ใจห้ายใจหาย & ใจดี๊ใจดี  เมื่อหลายวันก่อน มีความอยากเปลี่ยนผ้าม่านในครัว เพื่อให้เข้ากับฤดูใบไม้ผลิ ชีวิตเลยวุ่นวายกับการออกไปเสาะแสวงหาผ้าม่าน แบบสำเร็จรูป ไปดูทุกสถานที่ ทุกแห่ง ทุกห้าง ไม่ถูกใจสำหรับหน้าต่างในครัว+ห้องกินข้าว แต่กลับได้ผ้าม่านสำหรับห้องนอนใหญ่ และห้องนอนเล็ก สรุปก็คือยังคงตระเวนหาผ้าม่านสำหรับครัว ต่อมาอีก 3-4 วัน จนที่สุด คิดว่าจะไปดูที่ ikea แล้วน่าจะจบ คือซื้อมา แล้วจ้างข้างบ้าน ช่วยตัดเย็บให้ยาวพอดีหน้าต่าง แต่ไปเดินแล้วก็ยังไม่ถูกใจกับเนื้อผ้าและลายผ้า จนเกือบถอดใจแล้ววันนั้น แต่นึกยังไงไม่รู้ ... ขับรถไป ross แถวบ้าน ไม่คาดหวังเลย ไม่คิดอะไรเลย เพราะ ross คือห้างที่ขายของลดราคาก็จริง ทว่าสินค้าส่วนใหญ่คือ เสื้อผ้าที่ไม่ค่อยมีคุณภาพเท่าไหร่ แต่ในส่วนของเครื่องใช้ในบ้าน พอเลือกได้บ้าง หากก็ไม่เคยซื้อผ้าม่านที่นี่มาก่อนเลย ปกติซื้อผ้าม่าน และของใช้ในบ้านที่ bed bath & beyond แต่สาขาประจำ ปิดตัวไปแล้วด้วยความเศร้า เดินใน ross วันนั้นอย่างเริงร่ามาก เพราะได้ผ้าม่านลายถูกใจมากกกกกกกกกก ที่สำคัญคือ มีขาย 2 set พอดี เลยแสนจะดีใจ พอเดินมาจ่ายเงิน เนื่องจากเป็นวันอังคาร คนจะเยอะมากกกกกกกกก เพราะผู้อาวุโส 55 ปีขึ้นไป จะได้ลด 10% ทุกวันอังคาร แถวจ่ายเงินเลยยาวสุด ๆ แต่วันนั้น ได้เจ้าหน้าที่พาไป self-checkouts โดยเจ้าหน้าที่มาช่วยถอดตัวสัญญาณกันขโมยให้จากสินค้า พอจ่ายเงินเสร็จ ก็เดินหอบของไปใส่รถ และคิดจะเดินไปตลาดเกาหลีแสนแพง เพื่อซื้อ jeyuk bokkeum แบบตัดใจ เพราะตลาดนี้ ขายแพงกว่าทุกตลาด แต่ก็อร่อยกว่าขั้นสุด เก็บของแล้ว หยิบถุงผ้า ขณะปิดท้ายรถ ก็เปิดกระเป๋าสะพายหามือถือ เพื่อโทรถามเพื่อนว่า เพื่อนจะให้ซื้อให้ด้วยหรือเปล่า ปรากฏ ... ไอโฟนหาย หาย หาย หาย วิ่งกลับเข้าไปใน ross ถามเจ้าหน้าที่ ทุกคนในแถวจ่ายเงินช่วยกันมองหา มีคน 3 คน ช่วยกด find my iphone ปรากฏว่า เจอ 3 เครื่อง ก็เลยบอกว่า ฉันมีไอโฟน 2 เครื่อง และ 1 ไอแพด 2 เครื่องอยู่ในบ้าน ขึ้นว่า on อีก 1 เครื่องขึ้นว่า offline ซึ่งคืออันที่หาไม่เจอ แต่ก็งงว่า ทำไมขึ้น offline เจ้าหน้าที่ รปภ. มาสอบถาม และช่วยหา ไม่เจอ ตอนนั้น มีการคีย์ข้อมูลเพื่อแจ้งว่า iPhone 14 Pro Max หายบริเวณ check out area ทึ่งมากกับการช่วยกันประสานงาน โดยเฉพาะหัวหน้าเจ้าหน้าที่ที่หน้าตาดีสุด ๆ หน้าตาดีแบบกงยูยังอายเลยแหละ ผู้หญิงกับลูกสาววัย 7-8 ขวบ บอกให้โทรหา AT&T เพื่ออายัดเบอร์ และแจ้งเครื่องหาย ฉันบอกว่า ซื้อไอโฟนตรงกับร้านแอปเปิล เจ้าหน้าที่ AT&T เลยให้ติดต่ออีกเบอร์ ระหว่างคุยไปคุยมา ปรากฏว่า ต้องโทรไปแจ้งอีกเบอร์เพื่ออายัดเบอร์ ระหว่างนั้น แม่ลูกสาวชาวฝรั่งน่ารักมาก ช่วยเหลือเต็มที่ ให้ยืมมือถือใช้แบบไม่มาเฝ้าเลย ตอนนั้นใจเต้นมาก แบบกลัว กลัว กลัว ไม่ได้กลัวที่เครื่องหาย แต่กลัวข้อมูลธนาคาร กลัวข้อมูลต่าง ๆ ... สักพัก จะครบ 1 ชั่วโมงแล้ว มีคู่สามีภรรยาผิวดำตะโกนมาจากลานจอดรถ ว่า นี่ใช่ไอโฟนของยูรึเปล่า มันตกอยู่บนพุ่มไม้ข้างที่จอดรถเลย โห .... ทุกคนตะโกน เย้ เย้ อย่างดีใจ เหตุผลคือ กระเป๋าที่สะพายไปไม่มีซิป ดังนั้น ตอนเดินหอบผ้าม่านมาที่รถ น่าจะกระเป๋าที่สะพายตีลังกา มือถือหล่นผลุบลงไปตรงนั้นพอดี โชคดีมากกกกกกกกกกกกกกกก หันไปขอบคุณแม่ลูกสาวที่ช่วยเหลือสุดใจ ขอบคุณสามีภรรยาผิวดำด้วยความซาบซึ้งใจ ... ในเรื่องร้ายมีเรื่องดี ๆ ... เสมอ วันนั้น ไม่ได้ซื้อหมูหมักเกาหลี กลับบ้านทันที หัวใจยังเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ แต่ก็ยิ้ม เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอก เพราะแกไปเที่ยวโบสถ์เก่ามารึเปล่า เป็นโบสถ์หินอายุ 200 กว่าปี สร้างด้วยมือ 9 ปี ใช้งาน 6 ปี 3 เดือน แล้วแผ่นดินไหวในเช้าหนึ่ง มีคนตายทันทีใต้ซากนั้น 40 คน นอกนั้นหลายร้อยคน บาดเจ็บ แล้ววันที่ฉันไปเที่ยว ประโยคหนึ่งที่พูดขึ้นมาหน้ากำแพงซากโบสถ์ อันสูงตระหง่านคือ ...คนทั้ง 40 คน จะรู้สึกยังไงนะ ที่สูญเสียลมหายใจโดยไม่ทันรู้ตัว อยากรู้จัง เพื่อนบอก ... นี่ไง ได้รู้แล้ว เอ่อ ถึงกับพูดไม่ออก พูดไม่ออกเลย บันทึกไว้ว่า จากเหตุการณ์นี้ นอกจากได้คิดว่า จงอย่าใช้กระเป๋าสะพาย แบบไร้ซิปอีก ยังได้พล็อตนิยายทะลุมิติด้วย เล่าพล็อตให้เพื่อนฟัง ... เพื่อนยุ เขียนเลย เขียนเลย อืมมมมม ... เดี๋ยวเคลียร์งานแป๊บ เขียนแน่เลย ว่าแล้วก็ยินดีต้อนรับเข้าสู่โครงการพล็อตที่ร้อย ค่อยเขียน ค่อยเขียนอีกแล้วเนี่ย
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [
หากเป็นแถวบ้าน คงหายสนิท