เกสรดอกงิ้ว ในแกงแค  บันทึกถึง เพื่อนรัก เมื่อบ่ายวันตรุษจีน 2566 เพื่อนของเพื่อนมารับไปชิมอาหารเหนือ ในร้านริมทางชื่อดัง และเลยกลายเป็นมื้อแรก ที่ฉันยอมชิมอาหารเหนือแท้ ๆ ด้วยการเลือกแบบเซฟท้องไส้สุด ๆ นั่นคือ แกงแคไก่ กับ ลาบคั่ว พร้อมกับมีเมนูอื่น ๆ มาวางยั่วความสงสัย พอให้เป็นประเด็นสนทนา ตามประสาคนช่างสงสัยอย่างฉัน ได้คุยกันแบบไม่รู้จบ ยิ่งเมื่อแกงแคไก่มาวางตรงหน้า และฉันเพ่งมองหาดอกแคไม่เจอ ก็ยิ่งแน่ใจเลยว่า บทสนทนาระหว่างมื้อนี้ คงจะยาวนาน เพราะฉันสารภาพว่า เชื่อมาตลอดว่า แกงแค คือ แกงดอกแคผสมผักอื่น ๆ แต่ที่แท้แล้ว หาใช่อย่างที่คิดไม่ แล้วเพื่อนรู้ไหม... ในบรรดาสารพัดผักที่ผสมกันเป็นแกงแควันนี้ ฉันเห็นผักชนิดหนึ่งสีดำ ๆ โปร่ง ๆ ซึ่งเพื่อนร่วมวงทั้งสาม บอกว่า คือ เกสรดอกงิ้ว ที่แสนอร่อย และหารับประทานยากมาก ปกติ ฉันไม่นิยมลองกินอะไรง่าย ๆ นัก แต่หนนี้ การจะทำตัวเป็นคนกินยาก ค่อนข้างจะไม่ใช่เรื่องควรเก็บรักษา ...จริงไหมเพื่อน ก็เลยลองตักชิมดู และพบว่า.. ชอบ!!! อยากจะบอกเพื่อนว่า ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ที่มาพร้อมอาหารแปลกใหม่ และน่าสนใจ รู้สึกถึงความสนุกที่ได้คุยกับสาวสองพี่น้อง คุยจนอาหารหลายจานตรงหน้า หมดมื้อไปอย่างไม่ทันรู้ตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อได้ชิม ผักฮ้วนหมู ที่สารภาพว่า ขมเอาการ เลยบังคับให้ทุกคนร่วมวงขมด้วย จนหมดก้าน (ท่ามกลางสายตาสาสมใจแบบหน้าชื่นตาบานของคนมารับ) เพื่อนรู้ไหม... ดอกงิ้ว.. มันน่ารักนะเธอ และรสของมัน ก็คล้าย ๆ จะหนึบ ๆ แบบเคี้ยวเอามันเท่านั้น และมันก็ “มัน” จริง ๆ นะเธอ . . . แล้วค่ำวันวาน พ่อแม่ของเพื่อนก็มารับไปกินอาหารที่ร้านหรู ริมน้ำ แต่บังเอิญ ฉันมีเจ้าภาพเพิ่ม 2-3 คน อย่างไม่ทันตั้งตัว หากไหน ๆ ก็ไหน ๆ จะบรรยากาศกระอักกระอ่วนเช่นไร ฉันก็ยืนยันว่า ดีใจที่ได้พบพ่อแม่ของเพื่อน และเราคุยกันสนุกมาก แล้วขอสารภาพกับเพื่อนว่า ...นอกเหนือจานผัดผักฟักแม้วแล้ว ฉันไม่รู้รสอื่นใดเลย แล้วเพื่อนรู้ไหม ระหว่างทางกลับที่พัก ฉันก็คิดถึงกลิ่นเกสรดอกงิ้วที่ดูจะ “ปลิวฟุ้ง” อยู่ในอากาศ เมื่อเห็นภาพ “ตรงหน้า” และนึกอยากกินผักฮ้วนหมู... ให้หัวใจมันขมตายไปซะ ให้รู้แล้วรู้รอด คิดถึงเพื่อนอย่างที่สุด อยากกลับแอลเอแล้ว
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [