ได้เวลา...ตาสว่าง
หลงเข้าใจผิดมานาน
หลงไปว่ามันมีอยู่จริง
หลงคิดว่ามันอยู่ตรงนั้น ... ทั้งที่มันไม่ได้อยู่
แต่ความจริงก็คือ
แดด ที่สุดแล้วมันก็เป็นแค่ แสง
มองเห็น รู้สึก แต่ไม่สามารถจับต้องได้
ถึงจะร้อนแค่ไหน พอยื่นมือออกไปคว้า
ที่อยู่ในมือ...ก็ยังเป็นความว่างเปล่าอยู่ดี
แล้วเรามัววิ่งตามสิ่งที่ไม่ได้มีอยู่จริงงั้นหรอ
น่าขำจริง-จริง...ที่เพิ่งจะมานึกออก เพิ่งจะมาคิดได้
ทั้งหมด มันก็แค่ หลง ไปเท่านั้น
เลยน่ะครับเนี้ยยยยยยย
ปกติคนเราจะหลงทางในความมืด
แต่ในความสว่าง มันคงเสียดแย้งเข้ามาจนเราพร่าไปกับเส้นทางที่ส่องไสวไปได้เลยน่ะ