซิน จีน ป้อม สอง
ซึ่งพวกเขาไม่อยากทำตัวเป็น rare item แบบคนประเภทนั้น
ทั้ง ๆ ที่มีอาชีพที่เป็นสุดยอดความใฝ่ฝันของผู้ชายคนอื่น ๆ นั่นก็คือ "นักดนตรี"
เพราะอาชีพนี้ทำให้สามารถหาเด็กในสังกัดประดับบารมีของ rare item แบบพวกเขาได้ง่ายที่สุด

ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงพยายามหาวิธีที่จะหลบหนีจากความวุ่นวายในการเป็น rare item ให้ได้
โดยในเวลางาน พวกเขาก็จะแต่งตัวเป็นผู้หญิงเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากชนกลุ่มใหญ่ในเมือง
ซึ่งพวกเขาก็จะแต่งตัวเป็นผู้หญิงอย่างงี้









จนวันหนึ่ง ชายหนุ่ม 4 คนนี้ ต้องออกทัวร์คอนเสิร์ตที่เมืองลับแล จังหวัดอุตรดิษถ์
ซึ่งว่ากันว่าเมืองนี้มีสิ่งลึกลับหลายสิ่งที่ซ่อนเร้นเอาไว้
แถมบางคนก็บอกว่าเป็นทางเชื่อมมิติไปยังเมืองแม่ม่ายในตำนานด้วย
ทำให้ทั้ง 4 คนก็ประหวั่นพรั่นพรึงในการเดินทางไปจุดเชื่อมมิติของดินแดนที่ผู้ชายทั้งโลกใฝ่ฝัน
แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า นี่คงจะเป็นทางที่หนีรอดออกมาจากโลกปัจจุบันที่เป็นอยู่ก็ได้

แต่เมื่อทั้งสี่เดินทางมาถึงสถานที่นัดพบ ซึ่งเป็นทุ่งกว้างสุดลูกหูลูกตาแถมปกคลุมด้วยหมอกหนาทึบ
กลับพบว่าเมืองนั้นกลับมีผู้ชายและผู้หญิงปะปนกันจนน่าตกใจ
จนกระทั่งมีใครตะโกนเรียกสองขึ้นมาด้วยสำเนียงพื้นบ้านแบบสุด ๆ

"นี่ ๆ พวกนายจะมาเล่นคอนเสิร์ตที่ประตูมิติใช่มั้ย"
"ฉันเป็นแม่เฒ่าประจำหมู่บ้านแห่งนี้ที่เชิญพวกนายให้มาที่นี่นั่นแหละ"

เมื่อซินหันมามองตามเสียงนั้นก็รู้สึกประหลาดใจกับบุคคลที่อยู่ตรงหน้า
เพราะคน ๆ นี้ตัดผมสั้นแถมโพกหัวด้วยผ้าขาวม้า พร้อมกับใส่ชุดม่อฮ่อม
ดูยังไง ๆ ก็เป็นชาวบ้านผู้ชายชัด ๆ

"ตกใจล่ะสิที่ฉันเป็นแม่เฒ่าประจำหมู่บ้าน
แต่ต้องขอแสดงควายินดีด้วยนะที่ได้รับเลือกมาให้พักพิงที่นี่
ถึงพวกเธอจะแต่งหญิงยังไง เรดาร์ที่ส่งมาจากเสาที่อยู่บนหัวมันก็บอกมาอยู่ดีว่าเธอเป็นผู้ชาย
แล้วอีกอย่าง ฉันก็รู้ความคิดของพวกเธอหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
ฉันถึงกล้าให้พวกเธอมาที่หมู่บ้านนี้ไงล่ะ"

ว่าแล้วแม่เฒ่าก็เอาผ้าขาวม้าที่โพกหัวออกมาทำให้ทุกคนเห็นเสาอากาศที่ติดอยู่บริเวณนั้น

"แล้วพ่อ เอ๊ย แม่เฒ่าจะพาพวกเรามาที่นี่ทำไมล่ะ" ป้อมถาม

"คือว่าตอนนี้บ่อน้ำร้อนทำให้กลายเป็นชายมันเริ่มเย็นลงไปเรื่อย ๆ น่ะ
นี่เแทบจะเย็นเหมือนมีใครมาใส่น้ำแข็งในน้ำแล้วนะ
ถ้าขืนเป็นแบบนี้ฉันและคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านก็ไม่มีตัวช่วยที่ทำให้ดูเป็นผู้ชายแมน ๆ แล้วล่ะ"

"อ่าว แล้วให้พวกเรามาทำอะไรที่นี่ล่ะ" สองถาม

"ง่าย ๆ แค่ให้พวกนายไปแช่ในบ่อน้ำร้อน
เพราะพลังผู้ชายจากพวกนายจะไปปรับอุณภูมิของบ่อให้เป็นปกติน่ะ
แต่พวกนายจะรับได้ไหม ที่หลังจากแช่น้ำไปแล้ว พวกนายจะเป็นผู้ชายไม่ได้อีกเลยนะ"

"โถ่เด็ก ๆ ถ้าให้พวกฉันเป็นผู้ชายแล้วต้องเป็น rare item ให้ใครแย่งชิง มันก็ไม่ไหวอะ"

"โอเค ถ้าเธอพร้อมแล้วก็รีบโดดลงไปในบ่อพร้อมกับอาวุธประจำกายของทุกคนที่อยู่ในมือเลยสิ
น้ำในบ่อมันมีคุณสมบัติบำรุงรักษากีตาร์ เบส และไมโครโฟนของทุกคนด้วย
ขอแสดงความยินดีกับชีวิตที่ไม่ต้องเป็น rare item นะจ๊ะสาว ๆ"


ตูม !!!

-------------------------------------------

จบแล้วค่ะ เรื่องนี้มีแรงบันดาลใจมากศิลปิน 4 คนที่อยู่ในเรื่อง
ซึ่ง 4 คนนี้ชอบแต่งหญิงหรือดูเหมือนผู้หญิง(จนเกินไปแ้ล้ว) ซะเหลือเกิน
ผนวกกับความรู้จากการ์ตูนเรื่องรันม่าอีกนิดหน่อย
(ไอ้ที่โดนน้ำธรรมดาเป็นผู้หญิง แล้วถ้าใช้น้ำร้อนจะเป็นผู้ชายเหมือนเดิมน่ะค่า..

วันนี้ส่งตะพาบช้าเพราะมัวแต่ทำงานน่ะ...



--

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2555 Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2555 0:08:32 น. Counter : 1233 Pageviews.		7 comments
Share Tweet

	: รูปแบบของความว่าง : กะว่าก๋า (18 เม.ย. 2567 04:00:35 น.)		Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 2 unitan (16 เม.ย. 2567 10:34:46 น.)
	เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 43 วัลยา (16 เม.ย. 2567 16:34:37 น.)		๏ ... ขอฝน แทน พรวันมหาสงกรานต์ ... ๏ นกโก๊ก (15 เม.ย. 2567 15:30:08 น.)