..ดีใจขนาดนั้นเลย...จริงๆ หลังจากหยุดเขียนรายงานไปเมื่อตอน 11 โมง เพราะว่าปวดหัว.. ก็เลยกลับมาเข้าเนตอีกทีตอนบ่าย 2 .. ออนไลน์.. เฮ้ย ชื่อใครฟะ แปลกๆ ... ไหนดู address หน่อยจิ... โอ้วววววว..........ท่านพี่บีนั่นเอง ความรู้สึกดีใจมาก จนหน้าขยายแบบสุด-สุดนี่มันเป็นอย่างงี้เองเนาะ ด้วยความที่ไม่ได้รู้สึกอะไรอย่างนี้มานานมากแล้วอ่ะ .. เลย Surprised ไง แต่ว่า...ก็คุยในเอ็มได้แปบเดียว เพราะท่านประชุมอยู่ คือเรากับท่านพี่เนี่ย ไม่ได้คุยกันมาเกือบปีได้แล้วมั้ง เพราะหลังจากเปลี่ยนงานใหม่ ชีวิตท่านพี่ก็เลยยุ่งวุ่นวายมากมายเหลือเกิน ล่าสุดที่คุยกัน ถึงไม่ได้พูดสอนอะไรเรา แต่เค้าก็ช่วยดึงสติเรากลับมา on the ground อีกครั้ง ถึงแม้ว่าต่อมา เรื่องราวนั้น จะพาเราจมดิ่งลงไปอีกก็ตาม ไม่ได้คิดว่าจะดีใจขนาดนี้  และก็ไม่ได้คิดว่าจะคิดถึงเค้ามากขนาดนี้...
HoHoHo
I want to online jing jing. I love MSN. Miss you load โดย: mii IP: 202.183.252.241 วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:18:17:22 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ฝากดอกไม้ไปให้ด้วยนะ ^ ^