ยามเมื่อลมพัดหวน นิยายสั้นเรื่องนี้ วาณิช จรุงกิจอนันต์ รวมเล่มเมื่อปี 2529 พิมพ์ซ้ำหลายต่อหลายครั้ง ทำเป็นละครมาแล้วด้วย แต่เราก็ไม่เคยดู (ไม่ดูหรือดูแล้วจำไม่ได้ก็ไม่แน่ใจ) คราวที่ไปร้านหนังสือ เห็นเล่มนี้เล็กๆ กะทัดรัดดี เลยหยิบมาด้วย เมื่อวานลงมืออ่าน ทีแรกอ่านแล้วหลับ แต่เมื่ออ่านต่อไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าวางไม่ลง รู้สึกว่าอยากรู้ว่าพระเอกนางเอกจะลงเอยอย่างไร รวดเดียวภายในหนึ่งวัน ต้องบอกว่าเรื่องนี้ดำเนินเรื่องเพียงช่วงเวลาสั้นๆ สามสี่วัน แต่มีฉากค่อนข้างเยอะ และเป็นฉากในปารีสกับลอนดอน ตัวละครหลักมีสองตัว ตัวประกอบนิดหน่อย อย่างกับเรื่องสั้น แปลกดี แต่ก็ดีเพราะเราจำชื่อตัวละครได้ไม่มากนัก นิยายเรื่องนี้จึงเหมาะกับเรา ผู้เขียนเล่าแทนความคิดของคนสองคนสลับไปมา สนุกดี เดี๋ยวคนนี้คิดอย่างนั้น เดี๋ยวคนนั้นคิดอย่างนี้ ต่างคนต่างระแวงว่าอีกฝ่ายจะรู้ความในใจ เราชอบเวลาที่ผู้เขียนเขียนแทนความคิดนางเอก เก่งอ่ะ ที่นักเขียนผู้ชายจะเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของผู้หญิงได้ขนาดนี้ แล้วค่อยข้างตรงด้วยนะ แม้จะเขียนมานานสามสิบปีแล้ว แต่ก็มีความร่วมสมัยอยู่พอสมควร แต่บางอย่างก็ดูจะเป็นข้อมูลที่เก่าไปแล้ว เช่น พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ เพราะปัจจุบันเพื่อนเราบอกว่าคนเยอะมาก ยิ่งวันไหนที่เข้าฟรี ต่อคิวกันยาว และดูวันเดียวไม่หมด ต้องดูเป็นสิบวัน เพราะใหญ่มาก แต่ต้องยอมรับว่าอ่านเรื่องนี้แล้ว เห็นภาพของปารีสและลอนดอนได้อยู่จากการพรรณนา หรือการเล่าเรื่องผ่านตัวละครของผู้เขียน เหมือนได้ไปเที่ยวกับพระเอกนางเอกด้วย เสน่ห์ของเรื่องนี้คือ เอาการท่องเที่ยวมาเป็นตัวเดินเรื่อง แต่ครั้นจะเขียนเป็นสารคดีก็เกรงคนจะไม่อ่าน เลยหยิบเรื่องโรแมนติกระหว่างหนุ่มสาวมาผูกเป็นเรื่องได้อย่างแนบเนียนและไม่น่าเบื่อ ไม่เหมือนการยัดเยียดมากเกินไป เดาว่าผู้เขียนคงไปมาแล้วประทับใจมากๆ จึงอดจะจินตนาการเป็นเรื่องไม่ได้ สิ่งที่เราชอบอย่างหนึ่ง คือผู้เขียนเขียนมาสามสิบปีแล้ว แต่ดูไม่เก่าเลย แม้จะไม่มีอุปกรณ์การสื่อสารหรือแม้แต่กล้องถ่ายรูป แต่กลับไม่รู้สึกผิดปกติแต่อย่างใด จึงเป็นนิยายที่อ่านแล้วร่วมสมัยถ้าไม่บอกว่าพระเอกเรียนจบก่อน 14 ตุลา 16 ก็ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเก่ามาก นอกจากนี้อ่านแล้วได้ศัพท์ใหม่อีกคำคือ พิพักพิพ่วน ซึ่งมีอยู่หลายแห่งในนิยายเล่มนี้ อ่านจบอิ่มเอิบใจ แม้จะไม่รู้จะว่าพระเอกนางเอกจะลงเอยอย่างไรก็ตาม รู้แต่ว่า อยากไปเมืองนอก แล้วได้เจอผู้ชายเหมือนพระเอกจัง 5555 พูดเหมือนสวยอย่างนางเอกเลยนะเรา  
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [
คุณบอยทำเรื่องนี้ได้ดีจัง เลือกพระ-นางและตัวละครอื่น ๆ ก็ดีหมด
ขอบคุณที่รีวิวหนังสือให้อ่านนะคะ