อยู่ดีๆ ก็อยากอ่านนิยายเล่มเก่าๆ ขอจัดอีกสักเล่มนะคะ งานยุคแรกๆ ของแจ่มใสกับเรื่อง #หาดทรายหุ่นขี้ผึ้งบทที่หนึ่งความรัก ของ #yayoi #ภัสรสา ครั้งแรกที่ได้เห็นชื่อเรื่อง โอ้โห...มันคงต้องเกี่ยวกับทะเล แต่ช้าก๊อน...ไม่ใช่ตามที่คิดเลยค่ะ เข้าใจผิดไปไกลโข ฮาาาา

พล็อตเรื่องเหมือนจะเป็นพล็อตยอดฮิตในเวลานั้น คือมีพระนางสองคู่ในเรื่องเดียวกัน เล่มนี้ก็เช่นกัน คู่แรกเป็นเรื่องของ คุณหาดทรายกับคุณศิริกัลยา 555 นี่แหละที่มาของชื่อเรื่อง นายหาดทราย จิตรกรหนุ่มสุดเซอร์(ซกมก) ผู้มีคุณสมบัติความเป็นผู้ดีเท่ากับศูนย์ มารยาททางสังคมติดลบสุดๆ ที่โดนเพื่อนสาวที่ตัวติดกันมาตั้งแต่เล็กอย่าง #กันติกร ลากมาเรียนมารยาทการเข้าสังคมเพราะงานเปิดตัวผลงานกับเพื่อนซี้อีกคนอย่าง #ศิริกัลยา สาวสวยมารยาทเป๊ะ คอตั้ง หลังตรง ไม่แสดงสีหน้า ที่นายหาดทรายเขาเรียกว่า #หุ่นขี้ผึ้ง ที่ต้องกลายเป็นครูสอนมารยาทจำเป็นให้กับนายหาดทราย บทสนทนาสุดกวนของจิตรกรมาเจอกับวาทศิลป์ของคุณครูสอนมารยาท อ่านแล้วก็พาให้อมยิ้มกับประโยคตอบโต้กันของทั้งคู่ และสุดแสนเสียดายที่จิกกัดกันน้อยไปนิดนึง รักกันเร็วไปหน่อย เลยต้องไปตามลุ้นกับอีกคู่หนึ่งแทน

สำหรับคู่ที่สองเป็นเรื่องของ คุณศิริบุตรกับกันติกร พี่จอมกับหนูก้อย พี่ชายและเพื่อนซี้ของหนูจูน ที่โคจรมาพบกันพร้อมกับการผจญภัยตลอดเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน กลายเป็นคู่ที่มีเรื่องราวชวนลุ้น ชวนฮา ชวนจี๊ดๆ หัวใจมากกว่าคู่นั้น คิดว่าหลายคนที่ได้อ่านต้องชอบคู่นี้แน่นอนค่ะ เด่นทั้งเรื่อง...ทั้งความในใจ...ทั้งบทสนทนา ยิ่งอ่าน...ยิ่งลุ้นให้ลงเอยกันสักที แต่ทำไงละเนอะ...คนหนึ่งเพิ่งเคยพบเจอความรักกับอีกคนที่ยังรักฝังใจกับแม่ของลูกจนไม่กล้าเปิดหัวใจรักใคร จนต้องใช้บริการคู่คุณหาดกับหนูจูนนั่นแหละค่ะ ถึงจะได้ค้นพบหัวใจของกันและกัน ที่ฮาส่งท้าย...คงเป็นที่มาของชื่อลูกค่ะ แหมะ...คู่หนึ่งมาจากช็อกโกแลต ส่วนอีกคู่ที่ตั้งท่าจะเลียนแบบว่าคู่ตัวเองน่ะมาจากหมูมะนาว เอิ่ม...คุณหาดทรายคะหันไปถามหุ่นขี้ผึ้งข้างๆ ก่อนจะดีกว่านะคะ

.

ถึงผลงานจะผ่านมาสิบปีแล้ว กลับมาอ่านอีกครั้งก็ยังอมยิ้มไปกับความรักของพวกเขาอยู่เหมือนเดิม