ทบทวน 1 ปีที่ผ่าน ... อีกไม่กี่วัน ก็จะทำงานที่นี่ครบ 1 ปี (ตามสัญญา) ลองคิด-คิดว่า มีอะไรดี อะไรร้ายมั่งดีกว่าเนาะ เอาเรื่องดี-ดีก่อน 1. เหล่าเจ้านาย (ทั้ง 4) ... แทบไม่เคยกดดันอะไรเราเลย เรื่องกดดันที่เกิดขึ้นทั้งหมด มันเป็นเพราะเราที่กดดันตัวเอง เมื่อผลออกมาไม่ได้ดีตามที่ตั้งใจ 2. มีเวลาฟังเพลงมากขึ้น... เนื่องจากที่ทำงานไกลจากที่พักมากทีเดียว (ไป-กลับประมาณเกือบ 3 ชั่วโมง) เพลงที่ซื้อมากองๆไว้ ก็ได้ฟังจนครบ และได้ขวนขวายหามาฟังเพิ่มด้วย 3. ได้ความรู้สึกเหมือนตอนทำ thesis ป.โท ... ตอนกลางวัน ก็ยกโขยงกันไปกินข้าวเกือบทั้งแลบ พอบ่ายหน่อย ก็ tea time ไปหาน้ำหาหนมกินกัน...ช่าง chilled อะไรเช่นนี้  4. วิวสวยๆ ... ภาพแม่น้ำเจ้าพระยา ทั้งช่วงพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตก ภาพยอดตึก All season ที่เปิดไปสีม่วงๆ ตัดกับสีแดงและส้มของรถที่วิ่งอยูบนทางด่วน ...มองมาปีนึงแล้ว ก็ยังไม่เบื่อซะที ^^... 5. คุณแดด... คิดอยู่นานว่า จะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีกันแน่ แต่ก็ขอถือว่า นับเป็นเรื่องดีเรื่องนึงก็แล้วกัน เพราะมันก็ทำให้เรามีจุดมุ่งหมายทางสายตา 555+ ถึงแม้เค้าจะเป็นต้นเหตุในบางอารมณ์เซ็งของเรา แต่ว่ามันก็เป็นเพราะเราที่คิดนู่นคิดนี่อยู่คนเดียวอีกน่ะแหละ เค้าไม่ได้มารู้อะไรด้วยซ้ากกาหน่อย  ตอนนี้ ความรู้สึกปลื้มๆ ของเรา มันก็คล้ายจะจบไปแล้วด้วยมั้ง เพราะพออยากรู้จัก ก็ได้รู้จัก...อยากคุย ก็ได้คุยแล้ว... ...จบซะทีก็ดีเหมือนกัน...  ============================================ มาถึงเรื่องไม่ (ค่อย) ดี มั่งเน้อ.. 1. ความเอาแต่ใจที่เพิ่มขึ้น... คงเป็นเพราะ Seniority ที่มี ก็เลยถูกตามใจมากหน่อยจากสมาชิกในแลบ ความเอาแต่ใจก็เลยเพิ่มขึ้นมากตามไปด้วย ก็ต้องพยายามไม่วีน (มากนัก) และต้องหนีไปเดินเล่นไกลๆ เวลาไม่ได้ดั่งใจ...  2. ความคาดหวัง... ความหงุดหงิดเกิดขึ้นเพราะคาดหวังผลงานที่ดีจากผู้ช่วย แรกๆ ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าทำไม่ได้อย่างที่เราต้องการ ต่อมา ก็พยายามทำความเข้าใจและหงุดหงิดน้อยลง แต่ก็ไม่ได้หมดไปซะทีเดียวหรอก...  3. วันศุกร์ปลายเดือนที่ฝนตกบนทางด่วน... อ่านแค่นี้ ใครๆ ก็รู้ว่า นรกขนาดไหน เราเคยอยู่บนรถเกือบ 3 ชั่วโมงกว่าจะถึงบ้าน โอ้ววว...พระเจ้า เบื่อแทบอ้-ว-ก ...  4. สภาพเฉื่อย... เนื่องจากสภาพแวดล้อมที่แทบไม่มีการแข่งขันใดๆ มันทำให้เราไม่ยอมคิดถึงอนาคตสักเท่าไหร่ ทั้งเรื่องเรียนต่อและอื่นๆ อีกมากมาย เหมือนอยู่หายใจไปวัน-วัน ... แต่ก็ต้องพยายามคิด..เพื่อตัวเอง...เนาะ  5. อาหาร... ถึงแม้เราจะไม่ใช่คนเลือกกินสักเท่าไหร่ แต่พอมาอยู่ที่นี่... ที่มีร้านข้าวไม่ถึง 10 ร้าน และแต่ละร้านก็ทำกันเร็วเหลือเกิ้นนน รวมถึง ถ้าถึงช่วงปิดเทอม ร้านต่างๆ ก็จะปิดไปด้วย เหลืออยู่ร้าน 2 ร้าน เท่านั้นเอง... ก็ทำให้เวลาพักกินอาหารกลางวันเป็นช่วงแย่มั่กๆๆๆ ทีเดียว...  สรุปแล้ว เราเองก็ยังมีความสุขกับที่นี่ดี ... แม้จะต้องเริ่มคิดบ้างแล้วว่า ถ้ากลับไปอยู่บ้านนอก จะทำอะไรหาเลี้ยงตัวเองกับพ่อแม่ โตเป็นผู้ใหญ่สักทีน้าเรา... 
เรื่องดีดีมีอยู่รอบตัวดีเนอะ แต่วันนี้ซวยแต่เช้าเพราะฝนตก T-T
โดย: mii IP: 202.183.252.241 วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:10:25:32 น.
อ่านแล้วอิจฉาจัง มีเวลาไปกิน tea time ช่วงบ่ายด้วย...
 โดย: หวัน (หวันยิหวา
 ) วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:11:19:18 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [