to be refreshingly forgiving ความคิดเห็นที่ 4 ให้อภัยตัวเอง โดยการทำตัวเองให้มีค่ามากขึ้น ดูแลตัวเองมากขึ้น ให้ความสุขตัวเองมากขึ้น สังเกตดูพวกคนที่เลิกกับแฟน แต่เขายังสนุกกับชีวิตต่อได้ เพราะเขาให้อภัยตัวเองกันทั้งนั้น ถ้าอกหักแล้วเอาแต่นั่งอมทุกข์ ไม่มีใครยื่นมือมาช่วยหรอกค่ะ คุณ ‘มีแค่เกรียนจะเรียนอะไร’ https://pantip.com/topic/41333308  ญาติผู้น้องที่เคยมาอยู่ที่บ้านตั้งแต่อนุบาล เป็นโรคซึมเศร้า น้องเป็นเด็กน่ารัก เรียนเก่ง มนุษยสัมพันธ์ดี มีเพื่อนร่วมชั้น มาจีบจนเป็นแฟนกัน ตั้งแต่เรียนระดับประถมในโรงเรียนประจำชาย-หญิงชื่อดัง แล้วยังไปเรียนมหาวิทยาลัยทางภาคเหนือด้วยกันอีก น้องสาวเรียนแพทย์แผนไทย ภาคอินเตอร์ แฟนน้องสาวเรียนบริหาร ภาคไทย เรียนจบ ก็ยังคงสถานะแฟนกันนานหลายปี กว่าจะแต่งงาน นับเป็นคู่รักวัยประถมที่ happy ending คู่หนึ่ง จำได้ว่า ฉันเจอฝ่ายชายครั้งแรก หลังจากทั้งคู่แต่งงานกันได้ 1 ปี แม้จะไม่ถูกชะตากับผู้ชายคนนี้ แต่ก็มอบกำไลนพเก้าให้น้องสาว และให้นาฬิกาหรูกับน้องเขย เป็นของขวัญวันแต่งงานที่ไม่ได้มาร่วมงาน ... ต่อมาไม่ทันครบรอบแต่งงานปีแรก น้องสาวก็เริ่มป่วยทางใจ เพราะผู้ชายติดแม่ และพบว่าผู้ชายนอกใจ จนมีลูกกับแม่ม่ายคนนั้น มีปัญหาเรื่องการเงิน มีปัญหาเรื่องความรัก ความรักตั้งแต่วัยประถมจบลงหลังแต่งงานไม่ถึงปี ไม่มีใครเชื่อ แต่ก็ต้องเชื่อ เมื่อเห็นความเป็นจริง คาดว่าน้องสาวน่าจะป่วยเป็นโรคซึมเศร้านับแต่นั้น อาจารย์หมอแผนไทยก็ป่วยได้ ต่อมา ฉันช่วยชำระหนี้สินให้น้องสาว คาดว่า น้องจะใช้การ shopping online แก้ปัญหาใจ จนหนี้สินพอกพูนถึง 6 แสนบาทถ้วน ... หลังจากแก้ปัญหาเรื่องเงินที่น้องไม่อยากบอกพ่อแม่ ก็มีการสัญญากันว่า น้องจะไม่ทำอีก และจะผ่อนใช้หนี้ฉัน แต่ที่สุด ผ่อนไม่ถึง 2 เดือน เดือนละ 5 พัน แม่ของน้อง คือน้าสาวของฉัน ก็เอาเงินมาจ่ายคืนให้ ทั้งหมด ครอบครัวน้ามีฐานะมาก ลูกทั้ง 3 คน สะใภ้ 2 หลานชายหลานสาว 3 คน ใช้ไอโฟนแบบ unlock และซื้อสด ซื้อใหม่ ทุกปี ทุกคน รวมถึงขับรถหรูกันทั้งบ้าน ก็ไม่แปลกที่จะเอาเงินมาคืน คาดว่า น้องสาวคงบอกที่บ้านแล้ว เพราะไม่อยากผ่อนฉันเอง เครือญาติมักพูดว่า บ้านนี้ เลี้ยงลูกหลานแบบพ่อแม่รังแกฉัน ฉัน (ในฐานะญาติใกล้ชิด) ก็ว่าจริง ทว่า โลกนี้ไม่มียาแก้ไขอดีต ก็ได้แต่ช่วยเหลือกันไปตามเหตุและผล ชีวิตเลิกร้างของน้องสาว ผ่านมา 4 ปีแล้ว น้องยังคร่ำครวญหวนไห้ ผ่านเฟซ แววตาน้องทุกครั้งที่เจอ ช่างแล้งร้าว แล้วที่สุด การไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษาโรคซึมเศร้า ก็ไม่ได้ผล อาจารย์หมอแผนไทยอย่างน้องก็ยังเลือกใช้วิธีที่ทุกคนกลัว แม้จะไม่สำเร็จในวันนี้ แต่ใครจะรู้วันหน้า ได้แต่ภาวนาให้น้องคิดได้ ผู้ชายเชี่ย ๆ ที่นอกกายนอกใจ ไม่ควรค่าจะอาลัยเลย แต่นั่นแหละ ... คนเราไม่เหมือนกัน เราคิดได้ บางคนอาจจะคิดไม่ได้ . . . กาแฟวันนี้เลยซื้อจากบริเวณตึก ER นั่นเอง
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [